ممکن است هنگام درمان، مصدوم، نياز به ارزيابي و کنترل سطح پاسخ‌دهي، نبض و تنفس داشته باشد. همچنين ممکن است لازم باشد دماي بدن مصدوم را هم کنترل کنيد. علايم حياتي مي‌توانند در شناسايي مشکلات خاص و تعيين هرگونه تغيير در وضعيت مصدوم به شما کمک کنند. کنترل علايم حياتي را به‌طور مرتب ادامه بدهيد و يافته‌هاي خود را در نمودار ثبت مشاهدات، ثبت کنيد و آن را به امدادگران گروه پزشکي که مراقبت از بيمار را بر عهده خواهند گرفت، تحويل دهيد .
• • • بررسي سطح پاسخ‌دهي
براي ارزيابي وضعيت هوشياري، لازم است سطح پاسخ‌دهي مصدوم را کنترل کنيد. هر آسيب يا بيماري که مغز را درگير کند، مي‌تواند وضعيت هوشياري را تغيير دهد؛ هرگونه بدتر شدن اوضاع، مي‌تواند خطرناک باشد.
سطح پاسخ‌دهي مصدوم را طي مراحل زير ارزيابي کنيد:
«1»: آيا مصدوم «هوشيار» است؟ آيا چشم‌هايش را باز مي‌کند و به سؤالات جواب مي‌دهد؟
«2»: آيا مصدوم به «صدا» پاسخ مي‌دهد؟ آيا به سؤالات ساده پاسخ مي‌دهد يا از دستورات پيروي مي‌کند؟
«3»: آيا مصدوم به «درد» واکنش نشان مي‌دهد؟ آيا در برابر درد نيشگون، چشمانش را باز مي‌کند يا حرکت مي‌کند؟
«4»: آيا مصدوم نسبت به تمام تحريکات، «ناپاسخگو» است؟ با استفاده از اين مراحل، مي‌توانيد هرگونه تغيير وضعيت مصدوم را کنترل کنيد.
• • • کنترل نبض
با هرضربان قلب، خون به داخل شريان‌ها پمپ مي‌شود و موجي از فشار توليد مي‌شود (مبحث « قلب و رگهاي خوني » را ببينيد). در محل‌هايي که شريان‌هادرست زيرسطح پوست قرارمي‌گيرند (مثلاً در داخل مچ دست يا در گردن)، مي‌توان موج فشار را به صورت نبض لمس کرد. در بزرگسالان، تعداد نبض به‌طور طبيعي 80-60 ضربان در دقيقه است. تعداد نبض در کودکان تندتر است و در بزرگسالاني که از آمادگي جسمي بالايي برخوردارند، مي‌تواند آهسته‌تر باشد. نبضي که به‌طور غيرطبيعي تند يا کند شده است، مي‌تواند نشانه‌اي از يک بيماري خاص باشد.
نبض بازويي دو انگشت خود را در سمت داخل بازوي شيرخوار قرار دهيد.
محل‌هاي گرفتن نبض عبارتند از: گردن (نبض کاروتيد) و مچ دست (نبض راديال). در شيرخوران، يافتن نبض در بازو (نبض بازويي) آسان‌تر است.
نبض راديال سه انگشت‌تان از درست پايينتر از چين مچي که در قاعده شست قرار دارد، بگذاريد.
براي گرفتن نبض، به جاي انگشت شست (که خودش نبض دارد) از ساير انگشتان خود استفاده کنيد و موضع را به آرامي فشار دهيد تا بتوانيد نبض را لمس کنيد. موارد زير را ثبت کنيد:
- سرعت (تعداد ضربان در دقيقه) - قدرت (ضعيف يا قوي) - ريتم (منظم يا نامنظم)
نبض کاروتيد دو انگشت خود را در يک طرف گردن قرار دهيد.
