کاپتوپريل به تنهايي يا همراه با داروهاي ديگر براي درمان پرفشاري خون تجويز مي‌شود. در کنار داروهاي ديگر براي درمان نارسايي احتقاني قلب هم مصرف مي‌شود. پزشکتان ممکن است به‌دلايل ديگري نيز کاپتوپريل تجويز کند. کاپتوپريل از طريق مهار آنزيمي که آنژيوتانسين I (شکل غيرفعال) را به آنژيوتانسين II (شکل فعال) تبديل مي‌کند عمل مي‌کند. آنژيوتانسين II يک ماده پرقدرت است که موجب تنگ شدن رگ‌هاي خوني و احتباس سديم و آب در بدن مي‌شود. به همين علت کاپتوپريل به عنوان يک مهارکننده آنزيم مبدل آنژيوتانسين شناخته مي‌شود. با جلوگيري از تنگ شدن رگ‌ها و احتباس مايع در آنها، کاپتوپريل فشار داخل رگ‌هاي خوني و بار کاري قلب را کاهش مي‌دهد.
چگونگي مصرف
کاپتوپريل معمولاً روزي 2 تا 3 نوبت مصرف مي‌شود. مهم است که دارو هر روز سر ساعت يکساني مصرف شود. کاپتوپريل را مي‌توان با يا بدون غذا مصرف کرد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نکنيد. از دستورات پزشکتان به دقت پيروي کنيد. اگر يک نوبت را فراموش کرديد، به مجردي که به ياد آوريد، مصرف کنيد. البته اگر تقريباً موقع مصرف نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه دارويي‌تان برگرديد. مقدار دارو را دو برابر نکنيد و بدون مشورت با پزشکتان دارو را قطع نکنيد. با قطع کاپتوپريل ممکن است دچار «پرفشاري خون برگشتي» شويد که عبارت است از افزايش فشارخون تا اندازه قبل از درمان يا شايد حتي بالاتر از آن در اکثر مواردي که کاپتوپريل تجويز مي‌شود، بيماري را درمان نمي‌کند بلکه آن را مهار مي‌کند پس حتي در صورت احساس بهبودي نيز ممکن است لازم باشد آن را سال‌ها يا تا آخر عمر مصرف کنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يک از علايم نادر ولي جدي زير، مصرف کاپتوپريل را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگيريد: اشکال در تنفس، تنگي نفس، يا خس خس سينه؛ خشونت صدا؛ تورم صورت، لب، دست، يا پا؛ سرگيجه، سياهي رفتن چشم يا غش؛ گيجي؛ بي‌نظمي ضربان قلب؛ درد قفسه سينه؛ درد مفاصل؛ تب؛ بثورات جلدي؛ درد شکمي، تهوع و استفراغ علايم ديگري نيز ممکن است رخ دهند ولي فقط در صورتي که طول کشيده، مشکل‌ساز شوند بايد آنها را با پزشکتان در ميان بگذاريد. اين علايم عبارتند از سردرد، سرفه خشک، اسهال، خستگي، يا تهوع. ممکن است تا حدي دچار کاهش حس چشايي شويد که معمولاً ظرف 3-2 ماه درمان رفع مي‌شود، ولي ممکن است در اين مدت کاهش وزن پيدا کنيد. سرفه را مي‌توان با قطره‌هاي ضد سرفه بدون قند و چند جرعه کوچک آب سرد درمان کرد.
کاربامازپين به عنوان يک ضدتشنج براي انواع گوناگوني از صرع تجويز مي‌شود. اين دارو بيشتر از همه داروهاي ضدتشنج تجويز مي‌شود، زيرا سميت نسبتاً کمي دارد و احتمال بروز عوارض جانبي ناشي از مصرف آن کم مي‌باشد. کاربامازپين همچنين براي تسکين درد نورالژي عصب سه‌قلو استفاده مي‌شود.
