دم یا tail در هواپیما

مدیران انجمن: parse, javad123javad

ارسال پست
نمایه کاربر
rohamavation

نام: roham hesami radرهام حسامی راد

محل اقامت: 100 مایلی شمال لندن جاده آیلستون، لستر، لسترشر. LE2

عضویت : سه‌شنبه ۱۳۹۹/۸/۲۰ - ۰۸:۳۴


پست: 3222

سپاس: 5492

جنسیت:

تماس:

دم یا tail در هواپیما

پست توسط rohamavation »

دم هواپیما چه کاری انجام می دهد؟تصویر
ج: دم هواپیما چندین هدف را دنبال می کند ، اما هدف اصلی ایجاد ثبات برای هواپیما است ، به این معنی که اگر هواپیما در اثر وزش باد از مسیر خارج شود ، می تواند به موقعیت اصلی خود بازگردد. ... همچنین روی دم تثبیت کننده افقی یا "بال عقب" قرار دارد که کنترل کننده گام است
دم ( tail ) در هواپیما ها جزو بخش های مهم محسوب می شود چرا که وظیفه پایداری و هدایت هواپیما در محور های عمودی وافقی را در عقب هواپیما را بر عهده دارد. دم هواپیما بر اساس نوع کاربرد و شکل ظاهری هواپیما به شکل ها و گونه های مختلفی طراحی و ساخته می شوند و انواع مختلف دارند
دم هواپیما که به عنوان تثبیت کننده افقی نیز شناخته می شود ، یک سطح بالابر کوچک است که روی دم قرار دارد در پشت سطوح اصلی بالابر هواپیمای بال ثابت و همچنین هواپیماهای بال غیر ثابت دیگر مانند هلی کوپترها و هواپیماهای کوچک. همه هواپیماهای بال ثابت هواپیمای دم ندارند. کانارد ، هواپیماهای بدون دم و بال پروازی دارای هواپیمای دم جداگانه نیستند ، در حالی که در هواپیماهای دم V ، تثبیت کننده عمودی ، سکان و صفحه دم و آسانسور با هم ترکیب می شوند و به صورت دو سطح مورب در یک طرح V شکل می گیرند.دم در هواپیما ها چه کاربردی دارد؟
دم در هواپیما ها به دو منظور پایداری و هدایت در دو محور PITCH و YAW استفاده می شود.دم هواپیما ها از لحاظ ساختار به دو قسمت افقی و عمودی تقسیم بندی می شوند که قسمت افقی آن برای کنترل پایداری و هدایت هواپیما در محور YAW و قسمت عمودی برای هدایت و حفظ پایداری پهپاد در محور PITCH مورد استفاده قرار می گیرد. اما این ساختار یک ساختار ساده و استاندارد برای دم هواپیما ها است اما برای تمامی هواپیما ها یکسان نیست و دم در هواپیما ها دارای انواع و نوع ساخت مختلف با ویژگی های متفاوتی هستند.تصویر
به طور کلی انواع مختلف طراحی و ساخت دم در هواپیما ها را می توان به یازده دسته و به صورت زیر تقسیم بندی کرد:
conventional
T-tail
cruciform-tail
dual-tail
triple-tail
V-tail
inverted V-tail
inverted Y-tail
twin-tail
boom-tail
high boom-tail
multiple-plane tail
اکثریت انواع مختلف طراحی دم ها در هواپیما های امروزی را می توان در این یازده دسته جای داد اما اشکال و طراحی های نوین و خلاقانه دیگری نیز ممکن است وجود داشته باشد که در این یازده دسته قرار نگیرد.در ادامه به بررسی جداگانه هر یک از بخش های این یازده دسته می پردازیم.تصویر
دم با ساختار استاندارد ( Conventional Tail )
این نوع از دم ها با شکلی ساده و استاندارد جزو مرسوم ترین و محبوب ترین ساختار دم در هواپیما ها محسوب می شود و بسیاری از هواپیما های مسافربری و عمومی از این نوع دم استفاده می کنند. دم هایی با این نوع شکل ساختاری همانطور که در شکل زیر مشاهده می کنید دارای یک بخش عمودی و یک بخش افقی هستند که در انتهای بدنه هواپیما قرار میگیرد.
