هوپا، انجمن علم ایران

ﻟﻄﻔﺎً ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﯿﺪ:
ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯿﺪ ﺑﺎﺭ ﻣﻮﺛﺮ ﻫﺴﺘﻪ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺗﺴﻠﻄﯽ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﺍﮐﺘﺮﻭﻥ ﻫﺎﯼ ﻻﯾﻪ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎﺭ ﻣﺆﺛﺮ ﻫﺴﺘﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﻮﺩ ﺗﺴﻠﻂ ﻫﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﺍﻟﮑﺘﺮﻭﻧ‌‌ﻬﺎﯼ ﻻﯾﻬ‌ﯽ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺒﻊ ﺁﻥ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﯾﻮﻧﺶ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻣﯿ‌‌ﯿﺎﺑﺪ (ﺁﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺻﺤﯿﺢ ﺍﺳﺖ؟) ﺍﻣّﺎ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺪﻭﻝ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺑﺎﺭ ﻣﺆﺛﺮ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﯾﻮﻧﺶ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯿ‌‌ﯿﺎﺑﺪ (ﭼﺮﺍ)

خب مگر لایه ی ظرفیت همان لایه ی اولیه است؟

سلام ...
به نظر بنده شما تصور درستی از مفهوم "انرژی یونش" ندارید . در تعریف انرژی یونش می گوییم :

مقدار انرژی لازم برای برداشتن (جدا کردن) الکترونی که سست ترین اتصال را با یک اتم دارد ، انرژی یونش میگویند . و منظور از سست ترین اتصال ، الکترون های لایه ی آخر است .

ﻣﻬﺮﻧﺎﺯ ﺧﺎﻧﻢ نوشته شده: ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎﺭ ﻣﺆﺛﺮ ﻫﺴﺘﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﻮﺩ ﺗﺴﻠﻂ ﻫﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﺍﻟﮑﺘﺮﻭﻧ‌‌ﻬﺎﯼ ﻻﯾﻬ‌ﯽ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺒﻊ ﺁﻥ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﯾﻮﻧﺶ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻣﯿ‌‌ﯿﺎﺑﺪ

پس با این تعریف ، میتوان گفت که این قسمت از حرف هایتان صحیح نیست و انرژی یونش به الکترون های لایه ی آخر بستگی دارد .

ممنون از سوال خوبتون ...

ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﻟﮑﺘﺮﻭﻥ ﻫﺎﯼ ﻻﯾﻪ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﻻﯾﻬ‌ﯽ ﺁﺧﺮ ﺍﺳﺖ (ﻣﮕﻪ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ؟)ﻭ. ﺑﺎﺭ ﻣﺆﺛﺮ ﻫﺴﺘﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﻟﮑﺘﺮﻭﻧ‌‌ﻬﺎ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ

2- در گروه یک هر چه از بالا به پایین حرکت می کنیم بار هسته زیاد می شود اما به دلیل اثر همپوشانی و همچنین دور تر بودن آن ها از هسته بار موثر هسته کاهش پیدا می کند.

ﻭﺍﻗﻌﺎً ﺑﺎﺭ ﻣﺆﺛﺮ ﻫﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﮔﺮﻭﻩ ﺍﺯ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﮐﺎﻫﺶﻣﯿ‌‌ﯿﺎﺑﺪ؟!!!
ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻧﻮﺑﺖ ﺍﻭﻟﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﻘﻄﻬ‌‌ﭽﯿﻦ ﻣﻄﺮﺡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﻮﺍﺑﺶ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺑﺎﺭ ﻣﺆﺛﺮ ﻫﺴﺘﻪ ﻣﯿ‌‌ﺸﺪ

به نسبت اضافه شدن لایه ها
بار موثر هسته کم میاره
مثلا آخرین الکترون های سزیم خیلی از هسته فاصله دارن...

ﻣﻬﺮﻧﺎﺯ ﺧﺎﻧﻢ نوشته شده:2- در گروه یک هر چه از بالا به پایین حرکت می کنیم بار هسته زیاد می شود اما به دلیل اثر همپوشانی و همچنین دور تر بودن آن ها از هسته بار موثر هسته کاهش پیدا می کند.

