صفحه 1 از 1

سلاح لیزری

ارسال شده: یک‌شنبه ۱۴۰۱/۷/۲۴ - ۰۸:۰۵
توسط rohamavation
چندین معایب نیز وجود دارد: پالس های لیزر را می توان از طریق دود/مه پخش کرد. نیروهای متخاصم نارنجک‌های ضد لیزری ویژه‌ای (مثلاً حاوی ذراتی که پالس‌ها را منعکس می‌کنند و/یا مختل می‌کنند)peb لیزر کم توان باعث سوختگی می شود، اما کشنده شدن آن زمان زیادی را میخواد. پس تو جنگ واقعی دشمن در حالی که یک پرتو را روی یک نقطه نگه داشته اید ثابت نمیمونه
لیزر پیوسته با قدرت بالاتر بلافاصله باعث سوختگی شدید، احتمالاً رطوبت جوشان در سطح پوست و در نزدیکی آن میشه البته میشه جهت نابینایی انان استفاده کرد در واقع، از این طریق آسیب بیشتری وارد خواهید کرد،
موشک ها
بدون نیاز به ردیابی، برد بلند موشک ها به طور فعال به دنبال هدفی برای نابودی هستند . با یک سیستم پرتاب کافی، موشک ها می توانند برد بی نهایت داشته باشند. اگرچه، آنها می توانند توسط آن لیزرهای مزاحم "رهگیری" شوند. این را می توان با پرتاب تعداد بیشتری از موشک های آسیب رسان کمتر حل کرد که به طور موثر بر هر نوع دفاعی غلبه کرد. بیشتر جنبه ردیابی داره
سلاح فعلی میدونم LaWS از یک لیزر مادون قرمز حالت جامد با قدرت ۳۰ کیلووات بهره می‌بره البته باید به وجود سیستم شناسایی و تعقیب راداری Phalanx CIWS‌ و یک ترمینال مخصوص کامپیوتری نیز اشاره کنم که LaWS‌ را کنترل می‌کنه.

Re: سلاح لیزری

ارسال شده: یک‌شنبه ۱۴۰۱/۷/۲۴ - ۰۸:۰۵
توسط rohamavation
در مورد لیزر پرسید البته به فاصله بستگی داره چون پرتو ها واگرا میشن .هرچند تعریف لیزرتقویت نور به روش گسیل القایی تابش هست لیزر چهار ویژگی داره هم دوسی-تک رنگی-واگرایی کم-موازی بودن پرتو Molecular Amplification by Stimulated Emission of Radiation sسوال جالب پرتو لیزر تیراندازی ماهواره ای به زمین می رسد؟تو فیلم ها دیدین اره دیگه لیزر تاکتیکی پیشرفته (ATL) که باید توسط یک هواپیمای ترابری حمل بشه یک پرتو لیزر مادون قرمز با توان 300 کیلووات با عرض 0.5 متر، پرتو را می توان - در شرایط ایده آل - به نقطه ای با اندازه 0.1-0.2 متر در 10 کیلومتر و بیشتر متمرکز کردش. با قدرت 100 برابری یک صفحه اجاق گاز که در یک منطقه مشابه اعمال میشه، چوب یا منسوجات شروع به سوختن می کنند و فلز پس از کسری از ثانیه ذوب میشه، در شرایط جوی معمولی در حدود یک ثانیه. تلاطم شدید برد را محدود می کند، مه، گرد و غبار یا باران شدید می تواند آن را به میزان قابل توجهی کاهش بده با تابش برای حدود 40 ثانیه در هواپیما و زمان ماندن کمتر از یک ثانیه، پرتو اغلب به طور خودکار هدایت و شلیک می شود.واگرایی پرتو متناسب با طول موج λ (3.2 میلی متر برای ADS) و با اندازه دیافراگم متناسبه $\theta \approx \lambda / \pi D$ اگر آن را به عنوان یک پرتو گاوسی تقریب کنیم. یک ماهواره LEO کم h=200 کیلومتر انرژی خود را در یک منطقه $A\approx \pi (\theta h)^2 = \lambda^2 h^2/\pi D^2$ پراکنده می کند. بنابراین اگر شدت آستانه لازم وجود داشته باشد$I_t=10^4$ به معنای $I_0/A>I_t$ یا $I_0 > \lambda^2 h^2 I_t / \pi D^2$ است.