بخش عمودی برای کنترل و هدایت هواپیما در محور YAW قرار گرفته و بخش افقی آن نیز شامل دو قسمت جداگانه می باشد که هرکدام در یک سمت بخش عمودی قرار می گیرد و برای کنترل پهپاد در محور PITCH استفاده می شود. این نوع از دم هواپیما ها می توانند پایداری مناسب و هدایت قابل قبولی را در کنار وزن ساختاری پایین داشته باشند که ویژگی مهمی در طراحی هواپیما ها می باشد و از این رو است که محبوبیت زیادی را بین طراحان هواپیما پیدا کرده است.
وظیفه هواپیمای دم ایجاد ثبات و کنترل است. به طور خاص ، هواپیمای دم به شما کمک می کند تا بتواند در تغییر موقعیت مرکز فشار یا مرکز ثقل ناشی از تغییر در سرعت و نگرش ، مصرف سوخت ، یا انداختن بار یا محموله بارگیری شود
در هواپیمایی ، ضربه دم یا ضربه دم وقتی اتفاق می افتد که دم یا خوابگاه هواپیما به زمین یا جسم ثابت دیگری برخورد کند. این می تواند با یک هواپیمای بال ثابت با حمل و نقل سه چرخه اتفاق بیفتد ، در هر دو تیک آف که خلبان بینی را خیلی سریع به سمت بالا می چرخاند ، یا در فرود زمانی که خلبان هنگام نزدیک شدن به دماغ بینی خیلی بالا می آورد ، اغلب در تلاش برای فرود آمدن بیش از حد نزدیک به باند آستانه. این امر همچنین می تواند در هنگام عملیات هلی کوپتر نزدیک به زمین ، هنگامی که دم به طور ناخواسته به مانعی برخورد می کند ، رخ دهد.
یک حادثه خفیف ضربه گیر دم ممکن است به خودی خود خطرناک نباشد ، اما اگر قرار باشد در آینده از حادثه فاجعه بار جلوگیری شود ، هواپیما هنوز ضعیف شده و باید کاملاً مورد بازرسی و بازسازی قرار گیرد.چه عاملی باعث ایجاد ضربه دم می شود؟
ضربه دم همان اتفاقی است که در انتهای عقب بدنه هواپیما به زمین می خورد. علت معمول این است که زاویه حرکت هواپیما بیش از حد تند باشد ، گرچه ممکن است در هنگام فرود نیز رخ دهد
مزایای AT tail چیست؟
دم T باعث افزایش نسبت ابعاد موثر باله به دلیل اثر "صفحه انتهایی" می شود ، جایی که مجاورت یک سطح عمود (دم افقی و بدنه در این حالت) باعث بهبود کارایی آیرودینامیکی می شود زیرا کاهش فشار هوا در انتهای سرپوشیده کاهش می یابد از سطح بالابر ، ضریب حجم دم چیست؟
ضرایب حجم دم ، مساحت سطح ، فاصله آن منطقه از فاصله هواپیما ، ناحیه بال ، وتر بال آیرودینامیکی و دهانه بال را مرتبط می کند. هواپیماهایی که دارای ضرایب حجمی یکسان هستند دارای ویژگی های پایداری ایستایی مشابه هستند. دانستن این مسئله روند طراحی را آسان می کند.
.انتهای دم هواپیما چه نام دارد؟
برای کنترل و مانور هواپیما ، بالهای کوچکتر در انتهای هواپیما قرار دارند. دم معمولاً دارای یک قطعه افقی ثابت به نام تثبیت کننده افقی و یک قطعه عمودی ثابت به نام تثبیت کننده عمودی است.اعتصاب دم چگونه اتفاق می افتد؟
وقتی دم هواپیما هنگام برخاستن یا فرود آمدن به زمین برخورد می کند ، ضربه دم رخ می دهد. اگرچه بسیاری از ضربات دم در هنگام برخاست اتفاق می افتد ، اما بیشترین آنها در هنگام فرود رخ می دهد. ضربه دم اغلب به دلیل خطای انسانی است. ضربات دم باعث آسیب قابل توجهی به دیواره فشار می شود.
