رابطه Iq و درآمد ؟!

[نوآور]

سلام
من با حرفتون کاملا موافقم
یک ضرب المثل هست که میگه
اگر ادعا iq بالا میکنید پس ثروت شما کجاست
موضوع این هفته برنامه 360 درجه هم همین بود
البته یه جورایی
چون تا اقدام به باز کردن موضوع میکنن فرصت تموم میشه
مهمان(دکتر نایبی) درباره ی مدرک گرایی و... صحبت میکردند
و به وضوح در میان حرفاشون میتونستین بفهمید
درآمد و رشد دادن اقتصاد جامعه یکی از اهداف مهم تحصیلات شما هستش
اگه مرتبط با موضوع جستار هست ادامه بدم

ممنون؛ از قضا اشاره به جائی فرموده اید. آقای دکتر محمد مهدی نائبی استاد تمام دانشگاه
صنعتی شریف در سن جوانی هستند و مدیر شرکت دانش بنیان رستافن ارتباط که در زمینه تجهیزات
دفاعی مخابراتی و راداری فعالیت می کند که اتفاقا از این راه، خوشبختانه بسیار هم متمول شده اند.
ایشان رتبه اول کنکور سراسری سال 1363 بوده و مدارج تحصیلی را به سرعت و با معدل بالا طی کرده اند.
ضمنا ایشان در زمینه صنعت و کارآفرینی نیز صاحب نظر و سخنور هستند که موکدا پیشنهاد می کنم فایل
صوتی آنها را از وبلاگ شخصی ایشان دانلود کرده و گوش کنید به این نشانی:

http://ee.sharif.edu/~nayebi/fa/speechs.html

[Samanson]

سلام، به نظرتون آیا در میان کسانیکه دوره تحصیل و یا کسب مهارتشان تمام شده و وارد دنیای اشتغال شده اند، می شه گفت «اصولا هر کسی دارای IQ (هوشبهر) بالاتری است، باید پولدارتر باشد؟»

سلام
همچین رابطه ای بین IQ و پولداری نیست.اونچه توی موفقیت اثر بیشتری دارههوش هیجانیه

[ostad eshgh]

سلام
من با حرفتون کاملا موافقم
یک ضرب المثل هست که میگه
اگر ادعا iq بالا میکنید پس ثروت شما کجاست
موضوع این هفته برنامه 360 درجه هم همین بود
البته یه جورایی
چون تا اقدام به باز کردن موضوع میکنن فرصت تموم میشه
مهمان(دکتر نایبی) درباره ی مدرک گرایی و... صحبت میکردند
و به وضوح در میان حرفاشون میتونستین بفهمید
درآمد و رشد دادن اقتصاد جامعه یکی از اهداف مهم تحصیلات شما هستش
اگه مرتبط با موضوع جستار هست ادامه بدم

ممنون؛ از قضا اشاره به جائی فرموده اید. آقای دکتر محمد مهدی نائبی استاد تمام دانشگاه
صنعتی شریف در سن جوانی هستند و مدیر شرکت دانش بنیان رستافن ارتباط که در زمینه تجهیزات
دفاعی مخابراتی و راداری فعالیت می کند که اتفاقا از این راه، خوشبختانه بسیار هم متمول شده اند.
ایشان رتبه اول کنکور سراسری سال 1363 بوده و مدارج تحصیلی را به سرعت و با معدل بالا طی کرده اند.
ضمنا ایشان در زمینه صنعت و کارآفرینی نیز صاحب نظر و سخنور هستند که موکدا پیشنهاد می کنم فایل
صوتی آنها را از وبلاگ شخصی ایشان دانلود کرده و گوش کنید به این نشانی:

http://ee.sharif.edu/~nayebi/fa/speechs.html

سلام
از بابت آدرس وبلاگ ممنون دنبالش بودم
جالبه که خود ایشون با تمام تحصیلاتی که کردند و مدرک دکتری خودشونو به بهترین شکل کسب کردند
میگن که ادامه تحصیل فقط تا مقطع لیسانس مناسبه(البته در رشته هایی که مدرک لیسانس با فوق لیسانس تفاوتی نکنه)

