لانچر سرد و گرم

مدیران انجمن: parse, javad123javad

ارسال پست
نمایه کاربر
rohamavation

نام: roham hesami radرهام حسامی راد

محل اقامت: 100 مایلی شمال لندن جاده آیلستون، لستر، لسترشر. LE2

عضویت : سه‌شنبه ۱۳۹۹/۸/۲۰ - ۰۸:۳۴


پست: 3222

سپاس: 5492

جنسیت:

تماس:

لانچر سرد و گرم

پست توسط rohamavation »

ابتدا لانچر چیست ه این نوع سکوهای پرتاب، اصطلاحا Fixed Launcher می گویند.سکوهای پرتاب ثابت (سکوهای پرتاب غیر متحرک) به سکوهایی می گویند که سازه آن به صورت ثابت (fixed) در یک مکان از پیش تعیین شده ساخته شده است و جابجایی بسیار دشواری دارد.
سکوهای پرتاب زیر زمینی (Underground Missile Launchers) که داخل تاسیسات زیر زمینی موشکی (UMF) می باشند نیز از نوع سکوهای پرتاب غیر متحرک می باشند.
لانچر رگباری :
به این تایپ قدیمی و پراستفاده از سکوهای پرتاب موشکی، اصطلاحا Multiple Launcher می گویند.این سکوهای موشکی، بسته به نوع مهندسی آن ها، می توانند تعداد قابل توجهی موشک به سمت هدف (اهداف) شلیک کنند
لانچر توپ :
این نوع لانچر نیز سابقه ی بسیار قدیمی دارد و اکنون نسل تکامل یافته ی آن را با نام هویتزر (Howitzer) می شناسیم که هزینه ی تولید انبوه و استفاده ی آن نسبت به سایر لانچر های موشکی و همچنین سامانه های موشکی (Missile Systems) کمتر است و به همین دلیل برای حملات سنگین علیه دشمن، از این تایپ لانچر بیشتر از سایر تایپ ها استفاده می شود.
به لانچر توپ اصطلاحا Gun Launcher می گویند.
لانچر متحرک :
Mobile Launcher یا همان سکوی پرتاب متحرک موشکی تایپی از لانچرهای مباشد
لانچر تک ریلی :
به این نوع لانچر اصطلاحا Mono-rail Launcher گفته می شود که به دو دسته ی لانچر ثابت (Fixed launcher) و (Mobile launcher) تقسیم می شوند.هر واحد لانچر تک ریلی می تواند صرفا یک فروند موشک شلیک کند.
لانچر پرتابل :
به سکوهای پرتاب سبک و قابل حمل اصطلاحا Portable Launcher یا لانچر پرتابل (پرتیبل) می گویند.
این نوع لانچر به طور گسترده به منظور استفاده در سامانه های موشکی ضد زره (AAeMS) و سامانه های موشکی ضد هوایی (SAM Systems) از نوع دوشپرتاب طراحی و تولید شده است.
لانچر پرتابل در انواع مختلفی ساخته شده است و تهدید بزرگی برای هواپیماهای پشتیبان زمینی (ground support)، پهپادها و مخصوصا بالگردها به شمار می آید
بدلیل استفاده ی آسان این لانچر نسبت به سایر تایپ های لانچرها، فراوانی تولید، قیمت کمتر و قابل حمل بودن آن، یکی از خطرناکترین سلاح ها به شمار می آید، زیرا یک فرد می تواند با مسلح کردن این لانچر به موشک آن، حتی از داخل یک ساختمان نیز یک هواپیما و یا یک بالگرد را نابود سازد و یا بار نوع راکت انداز آن، یک وسیله ی نقلیه ی زره ای را منهدم کند.
لانچر هوایی :
به سکوهای نصب شده ی زیر هواپیمای نظامی به منظور پرتاب موشک های غیر هدایت شونده و یا موشک های مجهز به سیستم هدایتی، اصطلاحا Post Aircraft Rocket Launcher می گویند.
لانچر چهارگانه :