کدام دو قسمت دم هواپیما را تشکیل می دهد؟
دم معمولاً دارای یک قطعه افقی ثابت به نام تثبیت کننده افقی و یک قطعه عمودی ثابت به نام تثبیت کننده عمودی است. وظیفه تثبیت کننده ها ایجاد ثبات برای هواپیما و نگه داشتن آن در پرواز مستقیم است.قسمت دم هواپیما چیست؟
Empennage نامی است که به کل قسمت دم هواپیما اعم از تثبیت کننده های افقی و عمودی ، سکان و آسانسور داده می شود.برای کنترل و مانور هواپیما ، بالهای کوچکتر در انتهای هواپیما قرار دارند. دم معمولاً دارای یک قطعه افقی ثابت به نام تثبیت کننده افقی و یک قطعه عمودی ثابت به نام تثبیت کننده عمودی است. وظیفه تثبیت کننده ها ایجاد ثبات برای هواپیما و نگه داشتن آن در پرواز مستقیم است. تثبیت کننده عمودی باعث می شود دماغه هواپیما از یک طرف به آن طرف نچرخد که اصطلاحاً yaw نامیده می شود. تثبیت کننده افقی از حرکت بالا و پایین بینی جلوگیری می کند که اصطلاحاً آن را گام می نامند. (در اولین هواپیمای برادر رایت ، تثبیت کننده افقی در جلوی بالها قرار گرفت. پس از واژه فرانسوی "اردک" چنین پیکربندی را canard می نامند).
در قسمت عقب بالها و تثبیت کننده ها قسمت های کوچکی متحرک قرار دارند که توسط لولاها به قسمتهای ثابت متصل می شوند. در شکل ، این بخشهای متحرک به رنگ قهوه ای رنگ هستند. تغییر قسمت عقب یک بال ، میزان نیرویی را که بال ایجاد می کند تغییر می دهد. توانایی تغییر نیرو وسیله ای برای کنترل و مانور هواپیما است. قسمت لولای تثبیت کننده عمودی را سکان می نامند. همانطور که از جلو بدنه مشاهده می شود ، برای منحرف کردن دم به چپ و راست استفاده می شود. قسمت لولای تثبیت کننده افقی را آسانسور می نامند. از آن برای منحرف کردن دم به بالا و پایین استفاده می شود. قسمت لولایی بال بال را aileron می نامند. از آن برای چرخاندن بالها از یک طرف به طرف دیگر استفاده می شود. با استفاده از اسپویلرها می توان اکثر هواپیماهای مسافربری را از این سو به آن رول کرد. اسپویلرها صفحات کوچکی هستند که برای ایجاد اختلال در جریان بال و تغییر مقدار نیرو با کاهش بالابر هنگام استقرار اسپویلر استفاده می شوند.
بالها دارای قسمتهای اضافی لولایی و عقب نزدیک بدنه هستند که فلپ نامیده می شوند. فلپ ها هنگام برخاستن و فرود آمدن به سمت پایین مستقر می شوند تا میزان نیروی تولید شده توسط بال را افزایش دهند. در برخی هواپیماها ، قسمت جلوی بال نیز منحرف می شود. اسلت ها هنگام برخاست و فرود برای تولید نیروی اضافی استفاده می شوند. از اسپویلرها در هنگام فرود برای کاهش سرعت هواپیما و مقابله با فلپ ها هنگام قرار گرفتن هواپیما روی زمین نیز استفاده می شود. دفعه بعدی که با هواپیما پرواز کردید ، به نحوه تغییر شکل بال در هنگام برخاست و فرود توجه کنید.
بدنه یا بدنه هواپیما ، تمام قطعات را در کنار هم نگه می دارد. خلبانان در کابین خلبان جلوی بدنه می نشینند. مسافران و بارها در عقب بدنه حمل می شوند. برخی هواپیماها سوخت را در بدنه حمل می کنند. دیگران سوخت را در بال می گیرند.
انواع دم