[ostad eshgh]

البته یک نکته اینجا هست
چرا ایشون باید این صحبت رو به دانش آموزان و دانشجویان عزیز بزنند؟

[ashkanOo]

سلام، به نظرتون آیا در میان کسانیکه دوره تحصیل و یا کسب مهارتشان تمام شده و وارد دنیای اشتغال شده اند، می شه گفت «اصولا هر کسی دارای IQ (هوشبهر) بالاتری است، باید پولدارتر باشد؟»

خیلی مهمه اما نیازمند عرضه هم هست....

در واقع

if u have IQ + EQ u CAN be rich

[ostad eshgh]

سلام، به نظرتون آیا در میان کسانیکه دوره تحصیل و یا کسب مهارتشان تمام شده و وارد دنیای اشتغال شده اند، می شه گفت «اصولا هر کسی دارای IQ (هوشبهر) بالاتری است، باید پولدارتر باشد؟»

خیلی مهمه اما نیازمند عرضه هم هست....

در واقع

if u have IQ + EQ u CAN be rich

بله درسته
البته به این نکته اشاره کنم که بعضی از دوستان گفتند eq مهم تر از iq هستش
که این حرف کاملا اشتباه
بلکه هر دوی اینها به یک نسبت در موفقیت فرد تاثیر دارند

[نوآور]

سلام
...جالبه که خود ایشون با تمام تحصیلاتی که کردند و مدرک دکتری خودشونو به بهترین شکل کسب کردند
میگن که ادامه تحصیل فقط تا مقطع لیسانس مناسبه(البته در رشته هایی که مدرک لیسانس با فوق لیسانس تفاوتی نکنه)

بله، ایشون معمولا به الگوی افراد بسیارموفق دنیای صنعت و تجارت نو اشاره می کنند مانند استیو جابز، بیل گیتس، ریچارد برانسون و ... که اغلب دانشجوی ترک تحصیلی دانشگاه هستند ولی حجم تجارت هر کدام از شرکتهایشان به تنهائی از GDP چندین کشور دنیا بیشتر است. دارائی شخصی رئیس مایکروسافت بدون داشتن لیسانس دانشگاهی از کل درآمد نفتی یک ساله ایران بیشتر است!
بنابراین دو مسئله از دید ایشان مهم است. اول دانشی خوب است که قادر باشد دردی از مشکلات جامعه را حل کند نه اینکه مثلا من دکترای میکروبیولوژی یا برق یا ... بگیرم و دوباره بروم توی دانشگاه استاد بشوم و همانها را به عده ی دیگر آموزش بدهم و دوباره آنها هم نهایتا دوباره بروند استاد شوند و به تعدادی دیگر آموزش دهند و همینطور الی آخر...
اگر مثلا من دکترای برق داشته باشم و نتوانم یک کسب و کار دانش بنیان موفق راه بیندازم، این علم و این مدرکم از نظر جامعه به درد لای جرز می خورد !
دوم اینکه کالبد شکافی شرکتهای عظیم و موفق نشان می دهد که مدرک تحصیلی بالا ، اساسا یک مولفه مورد نیاز برای موفقیتهای بزرگ نیست! مثلا یک سرمایه گزار دیپلمه می تواند یک ایده خوب را استفاده کرده و هزاران دانشمند تراز اول دنیا را به استخدام خود در آورد و به موفقیت برسد دقیقا همانند موسسین شرکت گوگل (که آنها هم Drop up دانشگاه هستند!).
بنابراین این فرهنگ باید میان خانواده های ایرانی جا بیفتد که راه موفقیت لزوما از دانشگاه نمی گذرد. مگر افرادی که به عرضه خود شک داشته باشند و بخواهند بروند از دولت نفتی حقوق بگیرند!
در خصوص رابطه ای هم که کاربر محترم ashkanisbest بیان نموده اند؛

