این فهرستی است از روشنترین ستارگان آسمان شب به ترتیب از پرنورترین به کمنورترین است. این فهرست تا قدر ظاهری ۲ ادامه دارد. قدر ظاهری همهٔ ستارگان به درخشندگی و دوری آنها از ما وابسته است. برای نمونه ستارهٔ سهیل در اصل بسیار روشنتر از ستارهٔ شباهنگ است ولی بخاطر اینکه سهیل در مقایسه با شباهنگ از ما خیلی دورتر است قدر ظاهریشان (یعنی نورانی بودنشان) کمابیش یکسان و برابر است.
این علامت (*) که قبل از نامِ چهار ستاره در جدول آمده است، به این معناست که درخشندگی آن ستارهها متغیر است و اندازهٔ گفته شده یک اندازه میانگین است.
درخشندگی سیارههای تیر، ناهید، بهرام، مشتری و کیوان نیز در گسترهٔ همین جدول قرار دارد.
اگر همه ستارگان نزدیک و درخشان آسمان شب را در ۱۰ پارسکی (هر پارسک برابر است با 3.26 سال نوری (۳۰.۹ تریلیون کیلومتر)) بچینیم درخشندگی ستارگان به ترتیب زیر خواهد بود:
۱- سهیل(canopus) (درخشندگی آن ۱۹۰۰ برابر خورشید است)
۲- سروش(capella) (یک غول سرخ است در فاصله 43 سال نوری از زمین)
۳- کرکس نشسته (vega)
۴- شباهنگ (sirius) (یک کوتوله سفید دارد)
۵- رجل قنطورس (alpha centauri)
نقشه بالا، 32 منظومهٔ ستارهای که در محدودهٔ 15 سال نوری از ستارهٔ خورشید قرار دارند را نشان میدهد. اگر دقت کنید در این تصویر، منظومه های ستاره ای با دو یا سه ستاره، هم مشخص شده است.
تصویر بالا مقایسه اندازهٔ بزرگترین ستاره های نزدیک به ما، با بزرگترین ستاره های کشف شده هست.
تصاویر 3 و 4 و 5 مربوط به بزرگترین و درخشانترین ستاره های آسمان شب زمین هست،
و سه ستارهٔ سمت راست در تصویر شماره 6، بزرگترین ستاره های(غول های سرخ) کشف شده هستند.
درخشانترین و نزدیکترین ستارهها
-
عضویت : دوشنبه ۱۴۰۰/۱/۲۳ - ۰۵:۵۳
پست: 56-
سپاس: 27
- You-See
نام: U30
محل اقامت: تهران
عضویت : یکشنبه ۱۳۹۳/۵/۱۹ - ۱۹:۰۵
پست: 1280-
سپاس: 787
- جنسیت:
تماس:
Re: درخشانترین و نزدیکترین ستارهها
مرسی، از این دست پست ها بیشتر بگذار، از تطویل و نوشتن زیاد و فرمول های سنگین و اسپم های سنگین خیلی بهتره.
به نظرم اصلا یه جستار درست کن به نام مثلا اطلاعات تصویری فشرده یا یه همچین چیزی، به هر حال خود من دنبال این اطلاعات مجبور شدم چندین پیج رو بخونم و یکجا آوردنش کار خوبیه.
اگر خودت ادیتورش هستی که واقعا خسته نباشی، اگر کپیه هم منبعش رو بگو.
موفق باشی
به نظرم اصلا یه جستار درست کن به نام مثلا اطلاعات تصویری فشرده یا یه همچین چیزی، به هر حال خود من دنبال این اطلاعات مجبور شدم چندین پیج رو بخونم و یکجا آوردنش کار خوبیه.
اگر خودت ادیتورش هستی که واقعا خسته نباشی، اگر کپیه هم منبعش رو بگو.
