صفحه 1 از 1

آیا زمان ماهیت کوانتومی دارد؟

ارسال شده: یک‌شنبه ۱۳۹۳/۵/۲۶ - ۱۲:۲۵
توسط mpishevar
کسی میدونه زمان ماهیت کوانتومی داره یا پیوسته است؟؟

Re: آیا زمان ماهیت کوانتومی دارد؟

ارسال شده: یک‌شنبه ۱۳۹۳/۵/۲۶ - ۱۲:۳۳
توسط Amir75
سوال جالبیه
به نظرمن چون معادله ی شرودینگر یهمعادله ی حاکم بر تحول زمانی تابع موج سای است
پس می تونیم بگیم
زمان هم مثل مکان بعد هست
در مکانیک کوانتومی در یک لحظه ی خاص tبه جای یک نقطهیک تابع سای جواب معادله هست
البته رو جوابم مطمین نیستم

Re: آیا زمان ماهیت کوانتومی دارد؟

ارسال شده: یک‌شنبه ۱۳۹۳/۵/۲۶ - ۱۳:۰۲
توسط mahdi :D
خیر
تا بحال و با علم امروز نشانه ای از کوانتومی بودن زمان بدست نیامده.

Re: آیا زمان ماهیت کوانتومی دارد؟

ارسال شده: یک‌شنبه ۱۳۹۳/۵/۲۶ - ۱۳:۳۶
توسط candle
چیستی و ماهیت زمان، یکی از مهمترین چالشهای فیزیک حتی امروز است. از نظر من بله؛ به احتمال زیاد ساختاری کوآنتائی دارد، چون زمانی کوچکتر از «زمان پلانک» ، مفهوم فیزیکی ندارد.

Re: آیا زمان ماهیت کوانتومی دارد؟

ارسال شده: جمعه ۱۳۹۳/۸/۲۳ - ۱۲:۲۸
توسط رادمهر
به نظر من زمان اصلا وجود ندارد علتشم قبول داشتن معادله مشهور ویلر است.

Re: آیا زمان ماهیت کوانتومی دارد؟

ارسال شده: جمعه ۱۳۹۳/۸/۲۳ - ۱۳:۰۴
توسط candle
رادمهر نوشته شده:به نظر من زمان اصلا وجود ندارد علتشم قبول داشتن معادله مشهور ویلر است.


اگر زمان وجود نداشت؛ همین آقای ویلر، بلادرنگ پس از تولد، می رفت تو قبر!

Re: آیا زمان ماهیت کوانتومی دارد؟

ارسال شده: شنبه ۱۳۹۳/۸/۲۴ - ۱۸:۲۱
توسط رادمهر
candle نوشته شده:
رادمهر نوشته شده:به نظر من زمان اصلا وجود ندارد علتشم قبول داشتن معادله مشهور ویلر است.


اگر زمان وجود نداشت؛ همین آقای ویلر، بلادرنگ پس از تولد، می رفت تو قبر!

دوست عزیز منظورم درست نفهمیدی بهتره بری سریع درباره این معادله مشهور تحقیق کنی.
smile015 smile015 smile015

Re: آیا زمان ماهیت کوانتومی دارد؟

ارسال شده: شنبه ۱۳۹۳/۸/۲۴ - ۱۸:۳۱
توسط farazb29
در همین راستا دوستان عزیز، فکر می کنم همچین مساله ای را هم می توان در نظر گرفت:
فرض کنید ساعتی دیجیتالی با دقت بینهایت داشته باشیم.... یعنی تا بینهایت رقم اعشار از ثانیه را حساب می کند....حال با وجود این ساعت احتمال دارد از ثانیه مثلا 1، به ثانیه 2 برسیم؟ یعنی کی این ارقام اعشار ...................1.99999999999999999999999 پر می شود که ثانیه دوم برسد؟
شاید با این مفهوم باید قبول کنیم همه چیز در دنیا ماهیت کوانتومی دارد و چیز پیوسته ای نداریم.....
دوست داشتم نظر شما را هم بدانم smile072