دم T شکل ( T-Tail )
دم های T شکل ( T-tail ) در واقع شکل تغییر یافته از ساختار مرسوم دم های می باشند. تفاوت دم های T شکل در قرار گیری تثبیت کننده و بخش افقی بر روی بخش عمودی است. معمولا تثبیت کننده افقی بالاتر از جریان عبوری عبوری هوای موتور ها ، ملخ ها و بال هواپیما قرار می گیرد که باعث بیشتر شدن بازدهی و راندمان تثبیت کننده افقی می شود همچنین این شکل ساختاری باعث بیشتر شدن آیرودینامیک تثبیت کننده عمودی و بالارفتن راندمان آن می شود. از این رو می توان دم هواپیما را کوچک تر و سبک تر ساخت که در کل باعث بالا رفتن راندمان پروازی هواپیما ها می شود.
استفاده از این نوع از دم معایبی را نیز دارد چراکه این ساختار باعث اعمال بار های پیچشی و خمشی بر روی بخش افقی می شود که در در دم های استاندارد این بار وجود ندارد.به دلیل این بار اضافی تحمیل شده این نوع از دم ها نیازمند ساختاری محکم تر و در نتیجه سنگین تر نسبت به مدل های استاندارد هستند.بیشترین فشار وارده بر روی بخش افقی دم در هنگام فرود هواپیما می باشد که ممکن است باعث خم شدن بیش از حد ثبیت کننده افقی دم شده و بخش افقی را وارد اشفتگی های جریان عبوری از بال ها کرده و کنترل هواپیما را برای خلبان سخت تر کند.اما با همه این تفاسیر دم های T شکل ( T-Tail ) دومین نوع از دم ها از لحاظ محبوبیت و کاربرد در بین سایر ساختار دم هواپیما ها می باشند.
دم صلیبی شکل ( Cruciform-Tail )
این نوع از ساختار دم هواپیما ها تلفیقی از دم های استاندارد و دم های T شکل هستند به این صورت که تثبیت کننده افقی در نیمه بالایی بخش عمودی قرار میگیرد و نه بروی آن. با این کار بخش افقی از معرض آشفتگی جریان بال ها و جریان عبوری موتور و ملخ ها خارج می شود و به بخش افقی نیز اجازه می دهد از جریان هوای عبوری بدون اختلالی استفاده کند. این کار به کنترل و هدایت هواپیما در چرخش ها کمک زیادی می کند.
دم های دوتایی ( Dual-Tail )
دم های دوتای نوع دیگری از ساختار دم هواپیما هستند. در این نوع طراحی دم ،تثبیت کننده افقی در قسمت انتهایی بدنه هواپیما نصب شده و دوتثبیت کننده عمودی در دو طرف انتهایی تثبیت کننده افقی قرار میگرد.این شکل از دم ها بیشتر در هواپیما های بمب افکن و هواپیما هایی که بر روی سطح آب فرود می آمدند و هواپیماه هایی با دو موتور بر روی بال استفاده می شد. به این دلیل که قرار گیری دو تثبیت کننده افقی در انتهای بخش افقی آن ها را در معرض جریان عبوری هوا از موتور ها قرار می دهد این کار باعث کنترل بهتر هنگام جهت دهی به هواپیما در سرعت های پایین می شود.
این نوع از ساختار باعث بالا رفتن راندامان پروازی شده و از این رو می توان بخش افقی بال را کوچک تر ، سبک تر و با بازدهی بیشتری ساخت.از جمل هواپیما هایی که از این نوع دم استفاه می کردند می توان به هواپیمای بمب افکن B-25 اشاره کرد.
دم های سه تایی ( Triple-Tail )
این نوع از دم ها ساختاری شبیه به دم های دوتایی دارند به این تفاوت که در این نوع از ساختار تثبیت کننده عمودی سومی نیز بر روی تثبیت کننده افقی قرار دارد. این مدل از دم ها را می توان در هواپیما هایی مانند هواپیمای مسافربری Lockheed Constellation مشاهده کرد.