موفق باشی
دوستای گلم حمایت کنید : https://cafebazaar.ir/app/com.nikanmehr.marmarxword/
- rohamavation
نام: roham hesami radرهام حسامی راد
محل اقامت: 100 مایلی شمال لندن جاده آیلستون، لستر، لسترشر. LE2
عضویت : سهشنبه ۱۳۹۹/۸/۲۰ - ۰۸:۳۴
پست: 3282-
سپاس: 5494
- جنسیت:
تماس:
Re: درخشانترین و نزدیکترین ستارهها
روشنایی ظاهری یا اندازه ظاهری به محل مشاهده کننده بستگی دارد. ... یکی دیگر از معیارهای روشنایی ، درخشندگی است که قدرت یک ستاره است - مقدار انرژی (نور) که یک ستاره از سطح خود ساطع می کند. معمولاً با وات بیان می شود و بر حسب درخشندگی خورشید اندازه گیری می شود.درخشندگی ، سرعت تابش ستاره به انرژی به فضا است. روشنایی ظاهری سرعت رسیدن انرژی تابش شده یک ستاره به یک ناظر روی زمین است. روشنایی ظاهری هم به درخشندگی و هم به فاصله بستگی دارد$\begin{equation}B = \frac{L}{4\pi d^2}
\end{equation}$اصطلاح روشنایی یا روشنایی ظاهری برای توصیف میزان روشنایی یک ستاره از زمین برای ما استفاده می شود. اصطلاح درخشندگی برای توصیف میزان روشنایی ستاره از نظر جسمی استفاده می شود ، که به آن روشنایی ذاتی نیز می گویند.تفاوت بین روشنایی ظاهری و اندازه ظاهری چیست؟ آیا آنها یکسان هستند
بعضی از دوستان من به من گفتند که I و B یک چیز هست اما در موارد مختلف استفاده می شود. این توضیح به من کمکی نکرد.
با این حال ، اگر I و B یکسان نباشد ، تفاوت این دو اندازه گیری چیست؟ و آیا می توان از هر یک برای اندازه گیری دقیق میزان تابش جرم آسمانی غیر نورانی (یعنی یک سیاره) از زمین استفاده کرد؟بله ، I و B در این زمینه همان چیزها هستیم. نکته ای که باید از آن مراقب باشید این است که I همچنین هنگام کار با انتقال تابشی برای درخشندگی طیفی (یا روشنایی سطح) نیز استفاده می شود. تابش طیفی از قانون مربع معکوس پیروی نمی کند ،
رابطه مربع معکوس و دیدن ستاره ها از دور: آیا حداکثر فاصله ای که می توانیم یک ستاره را ببینیم وجود دارد؟در نظر گرفتن تنها مانع رابطه مربع معکوس. آیا فاصله مرزی وجود دارد که در زیر آن ستاره ای را ببینیم و بالاتر از آن نتوانیم ببینیم؟
قانون مربع معکوس
از درک من در فاصله بسیار زیاد (بی نهایت؟) از گسیل تابش ، یک فوتون واحد برای چند کیلومتر مربع یا حتی میلیون ها کیلومتر مربع وجود دارد (بسته به فاصله). اگر حق با من باشد ، نمی توانیم شیئی را ببینیم که از آن ساطع می شود. من درست میگم
اگر چنین است ، آیا اجرام بالقوه ای در کیهان وجود دارد که ما آنها را به دلیل قانون نمی بینیم و نه به این دلیل که هنوز نور آنها به ما نرسیده است؟
این اجرام باید چقدر فاصله داشته باشند (به عنوان نمونه ستاره ای متوسط)برای دیدن دورترین اجرام نجومی که تاکنون دیده شده می توانید به اینجا نگاه کنید. بدیهی است که این به درخشندگی جسم بستگی دارد. هرچه روشن تر باشد ، از دورتر می توان آن را دید. به همین دلیل همه دورترین اجرام کهکشان هستند. آنها بیش از 13 Gly از زمین فاصله دارند $9.5\dot{}10^{24}$
دورترین ستاره ای که تاکنون دیده ایم ظاهرا SDSS (Sloan Digital Sky Survey) J1229 + 1122 است که 55 Mly از زمین فاصله دارد $5.2\dot{}10^{23}$ با این حال ، این یک ابرغول آبی است ، نه یک ستاره متوسط.
فکر نمی کنم این جواب سوال شما را بدهد. بیایید بررسی کنیم که یک ستاره متوسط برای داشتن همان روشنایی کم نورترین چیزی که تاکنون مشاهده کرده ایم ، چقدر باید دور باشد. کم نورترین جسمی که تاکنون ثبت کرده ایم دارای اندازه ظاهری 31.5 ~ + است (مقیاس اندازه عجیب است ، عقب می رود و لگاریتمی است).