اگر مقادیر را وصل کنیم، $I_0 > 1.3038\cdot 10^9 / D^2$ دریافت می کنیم. برای یک ماهواره معمولی با اندازه D<10 متر، بنابراین به $I_0 = 1.3\cdot 10^7$ نیاز دارید. ISS دارای یک هکتار پنل خورشیدی است که حدود 90 کیلووات به آن می دهد، تقریباً 144 برابر کمتر از نیاز اینجا. بنابراین، بله، اگر چیزی حدود 12 برابر بزرگتر از ایستگاه فضایی بین المللی بسازید،میتونید از فضا هر چیزی نابود کنید
بزار مثال بزنم همین عدسی جلوی نور میگیرین خوب بزار اینطور بگم من یک عدسی استوانه‌ای و یک سطح دارم که می‌توان آن را سوزاند. (مثلاً چوب، ورق و...) در یک روز آفتابی، می‌خواهم سطح را بسوزانم اما "انرژی برای سوزاندن سطوح" را نمی‌دانم. خورشید 1400 وات بر متر مربع است، می توانید به من بگویید چگونه می توانم آنها را بسوزانمبرای یک عدسی ایده‌آل (نازک، کروی، دایره‌ای) با فاصله کانونی f و قطر d، می‌توانید قطر تصویر خورشید را (که تقریباً 0.5 درجه از زمین دیده می‌شود) تخمین بزنید.
$s = \frac{0.5}{180}\pi f = 9\cdot 10^{-3} f$و افزایش قدرت متناسب با نسبت مساحت عدسی و مساحت تصویر خورشید خواهد بود:$I_{focus} = I_{lens} * \frac{A_{lens}}{A_{spot}} \propto I_{lens}\left(\frac{d}{f}\right)^2$
اکنون نسبت$ f/d $یک عدسی، عدد F نامیده می شود - و همانطور که میدونید توانایی جمع آوری نور یک عدسی را منعکس می کند (کوچکتر = نور بیشتری را جمع آوری می کند؛ تغییر $\sqrt{2}$ در عدد F مجموعه نور را دو برابر می کند. چرا دیافراگم لنز دوربین به مضرب 2–√ مشخص شده است: 1.4، 2، 2.8، 4، 5.6، 8، 11، 16، ...
برای یک لنز با قطر 5 سانتی متر با فاصله کانونی 10 سانتی متر، افزایش قدرت خواهد بود
$\frac{I_{focus}}{I_{lens}} \approx 3000$
این بدان معنی است که چگالی توان از حدود 1 کیلووات بر متر مربع (شدت در سطح زمین، که مقداری جذب اتمسفر را تشکیل می دهد) به حدود 3 مگاوات بر متر مربع (اما در یک منطقه بسیار کوچک) افزایش می یابد.
برای یک لنز استوانه‌ای اعداد بسیار کمتر چشمگیر هستند زیرا شما تصویر خورشید را فقط در یک جهت فشرده می‌کنید - تقریباً ریشه دوم بهبود را دریافت می‌کنید یا حدود 60 برابر. و این برای یک لنز استوانه ای ایده آل است.
به عنوان مثال، اگر از یک بطری آب پلاستیکی پر استفاده می‌کردید، یک انحراف شدید وجود دارد - همه پرتوها روی یک خط متمرکز نیستند. علاوه بر این، مقدار زیادی از قدرت نور خورشید (کسری از مادون قرمز) در آب جذب می شود و قدرت موجود را بیشتر کاهش می دهد.

