زمان دقیقا چیست؟

[ehsan.m1354]

حال این موضوع مطرح میشه که اگه یک انسان در سال ۲۰۰۰ میلادی خودشو فریز کرده باشه و نسبت به تغییر مصون باشه و بعد در سال ۲۲۰۰ بر حسب فناوری دوباره از یخ دربیاد این شخص چند سالشه؟
از دید اشخاص دیگه زمان مستقل از شخص در گذر بوده و این شخص بیش از دویست سال سن داره.
ولی از دید خودش دیروز فریز شده و امروز از انجماد دراومده!!!
حال اگه این دو دیدگاه رو با هم تلفیق کنیم:
ما با زمانی مواجه می شویم که هم ذهنیست و هم مستقل از ذهن!

=====================================================
زمان نسبی است و هرتغییری زمان مختص به خودش رو داره
اولا شما به هیچ وجه نمی توانید چیزی که در دنیای متغیر ( در حال حرکت ) وجود دارد را ثابت کنید یعنی حتی اگر به صفر مطلق هم برسید باز اتم های اون موجود در داخل کهکشان در حال گردش به گرد کهکشان و در حال انبساط کیهانی است و این یعنی حرکت
دوما شما وقتی انسانی را فریز می کنید فقط تقسیم سلولی را متوقف کرده اید نه گردش اتمهای موجود در سلول را یعنی حرکت هنوز هم وجود دارد و زمان برای آن جاری است.
به بیان ساده تر تمامی کیهان از ذراتی بنیادی تشکیل شده اند یعنی هر چیزی در این کیهان بر مبنای ذره بنیادی تشکیل دهنده ان دارای یک زمان شروع مشخص است . ولی اگر زمان را بر مبنای چیدمان متفاوت ذرات بنیادی در نظر بگیریم بنابراین هر چیزی زمان ابتدایی و انتهایی ثانوی خود را خواهد داشت

بله زمان نسبی است همه ما این را می دانیم که اینشتین این رو مطرح کرد. و موضوع بحث بر سر تعریف بنیادی مفهوم زمان است. نه تکرار مکررات.
و اما در مورد صفر مطلق، تقسیم سلولی، ذرات بنیادین، چیدمان و دیگر سخنانتان...
این طور فکر کن که وقتی یک مرغ رو تو فریزر قرار میدیم هدفمون از این کار چیه؟
آیا هدفمون ثابت کردن ذرات سازنده اون مرغه!!! یا فقط کند کردن واکنش هایی که منجز به فساد در مرغ میشه؟
دوست عزیز فریز کردن انسان فقط بخاطر کند کردن واکنش های بدن اون فرده نه چیز دیگه.
و منظور بیشتر از بین بردن حواس و کارکرد پردازشی مغز، دقیقا مثل یک خواب مصنوعی.
همین طور که وقتی شخصی پس از 10 ساعت مداوم خواب این مدت رو حس نمیکنه و در خواب سیر گذر زمان رو از دست میده.
هیچ کس در مورد ذرات بنیادی، صفر مطلق، انبساط کیهانی، ریسمان، ماده تاریک، انرژی تاریک، شتات دهنده ذرات، کوانتوم، کرمچاله، تلپورت و ... حرف نمی زنه!!!
حال منظورم رو درک کردی؟!

===========================================================
اولا زمان وجود مستقل نداره و مثل مفهوم سایه می مونه که بدون افتاب معنی نداره
وجود زمان تابع وجود تغییره
خوب تغییر هم نسبی است یعنی اینکه وقتی دوجسم را باهم مقایسه می کنید اگر یک جسم حرکت کند ( تغییر کند) و جسم دیگر ثابت باشد دلیل بر توقف زمان در جسم ثابت نیست به این دلیل:
به این دلیل که جسم ثابت نیز با حرکت جسم متغیر مختصاتش نسبت به جسم متغیر تغییر کرده است. بنابراین زمانی که شما شخصی رو فریز می کنید چون اجسام متغیر در کنار شخص فریز شده دارید یعنی آن جسم ثابت ( فریز شده ) نیز زمان برایش جاری شده است.