اگر خورشید را که یک ستاره کاملاً متوسط هستیم ، بگیریم ، قبل از اینکه "مقدار بارز آن" به +31.5 برسد ، چقدر باید فاصله داشته باشد؟ معادله مدول فاصله است
که در آن m اندازه آشکار است ، M مقدار مطلق است و r فاصله در پارسک ها است. خورشید دارای قدر مطلق $M_\odot = 4.83$ است و بنابراین اگر $m_\odot=31.5$ تنظیم کنیم ،
بنابراین ، خورشید باید 2158000 pc$6.7\dot{}10^{22}$ از ما دور باشد تا همان اندازه کم نورترین جسمی را که تاکنون دیده شده ، داشته باشد.roham hesami, i hope i helped
\end{equation}$اصطلاح روشنایی یا روشنایی ظاهری برای توصیف میزان روشنایی یک ستاره از زمین برای ما استفاده می شود. اصطلاح درخشندگی برای توصیف میزان روشنایی ستاره از نظر جسمی استفاده می شود ، که به آن روشنایی ذاتی نیز می گویند.تفاوت بین روشنایی ظاهری و اندازه ظاهری چیست؟ آیا آنها یکسان هستند
بعضی از دوستان من به من گفتند که I و B یک چیز هست اما در موارد مختلف استفاده می شود. این توضیح به من کمکی نکرد.
با این حال ، اگر I و B یکسان نباشد ، تفاوت این دو اندازه گیری چیست؟ و آیا می توان از هر یک برای اندازه گیری دقیق میزان تابش جرم آسمانی غیر نورانی (یعنی یک سیاره) از زمین استفاده کرد؟بله ، I و B در این زمینه همان چیزها هستیم. نکته ای که باید از آن مراقب باشید این است که I همچنین هنگام کار با انتقال تابشی برای درخشندگی طیفی (یا روشنایی سطح) نیز استفاده می شود. تابش طیفی از قانون مربع معکوس پیروی نمی کند ،
رابطه مربع معکوس و دیدن ستاره ها از دور: آیا حداکثر فاصله ای که می توانیم یک ستاره را ببینیم وجود دارد؟در نظر گرفتن تنها مانع رابطه مربع معکوس. آیا فاصله مرزی وجود دارد که در زیر آن ستاره ای را ببینیم و بالاتر از آن نتوانیم ببینیم؟
قانون مربع معکوس
از درک من در فاصله بسیار زیاد (بی نهایت؟) از گسیل تابش ، یک فوتون واحد برای چند کیلومتر مربع یا حتی میلیون ها کیلومتر مربع وجود دارد (بسته به فاصله). اگر حق با من باشد ، نمی توانیم شیئی را ببینیم که از آن ساطع می شود. من درست میگم
اگر چنین است ، آیا اجرام بالقوه ای در کیهان وجود دارد که ما آنها را به دلیل قانون نمی بینیم و نه به این دلیل که هنوز نور آنها به ما نرسیده است؟
این اجرام باید چقدر فاصله داشته باشند (به عنوان نمونه ستاره ای متوسط)برای دیدن دورترین اجرام نجومی که تاکنون دیده شده می توانید به اینجا نگاه کنید. بدیهی است که این به درخشندگی جسم بستگی دارد. هرچه روشن تر باشد ، از دورتر می توان آن را دید. به همین دلیل همه دورترین اجرام کهکشان هستند. آنها بیش از 13 Gly از زمین فاصله دارند $9.5\dot{}10^{24}$
دورترین ستاره ای که تاکنون دیده ایم ظاهرا SDSS (Sloan Digital Sky Survey) J1229 + 1122 است که 55 Mly از زمین فاصله دارد $5.2\dot{}10^{23}$ با این حال ، این یک ابرغول آبی است ، نه یک ستاره متوسط.
فکر نمی کنم این جواب سوال شما را بدهد. بیایید بررسی کنیم که یک ستاره متوسط برای داشتن همان روشنایی کم نورترین چیزی که تاکنون مشاهده کرده ایم ، چقدر باید دور باشد. کم نورترین جسمی که تاکنون ثبت کرده ایم دارای اندازه ظاهری 31.5 ~ + است (مقیاس اندازه عجیب است ، عقب می رود و لگاریتمی است).