چگونگي مصرف
مقدار تجويزي کاربامازپين بر اساس علتي که برايش تجويز شده است فرق مي‌کند. اين دارو بايد با غذا مصرف شود. هيچگاه بيش از مقدار تجويز شده مصرف نکنيد. از دستورات پزشکتان به دقت پيروي کنيد. اگر از سوسپانسيون کاربامازپين استفاده مي‌کنيد، پيش از مصرف شيشه را به خوبي تکان دهيد. همچنين از پيمانه داخل جعبه خود دارو يا پيمانه‌اي که پزشکتان در اختيارتان گذاشته است استفاده کنيد. مراقبت باشيد سوسپانسيون يخ نزند. اگر از قرص‌هاي جويدني استفاده مي‌کنيد مي‌توانيد آنها را خرد کنيد، بجويد، يا درسته ببلعيد؛ اما قرص‌هاي طولاني رهش و قرص‌هاي غيرجويدني بايد درسته بلعيده شوند. اگر يک نوبت دارو را فراموش کرديد ، به مجردي که به ياد آورديد مصرفش کنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم دارويي‌تان برگرديد. اگر بيش از يک نوبت را در روز فراموش کرده‌ايد براي کسب تکليف با پزشکتان مشورت کنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريک از علايم نادر ولي جدي زير کاربامازپين را قطع کرده با پزشکتان تماس بگيريد: بثورات جلدي؛ کهير، يا خارش؛ سردرد مداوم؛ کرختي در حرکات يا عدم تعادل؛ گيجي؛ تغييرات خلقي؛ لرزش؛ اضطراب غيرعادي؛ تکلم نامفهوم؛ تاري ديد؛ حرکت غيرعادي چشم به عقب و جلو؛ افزايش دفعات تشنج؛ لرز؛ گلودرد؛ تب؛ خستگي غيرمعمول؛ درد استخوان يا ماهيچه؛ کبودي يا خونريزي غيرعادي؛ دفع خون در ادرار يا مدفوع؛ تورم غدد؛ ادرار تيره؛ مدفوع بي‌رنگ؛ درد شکمي؛ انقباضات غيرعادي عضلات در دست، بازو، پا، لب، يا صورت؛ بي‌حسي يا گزگز انگشتان دست يا پا؛ ضربان قلب کند، تند، يا نامنظم ؛ تنفس مشکل، يا درد قفسه سينه. علايم زير ممکن است روي دهند اما فقط در صورت مشکل‌ساز شدن بايد با پزشکتان در ميان گذاشته شوند: يبوست، سرگيجه خفيف يا خواب‌آلودگي، تهوع و استفراغ، سردرد، مشکل در به خواب رفتن، ريزش مو، افزايش حساسيت به نور خورشيد، يا مشکلات جنسي در افراد مذکر.
کتوپروفن يک داروي ضد التهابي غيراستروئيدي رايج است. از اين دارو براي تسکين درد و کاهش التهاب آرتريت روماتوئيد و استئوآرتريت (آرتروز) در بالغين استفاده مي‌شود. موارد ديگر مصرف اين دارو عبارتند از: سردردهاي عروقي (مثل ميگرن)، مشکلات قاعدگي، حمات حاد نقرس، و ديگر مشکلات التهابي غيرروماتوئيد.