Re: آیا زمان ماهیت کوانتومی دارد؟

ارسال شده: شنبه ۱۳۹۳/۸/۲۴ - ۱۸:۳۸
توسط رادمهر
ببین بین اعداد مثلا1.9999999999999999999 که این دنباله 9 پشت اعشار تا بی نهایت ادامه دارد برابر با 2 است زیرا بین این دو عدد هیچ عددی وجود ندارد!!!!!!!!!!!!!!!!111 smile021 smile021 smile021

Re: آیا زمان ماهیت کوانتومی دارد؟

ارسال شده: شنبه ۱۳۹۳/۸/۲۴ - ۱۸:۵۷
توسط رادمهر
در اواسط دهه 1960 تئوریسین آمریکایی جان ویلر و همکارش برایس دویت تصیم گرفتن تا نتایج تعمیم موفق ترین تئوری کل علم "تئوری کوانتوم" به کیهان را بررسی کنند. اگر چه تئوری کوانتوم اغلب در دنیای زیر اتمی به کار گرفته می شود اما عملا می تواند برای هر چیز دیگر از جمله مقیاس های بزرگ کیهانی به کار رود. ویلر و دویت یک معادله پیچیده ترسناک را بدست آورند که ماهیت واقعی جهان را نمایش می دهد. اما این معادله نتیجه ای تکان دهنده داشت. از تمام مقادیری که در این معادله قرار داشت، یک کمیت ساده حذف شد و آن چیزی به جز زمان نبود. این معادله را در شکل زیر مشاهده می کنید:



اسمولین می گوید "بر طبق رابطه دویت – ویلر، حالت کوانتومی جهان ثابت است و جهان کوانتومی یک جهان بدون تغییر است. به همین سادگی!" تضاد این نتیجه با جهان واقعی، موضوع را پیچیده تر می کند. اختر شناسان اصرار دارند که جهان با مهبانگ آغاز شده و پیوسته در حال انبساط است. ستاره ها متولد شده و می میرند. بنابراین یک چیز اشتباه است!

بسیاری از نظریه پردازان تلاش کرده اند تا راهی برای توصیف آنچه ما زمان می نامیم، بیابند تا به این وسیله جهان "بی زمان" رابطه دویت – ویلر را توضیح دهند. اسمولین می گوید "من در مورد این رویکردها فکر کرده ام و معتقدم که هیچ کدام از آن ها درست نیستند." او معتقد از که بازبینی بنیادی در مورد مفهوم زمان می تواند این بحران را حل کند. البته همه با این نظر موافق نیستند. برخی بر این باورند که رابطه دویت - ویلر حقیقت زمان را نشان می دهد؛ هر چند که این واقعیت برای ما غیر قابل هضم باشد.

یکی از سردمداران این طرز تفکر، فیزیکدان نظری، دکتر جولیان باربور، استاد مدعو دانشگاه آکسفورد است. او چندین دهه از عمر خود را صرف یافتن معنای رابطه دویت ویلر کرده است و به خاطر اثر بزرگش "پایان زمان" که در سال 1999 منتشر شده، شهرت دارد. باربور بر عکس اسمولین معتقد است که نمی توان مفهوم معادله دویت ویلر برای زمان را نادیده گرفت. او چنین استدلال می کند که جهان یک آرایش ایستا و بی انتها از "زمان حال" است: مانند فریم های یک حلقه فیلم کیهانی. در هر لحظه معین یا "زمان حال" نیازی به در نظر گرفتن زمان برای بیان نحوه عملکرد جهان نیست. احساس گذر زمان، در واقع پردازش مغز ما از هر کدام از این فریم ها یا به قول بابور "کپسول های زمان" است و زمان، به خودی خود وجود ندارد.

اسمولین تلاش های بابور را تحسین می کند: "این بهترین رویکرد اندیشمندانه برای درک کیهان شناسی کوانتومی است." او حتی برخی از ایده های بابور را در کار خود وارد کرده است؛ اما معتقد است که این ایده مانند سایر تئوری های جهان "بی زمان" معیوب است. اسمولین هم چنین می گوید" او (باربور) پیشنهاد می دهد که آزمایش های قابل پیش بینی انجام دهیم اما نمی تواند توضیح دهد که قوانین جاودانه فیزیک از کجا آمده اند."


