ميشه درباره سحابي خرچنگي شرح دهيد
- omarekhayam
عضویت : چهارشنبه ۱۳۸۵/۱۲/۲۳ - ۱۲:۰۱
پست: 898-
سپاس: 55
- black hole
محل اقامت: اصفهان
عضویت : شنبه ۱۳۸۵/۲/۲۳ - ۱۵:۱۶
پست: 127-
سپاس: 8
تماس:
درود بر شما!!!
سحابي خرچنگي در اثر انفجار يك سوپرنوا يا همان ابر ستاره اي بوجود امده
كه حدودآ 1000 سال پيش كشف شد و 6500 سال نوري از زمين فاصله داره و اندازه و گستردگي اون به اندازه 6 سال نوريه.
ونور ابي رنگ محوي كه در مركز اين سحابي ديده ميشه مربوط به ذرات الكتروني كه با سرعت نور در مركز سحابي به وسيله ي نيروي مغناطيسي حاصل از ستاره نوتروني در خود سحابي در حال چرخش اند. ( قسمت اخر رواگر اشتباه نكنم)
سحابي خرچنگي در اثر انفجار يك سوپرنوا يا همان ابر ستاره اي بوجود امده
كه حدودآ 1000 سال پيش كشف شد و 6500 سال نوري از زمين فاصله داره و اندازه و گستردگي اون به اندازه 6 سال نوريه.
ونور ابي رنگ محوي كه در مركز اين سحابي ديده ميشه مربوط به ذرات الكتروني كه با سرعت نور در مركز سحابي به وسيله ي نيروي مغناطيسي حاصل از ستاره نوتروني در خود سحابي در حال چرخش اند. ( قسمت اخر رواگر اشتباه نكنم)
ماییم ومی ومطرب واین کنج خراب
جان ودل وجام وجامه دررهن شراب
فارغ زامید رحمت وبیم عذاب
ازآذرخاک وبادوازآتش وآب
جان ودل وجام وجامه دررهن شراب
فارغ زامید رحمت وبیم عذاب
ازآذرخاک وبادوازآتش وآب
- black hole
محل اقامت: اصفهان
عضویت : شنبه ۱۳۸۵/۲/۲۳ - ۱۵:۱۶
پست: 127-
سپاس: 8
تماس:
بعد
۰۵:۳۴
ميل
+۲۲:۰۱
(kly) فاصله
۶/۳
قدر ظاهري
۸/۴
اندازه ظاهري
۶*۴
سحابی خرچنگ( M1 ) معروفترين بازمانده ابرنواختري است. ابرنواختر موجود در اين سحابي در ۴ ژولاي ۱۰۵۴ ميلادي توسط منجمان چيني رصد شد. در آن زمان احتمالاً درخشندگي اش به ماه كامل رسيده بود. اين ابر نواختر تا ۲۳ روز در نور روز هم قابل مشاهده بود.در سال ۱۷۳۷ اين سحابي توسط John Bevis كشف شد. پس از او در سال ۱۷۵۷مسيه به طور مستقل آن را كشف كرد. او ابتدا فكر كرد كه يك دنباله دار ديده است . اما متوجه شد كه اين توده مه آلود داراي حركت ظاهري نيست و آن را به عنوان اولين جرم در فهرست خود وارد كرد. در قرن بعد، اين سحابي با ابزارهاي دقيقتري رصد شد و به دليل شكل ظاهري اش سحابي خرچنگ نام گرفت. در واقع M1 قطري در حدود ۱۰ سال نوري دارد و شامل مواد پرتاب شده از انفجار ابرنواختري است كه همچنان با سرعت Km/Sec ۱۸۰۰ در حال گسترش مي باشد. سحابي داراي تابش قوي است كه ناشي از شتاب گرفتن الكترونها در ميدان مغناطيسي قوي آن مي باشد. در سال ۱۸۴۸سحابي خرچنگ به عنوان منبع قوي راديويي شناخته شد . سپس در سال ۱۹۶۴ با كمك راكت هاي بلند پرواز ، پرتوهاي X قوي از آن آشكار شد. تابش انرژي پرتوهاي X گسيل شده از آن حدود ۱۰۰ برابر قوي تر از تابش آن در محدوده مرئي است . در سال ۱۹۶۸ وجود يك منبع راديويي تپنده در اين سحابي موسوم به NP 0532 كشف شد. در واقع اين تپها ناشي از ستاره نوتروني مركز سحابي است . اين ستاره نوتروني در هر ثانيه ۳۳۰بار به دور خود مي چرخد و در هر بار چرخش خود يك تپ را به سوي زمين ارسال مي كند. امروزه مي دانيم كه اين جسم با جرمي بيش از خورشيد قطري در حدود Km ۳۰ دارد ، بنابراين بايد خيلي چگال باشد. اين اجسام ( تپ اخترها) دوره چرخش بسيار منظمي دارند.