چگونگي مصرف
قرص‌هاي کتوپروفن را بايد همراه غذا با يک ليوان پر از آب خورد. تا 30-15 دقيقه پس از مصرف دارو نبايد دراز کشيد چرا که ممکن است به وي آسيب بزند. قرص‌هاي طولاني‌رهش را بايد يکجا بلعيد و خرد کردن، شکستن، يا جويدن آنها ممنوع است. اگر روزي يک بار کتوپروفن مصرف مي‌کنيد و يک نوبت را فراموش کرده‌ايد، اگر بيش از 8 ساعت تا نوبت بعدي باقي مانده است، نوبت فراموش شده را مصرف کنيد. در غير اينصورت آن را رها کرده و به برنامه دارويي منظم‌تان بازگرديد. اگر بيش از يک نوبت در روز کتوپروفن مي‌خوريد، به مجرديکه نوبت فراموش شده را به ياد آورديد مصرفش کنيد، مگر اينکه تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده باشد. مقدار دارو را دو برابر نکنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يک از علايم زير مصرف دارو را متوقف ساخته، با پزشکتان تماس بگيريد:
خستگي شديد، گيجي، فراموشکاري، يا افسردگي؛ سوزش سر دل يا سوءهاضمه؛ بي‌اشتهايي، تهوع يا استفراغ؛ مدفوع سياه، قيري، يا خوني؛ اسهال؛ علايم شبه آنفلوآنزا (لرز، تب، دردهاي عضلاني)، به ويژه اگر اين علايم قبل يا همراه با ظهور بثورات جلدي رخ دهند؛ تنگي نفس يا مشکل در تنفس؛ سرفه؛ کمردرد؛ ادرار کدر، خوني يا صورتي؛ تورم صورت يا پاها يا ساق پاها؛ افزايش وزن؛ سردرد شديد؛ کرخي يا گزگز انگشتان دست يا پا؛ جداشدگي ناخن‌هاي انگشتان دست؛ خون دماغ؛ کبودي يا خونريزي غيرعادي؛ بثورات جلدي، خارش، کهير، يا ضايعات تاولي؛ زردي پوست يا چشم‌ها؛ احساس صداي زنگ در گوش (وزوز گوش)؛ خشکي، تحريک و تورم چشم‌ها؛ تاري ديد؛ زخم‌هاي دهاني؛ يا تب يا گلودردي که پيش از درمان وجود نداشته و ارتباطي با بيماري اخير که به خاطرش کتوپروفن تجويز شده نداشته باشد.
افراد مسن بيشتر از سايرين در معرض خطر مشکلات گوارشي و خونريزي‌دهنده اين دارو قرار دارند. يک پاسخ حساسيتي نادر به کتوپروفن آنافيلاکسي است، که به توجه و مراقبت فوري پزشکي نياز دارد. از آنجاييکه آنافيلاکسي به سرعت پيشرفت مي‌کند، در صورت مشاهده تورم لب‌ها يا دور چشم‌ها، کهير يا تورم‌هاي پوستي، ضربان قلب تند، خس‌خس سينه، يا مشکل در تنفس، بلافاصله مصرف دارو را قطع کرده با يک مرکز خدمات پزشکي اورژانس تماس بگيريد. علايم ديگري نيز ممکن است مشاهده شوند که فقط در صورت مشکل‌ساز شدن لازم است با پزشک در ميان گذاشته شوند: اضطراب، تشويش، سرگيجه، سياهي رفتن چشم، سردرد خفيف، حساسيت به نور، مشکل در به خواب رفتن، خشکي دهان، دل‌پيچه خفيف، نفخ، توليد گاز بيش از حد در روده‌ها، يا اسهال يا يبوست.
واژه نامه يك جلدي انگليسي به فارسي
ترجمه و تاليف و گردآوري : دكتر محمد هوشمند ويژه
انتشارات باستان
چاپ هشتم 1379
چاپخانه كوروش
تيراژ :3000 نسخه
وابسته به دانشكده پزشكي دانشگاه تهران
آدرس انتشارات : خ 12 فروردين ، چهار راه وحيد نظري
تلفن : 6401622-6463608
شابك : 4-2-90768-964
mohammad sh نوشته شده:واژه نامه يك جلدي انگليسي به فارسي
ترجمه و تاليف و گردآوري : دكتر محمد هوشمند ويژه
انتشارات باستان
چاپ هشتم 1379
چاپخانه كوروش
تيراژ :3000 نسخه
وابسته به دانشكده پزشكي دانشگاه تهران
آدرس انتشارات : خ 12 فروردين ، چهار راه وحيد نظري
تلفن : 6401622-6463608
شابك : 4-2-90768-964
و ماهنامه سلامت
شوخی نکن داری تایپ میکنی این همه مطلبو شما که زحمتو میکشی یه سایت راه بنداز مطالبتو بریز توش
Exelon
اکسلون نامی برای داروی ژنریک ریواستیگمین است. برای درمان دمانس خفیف تا متوسط در الزایمر و بیماران پارکینسونی استفاده می شود. به صورت کپسول یا مایع وجود دارد و اخیرا به صورت پچ هم مورد تایید قرار گرفته است
Cytotec
سایتوتک نامی برای داروی ژنریک میزوپروستول است. برای کاهش خطر زخم معده در بیمارانی که داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی دریافت می کنند تجویز می شود چرا که این داروها می تواند سلول های معده را ملتهب سازند.