• • • کنترل تنفس
وقتي به ارزيابي تنفس مصدوم مي‌پردازيد، سرعت تنفس را کنترل کنيد و مشکلات تنفسي يا صداهاي غيرطبيعي را سمع کنيد. سرعت تنفس طبيعي در بزرگسالان، 16-12 بار در دقيقه است؛ در شيرخواران و کودکان کم سن و سال، اين سرعت به 30-20 بار در دقيقه مي‌رسد. براي کنترل تنفس، به سمع آن بپردازيد و حرکات قفسه‌سينه مصدوم را تحت‌نظر بگيريد. در مورد شيرخواران و کودکان خردسال، احتمالاً گذاشتن دست بر روي قفسه‌سينه و حس کردن تنفس، کار ساده‌تري است. اطلاعات زير را ثبت کنيد:
- سرعت (تعداد تنفس در دقيقه)
- عمق (نفس‌هاي عميق يا کم‌عمق)
- سهولت (راحت، سخت يا دردناک)
- صدا (نفس‌هاي بي‌صدا يا صددار و نوع صدا)
شمارش سرعت تنفس حرکات قفسه سينه را تحت نظر گرفته، تعداد تنفس را در دقيقه بشماريد. روش ساده‌تر در مورد شيرخواران يا کودکان کم سن و سال، آن است که دست خود را روي قفسه سينه قرار دهيد.
• • • کنترل درجه حرارت
به‌منظور ارزيابي درجه حرارت بدن، پوست بدون پوشش را لمس کرده، براي به‌دست آوردن درجه حرارت صحيح، از يک دماسنج استفاده کنيد. درجه حرارت طبيعي بدن 37 درجه سانتيگراد است. درجه حرارت بالا (تب) معمولاً در اثر عفونت ايجاد مي‌شود. درجه حرارت پايين مي‌تواند از مواجهه با سرما يا محيط مرطوب ناشي شود. انواع مختلفي از دماسنج‌ها وجود دارند که از آن جمله مي‌توان به دماسنج‌هاي شيشه‌اي جيوه‌اي معمول و دماسنج‌هاي ديجيتال اشاره نمود. مطمئن شويد. که نحوه استفاده از دماسنجي را که در اختيار داريد، مي‌دانيد.
دماسنج ديجيتال
اين دماسنج را مي‌توان به‌صورت زيرزباني يا زيربغلي براي اندازه‌گيري دما به کار برد. اين دماسنج را تا زمان ايجاد صداي بوق (تقريباً 30 ثانيه) در محل قرار دهيد و سپس دما را از روي صفحه نمايش بخوانيد.
دماسنج جيوه‌اي
قبل از استفاده از اين دماسنج، بايد مطمئن شويد که سطح جيوه پايينتر از 37 درجه سانتيگراد است. قبل از خواباندن درجه، دماسنج را به مدت 3-2 دقيقه در محل (زير زبان يا زير بغل) قرار دهيد.
دماسنج نواري پيشاني
اين نوارهاي کوچک حساس حرارت، براي اندازه‌گيري درجه حرارت کودکان کم‌سن و سال مفيد هستند. نوار را به مدت تقريباً 30 ثانيه روي پيشاني کودک قرار دهيد. درجه حرارت از روي تغيير رنگ نوار مشخص مي‌گردد.
دماسنج گوشي
نوک اين دماسنج در داخل گوشي قرار داده مي‌شود و درجه حرارت را در عرض يک ثانيه تعيين مي‌کند. کاربرد اين حسگر ساده است و براي استفاده در مورد کودکان بدحال مفيد است. اين وسيله را مي‌توان در هنگامي که کودک خوابيده است، به کار برد.
علايم حياتي
-
mohammad sh
عضویت : یک‌شنبه ۱۳۸۹/۶/۷ - ۱۷:۲۳
پست: 104-
سپاس: 1
ميگرن
بسياري از افراد، نسبت به حملات ميگرن (سردرد شديد «ناخوش‌کننده») استعداد دارند. علل مختلفي (مثل آلرژي، استرس يا خستگي) مي‌توانند حمله ميگرن را آغاز کنند. ساير عوامل آغازگر عبارتند از: کمبود خواب، غذا نخوردن، الکل و برخي مواد غذايي (مثل پنير يا شکلات). مبتلايان به ميگرن معمولاً با چگونگي تشخيص و برخورد با حملات آشنا هستند و ممکن است داروهاي خود را به همراه داشته باشند.
• تشخيص
قبل از شروع حمله ممکن است يک دوره هشداردهنده شامل اختلال بينايي به‌صورت جرقه‌هاي نوراني چشمک‌زننده و يا يک «لکه کور» وجود داشته باشد.