Re: سلاح لیزری

ارسال شده: یک‌شنبه ۱۴۰۱/۷/۲۴ - ۰۸:۰۶
توسط rohamavation
اینکه آیا می‌توانید از این برای آتش زدن چیزها استفاده کنید یا نه، به «اشیا» بستگی دارد - به‌ویژه، چقدر قابل احتراق هستند و چقدر رسانا هستند. ماده ای که گرما را به خوبی هدایت نمی کند داغ تر می شود. احتمال سوختن مواد با نقطه اشتعال پایین بیشتر است. به عنوان مثال، اگر می خواهید یک تکه کاغذ را آتش بزنید، کار درست در لبه به شما کمک می کند زیرا گرما راه های کمتری برای فرار دارد (فقط می تواند در جهت هدایت شود). در هر صورت، شما می خواهید موقعیت لنز را نسبت به هدف ثابت نگه دارید تا زمانی برای خنک شدن نداشته باشد. در اینجا بگم سوالات طبقه بندی بشه و فیزیک هم طبقه بندی بشه یک بخشش مخصوص هوافضا تا من راحت مطلب ارسال کنم
این ترمودینامیک است. ببینید: قانون دوم ترمودینامیک قانون دوم ترمودینامیک بیان می کند که آنتروپی کل یک سیستم جدا شده همیشه در طول زمان افزایش می یابد.
به عبارت دیگر انرژی نمی تواند از یک منطقه سردتر به یک منطقه گرمتر جریان یابد.
اگر جسم به صورت جسم سیاه تابش کند، شعاع R، دمای TT و فاصله آن d باشد، شار تابشی که به عدسی می رسد برابر است با:
$F = \sigma T^4 \left(\frac{R}{d}\right)^2 = \sigma T^4 \alpha^2$
توان کل تابش وارد شده به لنز PP برابر است با مساحت باز شدن لنز ضربدر شار:
$P = \pi r^2 F = \pi \sigma T^4\alpha^2r^2$
این نیرو در نهایت باعث گرم شدن ناحیه تصویر در صفحه کانونی می شود. شار تابش وجود دارد:
$F_{\text{im}} = \frac{P}{\pi\alpha^2f^2} = \sigma T^4\frac{r^2}{f^2}$
فرض کنید یک جسم سیاه را در صفحه تصویر قرار دهید، آنگاه دمای آنجا Tim خواهد بود که $\sigma T_{\text{im}}^4 = F_{\text{im}}$ بنابراین:
$T_{\text{im}} = \sqrt{\frac{r}{f}}T$
نسبت فاصله کانونی f و قطر عدسی را عدد F می نامند و این همیشه بزرگتر از 1 است. بنابراین، ضریب ضرب TT در معادله بالا همیشه کوچکتر از 1 خواهد بود، بنابراین هرگز نمی توانید به دمای بالاتری برسید. از دمای جسم در این روش.
با استفاده از ذره بین در شب به چه دمایی می توانم رسید؟سطح ماه می تواند به 123 درجه سانتیگراد برسد. این محدودیت دمایی را تعیین می کند که شما می توانید با یک سیستم نوری که یک جسم را با تابش ماه از همه طرف احاطه می کند، به آن برسید. نور خورشید منعکس شده اندکی به این امر اضافه می کند. ما می توانیم سعی کنیم آن را تخمین بزنیم.
شدت نور خورشید در سطح ماه، در مقایسه با شدت در سطح خود خورشید، به صورت مجذور فاصله خورشید و ماه تقسیم بر شعاع خورشید است (در واقع، نوری که روی آن متمرکز شده است. سطح خورشید اکنون بر روی کره ای که تقریباً به اندازه مدار زمین است، گسترده شده است). از این نور فرودی، بخش کوچکی منعکس می شود و بقیه جذب می شود. آلبدوی ماه حدود 0.12 است (واقعاً خاکستری تیره است).
با این فرض، می‌توانیم از قانون پلانک برای محاسبه «طیف روشنایی» ظاهری سطح ماه به دلیل انتشار جسم سیاه (به دلیل گرم بودن ماه) و به دلیل انعکاس جزئی نور خورشید استفاده کنیم. من یک برنامه کوچک پایتون برای محاسبه آن نوشتم و نموداری از نتیجه را رسم کردم (توجه داشته باشید - نمودار بالایی یک محور طول موج خطی را نشان می دهد؛ از این طریق این حس را دریافت می کنید که نور خورشید روشن است، اما در محدوده باریکی از طول موج ها. نمودار پایین از یک محور لگاریتمی استفاده می کند:با ادغام این دو منحنی، به نتیجه قابل توجهی رسیدم که نواحی زیر دو منحنی (قدرت ناشی از نور خورشید منعکس شده و تابش جسم سیاه ماه) تقریباً یکسان هستند (نسبت ماه به خورشید = 0.97). من فکر می کنم این یک تصادف است. اگر ماه نمی چرخید، من انتظار دارم که به گرم شدن بیشتر ادامه دهد (توجه داشته باشید که ماه، به عنوان یک کره، به طور یکنواخت در دمای 123 درجه سانتیگراد در سمت آفتابی نخواهد بود: در قسمت هایی که رو به خورشید هستند گرمتر خواهد بود. مستقیماً، و دوباره در قسمت‌هایی که بیشتر در معرض نور خورشید بودند، داغ‌تر؛ این فرض که ماه شبیه یک قرص یکنواخت به نظر می‌رسد، ساده‌سازی قابل توجهی است که ممکن است منجر به خطاهای 50٪ یا بیشتر شود - اما از آنجایی که دمای 123 درجه سانتیگراد حداکثر داده شده است. من فکر می‌کنم در بهترین حالت، دمایی را که می‌توان به آن رسید، بیش از حد تخمین می‌زند؛ مگر اینکه بتوانید سیستم آینه/عدسی خود را فقط بر روی داغ‌ترین قسمت ماه متمرکز کنید، به سطح «سردتر» نگاه می‌کنید و این باعث کاهش دمایی می‌شود که می‌توانید به آن برسید.
سلاح‌های لیزری معمولاً اندازه بزرگی دارند که قابلیت جابه‌جایی آن‌ها را بسیار کاهش می‌دهد. با توجه به روش‌های موجود برای ذخیره‌سازی، هدایت، تبدیل انرژی امکان ساخت سلاح لیزری مرگبار قابل حمل توسط نفر وجود ندارد.
سلاح‌های لیزری موجود میزان زیادی از انرژی را به صورت گرما تلف می‌کنند و به همین جهت به تجهیزات خنک‌کننده بزرگی نیاز دارند تا از داغ شدن آن‌ها جلوگیری کند. این مشکل در حالت‌هایی که سلاح لیزری در یک موقعیت ثابت دفاعی نصب شده یا بر روی یک کشتی بزرگ قرار دارد کاهش می‌یابد.
اشعه لیزر وقتی در هوا حرکت می‌کند توسط باران، برف، گردوخاک، دود و مه جذب شده یا پخش می‌شود در حالی‌که یک گلوله به راحتی از این موانع گذر می‌کند.
نور فقط در خط مستقیم حرکت می‌کند در نتیجه نمی‌توان از اشعه لیزر در خط سیر کمانی و به شیوه آتش غیرمستقیم توپخانه‌ای استفاده کرد. درحالی‌که توپ‌ها و خمپاره‌ها می‌توانند اهدافی را که پشت یک ساختمان یا یک تپه پنهان شده‌اند را نیز هدف قرار دهند. یکی از راهکارهای جایگزین استفادهٔ هوابرد از لیزر یا بازتابنده‌های لیزر یا نصب آن بر روی سکوهای شلیک فضایی است.