if u have IQ + EQ u CAN be rich

عرض می کنم که این کاملا رایج است که افرادی هستند با IQ بسیار بالا ولی وقتی چهره ، رفتار عمومی و یا طرز صحبت و قدرت بیانشان را می بینی، انگار یک جورائی می خوره تو ذوقت. در واقع هوش اینها بیشتر مبتنی بر حافظه بلند مدت قوی است (که معمولا به همین دلیل عموما قدرت محاسبات سریع ریاضی را هم پیدا می کنند) مثل اینشتین و یا افراد برجسته ای مثل آقای فرهنگ فلاح! ولی اینشتین از یک قدرت خلاقه ی ویژه ای هم از این جهت برخوردار بود که بسیار «متفاوت می اندیشید».
همین، اصلی ترین عامل موفقیتش بود.

[- Keyhan -]

در این ویدئو سخنرانی جالبی از یک فرد به اسم TED هست که درباره ی از بین بردن نوآوری در مدارس صحبت می کنه و... در آخر درباره ی دختری صحبت می کنه که از طریق تحصیلات مدرسه ای پولدار نشده بلکه از طریق هنر به جایگاهی رسیده.

[ostad eshgh]

ببینید آقای نوآور من حرف ایشون تا جایی که درباره ی مدرک گرایی دانشجویان کشور کاملا قبول دارم
ولی بحث از اونجا مشکل پیدا میکنه که ایشون در حالی تشویق به کارافرینی میکنند که دانشجو و دانش آموز ما برای اینگونه کار ساخته نشده اند
مردم ما دانش فرد رو به مدرک فرد میدونند
به کارآفرینان بها داده نمیشه و همین اندک کارآفرینان با مشکلات زیادی مواجه هستند
مشکل از نظام آموزشی هست نه افراد
همونطور که آقای دوستدار فیزیک با ویدیو که گذاشتن گفتن
کاملا واضح فردی که با این نظام اموزشی بزرگ شده
کسی که خلاقیت ازش گرفته شده
کسی که نبوغش پرورش پیدا نکرده

[نوآور]

حرفتون طلاست، ولی بر اساس این ویدئوی زیبائی هم که کاربر محترم کیهان فروتن گذاشته اند ، در یک کلام مشکل اصلی نظام آموزشی ما در معلمین و مدیران سیستم آموزشی کشور است! چون گاهی از نظر قوانین هم مشکلی نداریم. مثلا در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش ، به نوآوری و پژوهش محوری در مدارس تاکید شده ولی این معلمین فعلی (و نیز والدین و مدیران)، محصول یک نظام آموزش و پرورش سنتی ضد خلاقیت قدیمی هستند و اساسا با هیچ برنامه ای از این دست تطبیق پذیر نیستند (مگر چند تائی که خودشان به درجات بالاتری از آگاهی و دلسوزی رسیده باشند).
مدرک گرائی هم یک معضل عظیم فرهنگی در جامعه ماست که چوبهای سختی نیز از آن خورده ایم. نتیجه این فرهنگ مخرب این شده که طی سالیان دراز، اکثر افراد با هوش و کارآمد، به دنبال چشم انداز درآمد یا پرستیژ بالاتر، به رشته های خاصی هدایت شده اند (معدل دیپلم نفرات اول کنکورهای سراسری را در رشته های ریاضی و تجربی با علوم انسانی یا هنر مقایسه کنید!) آنهم نه با یک فرهنگ نهادینه شده پژوهش دوستی در پس زمینه ذهنشان) و لذا در رشته هائی مثل کارآفرینی، جامعه شناسی، اقتصاد، آینده پژوهی، تاریخ علم، ترویج علم، مدیریت، مهندسی تریز و ... ترافیک نخبگان نزدیک به صفر است و نتیجه را هم توی وضع صنعت و صادرات و بازار کشور به چشم می بینید.
یک مشکل دیگر هم که در حاشیه عرض می کنم، تنوع و شاخه گزینی کم در رشته های تحصیلی دوره کاشناسی ایران است که شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب می کند. این شده که سالانه انبوهی از فارغ التحصیلان لیسانس و فوق لیسانس رشته هائی تکراری مثل ادبیات پارسی، معارف، فلسفه، تاریخ، ریاضی، زیست شناسی فارغ التحصیل می شوند که در به در دنبال یک کار آموزشی می گردند چون ذهنشان در طول سالهای دراز تحصیل، یاد نگرفته ایده دیگری بدهد! (http://www.hupaa.com/forum/viewtopic.ph ... 6&p=398147)
ولی افراد باهوش در این رودخانه کج و ماوج فرهنگی جامعه نمی افتند. آنها مسیر خودشان را می روند و از سدهائی که دولت و ملت برایشان ایجاد می کنند عبور می کنند و درصد زیادی از آنها هم پیروز می شوند.