اگر خورشید را که یک ستاره کاملاً متوسط هستیم ، بگیریم ، قبل از اینکه "مقدار بارز آن" به +31.5 برسد ، چقدر باید فاصله داشته باشد؟ معادله مدول فاصله است
که در آن m اندازه آشکار است ، M مقدار مطلق است و r فاصله در پارسک ها است. خورشید دارای قدر مطلق $M_\odot = 4.83$ است و بنابراین اگر $m_\odot=31.5$ تنظیم کنیم ،
بنابراین ، خورشید باید 2158000 pc$6.7\dot{}10^{22}$ از ما دور باشد تا همان اندازه کم نورترین جسمی را که تاکنون دیده شده ، داشته باشد.roham hesami, i hope i helped
آخرین ویرایش توسط rohamavation دوشنبه ۱۴۰۰/۳/۳ - ۲۰:۲۸, ویرایش شده کلا 3 بار
-
عضویت : دوشنبه ۱۴۰۰/۱/۲۳ - ۰۵:۵۳
پست: 56-
سپاس: 27
Re: درخشانترین و نزدیکترین ستارهها
ممنون آقای زالی، بیشترشون از چندتا ویکیپدیاست. دوتا تصویر بالا هم از ویکیپدیا، تصویر مقایسه اندازهها هم تو حافظه گوشیم بود.You-See نوشته شده: ↑سهشنبه ۱۴۰۰/۲/۲۸ - ۱۶:۵۹مرسی، از این دست پست ها بیشتر بگذار، از تطویل و نوشتن زیاد و فرمول های سنگین و اسپم های سنگین خیلی بهتره.
به نظرم اصلا یه جستار درست کن به نام مثلا اطلاعات تصویری فشرده یا یه همچین چیزی، به هر حال خود من دنبال این اطلاعات مجبور شدم چندین پیج رو بخونم و یکجا آوردنش کار خوبیه.
اگر خودت ادیتورش هستی که واقعا خسته نباشی، اگر کپیه هم منبعش رو بگو.
موفق باشی
- You-See
نام: U30
محل اقامت: تهران
عضویت : یکشنبه ۱۳۹۳/۵/۱۹ - ۱۹:۰۵
پست: 1280-
سپاس: 787
- جنسیت:
تماس:
Re: درخشانترین و نزدیکترین ستارهها
خوبه گفتم اسپم نکنیم، فرمول بیخودی نذاریم.
"بیشترشون از چندتا ویکیپدیاست"
کار خوبیه، ادامه بدید هم لذت می بریم هم یاد میگیریم
"بیشترشون از چندتا ویکیپدیاست"
کار خوبیه، ادامه بدید هم لذت می بریم هم یاد میگیریم
دوستای گلم حمایت کنید : https://cafebazaar.ir/app/com.nikanmehr.marmarxword/
Re: درخشانترین و نزدیکترین ستارهها
رهام بیشتر از ایده ها و تصورات خودت بنویس. اگر اینا که مینویسی همه رو ترجمه میکنی، خود ترجمه اش کار سختیه تشکر ولی خب نمیشه اینو نادیده گرفت که کپیه. یادم هست یه سایت دیگه هم که داخلش فعالیت میکردی به خاطر کپی کاری یه مدت بن شده بودی. اگر هم میخوای ترجمه یا کپی کنی یه مطالبی رو بنویس که حالت پیشرو داشته باشه و خیلی ها نمیدونن. فورمول هم کمتر استفاده کن پستات مثل جزوه های دانشگاه شده مگر اینکه دیگه خیلی ضروری باشه.
Sad but true
-
عضویت : دوشنبه ۱۴۰۰/۱/۲۳ - ۰۵:۵۳
پست: 56-
سپاس: 27
Re: درخشانترین و نزدیکترین ستارهها
دوستان مطلبی از سایت
https://setareshenas.com/%D8%B1%D9%88%D ... %A7%D9%86/
که من متن کمی کوتاه ترش رو اینجا میگذارم و مطلب کاملترش تو آدرسی که گذاشتم هست:
سیاره زهره پرنورترین جرم آسمان شب هست و بعد از آن مشتری به عنوان دومین جرم پرنور آسمان شناخته میشود که این دو از ستاره شباهنگ هم پرنور ترند.