ﻭﺍﻗﻌﺎً ﺑﺎﺭ ﻣﺆﺛﺮ ﻫﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﮔﺮﻭﻩ ﺍﺯ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﮐﺎﻫﺶﻣﯿ‌‌ﯿﺎﺑﺪ؟!!!
ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻧﻮﺑﺖ ﺍﻭﻟﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﻘﻄﻬ‌‌ﭽﯿﻦ ﻣﻄﺮﺡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﻮﺍﺑﺶ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺑﺎﺭ ﻣﺆﺛﺮ ﻫﺴﺘﻪ ﻣﯿ‌‌ﺸﺪ

خب شما فکر کن که افزایش می یابد. در این صورت واکنش پذیری سزیم از لیتیم کمتر است.

در یک گروه جدول از بالا به پایین بار موثر هسته زیاد میشود

زیرا تعداد لایه ها تغییری نکرده در عوض تعداد پروتن های هسته افزایش یافته است

انرزی یونش به بار موثر هسته
و پایداری ان ساختار اربیتالی وابسته هست مثلا نیتروزن در لایه ظرفیتش 5 تا الکترون دارد 2 e ان در تراز S قرار میگیرند و 3e ان در تراز P
چون همه تراز ها نیمه پر هستند و میشه گفت همشون به یه پایداری مساوی میرسند حالا کندن یک الکترون دشوار تر هست (خیلی توضیح داره اگه کسی مایله که بدونه بگه تا کامل بحث را باز کنم)


چند تا از جواب ها را خوندم که همه اشتباه نوشته بودند فقط این جواب من درسته هر چی غیر از این باشه غلطه

لطفا بحث را باز کنید
با تشکر فراوان

شیمی دان نوشته شده:در یک گروه جدول از بالا به پایین بار موثر هسته زیاد میشود

زیرا تعداد لایه ها تغییری نکرده در عوض تعداد پروتن های هسته افزایش یافته است

انرزی یونش به بار موثر هسته
و پایداری ان ساختار اربیتالی وابسته هست مثلا نیتروزن در لایه ظرفیتش 5 تا الکترون دارد 2 e ان در تراز S قرار میگیرند و 3e ان در تراز P
چون همه تراز ها نیمه پر هستند و میشه گفت همشون به یه پایداری مساوی میرسند حالا کندن یک الکترون دشوار تر هست (خیلی توضیح داره اگه کسی مایله که بدونه بگه تا کامل بحث را باز کنم)


چند تا از جواب ها را خوندم که همه اشتباه نوشته بودند فقط این جواب من درسته هر چی غیر از این باشه غلطه

شیمیدان عزیز، مگر بار موثر هسته با انرژی یونش رابطه مستقیم ندارد؟

درست فرمودید انرزی یونش با بار موثر هسته رابطه مستقیم دارد
هز چه بار موثر هسته بیشتر باشد انرزی یونش (انرزی برای جدا کردن اولین الکترون) هم بیشتر میشود

خب پس چرا انرژی یونش سزیم از لیتیم کمتر است؟

شیمی دان نوشته شده:در یک گروه جدول از بالا به پایین بار موثر هسته زیاد میشود

زیرا تعداد لایه ها تغییری نکرده در عوض تعداد پروتن های هسته افزایش یافته است

انرزی یونش به بار موثر هسته
و پایداری ان ساختار اربیتالی وابسته هست مثلا نیتروزن در لایه ظرفیتش 5 تا الکترون دارد 2 e ان در تراز S قرار میگیرند و 3e ان در تراز P
چون همه تراز ها نیمه پر هستند و میشه گفت همشون به یه پایداری مساوی میرسند حالا کندن یک الکترون دشوار تر هست (خیلی توضیح داره اگه کسی مایله که بدونه بگه تا کامل بحث را باز کنم)


چند تا از جواب ها را خوندم که همه اشتباه نوشته بودند فقط این جواب من درسته هر چی غیر از این باشه غلطه

فکر نمی کنید در جدول تناوبی ، تنها در عناصر هر تناوب لایه ها یکسان هستند ، اما تعداد پروتن ها (و الکترون ها ) تغییر می کند؟

باسلام در کتابی این فرمول اراءه شده است:
IE1=1312kJ.mol^-1×Zeff^2÷n^2
که طبق آن با کاهش انرژی یونش Zeff یا همان بار موثر هسته که بر الکترون های لایه ی آخر اعمال می شود افزایش می یابد (محاسبه کنید)