[mohammad javad 7]

سلام
بنظر من ...............اگه بخوایم یک تعریف برای زمان بگیم باید درباره ی متغییر هایی که اون رو تغییر میدن صحبت کنیم.
مثلا اگه من بخوام درباره ی یک کمیت فیزیکی صحبت کنم اون رو با متغییر هایی که داره بیان میکنم.برای زمان هم باید اینکار رو انجام داد.
ما میدونیم سرعت و جرم روی گذر زمان تاثیر داره پس اول باید ببینیم که این متغییر ها چجوری می تونن روی زمان اثر بزارن بعد از این که اینو فهمیدیم اگه بتونیم این عوامل حذف کنیم یا براشون یکا بزاریم یا بینشون رابطه برقرار کنیم میتونیم به تعریف درستی از زمان برسیم.

[evan]

سلام
بنظر من ...............اگه بخوایم یک تعریف برای زمان بگیم باید درباره ی متغییر هایی که اون رو تغییر میدن صحبت کنیم.
مثلا اگه من بخوام درباره ی یک کمیت فیزیکی صحبت کنم اون رو با متغییر هایی که داره بیان میکنم.برای زمان هم باید اینکار رو انجام داد.
ما میدونیم سرعت و جرم روی گذر زمان تاثیر داره پس اول باید ببینیم که این متغییر ها چجوری می تونن روی زمان اثر بزارن بعد از این که اینو فهمیدیم اگه بتونیم این عوامل حذف کنیم یا براشون یکا بزاریم یا بینشون رابطه برقرار کنیم میتونیم به تعریف درستی از زمان برسیم.

سرعت و حرکت در بستر زمان هستند!
زمان خود به خود توسط حرکت ایجاد می شود
همیشه الکترون ها از آغاز تا پایان آفرینش نوسان می کنند
پس حرکت همیشه هست
زمان نیز همین طور

[Archimedes]

سلام
بنظر من ...............اگه بخوایم یک تعریف برای زمان بگیم باید درباره ی متغییر هایی که اون رو تغییر میدن صحبت کنیم.
مثلا اگه من بخوام درباره ی یک کمیت فیزیکی صحبت کنم اون رو با متغییر هایی که داره بیان میکنم.برای زمان هم باید اینکار رو انجام داد.
ما میدونیم سرعت و جرم روی گذر زمان تاثیر داره پس اول باید ببینیم که این متغییر ها چجوری می تونن روی زمان اثر بزارن بعد از این که اینو فهمیدیم اگه بتونیم این عوامل حذف کنیم یا براشون یکا بزاریم یا بینشون رابطه برقرار کنیم میتونیم به تعریف درستی از زمان برسیم.

ما همین الان هم روابطی داریم که در اون وابستگی متغیر های سرعت و جرم رو با زمان بررسی کردن.
این دو ربطی به زمان ندارن
فقط ویژگی های پدیده های مکانیکی رو بررسی می کنن و البته می تونیم زمان رو نیز با این دو متغیر(سرعت و جرم) بسنجیم.
با این حال زمان رو نمیشه با این سری متغیر ها تعریف کرد.

[alimoarref211]

چیزی به نام زمان وجود ندارد ......

بدون ذهن زمان وجود نخواهد داشت ...... بدون ماده زمان معنا ندارد .....


خداوند(عشق ) بالاتر از زمان قرار دارد ............ بنابراین زمان تنها ماده را به چالش می کشد و آن هم از طریق پرسش


پرسش در زمان ایجاد می شود و حال آن که زمان وجود ندارد

[Plasma]

یه سوال
چرا زمان رو یک بعد در نظر می گیریم؟

[candle]

یه سوال
چرا زمان رو یک بعد در نظر می گیریم؟

فکر می کنم این عنوان ابتدا در پی تدوین معادلات اولیه کوآنتوم برای تعیین نمودار گردش الکترونهای بالاتر از لایه اول(عناصر بعد از هیدروژن) متداول شد زیرا وقتی در روابط، بعد زمان را هم به سه بعد مکانی دیگر اضافه کنیم، اعداد به دست آمده از طریق معادله، با داده های اندازه گیری شده در آزمایشگاه، منطبق می شدند.
در نسبیت عام هم، تنیدگی عجیب زمان با سه بعد مکانی، سبب شد تا اینشتین به جای واژه فضا؛ برای اولین بار، عبارت ترکیبی «فضا - زمان» را معرفی کند. پی آمد اینها، معروف شدن زمان، به عنوان بعد چهارم مکان بود.