۰۵:۳۴
ميل
+۲۲:۰۱
(kly) فاصله
۶/۳
قدر ظاهري
۸/۴
اندازه ظاهري
۶*۴
سحابی خرچنگ( M1 ) معروفترين بازمانده ابرنواختري است. ابرنواختر موجود در اين سحابي در ۴ ژولاي ۱۰۵۴ ميلادي توسط منجمان چيني رصد شد. در آن زمان احتمالاً درخشندگي اش به ماه كامل رسيده بود. اين ابر نواختر تا ۲۳ روز در نور روز هم قابل مشاهده بود.در سال ۱۷۳۷ اين سحابي توسط John Bevis كشف شد. پس از او در سال ۱۷۵۷مسيه به طور مستقل آن را كشف كرد. او ابتدا فكر كرد كه يك دنباله دار ديده است . اما متوجه شد كه اين توده مه آلود داراي حركت ظاهري نيست و آن را به عنوان اولين جرم در فهرست خود وارد كرد. در قرن بعد، اين سحابي با ابزارهاي دقيقتري رصد شد و به دليل شكل ظاهري اش سحابي خرچنگ نام گرفت. در واقع M1 قطري در حدود ۱۰ سال نوري دارد و شامل مواد پرتاب شده از انفجار ابرنواختري است كه همچنان با سرعت Km/Sec ۱۸۰۰ در حال گسترش مي باشد. سحابي داراي تابش قوي است كه ناشي از شتاب گرفتن الكترونها در ميدان مغناطيسي قوي آن مي باشد. در سال ۱۸۴۸سحابي خرچنگ به عنوان منبع قوي راديويي شناخته شد . سپس در سال ۱۹۶۴ با كمك راكت هاي بلند پرواز ، پرتوهاي X قوي از آن آشكار شد. تابش انرژي پرتوهاي X گسيل شده از آن حدود ۱۰۰ برابر قوي تر از تابش آن در محدوده مرئي است . در سال ۱۹۶۸ وجود يك منبع راديويي تپنده در اين سحابي موسوم به NP 0532 كشف شد. در واقع اين تپها ناشي از ستاره نوتروني مركز سحابي است . اين ستاره نوتروني در هر ثانيه ۳۳۰بار به دور خود مي چرخد و در هر بار چرخش خود يك تپ را به سوي زمين ارسال مي كند. امروزه مي دانيم كه اين جسم با جرمي بيش از خورشيد قطري در حدود Km ۳۰ دارد ، بنابراين بايد خيلي چگال باشد. اين اجسام ( تپ اخترها) دوره چرخش بسيار منظمي دارند.
یکی از بهترین موضوعات مورد مطالعه ستاره شناسان بررسی و مشاهده آثار این ابر نواختر میباشد. جف هستر و پال سکامن از دانشگاه ایالت آریزونا در تمپه تصاویر جدید تلسکوپ فضایی هابل را در این مورد بکار میبرند. این تصاویر که با دوربین شماره 2 سیارهای (میدان دید باز) تهیه شدهاند جزئیات غیر قابل انتظاری از سحابی خرچنگ را نشان میدهند. تصاویر نشان میدهند در ستارهای که منفجر میشود، مواد اعم از گاز و یا مواد به جا مانده از انفجار با سرعت خیلی زیاد، در حدود هزار کیلومتر در ثانیه به اطراف پرتاب میشوند.
