مشاعره

[furogh]

سحر با باد می گفتم حدیث آرزومندی
خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی

[MA*MA]

یارب این نو گل خندان که سپردی به منش
می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

[furogh]

شاد آمدم شاد آمدم از جمله آزاد آمدم

چندین هزاران سال شد تا من به گفتار آمدم

[agnes]

میتوان یک عمر زانو زد
با سری افکنده در پای ضریحی سرد
میتوان در گور مجهولی خد را دید
میتوان با سکه ای ناچیز ایمان یافت

[Sina Asadi]

تو کز مهنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی

[Sina Asadi]

یاران! چو به اتفاق دیدار کنید
باید که ز دوست یاد بسیار کنید

[Overdose]

دنيا به روی سينه من دست رد گذاشت
بر هر چه آرزو به دلم بود سد گذاشت

[nofuzi]

تسبيح و خرقه لذت مستي نبخشدت
همت در اين عمل طلب از مي فروش كن...

[medicalman]

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه رسان من و توست

[Sina Asadi]

ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است
رو شاد بزی اگر چه بر تو ستمی است

[Sina Asadi]

تا چند زنم به روی دریا ها خشت
بیزار شدم ز بت پرستان کنشت
خیام! که گفت دوزخی خواهد بود؟
که رفت به دوزخ که آمد ز بهشت؟

[SAYE]

تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت
تا باز چه اندیشه کند رای صوابت

[slice_of_god]

در دیاری که در آن نیست کسی یار کسی
کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی...

توی دیار حتما کسی یار اون یکی میشه دیگه همه مثل شما که نیستن ..بعد چه ربطی به رب داشت رو نمی دونم
اصلا اگر اینطوری که این شعر میگه ما بودیم الان هنوز همه میگفتن زمین صافه ولی خوب گرده

[Diana]

تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت
تا باز چه اندیشه کند رای صوابت

تا که ای دلبر دل من بار تنهایی کشد
ترسم از تنهایی احوالم بهرسوایی کشد

[Sina Asadi]

دریای وجود آمده بیرون ز نهفت
کس نیست که گوهر تحقیق بسفت