پنج ستاره پرنورتر آسمان شب:
شباهنگ(sirius):
پرنورترین ستاره آسمان است که به رنگ آبی سفید میدرخشد و به همراه چند ستاره درخشان دیگر در آسمان زمستان دیده میشود. شباهنگ با همدمش یک سیستم ستاره ای دوتایی تشکیل میدهد. همدمش یک کوتوله سفید بسیار چگال است. این همدم اولین کوتوله سفیدی بود که کشف شد و تا مدتها ویژگیهای خاص طیف و دمای آن همچون معمایی برای منجمان بود.
پرنوری آن هم به خاطر درخشندگی واقعی آن است و هم به علت فاصله کمی که دارد. در واقع شباهنگ یکی از همسایگان کهکشانی ماست. یک نکته جالب که کمتر گفته شده، این ستاره در حال نزدیک شدن به ماست و تا ۶۰٫۰۰۰ سال دیگه پرنورتر هم میشود. ولی بعد از آن شروع به دورشدن و کمنور شدن میکند ولی همچنان تا ۲۱۰٫۰۰۰ سال آینده روشنترین ستاره آسمان زمینیان است.
شباهنگ را علاوه بر زمستان، میتوان در فروردین ماه هم به راحتی مشاهده کرد. کافی است پس از غروب خورشید و تاریکی آسمان بهاری، در قسمت جنوب و جنوب غربی آسمان ایران به دنبالش بگردید. از همه ستارگان پرنورتر است.
سهیل(canopus):
مردم ایران زمین خیلی بیش از اینکه سهیل را دیده باشند، نامش را در این ضرب المثل شنیدهاند. واقعا هم به علت کمتر دیده شدن آن از اکثر مناطق ایران است که چنین مثلی ساخته شده است. سهیل که دومین ستاره پرنور آسمان است درست در زیر شباهنگ در صورت فلکی شاه تخته (حمال) قرار دارد. و چون در جنوب آسمان قرار دارد، هرچه به سمت مناطق شمالی ایران جابهجا شویم، فاصله آن تا افق جنوبی کمتر و کمتر میشود و دیدن آن مشکلتر.
سهیل هم مانند شباهنگ از ستارگان زمستانه است و هنگامی که شباهنگ به بالاترین ارتفاع خود از افق میرسد میتوانید آن را در مجاورت افق جنوبی و پایین شباهنگ ببینید. البته به شرط آنکه آسمانی تمیز و بدون غبار داشته باشید.
سهیل یک ابرغول سفید رنگ بسیار عظیمی است که با جرم ۸ برابر جرم خورشید، قطری حدود ۷۰ برابر قطر خورشید را دارد. درخشندگی فوق العاده زیاد آن را فاصله زیادش از ما کاهش داده است. وگرنه اگر در همسایگی خورشید بود و در فاصله شباهنگ از ما قرار داشت، دیگه شبهای تاریکی نداشتیم!!
نسر واقع(vega):
پنجمین ستاره پرنور آسمان و دومین ستاره پرنور در نیمکره شمالی آسمان است. رنگ زیبایش آن را در کنار دیگر ستارگان آسمان تابستانی، ممتاز کرده است. نسرواقع به همراه سماک رامح و شباهنگ ستارگان پرنور در همسایگی خورشید هستند. جالب اینکه ستاره شناسان گستردهترین تحقیقات را پس از خورشید برای این ستاره انجام دادهاند و به عبارتی آن را مهمترین ستاره میشناسند.
این ستاره به همراه نسر طائر و ردف، تشکیل مثلث تابستانی را میدهند و یکه تاز آسمان زمستان و پاییز هستند. به علت حرکت تقدیمی زمین، نسرواقع در گذشته ستاره قطبی بوده و حدود ۱۲۰۰۰ سال دیگر هم دوباره نزدیک قطب شمال سماوی خواهد بود.
در این عکس صورتهای فلکی شلیاق و دجاجه به زیبایی مشاهده میشوند.
نسرواقع در سمت راست و «ردف» در بالای تصویر قرار دارند. شکوه راه شیری در این قسمت آسمان دیدنی است. اگر دوربین دوچشمی دارید حتما با آن در این قسمت آسمان به گشت و گذار بپردازید.