Deltasone
دلتاسون نامی برای داروی پردیزون از خانواده داروهای استروئیدی است. برای کاهش تورم استفاده می شود اما سیستم ایمنی را نیز تضعیف میکند. به صورت قرص است و برای مشکلات مختلفی تجویز می شود مانند مشکلات غدد درون ریز
roammer نوشته شده:اقا دستت درد نکنه خیلی بدرد بخورن فقط بنظرم دارهای کاربردی تر رو بهتره یا مثلا داروهایی که عوارض جدی دارنو ما ازشون بی خبریم مثل قرص های اعصابو سردرد
راست میگه یه داروی اعصاب برای این ترول فیس ما سراغ نداری خیلی اذیت میکنه درست بشو هم نیست ضمنا چقد امضاتون پر معنی و زیبایه دوست خوبم
معرفی داروی فیناستراید
فیناستراید (به انگلیسی: Finasteride) با نام تجاری پروپشیا (به انگلیسی: Propecia) دارویی است که برای درمان ریزش مو بخصوص در آقایان و همچنین در بزرگی خوش خیم پروستات مردان استفاده می‌شود. به طور معمول این دارو برای خانم‌ها و همچنین برای مواردی که ریزش مو وارد مرحلهٔ پیشرفته شده‌است مثل نواحی «خط موی عقب رفته» به کار نمی‌رود. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) کاربرد این دارو را در دمان هیپرپلازی (کم‌سازی) پروستات و آلوپسی آندروژنیک (طاسی) در مردان تایید نموده‌است ولی استفاده از این دارو در هیرسوتیسم (پرمویی صورت و بدن) زنان مورد تایید FDA نیست
فیناستراید برای اولین بار طی دههٔ گذشته به منظور کاهش سطح DHT در غدهٔ پروستات در جهت درمان بزرگی خوش خیم پروستات مورد استفاده قرار گرفت. در آن زمان تحت نام تجاری پروسکار (Proscar) به میزان ۵ میلی گرم در روز تجویز می‌شد. در اوایل سال ۱۹۹۰ فیناستراید برای درمان پُرسازی پروستات با دوز ۵ میلیگرم روزانه تایید شد. به دنبال مصرف این دارو مردان متوجه شدند ریزش موهایشان کاهش یافته و حتی رویش موی جدید هم مشاهده کردند. بعد از تحقیقات زیاد مشخص شد این دارو با دوز ۱ میلی گرم در روز هم می‌تواند اثرات مثبت در ریزش مو داشته باشد. فیناستراید در آمریکا به عنوان داروی موثر بر ریزش موی مردانه با نام پروپشیا تایید شد. این دارو در سال ۱۹۹۸ از طرف انجمن پروپشیا اولین قرص تایید شده علمی در ریزش موی مردانه به خصوص در نواحی ورتکس(وسط سر)و قدامی میانی سر اعلام شد. پس از آن، تحقیقات وسیعی به منظور استفاده از این دارو برای درمان ریزش موی مردانه آغاز گردید که نشان می‌داد استفاده از آن به میزان یک میلی گرم در روز در درمان ریزش مو در بعضی از مردان مؤثر و کافی است.
فیناستراید در سطح مولکولی باعث تحریک رشد موهای تازه می‌شود. این ماده بصورت آزا-استروئیدی ساختگی و با قدرت زیاد به صورت آنتاگونیست غیررقابتی و انتخابی به صورت برگشت ناپذیر فعالیت آنزیمی را که باعث تبدیل هورمون جنسی مردانه (تستوسترون) به فرم فعال آن در فولیکول مو می‌شود مهار میکند.