به نظر میرسد رشتههای سحابی خرچنگ ، جز چند تغییر جزئی در طول از نظر ترکیب و رنگ چندان فرقی با نظریههای قبلی نداشته باشد. رشتهها با گرههای داغ و گازهای گرم و سرد ترکیب میشوند. در این طرحواره ، رنگ قرمز نشان دهنده گسیل اتمهای اکسیژن در گاز سرد و رنگ سبز نماینده اتمهای اکسیژن در گاز داغ و آبی نشان دهنده گسیل اتمهای سولفور در گاز گرم است. رصدهای روی سطح زمین توان تفکیک را پایین میآورد و ساختار معمولی از خرچنگ ارائه میدهد.
عکسی که مشاهده میکنید بزرگترین عکسی است که تا به حال توسط دوربین wfpc2 هابل گرفته شده است. سحابی خرچنگ تقریباً در بین تمامی اجرام رصد شده بیشترین پیچیدگی از نظر ساختار را داراست و یکی از دینامیکیترین اجرام است. این عکس جدید سحابی خرچنگ از گرد آوری و مونتاژ 24 عکس تکی توسط هابل گرفته شده و بالاترین تفکیک و کیفیت را در بین تمامی عکسهای گرفته شده از خرچنگ داراست.
عکس جدید هابل از سحابی خرچنگ
در بین تمام عکسهای گرفته شده از این سحابی
از زمان تشکیلش بیشترین جزییات را داراست.
وانگهی هستر و سکامن در سحابی خرچنگ گرد و غباری بیش از حد انتظارشان مشاهده کردند. در صورتی که نظریه قبلی ستاره شناسان این بود که در سحابی ، گرد و غبار تحت شرایطی در نواحی گازهای مولکولی خیلی سرد قرار میگیرد و این آسانترین راه نشانه گذاری برای جستجوی مناطق تاریکی است که در مقابل یک زمینه روشن قرار دارند.
از همه مهمتر اینکه این دو محقق چگونگی برهمکنش رشتهها با سحابی سنکروترونی خرچنگ را کشف کردند. (بر همکنش میدانهای مغناطیسی و ذرات پر انرژی). دادههای هابل نشان میدهد که فشار سحابی سنکروترونی بیشتر به ساختار رشتههای سحابی خرچنگ وارد میشود، در یک بطری است. وقتی بطری را ایستاده نگه داریم، سرکه که سنگینتر از روغن است، در ته بطری قرار میگیرد و رغن روی آن میایستد. اگر بطری را بچرخانیم حبابهای روغن ازته ظرف وارد سرکه چگالتر میشوند. در مورد سحابی خرچنگ ، "نور" سحابی سنکروترونی انبوه مواد باقی مانده سنگین و چگال به طرف گاز سرد هل میدهد.
به نظر میرسد رشتههای سحابی خرچنگ ، جز چند تغییر جزئی در طول از نظر ترکیب و رنگ چندان فرقی با نظریههای قبلی نداشته باشد. رشتهها با گرههای داغ و گازهای گرم و سرد ترکیب میشوند. در این طرحواره ، رنگ قرمز نشان دهنده گسیل اتمهای اکسیژن در گاز سرد و رنگ سبز نماینده اتمهای اکسیژن در گاز داغ و آبی نشان دهنده گسیل اتمهای سولفور در گاز گرم است. رصدهای روی سطح زمین توان تفکیک را پایین میآورد و ساختار معمولی از خرچنگ ارائه میدهد.
