كليات كوانتوم

[samanta_ict]

نظريه کوانتوم و در پی آن نسبيت انشتين فيزيک و به تبع آن فلسفه را متحول کرد. اين نظريات مقدمه ای شد برای ظهور نظريه های ديگر که توسط بوهر، دوپلر، شرودينگر و هايزنبرگ بزرگ ( meine liebe ) مطرح گرديد. می خواهم چکيده ای از آنچه نسبيت خوانده می شود بيان کنم. (Synapsis )





· قوانين طبيعت بايد متحدالشکل باشند.

· قوانين بايد در تمام چارچوب های مرجعی که " لَخت " هستند، يکسان باشند.

· سرعت نور در تمام جهات يکسان است.

· تبديلات لورنتس

· طول يک جسم و مدت زمان يک رويداد برای هر ناظر نسبی است.

· همه کميتها بايد چهار بعد داشته باشند. يک مولفه ی زمانی و مولفه های فضايی ( به طور مثال انرژی- اندازه حرکت)

· هم ارزی جرم و انرژی E=mc2



· فضا و زمان مطلق نيستند.

· حال مفهوم بی معنايی است.

· گذشته آينده را تعيين می کند.

· هيچ چيز سريعتر از نور حرکت نمی کند.

· زمان جاری نيست (همانند فضا ) بلکه فقط يک بعد است.





· فضا و زمان ابعاد مختلف يک فضا زمان يکسان پيوستار هستند.

· تاريخچه هر ناظر توسط مخروط نوری درون يک فضا- زمان پيوستاری محدود می شود.

· تاريخچه هر ناظر يک " جهان - خط "است، مسير نور- حرکتی که ناظر در ميان فضا- زمان در حال حرکت است.

· ويژه زمان ، زمان فضايی فاصله بين دو نقطه در يک جهان - خط ( زمان تجربه شده توسط ناظر هنگاميکه در طول جهان - خطش حرکت می کند.)





· نسبيت برای دستگاههای شتابدار نسبت به يک سيستم ديگر در نظر گرفته می شود.

· اصل هم ارزی : نيروهايی که بواسطه جاذبه بوجود می آيند در هرصورت با نيروهای ايجاد شده توسط شتاب برابرند.

· امکان تميز دادن بين نيروهايی که بخاطر شتاب بوجود می آيند و نيروهای جاذبه ای از طريق آزمايش وجود ندارد. ( برای مثال در شتاب 8/9 متر بر مجذور ثانيه در فضای بيرونی با نيروی جاذبه ای روی زمين معادل است.)

· همه نيروها چه جاذبه ای باشند چه نباشند، از شتاب ناشی می شوند.

· فرضيه ی نيوتن مبنی بر اينکه هر جسمی جسم ديگر را جذب می کند غير ضروری است.





· اجرام موجب انحنا فضا - زمان می شوند.

· انحنا فضا- زمان حرکت اجرام را تعيين می کند.

· قانون جاذبه ی انشتين : هر جسم، که تحت تاثير نيروی خارجی نيست، در طول کوتاهترين مسير بين دو نقطه از فضا - زمان.( کوتاهترين مسير بين دو نقطه در يک صفحه ی تاب خورده)- جهان - خطش - حرکت می کند.

· فضا زمان يک ميدان جاذبه ای است.





· هنگامی که يک جسم ( در فضای 3 بعدی) در حال سکون تحت تاثير شتاب جاذبه ای قرار می گيرد، در حقيقت در طول جهان - خطش به سوی مرکز زمين شتاب می گيرد.( جذب می شود.) اين رويداد روی انحنا بوجود آمده توسط جرم زمين در فضا- زمين ( 4 بعد) روی می دهد.

· اين فضا زمان است که انحنا دارد نه کوتاهترين مسير بين دو نقطه.



· جاذبه يک نيرو نيست.

· فيزيک = هندسه ی فضا - زمان.

· تئوری نسبيت در باره ی طبيعت جاذبه است.

· نسبيت ، جاذبه را بر حسب انحنا فضا زمان توضيح می دهد.( به طور مثال هندسه)

· نيروی جاذبه يک اثر از هندسه ی فضا- زمان به حساب می آيد.



· انحنا فضا زمان توسط يک " تانسور انحنا " اندازه گيری می شود. ( هندسه ريمانی)

· هر نقطه توسط 10 عدد تشريح می شود.( تانسور متريک)

· هندسه اقليدسی يکی از تانسورهای متريک نامتناهی ممکن است.(انحنا صفر)

· ساير هندسه ها فضاهايی که صاف نيستند بلکه پيچ در پيچ ( warp ) هستند را تشريح می کنند.

· عاملی که باعث پيچ در پيچ شدن می شود، انرژی - جرم است.

· ساعت ها در يک ميدان جاذبه ای آهسته تر حرکت می کنند.

· مسير نور در يک ميدان جاذبه ای منحرف می شود.



· در حقيقت ثبات نظم جهان به تعادل اثر گرانشی بستگی دارد.