Re: سلاح لیزری

ارسال شده: یک‌شنبه ۱۴۰۱/۷/۲۴ - ۰۸:۱۲
توسط rohamavation
سلاح های موجود در فضا به طور موثر برد بی نهایتی خواهند داشت. بر روی زمین، جاذبه به ناچار گلوله ها، موشک ها، راکت ها، خمپاره ها و بمب ها را به زمین کوبیده است. در نتیجه، هر سلاح دارای یک محدوده برد مشخصه است که نمی تواند به فراتر از آن برسد. در فضای بیرونی، گرانش هنوز وجود دارد، اما یک جسم به قدری از سیارات دور است که گرانش فقط مسیر یک جسم را منحرف می‌کند تا آن که به زمین برخورد کند. در نتیجه، سلاح ها در فضا عملاً برد نامحدودی دارند. موشکی که در فضا شلیک می‌شود، مدت‌ها پس از خاموش شدن موتورهایش، تحت شتاب خود به‌طور نامحدود به جلو حرکت می‌کند. اگر شرایط مناسب باشد، موشک ممکن است در مدار سیاره‌ای دوردست قرار گیرد (پس از چندین دهه سفر). اما فضا به قدری بزرگ است که سلاحی که از فضای بین ستاره‌ای شلیک می‌شود به احتمال زیاد گرانش قوی سیارات و ستارگان و سواحل را در یک خط مستقیم حرکت میکند.درست همانطور که کاوشگرهای فضایی وویجر در چند دهه گذشته انجام داده‌اند. پرتوهای لیزر نیز به طور نامحدود حرکت می کنند. این واقعیت با تجربه مشاهده نوری که از ستارگان در لبه جهان قابل مشاهده عبور کرده است آشکار می شود. نور ممکن است توسط غبار بین ستاره ای ضعیف شود، اما این اثر سال ها طول می کشد تا موثر واقع شود. موشک‌ها و پرتوهای لیزری که در فضا شلیک می‌شوند، وقتی به حدی از برد رسیدند، همانطور که در فیلم‌ها نشان داده شده است، ناگهان ناپدید نمی‌شوند، منفجر نمی‌شوند یا متوقف نمی‌شوند

Re: سلاح لیزری

ارسال شده: یک‌شنبه ۱۴۰۱/۷/۲۴ - ۰۸:۱۳
توسط rohamavation
در حین حرکت در خلاء فضا، پرتوهای لیزر نامرئی هستند مگر اینکه مستقیماً به چشم شما شلیک شود. تجربه ای که شما از آن به عنوان بینایی می شناسید شامل ورود نور به چشم شما و شناسایی توسط سلول های روی شبکیه شما است. هیچ نوری را نمی توانید ببینید که هرگز وارد چشمان شما نشود. یک پرتو نور، از جمله نور لیزر، وارد چشم شما نمی شود مگر اینکه مستقیماً به سمت چشم شما نشانه رفته یا مستقیماً توسط یک جسم به داخل چشم منعکس شود. خلاء فضا چیزی برای بازتاب نور به چشم شما ندارد. تنها با افزودن هوا، گرد و غبار یا زباله، یک پرتو نور از کنار قابل مشاهده است. این باید برای هر کسی که از چراغ قوه استفاده کرده است واضح باشد. اشیایی که نور چراغ قوه شما را منعکس می کنند قابل مشاهده هستند، اما خود پرتوی که از هوای خالی تمیز عبور می کند قابل مشاهده نیست. پرتوهای لیزر از این نظر تفاوتی با چراغ قوه ندارند. هر کسی که از نشانگر لیزری برای ارائه یک ارائه استفاده کرده باشد می تواند این واقعیت را تأیید کند. وقتی یک قهرمان فیلم پرتوهای لیزری را از سفینه فضایی خود پرتاب می کند، هیچ یک از این پرتوها نباید در حین حرکت قابل مشاهده باشند. من معتقدم تولیدکنندگان سرگرمی این اصل را عمداً برای تأثیر دراماتیک اشتباه می گیرند. دیدن پرتاب فلاش نور از تفنگ بسیار چشمگیرتر از شلیک هیچ چیز قابل مشاهده ای است