به سکوهای پرتاب موشکی ای که قابلیت پرتاب همزمان 4 فروند موشک به سمت هدف را دارند، لانچرهای چهارگانه (لانچرهای چهارتایی) یا Quadruple Launcher می گویند.
لانچر جمع شونده :
به سکوهای موشکی ای که توانایی باز و جمع شدن را داشته باشند، لانچرهای جمع شونده یا Retractable Launchers می گویند.بیشترین کاربرد این نوع لانچرها در نیروی دریایی می باشد.سامانه های سام موجود بر روی رزم ناو ها عموما از نوع لانچرهای retractable می باشند.
لانچر سرپوشیده :
سکوی پرتاب سرپوشیده یا به اصطلاح Shoe Launcher می تواند بسیاری از تایپ های ذکر شده در موارد بالا و پایین باشد.
در کل به سکوی پرتابی که قبل و بعد از پرتاب موشک از دید هواپیماها و سیستم های اطلاعاتی بدون سرنشین (URAS و URAV) و همچنین ماهواره ها (Satellites) ی جاسوسی پنهان شده باشد (یا به اصطلاح استتار کرده باشد) را shoe launcher می گوییم.
لانچر برجی :
به لانچری که دارای برج می باشد اصطلاحا Tower Launcher می گویند.
کاربرد گسترده ی این نوع سکوی پرتاب در پرتاب 90 درجه ی موشک های بالستیک می باشد.تصویر
به عبارت دیگر ، در زمینه نظامی ، موشک یک سلاح هدایت شونده بدون موشک و بدون قابلیت فرمان پذیری است. موشک یک سلاح خودران است ، اغلب موشک دار (اما نه همیشه) ، که دارای نوعی سیستم هدایت است تا بتواند در پرواز به سمت هدف خود حرکت کند.
موشک ها از موتور استفاده می کنند ، عموماً یک نوع موتور موشک یا موتور جت. ... این مراحل ممکن است همه از انواع مشابه باشند یا ممکن است ترکیبی از انواع موتور را شامل شوند-به عنوان مثال ، موشک های کروز پرتاب سطحی اغلب دارای تقویت کننده موشک برای پرتاب و موتور جت برای پرواز مداوم هستند. در سیستم موشکی و موشکی: اصول طراحی شوروی پیشگام روش "پرتاب سرد" بود ، که در آن موشک با گاز بیرون رانده می شود و موتور موشک پس از پاکسازی موشک از سیلو مشتعل می شود. این روش ، اساساً همان سیستم مورد استفاده در SLBM ها ، امکان استفاده مجدد از سیلوها را پس از تعمیر جزئی فراهم می کند.پرتاب موشک به آسانی فشار دادن دکمه قرمز نیست. برای اطمینان از شلیک ایمن به مهندسی و علم زیادی نیاز است. در این مقاله سعی می کنیم روش های شلیک از سیستم های پرتاب عمودی (VLS) را توضیح دهیم. VLS از دو روش مختلف برای شلیک استفاده می کند.یک سیستم پرتاب عمودی می تواند پرتاب داغ باشد ، جایی که موشک در سلول مشتعل می شود ، یا پرتاب سرد ، جایی که موشک با گاز تولید شده توسط ژنراتور گازی که بخشی از خود موشک نیست خارج می شود و سپس موشک مشتعل می شود. "سرد" در مقایسه با اگزوز موتور موشک نسبتاً سرد است.موشک وسیله ای است که از موتور موشک برای حرکت خود در سرعت های بالا استفاده می کند. موشک ها معمولاً موشک هایی هستند که هدایت می شوند و حاوی نوعی مواد منفجره هستند. در روزهای اولیه برنامه فضایی ایالات متحده ، مهندسان از موشک های نظامی استفاده کردند تا کپسول های فضایی حاوی فضانوردان را حمل کنندتصویر