[*شارش*]

سلام، به نظرتون آیا در میان کسانیکه دوره تحصیل و یا کسب مهارتشان تمام شده و وارد دنیای اشتغال شده اند، می شه گفت «اصولا هر کسی دارای IQ (هوشبهر) بالاتری است، باید پولدارتر باشد؟»

اصولا در ایران اینطوری نیست کسای که علفو با گوسفن تشخیص نمیدن ،صاحب بهترین شغلها میشن (که به مدت طولانی به اون شغلشون چنبره میزنن)،و کسایی که دارای مهارت و سطح سواد بالاتر هستن باید این استخدامی کوفتی اون استخدامی کوفتی شرکت کنن تا صاحب شغلی 1000 برابر بی ارش تر از افراد کجو منگول به اصطلاح باسواد باشن
بدبخت جوونای امروز

[نوآور]

اصولا در ایران اینطوری نیست کسای که علف رو با گوسفند تشخیص نمیدن، صاحب بهترین شغلها میشن (که به مدت طولانی به اون شغلشون چنبره میزنن)،و کسایی که دارای مهارت و سطح سواد بالاتر هستن باید در این استخدامی کوفتی اون استخدامی کوفتی شرکت کنن تا صاحب شغلی 1000 برابر بی ارش تر از افراد کجو منگول به اصطلاح باسواد باشن؛ بدبخت جوونای امروز

ممنون؛ خوب این دقیقا همون فرهنگی است که ما می گوئیم باید عوض شود. تو همین ایران و با همین شرایط به قول شما کوفتی، عده ای هستند که عطای استخدام دولتی رو به لقاش بخشیدند و حتی با سرمایه های کم تلاش کردند و روی پای خودشون ایستادند.
از نظر من ، یک مدیر دولتی شدن (آن هم با روابط) بهترین شغل نیست. بلکه هنر آن است که با کمترین دارائی مادی و فقط با فکری روشن و تیزبین، بتوانیم فرصتهای طلائی کسب کار را کشف کنیم.
اصلا راه نجات کشور ما از این فلاکت اقتصادی ، توجه و حمایت واقعی از نوآوریهای صنعتی است که در شرکتهای خصوصی دانش بنیان انجام می شود و قابلیت رقابت در بازار جهانی ، صادرات و ارزآوری دارد.
این هم ممکن نمی شود مگر آن که مدیران فعلی صنعت ، دانش و بانکهای کشور با لگد بیرون شوند و افرادی با تجربه مدیریت کارآفرینی موفق، با اختیارات کافی جایگزین آنها شوند.
ولی فعلا دولت مردان ما تمام قوای ذهنی خود را گذاشته اند تا ببینند چطور می توانند چند بشکه بیشتر نفت خام را دزدکی بفروشند!