عکسی که مشاهده میکنید بزرگترین عکسی است که تا به حال توسط دوربین wfpc2 هابل گرفته شده است. سحابی خرچنگ تقریباً در بین تمامی اجرام رصد شده بیشترین پیچیدگی از نظر ساختار را داراست و یکی از دینامیکیترین اجرام است. این عکس جدید سحابی خرچنگ از گرد آوری و مونتاژ 24 عکس تکی توسط هابل گرفته شده و بالاترین تفکیک و کیفیت را در بین تمامی عکسهای گرفته شده از خرچنگ داراست.
عکس جدید هابل از سحابی خرچنگ
در بین تمام عکسهای گرفته شده از این سحابی
از زمان تشکیلش بیشترین جزییات را داراست.
وانگهی هستر و سکامن در سحابی خرچنگ گرد و غباری بیش از حد انتظارشان مشاهده کردند. در صورتی که نظریه قبلی ستاره شناسان این بود که در سحابی ، گرد و غبار تحت شرایطی در نواحی گازهای مولکولی خیلی سرد قرار میگیرد و این آسانترین راه نشانه گذاری برای جستجوی مناطق تاریکی است که در مقابل یک زمینه روشن قرار دارند.
از همه مهمتر اینکه این دو محقق چگونگی برهمکنش رشتهها با سحابی سنکروترونی خرچنگ را کشف کردند. (بر همکنش میدانهای مغناطیسی و ذرات پر انرژی). دادههای هابل نشان میدهد که فشار سحابی سنکروترونی بیشتر به ساختار رشتههای سحابی خرچنگ وارد میشود، در یک بطری است. وقتی بطری را ایستاده نگه داریم، سرکه که سنگینتر از روغن است، در ته بطری قرار میگیرد و رغن روی آن میایستد. اگر بطری را بچرخانیم حبابهای روغن ازته ظرف وارد سرکه چگالتر میشوند. در مورد سحابی خرچنگ ، "نور" سحابی سنکروترونی انبوه مواد باقی مانده سنگین و چگال به طرف گاز سرد هل میدهد.
سحابی خرچنگ
در سال 1054 ميلادي،ستاره روشني كه به ناگاه در صورت فلكي ثور ظاهر شده بود باعث بهت
و حيرت ستاره شناسان آن زمان گرديد . در اروپا هيچ ستاره شناسي اطلاعي از آن نداشته است
و تنها منجمان چيني از آن ياد كرده اند . اين ستاره چندين روز ، غير از خورشيد و ماه در خشان
ترين جرم آسمان بود و بعد رو به تاريكي گراييد . بر طبق شواهد ، آن ، يك نواختر بوده است .
اين تصوير همان نواختر را كه در 900 سال قبل ظاهر شده است نشان مي دهد . ما در اين محل
مي توانيم جرم بسيار بزرگي از گازهاي سوزان را ببينيم كه به تندي از مركز يك ساختار ابر مانند
بيرون مي ريزند . اين گازها بقايايي از همان نواختر است ، اين گازها در حدو 1000 كيلو متر در
.هر ثانيه است . به نظر ئانشمندان ستاره مركزي اين ابر ،احتمالا يك كوتوله سفيد خواهد بود
و حيرت ستاره شناسان آن زمان گرديد . در اروپا هيچ ستاره شناسي اطلاعي از آن نداشته است
و تنها منجمان چيني از آن ياد كرده اند . اين ستاره چندين روز ، غير از خورشيد و ماه در خشان
ترين جرم آسمان بود و بعد رو به تاريكي گراييد . بر طبق شواهد ، آن ، يك نواختر بوده است .
اين تصوير همان نواختر را كه در 900 سال قبل ظاهر شده است نشان مي دهد . ما در اين محل
مي توانيم جرم بسيار بزرگي از گازهاي سوزان را ببينيم كه به تندي از مركز يك ساختار ابر مانند
بيرون مي ريزند . اين گازها بقايايي از همان نواختر است ، اين گازها در حدو 1000 كيلو متر در
.هر ثانيه است . به نظر ئانشمندان ستاره مركزي اين ابر ،احتمالا يك كوتوله سفيد خواهد بود