سردرد شديد ضربان‌دار (زق‌زق‌کننده) که گاه فقط محدود به يک طرف سر است.
درد شکم، تهوع و استفراغ
ناتواني در تحمل نور درخشان يا صداي بلند
• اهداف
تسکين درد - در صورت لزوم، درخواست کمک پزشکي
1) به بيمار کمک کنيد تا دارويي را که براي حملات ميگرن همراه خود دارد، مصرف کند.
2) به بيمار توصيه کنيد که در يک اتاق تاريک و ساکت به مدت چند ساعت دراز بکشد يا بخوابد. چند حوله و يک ظرف به او بدهيد تا در صورت استفراغ کردن از آنها استفاده کند.
3) اگر اين حمله، اولين حمله ميگرن است به بيمار توصيه کنيد که به پزشک خود مراجعه کند.
• تشخيص
قبل از شروع حمله ممکن است يک دوره هشداردهنده شامل اختلال بينايي به‌صورت جرقه‌هاي نوراني چشمک‌زننده و يا يک «لکه کور» وجود داشته باشد.
سردرد شديد ضربان‌دار (زق‌زق‌کننده) که گاه فقط محدود به يک طرف سر است.
درد شکم، تهوع و استفراغ
ناتواني در تحمل نور درخشان يا صداي بلند
• اهداف
تسکين درد - در صورت لزوم، درخواست کمک پزشکي
1) به بيمار کمک کنيد تا دارويي را که براي حملات ميگرن همراه خود دارد، مصرف کند.
2) به بيمار توصيه کنيد که در يک اتاق تاريک و ساکت به مدت چند ساعت دراز بکشد يا بخوابد. چند حوله و يک ظرف به او بدهيد تا در صورت استفراغ کردن از آنها استفاده کند.
3) اگر اين حمله، اولين حمله ميگرن است به بيمار توصيه کنيد که به پزشک خود مراجعه کند.
-
mohammad sh
عضویت : یک‌شنبه ۱۳۸۹/۶/۷ - ۱۷:۲۳
پست: 104-
سپاس: 1
سرطان روده بزرگ
رشد خارجي از کنترل سلول‌هاي سرطاني در راست‌روده يا سرطان روده بزرگ کولون (روده بزرگ). اين سرطان از شايع‌ترين سرطان‌ها محسوب. اين سرطان هر جايي از روده بزرگ شامل سکوم، کولون صعودي، کولون عرضي، کولون نزولي، کولون سيگموييد و راست روده (که 50% کل سرطان‌هاي روده بزرگ را به خود اختصاص مي‌دهد) را مي‌تواند درگير سازد. اين سرطان بيشتر بزرگسالان بالاي 40 سال را مبتلا مي‌سازد.
• علايم شايع
- بدون علامت در مراحل اوليه (اغلب)
- دفع مدفوع خوني يا سياه‌رنگ
- درد کرامپي شکم (دل‌پيچه)
- احساس پري شکم
- تغيير در اجابت مزاج به صورت اسهال، يبوست يا باريک شدن قطر مدفوع
- کاهش وزن بدون علت
- درد مقعد
- کم خوني
- از دست رفتن کنترل مدفوع (گاهي)
• پيشگيري
مصرف رژيم غذايي پرفيبر و کم‌چربي
اگر شما در گروه پرخطر از نظر احتمال ابتلا به اين بيماري قرار داريد، به طور ساليانه جهت معاينه فيزيکي و بررسي کولون و راست‌روده به پزشک خود مراجعه نماييد. اگر شما هر يک از عوامل خطرساز ذکر شده در بالا را دارا هستيد،از داروخانه يک کيت تشخيصي جهت شناسايي خون در مدفوع تهيه کنيد. وجود خون در مدفوع را هر دو ماه يک بار بررسي کنيد. کيت‌هاي داراي کاربرد آسان براي استفاده در منزل در اين زمينه در دسترس است.
• داروها
- مسکن‌ها - داروهاي تنظيم‌کننده حرکات روده‌اي - داروهاي ضدسرطان، هر چند معمولاً خيلي مؤثر نيستند.