[Archimedes]

دوستان این جستارو کشیدم بالا چون معتقدم هنوز هیچ جواب درستی به این سوال داده نشده.
در نتیجه از دوستان می خوام از سلول های خاکستری مغزشون بیشتر کار بکشن و زمان رو تعریف کنن به عنوان یک واقعیت خارجی مستق از ذهن و به عنوان بعد چهارم.
کلا مشاهده سیر روند تغییر رو فراموش کنید و اون رو به عنوان سرعت گذر زمان در نظر بگیرید.
حال بگوبید زمان چیست؟
و می خوام این موضوع رو هم مد نظر قرار بدید که زمان در نزدیکی گرانش( مناطق پست تر) کندتر می گذره و براش دلیل ارائه بدید؟

[Hollywood Undead]

با سلام
چند وقتی درگیر بودم احتمالآ تا بعد از تعطیلات
عید و رونق بازار مسکن و ساخت و ساز در بحث ها
هنباز هستم میدانم از بحث های فلسفی و علمی
عقب هستم اما تلاشم این است خودم را مانند گرگ
به کاروان برسانم !

چستی زمان به متافیزیک آن میرسد من دیدگاه
متا فیزیک آن را در انتهای این پست بررسی کردم .

کد: انتخاب همه

http://forum.hammihan.com/thread85592-5.html#post5090709

[Archimedes]

با سلام
چند وقتی درگیر بودم احتمالآ تا بعد از تعطیلات
عید و رونق بازار مسکن و ساخت و ساز در بحث ها
هنباز هستم میدانم از بحث های فلسفی و علمی
عقب هستم اما تلاشم این است خودم را مانند گرگ
به کاروان برسانم !

چستی زمان به متافیزیک آن میرسد من دیدگاه
متا فیزیک آن را در انتهای این پست بررسی کردم .

کد: انتخاب همه

http://forum.hammihan.com/thread85592-5.html#post5090709

سلام جناب hollywood undead
اون پست رو خوندم ولی فقط یکسری از تعاریف و نظریات مکاتبی چند درباره شیوه عملکرد زمان را آن هم بصورت سلیقه ای و با حدس گمان یافتم. که البته در پست های قبل بنده مطرح کردم.
بحث بیشتر در مورد چیستی و ماهیت زمان است.
همان طور که می دانیم زمان یکی دیگر از ابعاد فیزیکی جهان قابل مشاهده است و در تمام علم فیزیک به عنوان یک پارامتر در معادلات به حساب می آید. پس به نظر من زمان ماهیتی فیزیکی دارد نه متافیزیک.
حال زمان خود مستقلا چیست؟

[Archimedes]

خیلی خوب مثل اینکه دوستان علاقه ای به بحث ندارن.
با این حال دیدگاه خودم رو بیان می کنم.
طبق تعریف نسبیت فضا و زمان به هم پیوسته هستند و هیچ کدام بصورت گسسته وجود ندارند در نتیجه زمان و فضا مثل قالی به هم بافته شدند.
طبق این نظریه زمان در مکان های مختلف نسبت به چهارچوب دیگری سپری می شود. و این معنای مطلق بودن زمان را به طور کامل منسوخ می کند.
حال ما چگونه زمان را درک می کنیم:
ما می توانیم یک دستگاه مختصات دکارتی برای فضا-زمان رسم بکنیم که فضا بر روی محور y و زمان بر روی محور x بگیرد.( البته همه می دانیم که فضا سه بعد دارد ) ولی ما نمی توانیم دستگاه مختصات چهار بعدی را رسم کنیم پس برای راحتی از آن صرف نظر می کنیم.
در زمان از دید ناظر به این صورت است که ما فضا را به برش هایی تقسیم می کنیم که هر برش در بعد فضا حرکت می کند به این شکل که هر برش فضا منحصر به فرد است و هر برش یک لحظه از زمان را نشان می دهد. و تنها چهارچوب فضا که با زمان درهم تنیده است قادر به حرکت مستق و فیزیکی در بعد زمان است زیرا با زمان می شود چهار بعد.
ولی چون ناظر از زمان موجودیتی مستقل دارد نمی تواند بصورت فیزیکی در زمان حرکت کند.
حال این طور به نظر می رسد که تنها دلیل اینکه زمان در نزدیکی اجرام دارای گرانش زیاد کندتر می گذرد نسبت به اجرام دارا یگرانش کمتر از اون جرم دارای گرانش زیاد( چون در صورت نبودن جرم دارای گرانش کمتر، دیگر گرانش اون جرم زیادتر نیست و این نسبت از بین میره و زمان در جرم با گرانش بالا عادی می گذرد) کند شدن حرکت و در نتیجه کاهش سرعت نور دریافتی از جرم متحرک به دید ناظره. و به همین دلیل کاهش یافتن نور رسیده از جرم متحرک بر روی جرم با گرانش بالا ناظر می بیند که آن شی کندتر و زمان برای خود ناظر تندتر شده.
و به همین صورت برای سیاه چاله که دارای بالاترین گرانش ممکن است(که نور را نیز یارای گریز از آن نیست) با نزدیک شدن فضانورد به افق رویداد(مرز فرار امواج الکترومغناطیس) با نرخ کاهنده ای تنور رسیده به ناظر ساکن در بیرون افق رویداد و در فاصله ی دوری از سیاهچاله حرکات فضانورد کندتر می شود تا اینکه با عبور فضانورد از افق رویداد تصویری ساکن و بدون حرکت از دید ناظر ساکن رویت می شود. زیرا نور دیگر به ناظر نمی رسد.
امیدوارم منظورم متوجه شده باشید.
پس از دید من حرکت واقعی در بعد زمان فقط توسط خود صفحه فضا اتفاق می افتد.
و ناظر سه بعدی با درک تغییرات مختلف برش های منحصر به فرد فضا و ساختن توالی از برش ها در ذهن زمان را درک می کند.
حال اگر دوستان نقدی بر نظرات بنده دارند، خوشحال می شوم درباره آمن بحث کنم.