زمان پرتاب سریع موشک ها بسیار سریعتر است زیرا موشک از کشتی تقریباً بلافاصله پس از روشن شدن موتور از کشتی خارج می شود ، در حالی که با سیستم پرتاب سرد ، موشک ابتدا باید از سلول پرتاب خارج و سپس مشتعل شود ، بنابراین زمان پرتاب افزایش می یابد. به
یک سیستم پرتاب عمودی می تواند پرتاب داغ باشد ، جایی که موشک در سلول مشتعل می شود ، یا پرتاب سرد ، جایی که موشک با گاز تولید شده توسط ژنراتور گازی که بخشی از خود موشک نیست خارج می شود و سپس موشک مشتعل می شود. "سرد" در مقایسه با اگزوز موتور موشک نسبتاً سرد است. یک سیستم پرتاب گرم نیازی به مکانیزم پرتاب ندارد ، اما به طریقی برای دفع اگزوز و گرمای موشک هنگام خروج از سلول نیاز دارد. اگر موشک در یک سلول بدون مکانیزم پرتاب مشتعل شود ، سلول باید در برابر حرارت فوق العاده ای که ایجاد می کند بدون احتراق موشک ها در سلول های مجاور مقاومت کندRocket launcher silo
در روش شلیک گرم موشک در سلول روشن می‌شود و توسط نیروی پیشرانه خود به سمت بالا حرکت می‌کند.
در روش شلیک سرد موشک توسط نیروی گازی که توسط یک ژنراتور گاز تولید می‌شود به سمت بالا شلیک شده و پس از طی مسافتی به صورت عمودی و دور شدن از شناور روشن می‌شود. ژنراتور گاز بخشی از سیستم موشک انداز بوده و مجزا از خود موشک می‌باشد. واژه «سرد» به دلیل دمای پایین اگزوز راکت در مقایسه با روش قبلی به کار می‌رود.
یک سیستم شلیک گرم نیاز به یک مکانیسم پرتابگر اولیه ندارد ولی در عوض نیاز به روش‌هایی برای خنثی کردن گازها و گرمای حاصله از اگزوز موشک در هنگام ترک سلول می‌باشد. اگر موشک بدون مکانیسم پرتابگر اولیه و به روش گرم شلیک شود، آنگاه سلول پرتابگر باید در برابر گرمای عظیمی که توسط موشک تولید می‌شود به خوبی مقاوم باشد تا مانع از انتقال گرما به سلول‌های مجاور و انفجار موشک‌های آن‌ها بشود.
مزیت روش شلیک گرم این است که موشک با نیروی خودش سلول شلیک‌کننده را ترک می‌کند و در نتیجه نیاز به یک سیستم جداگانه و اضافه برای پرتاب موشک از لوله شلیک‌کننده نمی‌باشد. این ویژگی باعث می‌شود تا سیستم‌های شلیک گرم بتوانند ساده‌تر، کم حجم تر و اقتصادی تر طراحی و توسعه داده شوند و بخصوص در کاربردهایی که از موشک‌های کوچکتر استفاده می‌کنند بسیار مقرون به صرفه باشند. عیب اصلی این سیستم‌ها این است که اگر موشک در هنگام پرتاب دچار نقص فنی و خرابی شود، می‌تواند لوله موشک انداز را نابود کند.
شلیک گرم یک موشک تاماهاک از یک سیستم موشک انداز عمودی Mark 41 متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده
مزیت سیستم شلیک سرد ایمنی آن است. اگر یک موشک در هنگام پرتاب دچار نقص فنی شود، سیستم شلیک سرد می‌تواند آن را با استفاده از نیروی گاز به بیرون پرتاب کند که باعث کاهش یا حذف خطر می‌شود. برای این منظور سیستم‌های موشک انداز عمودی روسی اغلب دارای یک شیب زاویه ای هستند که باعث می‌شود موشک کاملاً عمودی به طرف بالا حرکت نکند و زاویه داشته باشد. این ویژگی کمک می‌کند که در صورتی که موشک از کار بیفتد به جای اینکه عمودی و مستقیم به بالا برود و بعد در جهت معکوس به روی عرشه کشتی برگردد، به دلیل زاویه پرتاب به درون آب سقوط کند.