• • • درمان
بررسي‌هاي تشخيصي ممکن است شامل آزمايش‌هاي خوني، سيگموييدوسکوپي (روشي براي بررسي راست روده و قسمت تحتاني کولون با استفاده از يک وسيله بصري با چراغي در نوک آن)، کولونوسکوپي (روشي براي تشخيص بيماري‌هاي کولون با مشاهده داخل کولون از طريق يک کولونوسکوپ قابل انعطاف، يک وسيله فيبرنوري با چراغي در نوک آن)، تصويربرداري با اشعه ايکس از کولون (باريم انما) و کليه (پيلوگرام وريدي)، سي‌تي‌اسکن و سونوگرافي باشد.
جراحي جهت برداشت تومور. گاهي لازم مي‌شود که مسير روده به سمت يک سوراخ تعبيه شده در شکم توسط جراحي منحرف گردد (کولوستومي). اگر براي شما کولوستومي انجام شده است، به آموزش‌هاي ويژه‌اي جهت مراقبت از سوراخ آن نياز خواهيد داشت.
- اشعه درماني قبل و بعد از جراحي
• علايم شايع
- بدون علامت در مراحل اوليه (اغلب)
- دفع مدفوع خوني يا سياه‌رنگ
- درد کرامپي شکم (دل‌پيچه)
- احساس پري شکم
- تغيير در اجابت مزاج به صورت اسهال، يبوست يا باريک شدن قطر مدفوع
- کاهش وزن بدون علت
- درد مقعد
- کم خوني
- از دست رفتن کنترل مدفوع (گاهي)
• پيشگيري
مصرف رژيم غذايي پرفيبر و کم‌چربي
اگر شما در گروه پرخطر از نظر احتمال ابتلا به اين بيماري قرار داريد، به طور ساليانه جهت معاينه فيزيکي و بررسي کولون و راست‌روده به پزشک خود مراجعه نماييد. اگر شما هر يک از عوامل خطرساز ذکر شده در بالا را دارا هستيد،از داروخانه يک کيت تشخيصي جهت شناسايي خون در مدفوع تهيه کنيد. وجود خون در مدفوع را هر دو ماه يک بار بررسي کنيد. کيت‌هاي داراي کاربرد آسان براي استفاده در منزل در اين زمينه در دسترس است.
• داروها
- مسکن‌ها - داروهاي تنظيم‌کننده حرکات روده‌اي - داروهاي ضدسرطان، هر چند معمولاً خيلي مؤثر نيستند.
• • • درمان
بررسي‌هاي تشخيصي ممکن است شامل آزمايش‌هاي خوني، سيگموييدوسکوپي (روشي براي بررسي راست روده و قسمت تحتاني کولون با استفاده از يک وسيله بصري با چراغي در نوک آن)، کولونوسکوپي (روشي براي تشخيص بيماري‌هاي کولون با مشاهده داخل کولون از طريق يک کولونوسکوپ قابل انعطاف، يک وسيله فيبرنوري با چراغي در نوک آن)، تصويربرداري با اشعه ايکس از کولون (باريم انما) و کليه (پيلوگرام وريدي)، سي‌تي‌اسکن و سونوگرافي باشد.
جراحي جهت برداشت تومور. گاهي لازم مي‌شود که مسير روده به سمت يک سوراخ تعبيه شده در شکم توسط جراحي منحرف گردد (کولوستومي). اگر براي شما کولوستومي انجام شده است، به آموزش‌هاي ويژه‌اي جهت مراقبت از سوراخ آن نياز خواهيد داشت.
- اشعه درماني قبل و بعد از جراحي
-
mohammad sh
عضویت : یک‌شنبه ۱۳۸۹/۶/۷ - ۱۷:۲۳
پست: 104-
سپاس: 1
سرطان حنجره
سرطان حنجره رشد خارج از کنترل سلول‌هاي بدخيم در حنجره و بافت‌هاي اطراف. اين عارضه معمولاً بزرگسالان بالاي 40 سال را مبتلا ساخته و در آقايان شايع‌تر از خانم‌هاست.
• علايم شايع
- خشونت صدا که با استراحت دادن به صدا برطرف نمي‌شود.