[Plasma]

خیلی خوب مثل اینکه دوستان علاقه ای به بحث ندارن.
با این حال دیدگاه خودم رو بیان می کنم.
طبق تعریف نسبیت فضا و زمان به هم پیوسته هستند و هیچ کدام بصورت گسسته وجود ندارند در نتیجه زمان و فضا مثل قالی به هم بافته شدند.
طبق این نظریه زمان در مکان های مختلف نسبت به چهارچوب دیگری سپری می شود. و این معنای مطلق بودن زمان را به طور کامل منسوخ می کند.
حال ما چگونه زمان را درک می کنیم:
ما می توانیم یک دستگاه مختصات دکارتی برای فضا-زمان رسم بکنیم که فضا بر روی محور y و زمان بر روی محور x بگیرد.( البته همه می دانیم که فضا سه بعد دارد ) ولی ما نمی توانیم دستگاه مختصات چهار بعدی را رسم کنیم پس برای راحتی از آن صرف نظر می کنیم.
در زمان از دید ناظر به این صورت است که ما فضا را به برش هایی تقسیم می کنیم که هر برش در بعد فضا حرکت می کند به این شکل که هر برش فضا منحصر به فرد است و هر برش یک لحظه از زمان را نشان می دهد. و تنها چهارچوب فضا که با زمان درهم تنیده است قادر به حرکت مستق و فیزیکی در بعد زمان است زیرا با زمان می شود چهار بعد.
ولی چون ناظر از زمان موجودیتی مستقل دارد نمی تواند بصورت فیزیکی در زمان حرکت کند.
حال این طور به نظر می رسد که تنها دلیل اینکه زمان در نزدیکی اجرام دارای گرانش زیاد کندتر می گذرد نسبت به اجرام دارا یگرانش کمتر از اون جرم دارای گرانش زیاد( چون در صورت نبودن جرم دارای گرانش کمتر، دیگر گرانش اون جرم زیادتر نیست و این نسبت از بین میره و زمان در جرم با گرانش بالا عادی می گذرد) کند شدن حرکت و در نتیجه کاهش سرعت نور دریافتی از جرم متحرک به دید ناظره. و به همین دلیل کاهش یافتن نور رسیده از جرم متحرک بر روی جرم با گرانش بالا ناظر می بیند که آن شی کندتر و زمان برای خود ناظر تندتر شده.
و به همین صورت برای سیاه چاله که دارای بالاترین گرانش ممکن است(که نور را نیز یارای گریز از آن نیست) با نزدیک شدن فضانورد به افق رویداد(مرز فرار امواج الکترومغناطیس) با نرخ کاهنده ای تنور رسیده به ناظر ساکن در بیرون افق رویداد و در فاصله ی دوری از سیاهچاله حرکات فضانورد کندتر می شود تا اینکه با عبور فضانورد از افق رویداد تصویری ساکن و بدون حرکت از دید ناظر ساکن رویت می شود. زیرا نور دیگر به ناظر نمی رسد.
امیدوارم منظورم متوجه شده باشید.
پس از دید من حرکت واقعی در بعد زمان فقط توسط خود صفحه فضا اتفاق می افتد.
و ناظر سه بعدی با درک تغییرات مختلف برش های منحصر به فرد فضا و ساختن توالی از برش ها در ذهن زمان را درک می کند.
حال اگر دوستان نقدی بر نظرات بنده دارند، خوشحال می شوم درباره آمن بحث کنم.