Re: سلاح لیزری

ارسال شده: یک‌شنبه ۱۴۰۱/۷/۲۴ - ۰۸:۱۵
توسط rohamavation
خوب میدونیم LASER مخفف "تقویت نور با انتشار تابش تحریک شده" است.
لیزرهای صوتی بر اساس یک اصل مشابه کار می کنند.، یک نوسان ساز مکانیکی تعدادی فونون را تکان می دهد و تحریک می کند ، که آرام می شوند و انرژی خود را به دستگاه باز می گردانند. انرژی محدود باعث می شود فازر در فرکانس اصلی خود اما در طول موج بسیار باریک ارتعاش کندساسر (تقویت صدا با انتشار تحریک تابش)A saser (sound amplification by stimulated emission of radiation) دستگاهی است که امواج صوتی متمرکز و بسیار متمرکز را منتشر می کند. سیزر معادل صوتی لیزر است و اغلب از آن به عنوان لیزر صوتی یا لیزر آکوستیک یاد می شود. پرتو Sasers امواج صوتی را در محدوده تراهرتز (THz) متمرکز کرد.تقویت صدا با انتشار تشعشع (SASER) به دستگاهی اطلاق می شود که تابش صوتی را منتشر می کند. ... در این محیط فعال ، انتشار فونونهای تحریک شده منجر به تقویت امواج صوتی می شود و در نتیجه یک پرتوی صوتی از دستگاه خارج می شود.
ساسر (تقویت صدا با انتشار تحریک تابش) دستگاهی است که امواج صوتی متمرکز و بسیار متمرکز را منتشر می کند.
Sasers مانند بسیاری از لیزرها می تواند اطلاعات دیجیتال را بخواند یا منتقل کند. Sasers همچنین می تواند سونوگرافی های فوق العاده دقیقی را قادر سازد ، برای مثال ، تشخیص نقص در وسایل الکترونیکی در سطح نانومتری میکروسکوپی. تصویربرداری پزشکی و بیومتریک از دیگر زمینه های احتمالی کاربرد است. در فرکانس های پایین ، ساسرها می توانند صدا را از راه دور تولید کنند. در فرکانس های بالا ، آنها می توانند یک هدف دور را گرم کنند.
یک سیزر شامل یک پمپ برای افزودن انرژی (معمولاً به شکل نور شدید) به سیستم فوق شبکه 50 لایه ای است که ورق های آرسنید گالیوم و آرسنید آلومینیوم را جایگزین می کند و ضخامت هر یک فقط دو اتم است. ابر شبکه در ساختاری نگه داشته می شود که در آن لایه ها برانگیخته می شوند ، ذرات را تکان می دهند و آنها را مجدداً متمرکز می کنند تا به انرژی کافی برای آزاد شدن به عنوان فوتون برسند ، در یک جریان متمرکز از ذرات مرتبط که با فرکانس یکسان ارتعاش می کنند
ایده اصلی SASER مبتنی بر امواج صوتی است. تنظیمات مورد نیاز برای اجرای تقویت صدا با انتشار تابش تشعشعی شبیه به یک نوسان ساز است. نوسان ساز می تواند بدون هیچ مکانیسم تغذیه خارجی نوسان ایجاد کند. به عنوان مثال ، یک سیستم تقویت صدا رایج با میکروفون ، تقویت کننده و بلندگو است. وقتی میکروفون جلوی بلندگو قرار دارد ، صدای سوت آزاردهنده ای را می شنویم. این سوت بدون کمک اضافی از منبع صدا ایجاد می شود و در حالی که میکروفون جایی جلوی بلندگو قرار دارد ، تقویت می شود و خودکفا می شود. این پدیده که به اثر لارسن معروف است ، نتیجه بازخورد مثبت است.نور و صدا از جهات مختلف مشابه هستند. هر دو را می توان از نظر امواج در نظر گرفت و هر دو در واحدهای مکانیکی کوانتومی آمده اند. در مورد نور ما فوتون داریم در حالی که در صدا فونون داریم. هم صدا و هم نور را می توان به صورت مجموعه ای تصادفی از کوانتوم (به عنوان مثال نوری که از لامپ ساطع می شود) یا امواج منظم که به صورت هماهنگ حرکت می کنند (به عنوان مثال نور لیزر) تولید کرد. این موازی به این معنی است که لیزرها باید مانند صدا با نور قابل اجرا باشند. در قرن 21 ، به راحتی می توان صدایی با فرکانس پایین در محدوده ای که انسان می تواند بشنود (20 کیلوهرتز) ، به صورت تصادفی یا منظم تولید کرد. با این حال ، در فرکانس های تراهرتز در رژیم کاربردهای لیزر فونون ، مشکلات بیشتری بوجود می آید. مشکل از آنجا ناشی می شود که صدا بسیار کندتر از نور حرکت می کند. این بدان معناست که طول موج صدا در فرکانس معینی بسیار کوتاهتر از نور است. ساختارهای لیزری که می توانند صدای تراهرتز تولید کنند به جای ایجاد فونونهای منظم و منسجم ، به طور تصادفی فونونها را ساطع می کنند. محققان با دنبال کردن رویکردهای مختلف بر مشکل فرکانس های تراهرتز غلبه کرده اند. دانشمندان Caltech با جمع آوری یک جفت حفره میکروسکوپی که فقط اجازه می دهد فرکانس های خاصی از فونون ها منتشر شود ، بر این مشکل غلبه کرده اند. این سیستم همچنین می تواند تنظیم شود تا با تغییر جداسازی نسبی ریز حفره ها ، فونون هایی با فرکانس های مختلف ساطع شود. از سوی دیگر ، گروه دانشگاه ناتینگهام رویکرد متفاوتی را اتخاذ کردند. آنها دستگاه خود را از الکترون هایی ساخته اند که از طریق مجموعه ای از ساختارها به نام چاه کوانتومی حرکت می کنند. به طور خلاصه ، به عنوان یک الکترون از یک چاه کوانتومی به چاه مجاور دیگر ، فونون تولید می کند.
پمپاژ انرژی خارجی (به عنوان مثال پرتو نور یا ولتاژ) می تواند به تحریک الکترون کمک کند. آرامش یک الکترون از یکی از حالتهای فوقانی ممکن است با انتشار فوتون یا فونون رخ دهد. این با چگالی حالات فونون و فوتون تعیین می شود. چگالی حالتها عبارت است از تعداد حالات در واحد حجم در بازه انرژی (E ، E + dE) که برای اشغال الکترونها در دسترس است. هر دو فونون و فوتون بوزون هستند و بنابراین ، از آمار بوز -اینشتین اطاعت می کنند. این بدان معناست که از آنجا که بوزون هایی با انرژی یکسان می توانند مکان یکسانی را در فضا اشغال کنند ، فونون ها و فوتون ها ذرات حامل نیرو هستند و دارای چرخش های صحیح هستند. حالتهای مجاز بیشتری برای اشغال در زمینه فونون وجود دارد تا در زمینه فوتون. بنابراین ، از آنجا که چگالی حالتهای پایانی در زمینه فونون از آن در میدان فوتون بیشتر است ، انتشار فونون احتمالاً بیشتر محتمل است. ما همچنین می توانیم مفهومی را تصور کنیم که در آن تحریک الکترون به طور خلاصه منجر به ارتعاش شبکه و در نتیجه تولید فونون می شود. انرژی ارتعاشی شبکه می تواند برای هر تحریک مقادیر گسسته ای را در نظر بگیرد. به هر یک از این "بسته های تحریک" فونون گفته می شود. الکترون برای مدت طولانی در حالت برانگیخته نمی ماند. به راحتی انرژی را آزاد می کند تا به حالت پایدار کم انرژی خود بازگردد. الکترونها در هر جهت تصادفی و در هر زمان (پس از تحریک) انرژی آزاد می کنند. در برخی مواقع خاص ، برخی از الکترونها هیجان زده می شوند و برخی دیگر انرژی خود را به گونه ای از دست می دهند که میانگین انرژی سیستم کمترین میزان ممکن است.
لیزر صوتی چگونه کار می کند؟
این امواج صوتی را به گونه ای متمرکز می کند که می توانند به عنوان حامل های دقیق و سریع اطلاعات در بسیاری از کاربردها-مانند استفاده از نور لیزر-عمل کنند. ... در این محیط فعال ، انتشار فونونهای تحریک شده منجر به تقویت امواج صوتی می شود و در نتیجه یک پرتوی صوتی از دستگاه خارج می شود.آیا امکان ساخت لیزر صوتی وجود دارد؟
دانشمندان با استفاده از طبل در مقیاس نانو لیزری را ساخته اند که مانند لیزر معمولی به جای نور از امواج صوتی استفاده می کند. از آنجا که لیزر مخفف "تقویت نور با انتشار تشعشع" است ، این وسایل جدید - که از ذرات صوت به نام فونون استفاده می کنند - باید به طور مناسب فازر نامیده شوند.
سونولومینسانس راهی برای تبدیل انرژی صوتی به نور است. هنگامی که امواج صوتی شدید در یک فلاسک آب ایجاد می شود ، یک حباب کوچک هوا در آب می تواند چشمک هایی از نور را از خود خارج کند. علیرغم سادگی آزمایش ، نحوه تولید نور بحث برانگیز است.
. یک فلاسک در گیره روی پایه حلقه نگه داشته می شود. سیمهای پیچ خورده به دو بلندگوی کوچک شبیه مبدل وصل شده اند ، اما با فرکانس حدود 25000 هرتز کار می کنند ، درست فراتر از محدوده شنوایی انسان. مبدل ها برای ایجاد طنین در فلاسک و آب تنظیم شده اند ، بنابراین انرژی در این سیستم به سطح بالایی می رسد (مانند هل دادن کودک روی تاب). اگر یک حباب هوا به فلاسک نزدیک مرکز وارد شود ، می تواند در آنجا محبوس شود. امواج صوتی شدید ابتدا حباب را گسترش می دهند و سپس آن را فرو می ریزند. هنگامی که حباب به کوچکترین قطر خود یعنی حدود یک میلیونیم متر یک متر نزدیک می شود ، یک فلاش بسیار کوتاه و شدید نور ایجاد می شود که چشمک ها در فرکانس امواج صوتی اعمال شده تکرار می شوند.