نظرات افراطی



اسمولین فکر می کند که می تواند تمام این کارها و فراتر از آن را انجام دهد. برای این منظور به یکی از شگفت انگیز ترین پدیده های جهان به نام سیاه چاله اشاره می کند. سیاه چاله ها از متلاشی شدن ستاره های غول پیکر ایجاد می شوند و چنان میدان گرانشی قدرتمندی دارند که حتی نور نمی تواند از آن ها فرار کند.



اینکه دقیقا چه اتفاقی در سیاه چاله می افتد مشخص نیست اما بر طبق نظریه کوانتوم احتمالا مرکز سیاه چاله، محل تولد جهان هایی کاملا جدید با قوانین فیزیکی متفاوت است.

اسمولین می گوید که اگر این درست باشد می توان نظریه انتخاب طبیعی داروین را به کیهان تعمیم داد، به این معنی که اغلب جهان ها برای تولید سیاه چاله ها مناسب هستند و می توان این مسئله را در جهان خودمان مورد آزمایش قرار داد. پس از گذشت اعصار متمادی تکامل کیهانی، جهان ما باید با قوانین فیریکی اداره شود که برای تولید سیاه چاله ها مناسبند. بر طبق گفته اسمولین اختر فیزیکدانان می توانند بررسی کنند که آیا این نظریه صحت دارد یا نه و زمان این شواهد را هم مشخص کنند.

مهمترین مدرک برای این موضوع می توان وجود ما باشد. سیاه چاله ها از مرگ ستاره های غول آسا در انفجارهای ابرنواختری به وجود می آیند و جالب این است که این ستاره ها، کربن، اکسیژن و سایر عناصر لازم برای حیات را تولید می کنند. اگر ستاره غول پیکری نباشد، هیچ حهانی که سیاهچاله تولید کند هم وجود نخواهد داشت و در نتیجه قوانین فیزیک و انسان ها نیز وجود نخواهد داشت. بنابر نظر اسمولین وجود ما می تواند مدرکی از تکامل کیهانی باشد و چون تکامل در طول زمان رخ می دهد؛ پس زمان حقیقت دارد. این استدلال برای اثبات وجود زمان شگفت آور است اما همه را قانع نمی کند. پروفسور کلاوس کیفر از دانشگاه کلن می گوید "من به این ایده به چشم یک حدس و گمان نگاه می کنم" او می گویند که نقطه آغازین استدلال های اسمولین در تردید قرار دارد " هیچ مدرکی در دست نیست که دنیاهای تازه دردرون سیاه چاله ها متولد می شوند."





مسئله زمان



به هر حال همه قبول دارند که زمان واقعی به نظر می رسد و هیچ بحثی روی بی باکی استدلال های اسمولین نیست. اگر او درست بگوید: جهان ما آخرین جهان از یک رشته بی پایان است. در طی زمان و در جهان های متوالی، قوانین فیزیک به نحوی تکامل یافته اند تا نه تنها شرایط ایجاد سیاهچاله ها(که محل تولد جهان های جدید هستند)، بلکه شرایط مناسب برای حیات را نیز ایجاد کنند. در واقع زمان یک دلیل آشکار برای توضیح این است که جهان ما ترکیبی از شرایط مناسب برای حیات ماست.

آیا اسمولین درست می گوید یا زمان تنها یک توهم است؟ تنها گذشت زمان مشخص می کند!
http://www.wikipg.com/wiki/%D8%B2%D9%85 ... %AA%D8%9F#معمای کوانتوم

Re: آیا زمان ماهیت کوانتومی دارد؟

ارسال شده: شنبه ۱۳۹۳/۸/۲۴ - ۱۸:۵۸
توسط farazb29
رادمهر نوشته شده:
candle نوشته شده:
رادمهر نوشته شده:به نظر من زمان اصلا وجود ندارد علتشم قبول داشتن معادله مشهور ویلر است.


اگر زمان وجود نداشت؛ همین آقای ویلر، بلادرنگ پس از تولد، می رفت تو قبر!