[نوآور]

ممنون از اظهار نظر همه دوستان ؛ دوست داشتم برای تکمله مبحث، خلاصه ترجمه مقاله ای مبتنی بر یک پژوهش را برای دوستان بیاورم؛ هرچند مطلب زیر نتیجه تحقیقاتی در آمریکا است که در آن به مشکلات ورشکستگی ، کارت اعتباری و مالیاتی که از جمله مسائل معمول مالی و اقتصادی آمریکاییان است اشاراتی شده است، اما بدون در نظر گرفتن این موارد و با توجه به اینکه این شیوه زندگی در ایران نیز آغاز شده است، میتوان از توصیه ها و نکته سنجیهای موجود در آن بهره مند شد.
راستش را بخواهید برای سرو سامان دادن به اوضاع مالی خود الزاما نباید نابغه باشید! این یکی از نتایج تحقیقات جدید در زمینه هوش و تمکن مالی است که در طی آن با بررسی هزاران تن از اشخاص در دهه ۵۰ عمر، نشان میدهد که افرادی که دارای بهره هوشی یا IQ متوسط تا پایین هستند در پس انداز مالی به اندازه افرادی با IQ بالا موفق هستند. در عین حال، احتمال اینکه افراد باهوش، درگیر مشکلات مربوط به کارت اعتباری شوند بیشتر است.
به گفته جی زاگورسکی (Jay Zagorsky) نویسنده این تحقیق و از دانشمندان محقق در زمینه منابع انسانی در دانشگاه اوهایو :" اگر من شخصی با هوش اندک باشم، نباید تصور کنم که برای پس انداز مالی، در هیچ زمینه یا شکلی ناتوان هستم و بالعکس، اگر دارای بالاترین بهره هوشی هم باشم، نباید تصور کنم که دارای ویژگی یا مزیت خاصی هستم."
"من اهمیتی به میزان IQ شما نمی دهم- شما میتوانید موفق شوید."
توجه به این نکته بسیار اهمیت دارد که این تحقیق در میان ۷۴۰۳ تن از افراد نسلی خاص- متولدین سالهای ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۴ و اطلاعات مالی/اقتصادی آنان از سال ۲۰۰۴ انجام گرفته است. این احتمال وجود دارد که یک گروه سنی دیگر، عادات اقتصادی دیگری داشته باشد. از طرفی این تحقیق منکر این عقیده نیست که «هوش بالاتر با درامد بیشتر همراه است» نشده است. این تحقیق از این جهت متفاوت است که در آن به بررسی ارتباط میان هوش و دو عامل دیگر پرداخته شده است:

▪ ثروت یا ارزش خالص که از تفاضل دارائیها و بدهیها حاصل میشود. زاگورسکی برای رسیدن به این رقم؛ سرمایه، حقوق ماهیانه، اموال نقد، سهام و هرگونه مال با ارزش را جمع بسته و سپس تمام دیون و بدهی ها را از آن کم میکند.
▪ تنشهای مالی که با سه پرسش مشخص میشوند: آیا دارای کارت اعتباری که تا سقف آن استفاده شده باشد هستید؟ آیا در پنج سال گذشته قسط پرداخت نشده یا قسطی که دو ماه دیر شده باشد داشته اید؟ آیا تا کنون اعلام ورشکستگی کرده اید؟
زاگورسکی عوامل خارجی موثر بر ثروت از جمله تحصیلات، طلاق، ارثیه، سیگار کشیدن و سلامت روانی –اعتماد به نفس و توانایی کنترل خواسته های نا معقول- را نیز درنظر گرفته است و با شگفتی متوجه شده است که:

▪ در حالی که احتمال بالا بودن درآمد اشخاصی با IQ بالاتر از متوسط سه بار بیشتر از افراد دارای IQ زیر متوسط است، اما احتمال اینکه ثروت خالص گروه اول بیشتر از گروه دوم باشد تنها ۱.۲ برابر است. به عبارت دیگر، تعداد اشخاصی که با بهره هوشی کمتر از متوسط دارای درآمد بالا باشند اندک است، اما تعداد نسبتا زیادی از آنان "ثروتمند" هستند.
▪ میزان بهره هوشی، کم یا زیاد، نقش عمده ای در ثروت خالص ندارد. ثروت خالص گروه دارای بهره هوش متوسط در گروه مورد بررسی معادل ۱۸.۶ ماه از درآمد آنان است و ثروت خالص گروه باهوش –با IQ ۱۲۵ و بالاتر تنها اندکی بیش از ۲ سال حقوق آنان است.
▪ درآمد متوسط موارد مورد بررسی با بهره هوشی ۱۰۵ با درآمد متوسط افراد دارای IQ ۱۱۰ برابر است اما این گروه ثروت خالص بیشتری دارند.
▪ اوج احتمال بروز مشکلات اقتصادی در گروهی است که دارای بهره هوشی نزدیک ۱۰۰ هستند. زاگورسکی میگوید :" من تصور میکردم که افراد باهوشتر دارای ثروت بیشتری باشند و خوب، فکر میکردم چنن افرادی اشتباهات کمتری مرتکب میشوند...فکر کردم که نکند دچار اشتباه شده باشم." اما هیچ اشتباهی صورت نگرفته بود!