چه نوع نوری؟
این بخش بزرگی از راز است. این حباب هم نور مرئی و هم مقدار زیادی اشعه ماوراء بنفش می دهد ، که نشان می دهد گاز درون حباب می تواند تا حدود 100000 درجه سانتیگراد گرم باشد. در این دما ، گاز یونیزه می شود ، بنابراین پلاسما خواهد بود.
با وجود حداکثر دمای بالای گاز در حباب ، آب نمی جوشد. گاز فقط برای مدت کوتاهی به این دما می رسد. همچنین ، حباب فرو ریخته بسیار کوچک است و عرض آن بین 10 تا 6 متر است ، بنابراین انرژی حرارتی آن بسیار کمتر از آن چیزی است که برای گرم کردن آب مورد نیاز است.
نقطه سفید کوچک در مرکز ، نوری است که از حباب هوا ساطع می شود ، که به طور مکرر منبسط و منفجر می شود و با هر فروپاشی یک فلاش نور از خود ساطع می کند. (عکس با احترام L. Crum)
فشرده سازی حباب مشاهده شده: با پرتاب نور لیزر از حباب ، فیزیکدانان اندازه حباب منقبض را اندازه گیری کرده و سپس دمای آن را محاسبه می کنند. انقباض مشاهده شده حباب باید گاز داخل را تا دمای حدود 10000 درجه سانتیگراد گرم کند که بالاتر از دمای سطح خورشید است. بسیاری از فیزیکدانان این پیش بینی را می پذیرند.
موج شوک: برخی از فیزیکدانان استدلال می کنند که فرو ریختن یک حباب یک موج ضربه ای ایجاد می کند ، چیزی شبیه به موج صعودی صوت اما کروی متقارن. موج گاز را در حباب خرد می کند و با عبور موج آن را گرم می کند. سپس ، هنگامی که موج ضربه ای به مرکز حباب می رسد و برگشت می کند ، دوباره گاز را گرم می کند و در این فرایند می تواند دمایی تا 100000 درجه سانتی گراد تولید کند.
How can you focus sound?آیا می توانید صدا را متمرکز کنید؟
(PhysOrg.com) - وقتی دانشمندان سعی می کنند امواج صوتی را در محدوده ای کوچک تا حد امکان متمرکز کنند ، با یک محدودیت اساسی به نام حد پراش برخورد می کنند. ... امواج کوچک شبیه امواج فرسایشی هستند که می توانند جزئیات کوچکتر از طول موج را آشکار کرده و برای تمرکز صدا استفاده شوند.
صدا یک نوع موج است ، بنابراین تمام ویژگی های موج را شبیه به امواج دیگر مانند امواج نور دارد. برای امواج نور ، می توانید از لنز برای تمرکز نور استفاده کنید. عدسی دارای ضریب شکست بالاتر یا سرعت نور کمتری نسبت به محیط است. همین امر در مورد موج صوتی نیز صادق است ، بنابراین آنچه شما نیاز دارید ایجاد یک منطقه شکست بالا است.
هوای اطراف ما را می توان با گاز ایده آل تقریب زد ، بنابراین سرعت صدا
$c=\sqrt{\gamma\frac{P}{\rho}}$
جایی که $\gamma$ شاخص آدیاباتیک است ، p فشار هوا است ، $\rho$ چگالی هوا است
در اینجا ، ما می خواهیم منطقه ای با سرعت شکست بالا یا معادل آن کم صدا ایجاد کنیم. راههای کمی برای دستیابی به این هدف وجود دارد ، یکی کاهش فشار و راه دیگر کاهش دما (طبق قانون گاز ایده آل$PV=NRT$). با این حال ، در هر دو مورد ، شما یا به یک ظرف سخت یا یخچال نزدیک آن نیاز دارید تا سرد شود.
از طرف دیگر ، افزایش چگالی را می توان به راحتی با استفاده از گاز سنگین مانند دی اکسید کربن انجام داد. شما فقط باید گاز را در یک بادکنک پر کنید و می تواند به عنوان یک عدسی صوتی بسیار ساده عمل کند. توجه داشته باشید که اندازه بادکنک یا ظرف دیگر در مقایسه با طول موج باید بزرگ باشد. روشهای دیگری نیز برای تمرکز صدا بدون استفاده از لنز وجود دارد.
همانطور که قبلاً گفته شد ، می توان از مکانیسم مشابهی برای موج های دیگر ، به عنوان مثال ، موج آب استفاده کرد. در مخزن آب کم عمق ، افزودن مانع شکل لنز در قسمت پایین می تواند موج آب را به هم نزدیک کند زیرا موج آب به آرامی در منطقه کم عمق حرکت می کند. این آزمایش را می توان به راحتی در خانه فرد انجام داد