قلب العقرب(antares):
به اَبَرغول قرمز آسمان تابستان احترام میگذاریم. صورت فلکی عقرب از معدود صوری است که شکل آن به اسمش نزدیک است. و این ستاره هم دقیقا در قلب این عقرب قرار گرفته است. عقرب را در آسمان تابستان به راحتی میتوان در سمت جنوب آسمان و بالاسر افق جنوبی مشاهده کرد.
این ابرغول ما قطری در حدود ۸۰۰ برابر خورشید دارد و اگر به جای خورشید در منظومه شمسی قرار بگیرد تا نزدیکی مدار مشتری هم خواهد رسید! قلب العقرب مراحل پایانی عمر خود را طی میکند و هر لحظه امکان دارد که در اثر یک انفجار ابرنواختری منفجر شده و در طول چندین هفته، آسمان شبهای ما را نورافشانی کند.
اِبطُ الجوزا(betelgeuze):
البته نام صحیح آن یَدالجوزا است که شانهی شکارچی را نشان میدهد؛ ولی بیشتر به نام ابط الجوزا معروف شده است. ستارهایست که یک گام از قلب العقرب هم فراتر رفته و تا ۱۰۰۰ برابر قطر خورشید بزرگ شده است! این ابرغول قرمز آسمان زمستانها در شانه صورت فلکی جبار (شکارچی) خودنمایی میکند. از آن جهت که در نزدیکی ابرغول آبی رجل الجبار (Rigel)قرار گرفته، تضاد رنگ این دو ستاره معروف بسیار دیدنی است.
ابط الجوزا را به رنگ نارنجی در سمت چپ تصویر و برفراز درخت صنوبر مشاهده میکنید.
این ستاره عظیم الجثه هم مانند هم نسلهای خودش، باید انتظار یک انفجار شدید ابرنواختری را بکشد و حتی احتمال میبرود که تاکنون منفجر شده باشد اما چون چندصد سال نوری ازما دورتر هست ما هنوز متوجه انفجار آن نشده باشیم. صورت فلکی جبار را به همرای ستارهها و سحابیهای زیبا و معروفش میتوانیم در کل زمستان و اوایل بهار در آسمان مشاهده کنیم. رنگارنگ بودن ستارگانش و شکل زیبایش جلوه دلربیایی به این صورت فلکی داده است.
https://setareshenas.com/%D8%B1%D9%88%D ... %A7%D9%86/
که من متن کمی کوتاه ترش رو اینجا میگذارم و مطلب کاملترش تو آدرسی که گذاشتم هست:
سیاره زهره پرنورترین جرم آسمان شب هست و بعد از آن مشتری به عنوان دومین جرم پرنور آسمان شناخته میشود که این دو از ستاره شباهنگ هم پرنور ترند.
پنج ستاره پرنورتر آسمان شب:
شباهنگ(sirius):
پرنورترین ستاره آسمان است که به رنگ آبی سفید میدرخشد و به همراه چند ستاره درخشان دیگر در آسمان زمستان دیده میشود. شباهنگ با همدمش یک سیستم ستاره ای دوتایی تشکیل میدهد. همدمش یک کوتوله سفید بسیار چگال است. این همدم اولین کوتوله سفیدی بود که کشف شد و تا مدتها ویژگیهای خاص طیف و دمای آن همچون معمایی برای منجمان بود.
پرنوری آن هم به خاطر درخشندگی واقعی آن است و هم به علت فاصله کمی که دارد. در واقع شباهنگ یکی از همسایگان کهکشانی ماست. یک نکته جالب که کمتر گفته شده، این ستاره در حال نزدیک شدن به ماست و تا ۶۰٫۰۰۰ سال دیگه پرنورتر هم میشود. ولی بعد از آن شروع به دورشدن و کمنور شدن میکند ولی همچنان تا ۲۱۰٫۰۰۰ سال آینده روشنترین ستاره آسمان زمینیان است.
شباهنگ را علاوه بر زمستان، میتوان در فروردین ماه هم به راحتی مشاهده کرد. کافی است پس از غروب خورشید و تاریکی آسمان بهاری، در قسمت جنوب و جنوب غربی آسمان ایران به دنبالش بگردید. از همه ستارگان پرنورتر است.