هر چه اندازه موشک بزرگتر شود، مزیت استفتده از سیستم پرتابگر اولیه (شلیک سرد) هم افزایش می‌یابد. از اندازه معینی به بالاتر ،موتور پیشرانه موشک نمی‌تواند بدون خطر احتمال صدمه زدن به بدنه کشتی روشن شود. اکثر موشکهای بالستیک قاره‌پیما و موشکهای بالستیک زیر دریایی مدرن از روش شلیک سرد استفاده می‌کنند.
سیستم‌های موشک انداز عمودی شناورهای سطحی آمریکایی از سلول‌های موشکی استفاده می‌کنند که به صورت مشبک در کنار هم قرار گرفته‌اند و هر سلول قابلیت نگهداری یک موشک را دارد که و همچنین دارای سیستم شلیک گرم هستند، بنابراین هر سلول باید دارای لوله اگزوزی جهت تخلیه شعله و گازهای خروجی موشک باشد. فرانسه، ایتالیا و بریتانیا دارای سیستم‌های سیلور هستند که در سیستم دفاع موشکی ضدهوایی اصلی (مخفف انگلیسی: PAAMS) به کار می‌روند و سیستم‌های شلیک گرم مشابه با سیستم‌های آمریکایی هستند. روسیه هم یک سیستم مشبک با یک موشک در هر سلول و هم یک سیستم ششلولی چرخان با بیش از یک موشک در هر سلول پرتابگر تولید می‌کند که هر دو سیستم‌های شلیک گرم هستند. روسیه همچنین در بعضی از سیستم‌های موشک انداز عمودی خود مثل سیستم موشکی تور از سیستم شلیک سرد استفاده می‌کند. جمهوری خلق چین در ناوشکن Type 052C از یک سیستم شلیک سرد دایره ای شکل استفاده می‌کند که موشک را از لوله موشک انداز به بیرون پرتاب می‌کند و همچنین در ناوچه Type 054A از سیستم شلیک گرم مستطیل شکل با یک موشک در هر سلول و به صورت مشبک بهره می‌برد. پرتاب سرد به علت استارت موتور اصلی در خارج از VLS به علت کاهش فشار شدید بر روی سازه پرتابگر باعث افزایش عمر عملیاتی و دوره بازبینی آن خواهد شد.از مزایای دیگر این نوع پرتاب میتوان به کم بودن محدودیت نسبت به سایز موشک داخل کنیستر است که میتوان تا جای ممکن قطر موشک و سایز موتور و نازل موتور را بزرگ طراحی کرد ولی این موارد به شدت در سیستم های پرتاب گرم با اهمیت و دارای طراحی های کنترل شده بیشتر میباشد.همچنین در این پرتابگر ها نیاز به فضایی در مابین پرتابگر ها به منظور خروج گازهای داغ نیست و این موضوع باعث کوچکتر شدن فضای کلی سامانه VLS در عرشه میشود.پس به صورت کلی از این نوع پرتابگر ها میتوان موشک های بزرگتری را پرتاب کرد.اما با تمام این مسائل مواردی است که از نظر تکنیکی باعث افزایش ریسک استفاده از پرتاب سرد میشود به طور مثال امکان مشتعل نشدن موتور اصلی موشک پس از خروج از کنیستر است.در این صورت پس از باز گشت موشک بر روی عرشه احتمال بروز فاجعه حتمی استیک اشکال جزئی دیگری نیز به روش پرتاب سرد وارد است و آن هم افزایش زمان درگیری است و با خروج موشک از لانچر و استارت موتور اصلی وسپس افزایش شتاب در کل باعث افزایش زمان رسیدن موشک به هدف میشود در صورتی که در پرتاب گرم افزایش شتاب موشک از داخل پرتابگر آغاز میشود.موضوع زمان درگیری در انتها باعث تاثیر در انرژی جنبشی پرتابه خواهد شد واین موضوع یک اولویت اساسی برای موشک های بدون سرجنگی است و موشک برای انهدام هدف متکی به انرژی جنبشی کسب کرده در طی مسیر پرواز است.