Re: سلاح لیزری

ارسال شده: یک‌شنبه ۱۴۰۱/۷/۲۴ - ۰۸:۱۹
توسط rohamavation
لیزر پالسی مجموعه‌ای از پالس‌ها را در عرض و فرکانس مشخصی تولید می‌کند تا زمانی که متوقف شود. موج پیوسته (CW) به سادگی به این معنی است که لیزر به طور مداوم تا زمانی که متوقف شود روشن می ماند.تفاوت بین لیزر پیوسته و لیزر پالسی چیست؟ این یک فرم مکانیکی است مانند یک موج (موج الکتریکی / موج نور و غیره) که همزمان منتشر می شود.
پالس لیزر
سپس، به یک پالس نوری اطلاق می شود که توسط یک لیزر پالس کار می کند. به عبارت ساده، درست مانند کار یک چراغ قوه، دکمه به طور مداوم در هنگام بسته شدن دکمه کار می کند. و هنگامی که سوئیچ بلافاصله خاموش می شود، "پالس نور" مشکل ایجاد می کند. باید در حالت پالس مانند ارسال سیگنال و کاهش تولید گرما کار کرد. پالس های لیزر می توانند بسیار کوتاه باشند. مانند سطح "پیکوثانیه"، که به این معنی است که زمان پالس به ترتیب پیکو ثانیه است. لیزر پیوسته
منبع پمپ لیزر به طور مداوم انرژی را تامین می کند و خروجی لیزر را برای مدت طولانی تولید می کند تا یک لیزر پیوسته به دست آید. توان خروجی مداوم لیزر به طور کلی کم است، مناسب برای مواردی که نیاز به عملکرد مداوم لیزر دارند (مانند ارتباطات لیزر، جراحی لیزر و غیره)
لیزر پالسی
تفاوت بین لیزر پیوسته و لیزر پالس چیست؟ حالت پالس عملکرد به روشی برای کار یک بار در هر بازه اشاره دارد.
لیزرهای پالسی توان خروجی بالایی دارند و برای علامت گذاری، برش و محدوده لیزری مناسب هستند.
لیزرهای پالسی رایج: لیزرهای گارنت آلومینیوم ایتریوم (YAG)، لیزرهای یاقوتی، لیزرهای یاقوت کبود، لیزرهای شیشه نئودیمیم و غیره در لیزرهای حالت جامد. لیزرهای مولکولی نیتروژن، لیزرهای اگزایمر نیز وجود دارد.

Re: سلاح لیزری

ارسال شده: سه‌شنبه ۱۴۰۱/۷/۲۶ - ۲۰:۵۹
توسط Hadi_golestani68
لیزر یک سلاح نا کار آمد هست مهندس عزیز
اون زمان گذشت که ده تا موشک فیک شلیک میشد که یکیش به هدف بخوره در حال حاضر متریال ها و روش های تولید جدیدی هست که هیچ لیزری توان آسیب زدن به آن راکت را نداره

بنده مهندس گلستانی هستم فارغ التحصیل طراحی صنعتی
مدت 13 سال در این زمینه مطالعه دارم
لیزر کاربرد های بسیار جالبی داره و تنها چیزی هست که در افزایش درجه حرارت محدودیت نداره 1°
یا 100000000000°
یا صد هزار ملیارد درجه
هیچ محدودیتی وجود نداره
به شرط تامین انرژی ولی تکنولوژی فعلا به این حد نرسیده
اما برگردیم به موشک مهندس اطلاعاتتون بسیار خوب هست ولی اولا سرعت موشک بسیار بالا هست دوما متریال ها رو روش های تولید جدید این اجازه را نمیده که حتی یک خال به موشک بندازه
اگر اینچنین بود در تکنولوژی موشکی ایران مشکل پیش می آمد
حرف برای گفتن زیاد هست ولی اینجا مکان عمومیه و هر مطلبی رو نمیشه به اشتراک گذاشت

Re: سلاح لیزری

ارسال شده: سه‌شنبه ۱۴۰۱/۷/۲۶ - ۲۱:۰۴
توسط Hadi_golestani68
این رو به شما قول میدم سال های آینده از تکنولوژی لیزر و فیزیک کوانتم چیز های بسیار عجیب ببینیم
از بمب های هسته ای بر پایه لیزر
تا تکنولوژی تلپورت
همینطور که یک فتون میتونه در عین واحد در دو جا باشه این اتفاق برای انسان خواهد افتاد

Re: سلاح لیزری

ارسال شده: سه‌شنبه ۱۴۰۱/۷/۲۶ - ۲۱:۰۵
توسط Hadi_golestani68
بمب هسته ای بر پایه لیزر به وسیله همجوشی ایجاد میشه ولی هنوز نتونستن بسازن