سهیل(canopus):
مردم ایران زمین خیلی بیش از اینکه سهیل را دیده باشند، نامش را در این ضرب المثل شنیدهاند. واقعا هم به علت کمتر دیده شدن آن از اکثر مناطق ایران است که چنین مثلی ساخته شده است. سهیل که دومین ستاره پرنور آسمان است درست در زیر شباهنگ در صورت فلکی شاه تخته (حمال) قرار دارد. و چون در جنوب آسمان قرار دارد، هرچه به سمت مناطق شمالی ایران جابهجا شویم، فاصله آن تا افق جنوبی کمتر و کمتر میشود و دیدن آن مشکلتر.
سهیل هم مانند شباهنگ از ستارگان زمستانه است و هنگامی که شباهنگ به بالاترین ارتفاع خود از افق میرسد میتوانید آن را در مجاورت افق جنوبی و پایین شباهنگ ببینید. البته به شرط آنکه آسمانی تمیز و بدون غبار داشته باشید.
سهیل یک ابرغول سفید رنگ بسیار عظیمی است که با جرم ۸ برابر جرم خورشید، قطری حدود ۷۰ برابر قطر خورشید را دارد. درخشندگی فوق العاده زیاد آن را فاصله زیادش از ما کاهش داده است. وگرنه اگر در همسایگی خورشید بود و در فاصله شباهنگ از ما قرار داشت، دیگه شبهای تاریکی نداشتیم!!
نسر واقع(vega):
پنجمین ستاره پرنور آسمان و دومین ستاره پرنور در نیمکره شمالی آسمان است. رنگ زیبایش آن را در کنار دیگر ستارگان آسمان تابستانی، ممتاز کرده است. نسرواقع به همراه سماک رامح و شباهنگ ستارگان پرنور در همسایگی خورشید هستند. جالب اینکه ستاره شناسان گستردهترین تحقیقات را پس از خورشید برای این ستاره انجام دادهاند و به عبارتی آن را مهمترین ستاره میشناسند.
این ستاره به همراه نسر طائر و ردف، تشکیل مثلث تابستانی را میدهند و یکه تاز آسمان زمستان و پاییز هستند. به علت حرکت تقدیمی زمین، نسرواقع در گذشته ستاره قطبی بوده و حدود ۱۲۰۰۰ سال دیگر هم دوباره نزدیک قطب شمال سماوی خواهد بود.
در این عکس صورتهای فلکی شلیاق و دجاجه به زیبایی مشاهده میشوند.
نسرواقع در سمت راست و «ردف» در بالای تصویر قرار دارند. شکوه راه شیری در این قسمت آسمان دیدنی است. اگر دوربین دوچشمی دارید حتما با آن در این قسمت آسمان به گشت و گذار بپردازید.
قلب العقرب(antares):
به اَبَرغول قرمز آسمان تابستان احترام میگذاریم. صورت فلکی عقرب از معدود صوری است که شکل آن به اسمش نزدیک است. و این ستاره هم دقیقا در قلب این عقرب قرار گرفته است. عقرب را در آسمان تابستان به راحتی میتوان در سمت جنوب آسمان و بالاسر افق جنوبی مشاهده کرد.
این ابرغول ما قطری در حدود ۸۰۰ برابر خورشید دارد و اگر به جای خورشید در منظومه شمسی قرار بگیرد تا نزدیکی مدار مشتری هم خواهد رسید! قلب العقرب مراحل پایانی عمر خود را طی میکند و هر لحظه امکان دارد که در اثر یک انفجار ابرنواختری منفجر شده و در طول چندین هفته، آسمان شبهای ما را نورافشانی کند.
اِبطُ الجوزا(betelgeuze):
البته نام صحیح آن یَدالجوزا است که شانهی شکارچی را نشان میدهد؛ ولی بیشتر به نام ابط الجوزا معروف شده است. ستارهایست که یک گام از قلب العقرب هم فراتر رفته و تا ۱۰۰۰ برابر قطر خورشید بزرگ شده است! این ابرغول قرمز آسمان زمستانها در شانه صورت فلکی جبار (شکارچی) خودنمایی میکند. از آن جهت که در نزدیکی ابرغول آبی رجل الجبار (Rigel)قرار گرفته، تضاد رنگ این دو ستاره معروف بسیار دیدنی است.
ابط الجوزا را به رنگ نارنجی در سمت چپ تصویر و برفراز درخت صنوبر مشاهده میکنید.