همچنین پرتاب گرم در سیستم های درگیری نزدیک و برد میانی بسیار مهم است زیرا با توجه به سرعت پرتابه نزدیک شونده دشمن.زمان مقابله به مثل به یک شاه کلید برای دفاع تبدیل میشود به گونه ای که هرچقدر سریع تر موشک خودی درگیر شود احتمال موفقیت افزایش خواهد یافت.به طور کلی پرتابگر های گرم از قابل اعتماد ترین سیستم ها هستند و حتی در صورت عمل نکردن موتور موشک نه احتمال بروز فاجعه ای است و نه حتی موشک از دست میرود و به سادگی در داخل کنیستر باقی خواهد ماند.;کینستر موشک
را از ورود مواد خارجی ، ارتعاشات ضربه ای و آب و هوایی مانند باران و برف محافظت می کند و پرتاب صاف را هنگام پرتاب تسهیل می کند. . پیشگام روش "پرتاب سرد" بود ، که در آن موشک با گاز بیرون رانده می شود و موتور موشک پس از پاکسازی موشک از سیلو مشتعل می شود. این روش ، اساساً همان سیستم مورد استفاده در SLBM ها ، امکان استفاده مجدد از سیلوها را پس از تعمیر جزئی فراهم می کند.
مزیت یک سیستم پرتاب داغ این است که موشک با استفاده از موتور خود از سلول پرتاب خارج می شود و این امر نیازی به سیستم جداگانه ای برای پرتاب موشک از لوله پرتاب کننده ندارد. این امر به طور بالقوه باعث توسعه و تولید یک سیستم پرتاب گرم نسبتاً سبک ، کوچک و مقرون به صرفه می شود ، به ویژه هنگامی که در اطراف موشک های کوچکتر طراحی شود. یک نقطه ضعف بالقوه این است که یک موشک خراب می تواند لوله پرتاب کننده را از بین ببرد.مزیت سیستم پرتاب سرد در ایمنی آن است: در صورت خرابی موتور موشک در هنگام پرتاب ، سیستم پرتاب سرد می تواند موشک را به بیرون پرتاب کند و در نتیجه تهدید را کاهش داده یا از بین ببرد. به همین دلیل ، VLS های روسی اغلب با یک شیب طراحی می شوند تا یک موشک خراب به جای روی عرشه کشتی در آب فرود آید. با افزایش اندازه موشک ، مزایای پرتاب پرتاب افزایش می یابد. بیش از اندازه مشخص ، تقویت کننده موشک را نمی توان با خیال راحت در محدوده بدنه کشتی آتش زد. اکثر ICBM ها و SLBM های مدرن راه اندازی سرد می شوند.
راه اندازی سرد
زمان پرتاب سریع موشک ها بسیار سریعتر است زیرا موشک از کشتی تقریباً بلافاصله پس از روشن شدن موتور از کشتی خارج می شود ، در حالی که با سیستم پرتاب سرد ، موشک ابتدا باید از سلول پرتاب خارج و سپس مشتعل شود ، بنابراین زمان پرتاب افزایش می یابد. به علاوه بر این ، سیستم های پرتاب سرد نیازی به سیستم مدیریت گازهای خروجی داغ ندارند ، اما نیاز به سیستم تخلیه گاز ، پیستون یا آسانسور دارند که می تواند نگرانی های مکانیکی بیشتری را ایجاد کند.
خطر اصلی سیستم های پرتاب گرم ، خطر شلیک محدود است. به همین ترتیب ، سیستم های پرتاب سرد خطر پرتاب موشک بدون احتراق موتور موشک را دارند و به طور بالقوه منجر به سقوط موشک پرتاب شده بر روی عرشه کشتی می شود.I hope I help you understand the question. Roham Hesami smile072 smile261 smile260 رهام حسامی ترم پنجم مهندسی هوافضا
تصویر

ارسال پست