قطعا علاقه به بحث وجود داره و دوستان فرصت شرکت در بحث رو نداشتن
نقدی بر نظرات شما وجود نداره اما اینی که شما می فرمایید یک مدل به علاوه چند مثال برای درک بهتر رفتار فضا و زمانه و هنوز ماهیت زمان رو مشخص نمیکنه
خوشحال میشم از نظرات بعدی شما بهره ببرم

[Hollywood Undead]

خیلی خوب مثل اینکه دوستان علاقه ای به بحث ندارن.

گرامی در حال خواندن بحث های تالار فلسفه علم هستم

با سلام
چند وقتی درگیر بودم احتمالآ تا بعد از تعطیلات
عید و رونق بازار مسکن و ساخت و ساز در بحث ها
هنباز هستم میدانم از بحث های فلسفی و علمی
عقب هستم اما تلاشم این است خودم را مانند گرگ
به کاروان برسانم !

چستی زمان به متافیزیک آن میرسد من دیدگاه
متا فیزیک آن را در انتهای این پست بررسی کردم .

کد: انتخاب همه

http://forum.hammihan.com/thread85592-5.html#post5090709

سلام جناب hollywood undead
اون پست رو خوندم ولی فقط یکسری از تعاریف و نظریات مکاتبی چند درباره شیوه عملکرد زمان را آن هم بصورت سلیقه ای و با حدس گمان یافتم. که البته در پست های قبل بنده مطرح کردم.
بحث بیشتر در مورد چیستی و ماهیت زمان است.
همان طور که می دانیم زمان یکی دیگر از ابعاد فیزیکی جهان قابل مشاهده است و در تمام علم فیزیک به عنوان یک پارامتر در معادلات به حساب می آید. پس به نظر من زمان ماهیتی فیزیکی دارد نه متافیزیک.
حال زمان خود مستقلا چیست؟

خیر
ما اگر بخواهیم یک تعریف از فیزیک و چیستی آن ارائه دهیم
نا گزیر از رفتن به متا-فیزیک هستیم
کارل همپل معمایی طرح کرده که ادعا میکند اگر ما بخواهیم
فیزیک را با تئوری های درون آن توضیح دهیم کاری عبث و
بیهوده ای کرده ایم چرا که ممکن است این تئوری ها را
ناقص و منسوخ شده بیابیم همانند بسیاری از تئوری ها و
پارادایم های فیزیکی که از میان به در شدند و اگر آن را به
تئوری های آینده فیزیک ارجاع دهیم از چیزی مبهم سخن
گفته ایم .
از این رو فیزیکالیسم را در دانشگاه های معتبر جهان یک
تز متا-فیزیکی میشناسند گرچه بعضی از پوزیتیویست ها
آن را یک تز زبانی linguistic thesis هم شناخته اند .
به همان چند جمله اول در باب فیزیکالیسم در صفحه اول
دانشگاه استانفورد بنگرید .

آنچه گفته شد در مورد ماهیت nature و هستی ontological
زمان بود برای نمونه در اترنالیسم زمان را یک بعد می انگارد
که آینده در آن جای گرفته است و آینده چیزی نیست که اتفاق
می افتد بله قبلآ در آنجا هست همچنین گذشته چیزی نیست
که تمام شده باشد بلکه هنوز در آنجا هست این نگاه مستلزم
پذیرش ساختار 4 بعدی مکان_زمان است که با تئوری انیشتین
جور در میشود اما ار دیدگاه حال گرایی چیزی به اسم قسمت-
های زمانی temporal parts نداریم .