به گفته شرمن دی. هانا (Sherman D. Hanna) اقتصاددانی که در دانشگاه اوهایو تدریس میکند و گزارش زاگورسکی را مطالعه کرده است، این تحقیق به بررسی فاکتورهایی که میتوانند تاثیر فراوانی بر تمایل فرد به پس انداز داشته باشند، نپرداخته است. افراد دارای بهره هوشی بالا مشاغلی با درآمد و مزایای خوبی دارند و به دلایل متعدد در زمینه مالی احساس امنیت میکنند. یا اینکه این افراد هم مانند دیگران دوست دارند تمام درآمد خود را خرج کنند.
هانا میگوید : از نظر یک اقتصاددان، هدف بالا بردن ثروت خالص نیست بلکه هدف باید بالا بردن میزان رضایت فرد از پول و دیگر منابع مالی خویش باشد. پس این تفاوت میتواند دلیل موجهی داشته باشد." همکاران دانشگاهی زاگورسکی هم چنین نظری دارند. آنها میگویند :" ما بسیار "ثروتمندیم". چون مجبور نیستیم ساعات متمادی کار کنیم و میتوانیم بر روی هر پروژه ای که بخواهیم کار کنیم."
هانا درباره قسطهای پرداخت نشده یا معوق نیز چنین توضیح داد که افراد دارای بهره هوشی پایین و درآمد پایین، به احتمال فراوان کارت اعتباری نداشته و یا کارتهایی با سقف خرید پایین دارند و به همین دلیل از نظر اقتصادی محتاط ترند. از طرف دیگر دانشجویان بسیار باهوش این استاد با اطمینان از درآمد بالای آینده خود، دست به ریسکهای بزرگ مالی زده اند یا به امید شغل پردرآمد آینده، در یک سفر خارجی تا نهایت سقف کارت اعتباری خود را خرج کرده اند.
هانا یادآوری میکند که نمونه های مورد بررسی در این تحقیق بسیار اندک بوده است زیرا در کل ۲.۳% از کل جمعیت دارای بهره هوشی ۱۳۰ و بیشتر هستند که در این تحقیق در حدود ۱۷۰ نفر بوده اند. بهره هوشی ۱۴۰ و بیشتر نیز تنها در ۱% کل جمعیت دیده میشود.
با این وجود، به نظر می رسد این تحقیق، در اثبات اینکه اصول ابتدایی مدیریت مالی بسیار ساده بوده و برای اشخاص دارای حداقل هوش نیز قابل اجرا هستند، کار خوب و موثری انجام داده است.

منبع: http://researchnews.osu.edu/archive/intlwlth.htm

[ostad eshgh]

سلام
ببخشید امکان تعریفتونو از نابغه ای که در متن اشاره کرده بودین بگین؟!
درباره ی ثروتمند بودن یا نبودن بنظرتون همین تعریف در ایران هم صدق میکنه؟!
ولی من همچنان بر روی حرف هستم که در رابطه با کسب درآمد و ثروت زایی EQ مهم تر هست
(برای حرف اثبات دارم)

[نوآور]