- احساس توده در گلو
- بلع دردناک يا اشکال در بلع
- گره‌هاي لنفاوي متورم و سفت در گردن
- کاهش وزن
- احساس درد هنگام لمس کردن
- سرفه مزمن
• علل
استعمال دخانيات يا سوءمصرف الکل
• • • درمان
- بررسي‌هاي تشخيصي ممکن است شامل معاينه لارنکوسکوپي با نمونه‌برداري از تارهاي صوتي (برداشت قسمت کوچکي از بافت جهت بررسي آزمايشگاهي که به تشخيص کمک مي‌کند) باشد. ساير بررسي‌هايي که براي تشخيص گسترش احتمالي تومور به ساير نواحي بدن صورت مي‌گيرند عبارتند از سي‌تي اسکن، ام.آر.آي، اسکن استخواني و عکس ساده قفسه سينه.
- اين بيماري اگر در مراحل اوليه تشخيص داده شود، درمان به‌صورت اشعه‌درماني يا برداشت تارهاي صوتي با ليزر به صورت سرپايي قابل انجام است.
- درمان مراحل پيشرفته بيماري مستلزم جراحي جهت خارج کردن تومور و بافت‌هاي درگير (لارنژکتومي) و اشعه‌درماني پس از جراحي است. - در صورتي که جراحي ضرورت يابد، پس از برداشت تارهاي صوتي، تکلم درماني جهت آموختن نحوه صحبت کردن بدون تارهاي صوتي ممکن است لازم باشد.
- در صورتي که تارهاي صوتي شما با جراحي برداشته شده است، به يک گروه حمايتي که افراد داراي وضعيت مشابه شما را تحت پوشش قرار داده است بپيونديد. اين اقدام نگراني شما را به حداقل رسانده و به انطباق شما با شرايط جديد کمک مي‌کند.
• داروها
براي اين بيماري معمولاً نياز به دارويي نيست. داروهاي ضدسرطان معمولاً در اين مورد تجويز نمي‌شوند؛ و به‌جاي آن از اشعه‌درماني استفاده مي‌شود.
• علايم شايع
- خشونت صدا که با استراحت دادن به صدا برطرف نمي‌شود.
- احساس توده در گلو
- بلع دردناک يا اشکال در بلع
- گره‌هاي لنفاوي متورم و سفت در گردن
- کاهش وزن
- احساس درد هنگام لمس کردن
- سرفه مزمن
• علل
استعمال دخانيات يا سوءمصرف الکل
• • • درمان
- بررسي‌هاي تشخيصي ممکن است شامل معاينه لارنکوسکوپي با نمونه‌برداري از تارهاي صوتي (برداشت قسمت کوچکي از بافت جهت بررسي آزمايشگاهي که به تشخيص کمک مي‌کند) باشد. ساير بررسي‌هايي که براي تشخيص گسترش احتمالي تومور به ساير نواحي بدن صورت مي‌گيرند عبارتند از سي‌تي اسکن، ام.آر.آي، اسکن استخواني و عکس ساده قفسه سينه.
- اين بيماري اگر در مراحل اوليه تشخيص داده شود، درمان به‌صورت اشعه‌درماني يا برداشت تارهاي صوتي با ليزر به صورت سرپايي قابل انجام است.
- درمان مراحل پيشرفته بيماري مستلزم جراحي جهت خارج کردن تومور و بافت‌هاي درگير (لارنژکتومي) و اشعه‌درماني پس از جراحي است. - در صورتي که جراحي ضرورت يابد، پس از برداشت تارهاي صوتي، تکلم درماني جهت آموختن نحوه صحبت کردن بدون تارهاي صوتي ممکن است لازم باشد.
- در صورتي که تارهاي صوتي شما با جراحي برداشته شده است، به يک گروه حمايتي که افراد داراي وضعيت مشابه شما را تحت پوشش قرار داده است بپيونديد. اين اقدام نگراني شما را به حداقل رسانده و به انطباق شما با شرايط جديد کمک مي‌کند.
• داروها
براي اين بيماري معمولاً نياز به دارويي نيست. داروهاي ضدسرطان معمولاً در اين مورد تجويز نمي‌شوند؛ و به‌جاي آن از اشعه‌درماني استفاده مي‌شود.