[Archimedes]

خیلی خوب مثل اینکه دوستان علاقه ای به بحث ندارن.
با این حال دیدگاه خودم رو بیان می کنم.
طبق تعریف نسبیت فضا و زمان به هم پیوسته هستند و هیچ کدام بصورت گسسته وجود ندارند در نتیجه زمان و فضا مثل قالی به هم بافته شدند.
طبق این نظریه زمان در مکان های مختلف نسبت به چهارچوب دیگری سپری می شود. و این معنای مطلق بودن زمان را به طور کامل منسوخ می کند.
حال ما چگونه زمان را درک می کنیم:
ما می توانیم یک دستگاه مختصات دکارتی برای فضا-زمان رسم بکنیم که فضا بر روی محور y و زمان بر روی محور x بگیرد.( البته همه می دانیم که فضا سه بعد دارد ) ولی ما نمی توانیم دستگاه مختصات چهار بعدی را رسم کنیم پس برای راحتی از آن صرف نظر می کنیم.
در زمان از دید ناظر به این صورت است که ما فضا را به برش هایی تقسیم می کنیم که هر برش در بعد فضا حرکت می کند به این شکل که هر برش فضا منحصر به فرد است و هر برش یک لحظه از زمان را نشان می دهد. و تنها چهارچوب فضا که با زمان درهم تنیده است قادر به حرکت مستق و فیزیکی در بعد زمان است زیرا با زمان می شود چهار بعد.
ولی چون ناظر از زمان موجودیتی مستقل دارد نمی تواند بصورت فیزیکی در زمان حرکت کند.
حال این طور به نظر می رسد که تنها دلیل اینکه زمان در نزدیکی اجرام دارای گرانش زیاد کندتر می گذرد نسبت به اجرام دارا یگرانش کمتر از اون جرم دارای گرانش زیاد( چون در صورت نبودن جرم دارای گرانش کمتر، دیگر گرانش اون جرم زیادتر نیست و این نسبت از بین میره و زمان در جرم با گرانش بالا عادی می گذرد) کند شدن حرکت و در نتیجه کاهش سرعت نور دریافتی از جرم متحرک به دید ناظره. و به همین دلیل کاهش یافتن نور رسیده از جرم متحرک بر روی جرم با گرانش بالا ناظر می بیند که آن شی کندتر و زمان برای خود ناظر تندتر شده.
و به همین صورت برای سیاه چاله که دارای بالاترین گرانش ممکن است(که نور را نیز یارای گریز از آن نیست) با نزدیک شدن فضانورد به افق رویداد(مرز فرار امواج الکترومغناطیس) با نرخ کاهنده ای تنور رسیده به ناظر ساکن در بیرون افق رویداد و در فاصله ی دوری از سیاهچاله حرکات فضانورد کندتر می شود تا اینکه با عبور فضانورد از افق رویداد تصویری ساکن و بدون حرکت از دید ناظر ساکن رویت می شود. زیرا نور دیگر به ناظر نمی رسد.
امیدوارم منظورم متوجه شده باشید.
پس از دید من حرکت واقعی در بعد زمان فقط توسط خود صفحه فضا اتفاق می افتد.
و ناظر سه بعدی با درک تغییرات مختلف برش های منحصر به فرد فضا و ساختن توالی از برش ها در ذهن زمان را درک می کند.
حال اگر دوستان نقدی بر نظرات بنده دارند، خوشحال می شوم درباره آمن بحث کنم.

قطعا علاقه به بحث وجود داره و دوستان فرصت شرکت در بحث رو نداشتن
نقدی بر نظرات شما وجود نداره اما اینی که شما می فرمایید یک مدل به علاوه چند مثال برای درک بهتر رفتار فضا و زمانه و هنوز ماهیت زمان رو مشخص نمیکنه
خوشحال میشم از نظرات بعدی شما بهره ببرم

بی شک سخن گفتن از ماهیت پدیده ها امری مشکل و طاقت فرساست. و اینکه در حین بررسی یک پدیده از مفهوم و ماهیت آن فاصله گرفتن امری کاملا محتمل است و باید با تمرکز و دقت کامل دریاره آن اندیشه کرد.
بنده در این نظر بیشتر سعی در توضیح نحوه درک زمان توسط ناظر را داشته ام و به ماهیت واقعی زمان نپرداخته ام.
ولی همچنان بصورت مستمر در حال تفکر در باب چیستی ماهیت زمان هستم.