یک مولکول فیناستراید
تستوسترون هرمونی است که بر روی پوست، فولیکول مو، غدهٔ پروستات، غدد سبابه و ایجاد کنندهٔ چربی پوست تاثیرگذار است. بافتهای فولیکول مو به فرم خاصی از تستوسترون به نام DHT حساس می‌باشند. تستوسترون توسط آنزیمی به نام ۵ آلفا ردوکتاز reductase) ۵) تبدیل به DHT می‌شود. فیناستراید عمل این آنزیم را مهار کرده و بنابراین از تبدیل تستوسترون به DHT جلوگیری میکند. ۵ آلفا ردوکتاز بر دو نوع تیپ ۱ و ۲ می‌باشد. تیپ ۱ بیشتر در نمود چربی و تیپ ۲ بیشتر در فولیکول مو و بافت پروستات وجود دارد. مردانی که سطح آنزیم تیپ ۲ آنها طبیعی یا بالا است میزان DHT طبیعی بالا داشته و بیشتر به ریزش موی مردانه و بزرگی خوش خم پروستات دچار می‌شوند. فیناستراید سبب مهارت تیپ ۲ این آنزیم می‌شود. سطح DHT را پایین آورده و احتمال ریزش موی مردانه و نیز بزرگی خوش خیم پروستات را کاهش می‌دهد. نیمه عمر پلاسمایی این دارو ۸ ساعت می‌باشد و اثرات بیولوژیکی آن برای زمانی طولانی تر به جا می‌ماند.
به نقل از ویکی پدیا
ضعيف‌الاراده كسي است كه با هر شكستي بينش او نيز عوض شود. (ادگار آلن‌پو)
***
میترا از ایزدان باستانی ایرانیان پیش از روزگار زرتشت است، که معنی عهد و پیمان و محبت و خورشید نیز می‌دهد. نماد او خورشید می‌باشد،انتخاب نام کاربری بنده هم به همین سبب است،با عرض معذرت؛ خواهشمند است عده ای از دوستان پیغام های بیهوده نگذارند درباره خدایان باستانی بیشتر بخوانید
انواع داروهای مسکن_خواب آور
ترکیبات متداولی که اغلب بعنوان داروی مسکن_خواب آور مورد مصرف قرار می‌گیرند وابسته به یکی از گروههای زیر می‌باشند:
بنزودیازپین‌ها، باربیتواتها، پیریدین دیون‌ها و تریون‌ها، مشتقات کینازولین، الکل‌ها، کاربامات‌ها، آلدئیدها و مشتقات آنها، آمیدها، شبه اوره‌های غیر حلقوی، بنزآزپین‌ها و داروهای وابسته، فتوتیازین‌ها، مواد درون‌زای مربوط به خواب و عوامل متفرقه.
توجه!!
عوارض ناخواسته داروهای مسکن خواب آور
یک داروی مسکن خواب آور ایده آل باید خوابی مشابه خواب طبیعی را القا نماید. متاسفانه، اغلب داروها خواب طبیعی را القا نمی‌کنند بلکه تنها مدت و شدت خواب REM را کاهش می‌دهند. عوارض ناخواسته بسیار متداولی که با داروهای مسکن خواب آور ایجاد می‌شود خواب آلودگی، خواب عمیق، اغمای پایا و حتی مرگ می‌باشد که در اثر تضعیف مراکز تنظیم حیاتی در مغز در نتیجه مصرف بیش از حد ایجاد می‌گردد. مصرف طولانی مدت حتی در مقادیر درمانی، می‌تواند سبب ایجاد مقاومت و وابستگی بدنی شود. قطع ناگهانی، بضی اوقات سبب سندرم قطع شدید شده که با تشنج و هذیان مشخص می‌شود و ممکن است اغما و مرگ نیز رخ دهد. مسمومیت، با خارج کردن دارو از معده و نگه داشتن تنفس و گردش خون کافی درمان می‌گردد.
شما که زحمتو میکشی یه سایت راه بنداز مطالبتو بریز توش