سلام
ببخشید؛ امکان تعریفتون رو از نابغه ای که در متن اشاره کرده بودین بگین؟!
درباره ی ثروتمند بودن یا نبودن، بنظرتون همین تعریف در ایران هم صدق میکنه؟!
ولی من همچنان بر روی حرف هستم که در رابطه با کسب درآمد و ثروت زایی EQ مهم تر هست، (برای حرف اثبات دارم)

ببینید، در ایران و تقریبا اکثر جاهای دنیا، مردم عادی و حتی خبرگان، این تصور را دارند که برای ابر ثروتمند شدن بایستی:

_ یا تصادفا گنجی را با فلزیاب کشف کرد.
_ یا شانس داشته باشید مثلا از قضا اتوبانی از کنار ملک شما گذر کند.
_ باید تصادفا در مسر شهرت قرار بگیرید مثلا یک خواننده، فوتبالیست یا بازیگر خوش فرم بشوید.
_ یا باید وارث دارائیها و سرمایه ی عظیم یا دست کم پدری پولدار و با سابقه تجاری طولانی بود
_ یا دارای مهارت و یا تخصص دانشگاهی بالا (پر نیاز و کم رقیب در جامعه) بود
_ یا دارای روابط خاص با مسئولین فاسد دولتی و یا بانکی (برای اخذ وام، رانت اطلاعاتی، تصاحب پروژه های پیمانکاری پر سود، به چنگ آوردن معادن و کارخانجات از دولت و ...) بود
_ یا دارای هوش سرشار و خاص برای پولسازی بیشتر بود.

ولی همانطور که پیشتر ذکر کردم، در عمل همیشه اینطور نیست! اگر نگاهی به وضع کسب و کار و افراد و بنگاههای موفق بیاندازید، متوجه می شوید که نوعی نگاه کارآفرینانه و قدرت تشخیص و کشف فرصت در انها حرف اول را می زند.
( رجوع کنید به http://www.fekreno.org/articlefekreno/arfek558.htm )
دنیا عوض شده است. اپلیکیشن اینستاگرام که برای به اشتراک گذاری عکسها از طریق تلفن همراه ارائه شد، ظرف مدت 2 سال به تجارتی با ارزش سهام یک میلیارد دلار تبدیل شده است. این محصول چند چیز است:

_ یک فکر تیزبین که پس از ارائه تلفنهای هوشمند، قبل از همه، وجود این نیاز و تقاضا را در بازار تشخیص داد.
_ به سرعت بستر نرم افزاری مورد نیاز را با تهیه کمترین سرمایه ایجاد کرد. حتی ممکن است با پولی که از دوستش قرض کرده ، آن را به یک شرکت دیگر سفارش داده باشد.
_ سیستم حقوق مالکیت معنوی در کشورهای پیشرفته با نهایت شدت و حدت، از حقوق پدیدآورنده آن پشتیبانی قضائی می کند.
_ نظام پرداختهای بین بانکی بین المللی ارزها برای تراکنشهای مالی در خدمت او هستند (همان که فعلا برای ایرانیان بلوکه است)

این یک قانون است و در شرایط ایران هم صدق می کند ولی جا انداختن فرهنگ آن در میان مردم و مسئولان مشکل تر است.

دقت کنید که مالک این App، نه نیاز به سرمایه هنگفت داشته، نه نیاز به فوق دکترا در زمینه مهندسی نرم افزار، نه حتی وامهای میلیاردی.
بلکه فقط فکری پویا با قابلیت شکار فرصتها و نیز بستر مناسب کسب و کار در جامعه.

بنابراین، این اسمش هوش هیجانی یا هوش اجتماعی یا هر هوش دیگری است و یا نه من نمی دانم، فقط نتایج آن را تحلیل می کنم.( بد نیست یک بار دیگر جستار زیر را بازخوانی کنید: http://www.hupaa.com/forum/viewtopic.php?f=14&t=28981 ) . از نظر من مغز خوش فکری که با ارائه ایده ای نو از سایر افراد جامعه یک گام جلوتر می رود ، بیشتر شاید یک استعداد پرورش دادنی است.