دم های V شکل ( V-Tail )
دم های V شکل ( V-Tail ) دارای کاربرد محدودی در طراحی هواپیما ها می باشند. در این نوع از طراحی دو بخش اصلیه دم ها یعنی تثبیت کننده افقی و عمودی به صورت استاندارد و آن گونه که ما می شناسیم وجود ندارد و نها دو تثبیت کننده در انتهای بدنه و به شکل V قرار گرفته اند.در این نوع طراحی تثبیت کننده عمودی حذف شده است که باعث کاهش نیروی پسا در هنگام پرواز و سبک تر و کوچک تر شدن دم هواپیما می شود.همچنین تحقیقات انجام شده بر روی این نو از دم ها نشان داده که دم های V شکل می توانند پایداری هواپیما و هدایت کنترل آن را به اندازه دم های استاندارد تامین کنند.
از معایب استفاده از این نوع طراحی فرمان گیری های اضافه در هنگام دور زدن هواپیما است. هواپیما ها برای دور زدن می توانند از تثبیت کننده عمودی و فرمان Rudder استفاده کنند تا هواپیما به آرامی در محور YAW شروع به چرخیدن کند.اما در دم های V شکل به دلیل عدم وجود تثبیت کننده عمودی هواپیما برای مثال در هنگام چرخش به سمت چپ می بایست تثبیت کننده سمت راست به سمت بالا جرکت کرده و تثبیت کننده سمت چپ به سمت پایین حرکت کند.این کار باعث roll زدن هواپیما در مسیر اشتباهی شده و هواپیما را از مسیر خود دور می کند.
دم با شکل Y معکوس ( Inverted Y-Tail )
این نوع از طراحی شبیه به دم های استاندارد می باشد با این تفاوت که تثبیت کننده افقی آن از محل اتصال به بدنه کمی رو به پایین زاویه دارد. این کار برای دور کردن تثبیت کننده افقی از اشفتگی های جریان عبوری بال ها در زاویه حمله های زیاد مورد استفاده قرار می گیرد.
دم های دو قلو ( Twin-Tail )
دم های دوقلو ( Twin-Tail ) به عنوان آینده هواپیما های جنگنده نظیر F/A-18 Hornet محسوب می شود. این ساختار از دو تثبیت کننده افقی در کناره ها و دو تثبیت کننده عمودی در وسط تشکیل شده است.تثبیت کننده های عمودی در این نوع دم در واقع کاملا عمود نیستند و کمی زاویه دارند و ساختاری شبیه به دم های V شکل دارند.این نوع از دم ها کارایی و بازده بیشتری نسبت به دم های استاندارد دارند.
Boom-Tail
هواپیما های Boom-Tail در واقع هواپیما هایی هستند که بدنه آن ها به طور کامل تا دم عقبی بال ادامه پیدا نکرده است و بین بدنه اصلی و دم فضای خالی وجود دارد.هواپیما هایی با این نوع دم بیشتر برای هواپیما های بمب افکن و ترابری استفاده می شده چراکه در این نوع هواپیما دسترسی بیشتری به بدنه اصلی برای بارگیری و یا تخلیه بار وجود دارد. همچنین هواپیما هایی که برای پرواز از یک موتور عقبی در وسط بدنه و یا یک موتور عقب و یک موتور جلو در راستای یکدیگر استفاده می کنند بسیار مناسب است. از جمله این هواپیما ها می توان به هواپیما های سبک Cessna Skymaster و Adam 309 اشاره کرد.
دم های چند لایه ( Multiple-Plane Tail )
برخی هواپیما ها دارای دم عقبی با دو ردیف تثبیت کننده افقی و یا بیشتر بودند. این نوع از دم ها بیشتر در دوران جنگ جهانی اول و برای هواپیما های جنگنده استفاده می شده است..i hope i helped roham hesami smile260 smile261 smile072
تصویر

ارسال پست