این ستاره عظیم الجثه هم مانند هم نسلهای خودش، باید انتظار یک انفجار شدید ابرنواختری را بکشد و حتی احتمال میبرود که تاکنون منفجر شده باشد اما چون چندصد سال نوری ازما دورتر هست ما هنوز متوجه انفجار آن نشده باشیم. صورت فلکی جبار را به همرای ستارهها و سحابیهای زیبا و معروفش میتوانیم در کل زمستان و اوایل بهار در آسمان مشاهده کنیم. رنگارنگ بودن ستارگانش و شکل زیبایش جلوه دلربیایی به این صورت فلکی داده است.
شما دسترسی جهت مشاهده فایل پیوست این پست را ندارید.
-
عضویت : دوشنبه ۱۴۰۰/۱/۲۳ - ۰۵:۵۳
پست: 56-
سپاس: 27
Re: درخشانترین و نزدیکترین ستارهها
در سال ۱۳۹۵ یک سیاره فراخورشیدی با اندازهای در حدود اندازهی زمین به دور پروکسیما قنطورس کشف شد که نام این ستاره را بیش از پیش بر سر زبانها انداخت. این سیاره فراخورشیدی پروکسیما b نام گرفت.
طرحی گرافیکی از سیاره پروکسیما b و ستاره پروکسیما قنطورس.
دو ستاره آلفا قنطورس A و B دیگر ستارههای سامانهی ستارهای آلفا قنطورس هستند که کمی دورتر از پروکسیما قنطورس واقع شدهاند و یک سامانهی دوتایی را تشکیل میدهند که با چشم غیر مسلح درآسمان شب و بصورت یک ستاره پرنور دیده میشوند اما در آسمان نیمکره جنوبی و درصورت فلکی آلفا قنطورس قابل مشاهده اند. این دو ستاره بدلیل نزدیکی به همدیگر با چشم غیرمسلح از همدیگر تفکیک نمیشوند و شبیه به یک ستاره بنظر میرسند.
ستارهی بارنارد:
ستاره بارنارد، بعد از خورشید و سه ستارهٔ سامانهٔ قنطورس، پنجمین ستاره نزدیک به زمین هست.
این ستاره همچون پروکسیما قنطورس یک کوتوله سرخ است و نمیتوان با چشم غیرمسلح آن را در آسمان مشاهده کرد. این ستاره در صورت فلکی مارافسای قرار دارد.
ستارهی بارنارد ۵.۹ سال نوری از زمین فاصله دارد. چندی پیش یک سیارهی فراخورشیدی به دور این ستاره کشف شد و عنوان دومین سیارهی فراخورشیدی کشف شده در نزدیکی زمین (پس از پروکسیما b) را از آن خود کرد.
شباهنگ:
در ادامهی فهرست نزدیکترین ستارهها به زمین ستارهی شناخته شده ای وجود ندارد تا این که به شباهنگ، پرنورترین ستارهی آسمان شب، میرسیم. شباهنگ یا شعرای یمانی در صورت فلکی سگ بزرگ یا کلب اکبر قرار دارد همان صورت فلکی ای که بزرگترین ستاره شناخته و تایید شده در آن قرار دارد. شباهنگ در شبهای زمستان از بارزترین اجرام آسمان شب است که در شهرهای بزرگ هم به زیبایی خودنمایی میکند. فاصلهی شباهنگ از زمین چیزی در حدود ۸.۶ سال نوری است.
شاید جالبترین نکته دربارهی نزدیکترین ستارهها به زمین این باشد که بیشتر آنها ستارههایی کمنور و ناشناختهاند که با چشم غیرمسلح دیده نمیشوند. به این معنا که ستاره هایی نزدیکتر از ستاره هایی که ذکر شد هم وجود دارند که تنها بدلیل کم نور بودنشان هنوز به وجود آنها در نزدیکی خودمان پی نبرده ایم.
همچنین بسیاری از ستارههای پرنور و متوسط آسمان که در فاصلههای دورتر قرار دارند اگر در نزدیکی منظومه ما جای داشتند به حدی پرنور میشدند که میشد درخشش آنها را با ماه مقایسه کرد.
منبع:دیجیکالامگ بجز فهرست ستارههای پرنور
شما دسترسی جهت مشاهده فایل پیوست این پست را ندارید.