Hollywood Undead نوشته است:
خیر
ما اگر بخواهیم یک تعریف از فیزیک و چیستی آن ارائه دهیم
نا گزیر از رفتن به متا-فیزیک هستیم
کارل همپل معمایی طرح کرده که ادعا میکند اگر ما بخواهیم
فیزیک را با تئوری های درون آن توضیح دهیم کاری عبث و
بیهوده ای کرده ایم چرا که ممکن است این تئوری ها را
ناقص و منسوخ شده بیابیم همانند بسیاری از تئوری ها و
پارادایم های فیزیکی که از میان به در شدند و اگر آن را به
تئوری های آینده فیزیک ارجاع دهیم از چیزی مبهم سخن
گفته ایم .
از این رو فیزیکالیسم را در دانشگاه های معتبر جهان یک
تز متا-فیزیکی میشناسند گرچه بعضی از پوزیتیویست ها
آن را یک تز زبانی linguistic thesis هم شناخته اند .
به همان چند جمله اول در باب فیزیکالیسم در صفحه اول
دانشگاه استانفورد بنگرید .

خیلی خوب
زمان را از بعد متافیزیک بررسی می کنیم.

نچه گفته شد در مورد ماهیت nature و هستی ontological
زمان بود برای نمونه در اترنالیسم زمان را یک بعد می انگارد
که آینده در آن جای گرفته است و آینده چیزی نیست که اتفاق
می افتد بله قبلآ در آنجا هست همچنین گذشته چیزی نیست
که تمام شده باشد بلکه هنوز در آنجا هست این نگاه مستلزم
پذیرش ساختار 4 بعدی مکان_زمان است که با تئوری انیشتین
جور در میشود اما ار دیدگاه حال گرایی چیزی به اسم قسمت-
های زمانی temporal parts نداریم .

طبق نسبیت اینشتین فضا-زمان پیوسته است پس ما باید زمان رو به عنوان بعد چهارم در نظر بگیریم چون از دید علم واقعیت همین هست.(با توجه به اینکه که واقعیت بر طبق نظریات علمی اثبات شده مقبول است.)
و کیفیات گذر زمان و زمان واقعی گذرنده برای هر جرم بستگی به مکان فضایی آن جرم نسبت به فضای دیگر متفاوت و منحصر به فرد است. و شخص در هر نقطه ای از مکان قرار داشته باشد زمان مخصوص اون مکان رو درک می کند.
در حالی که برای شخص دیگری متفاوت است.
حال این موضوع مطرح می شود که آیا آینده و گذشته به اندازه حال واقعی است؟ بر طبق این نظریه هر سه حالت گذشته، حال و آینده کاملا واقعیست. به عنوان مثال نیویورم، لندن و مسکو به یک اندازه واقعی هستند ولی یک ناظر در زمان مفروض فقط در یکی از این مکانها می تواند باشد و مکان های دیگر قابل مشاهده نیست(البته با تلویزیون قابل مشاهده است) ولی هر سه به یک اندازه واقعی هستند با این تفاوت که در مکان های مختلف از فضا قرار دارند.
بر طبق این نظریه زمان تولد و زندگی و مرگ شما به یک اندازه واقعی هستند ولی منظور این نیست که اکنون وجود دارند. بلکه در نقطه دیگر از فضا-زمان وجود دارند. و با رفتن به اون نقطه زمان مربوطه فرا می رسد چه آینده باشد چه گذشته.
---------------------------------
---------------------------------
اما در نظریه دوم این موضوع مطرح می شود که:
1- زمان حال کاملا واقعی
2- گذشته غیر واقعی و با قطعیت
3- آینده غیر واقعی و با عدم قطعیت
بر طبق این نظریه زمان حال همان اکنون است که در خط زمانی آن انشعاباتی وجود دارد که ناشی از تصمیمات ما در زمان حال(اکنون) است. و این تصمیمات بر خط زمانی آینده تاثیر گذاشته و آینده قطعی را رقم می زند.
ولی تناقضی در این نظریه وجود دارد:
1- گذشته، حال و آینده ویژگی های مغایر می باشند. مثلا اگر رویدادی در گذشته بوده، نمی تواند در حال باشد.
2- ولی هر رویدادی هر سه ویژگی را دارد. مرگ سقراط زمانی در آیندهبود، سپس در حال و اکنون در گذشته است.
دو ادعای 1 و 2 بنا بر این نظریه هر دو درست هستند، ولی از لحاظ منطقی مغایر یکدیگرند!!!

[Plasma]

بقیه دوستان قصد شرکت در بحث رو ندارید؟
بنده منتظر نظر های شما هستم
بالاخره گذشته و حال و آینده هر سه واقعی اند یا نه؟