دوست عزیز منظورم درست نفهمیدی بهتره بری سریع درباره این معادله مشهور تحقیق کنی.
smile015 smile015 smile015

به نظر شما نظر دادن در مورد جهان هستی با استفاده از معادلات و فرمول های ریاضی درست است؟ این معادلات صرفا برداشت های یک دانشمند از حقیقت موجود است و حتما قرار نیست درست باشد. حال شاید این معادلات هیج منطق ریاضی را نقض نکنند. تا زمانی که درستی یک فرمول به صورت عملی و آزمایشی مشاهده نشود، به نظر من نظر دادن با آن در مورد جهان اشتباه است.
شما در مورد مفهوم مهمی همچون زمان، صرف قبول یک معادله نظر می دهید؟
البته رشته من فیزیک نیست و خواستم نظرم را در این مورد بیان کنم. با عرض پوزش از اساتید بزرگ smile072

Re: آیا زمان ماهیت کوانتومی دارد؟

ارسال شده: شنبه ۱۳۹۳/۸/۲۴ - ۱۹:۰۲
توسط رادمهر
farazb29 نوشته شده:
رادمهر نوشته شده:
candle نوشته شده:
رادمهر نوشته شده:به نظر من زمان اصلا وجود ندارد علتشم قبول داشتن معادله مشهور ویلر است.


اگر زمان وجود نداشت؛ همین آقای ویلر، بلادرنگ پس از تولد، می رفت تو قبر!

دوست عزیز منظورم درست نفهمیدی بهتره بری سریع درباره این معادله مشهور تحقیق کنی.
smile015 smile015 smile015

به نظر شما نظر دادن در مورد جهان هستی با استفاده از معادلات و فرمول های ریاضی درست است؟ این معادلات صرفا برداشت های یک دانشمند از حقیقت موجود است و حتما قرار نیست درست باشد. حال شاید این معادلات هیج منطق ریاضی را نقض نکنند. تا زمانی که درستی یک فرمول به صورت عملی و آزمایشی مشاهده نشود، به نظر من نظر دادن با آن در مورد جهان اشتباه است.
شما در مورد مفهوم مهمی همچون زمان، صرف قبول یک معادله نظر می دهید؟
البته رشته من فیزیک نیست و خواستم نظرم را در این مورد بیان کنم. با عرض پوزش از اساتید بزرگ smile072

ولی همه نظریه های ما صرفا از این معادله ها به دست می آیند. smile072 smile072

Re: آیا زمان ماهیت کوانتومی دارد؟

ارسال شده: شنبه ۱۳۹۳/۸/۲۴ - ۱۹:۴۲
توسط candle
بر اساس رابطه ویلر-دویت؛ حالت کوانتومی جهان ثابت است و جهان کوانتومی ما یک جهان بدون تغییر است. مشکل؛ ناسازگاری این نتیجه با جهان واقعی است زیرا جهان با مهبانگ آغاز شده و پیوسته در حال گسترش و تورم است. کهکشانها و ستارگان پیوسته ایجاد شده و نابود می شوند و ...؛ بنابر همین موضوع، بسیاری از دانشمندان مثل Lee Smolin و Julian Barbour معتقدند قاعدتا یک چیز در این معادله اشتباه است:

http://en.wikipedia.org/wiki/Wheeler%E2%80%93DeWitt_equation

http://en.wikipedia.org/wiki/Julian_Barbour

Re: آیا زمان ماهیت کوانتومی دارد؟

ارسال شده: شنبه ۱۳۹۳/۸/۲۴ - ۲۰:۵۲
توسط mohammad.malakan
باتوجه به اینکه برای رسیدن از عد د یک به دو فاصله بی نهایت و گذر از زمان الفا به بتا باز هم بینهایت است و گذز از بی نهایت غیر ممکن است ما چه در حرکت و چه در زمان پرش داریم از یک صفحه ثابت به صفحه دیگر و دینامیک دقبقا همین پرشو جهش از صفحات ثلبی فضا زمان یعنی حرکت کوانتومی جهت دار شده از صفحات .....

Re: آیا زمان ماهیت کوانتومی دارد؟

ارسال شده: پنج‌شنبه ۱۴۰۱/۲/۲۹ - ۱۴:۰۵
توسط Marks
البته نظر فلاسفه هم میتونه کمک کنه مثل مارتین هایدگر که زمان را همان دازاین میدید و صرفا مبنای ابژکتیوی براش قایل نبود و صرفا زمان را یک توهم میدانست .