سلام.
من دانشجوی سال آخر برق مخابرات علم و صنعت هستم که از قدیم الایام عاشق فیزیک بودم،منتها بخاطر ملاحظات خانواده و... برق را بالاتر از فیزیک زدم.
الان که وقت کنکور ارشد فرا رسیده، میخوام یکبار برای همیشه ترس را کنار بگذارم و رشته ای که دوست دارم را ادامه بدم. ولی مشکلم اینه که به دلایلی نمره فیزیک 1 و 2 من 11 و 14 بودن چون کلا بیشتر به فیزیک نظری و ریاضی-فیزیک علاقه دارم ، نه فیزیک کلاسیک
خلاصه الان با این شرایط، اگه بخوام رشته ام رو عوض کنم، آیا به نظرتون کار درستیه؟ مثلا بهتر نیست رشته ریاضی را در گرایش فیزیک ادامه بدم؟
و سوال دوم اینکه آیا گرایش فیزیک نظری که من دوست دارم را میتونم قبول بشم؟
پس تکلیف دروسی که از کارشناسی فیزیک نگذروندم چی میشه؟ (البته درس فیزیک مدرن را اختیاری گذروندم )
سلام
من اطلاعاتی راجع به ارشد ندارم ولی فکر میکنم برای مطالعه ی چیزی هایی که بهش علاقه دارید گریز و گزیری نیست جز این که فیزیک کلاسیک رو یاد بگیرید. مثل پله های اول میمونه نمیشه از روش پرید.
البته این نظر منه.
همین الان توسط واتس آپ با یک استاد فیزیک هسته ای در این رابطه مشورت گرفتم:
گفت که این کار بسیار پسندیده ایه اگه بخاطر گسترش علم باشه نه برای پول.
و اینکه سیاست های دانشگاه های مختلف برای دادن درس تو ارشد با هم فرق داره ممکن برخی از دانشگاهها درس جبرانی بزارن در حالی که برخی دیگه نه.
و اما نظر خودم:
میترسم دوست عزیز میترسم که با تغییر رشته به فیزیک نظری عشقت به فیزیک رو از دست بدی.
گذشته از همه ی این حرفها فیزیک بهترینه!!!
ولی مشکلم اینه که به دلایلی نمره فیزیک 1 و 2 من 11 و 14 بودن چون کلا بیشتر به فیزیک نظری و ریاضی-فیزیک علاقه دارم ، نه فیزیک کلاسیک
خلاصه الان با این شرایط، اگه بخوام رشته ام رو عوض کنم، آیا به نظرتون کار درستیه؟ مثلا بهتر نیست رشته ریاضی را در گرایش فیزیک ادامه بدم؟
و سوال دوم اینکه آیا گرایش فیزیک نظری که من دوست دارم را میتونم قبول بشم؟
خیلی ممنون میشم یه راهنمایی بفرمایید
سلام
نمیشه به فیزیک نظری علاقه مند بود ولی به کلاسیک علاقه مند نبود...
اصول و بیسیک فیزیک از کلاسیک شروع میشه ، سعی کنید خودتون رو بهش علاقه مند کنید
رشته شما عضو رشته های عملی و مهندسی و یا بهتره بگم کاربردی محسوب میشه ، رشته خوبی دارید ، بنظرم ابتدا همین رشته تون رو تمام کنید و هدفی که باهاش وارد این رشته شدید رو به اتمام برسونید بعد وارد فیزیک بشید ، برای فیزیک خوندن هیچ وقت دیر نمیشه
فیزیک نظری این طور که شنیدم در دانشگاه های ما محدوده ( یعنی بعضی دانشگاه ها دارند ) و اینکه این رو قبول بشید یا نه بستگی به تلاش و رتبه تون توی کنکور برمیگرده
شما فکر کنم از نظر الکترومغناطیس 1 و2 و ریاضی فیزیک ( به دلیل علاقه وافر ) بی نیاز باشید تو کنکور اگر سعی کنید مثلا کوانتوم هم خوب بخونید فکر کنم رتبه خوبی تو کنکور فیزیک بدست بیارید ( البته به شرط خوب تست زدن این دروس در آزمون )
بقیه دروس هم کلا نخونید
ممنون از جواب های دوستان
میشه لطفا فرق رشته فیزیک نظری از فیزیک را با گرایش ریاضی-فیزیک از ریاضی توضیح بدین؟
من دروس هر دو را خوندم و تقریبا یکسان اند، مثلا دانشجوی ارشد ریاضی در گرایش فیزیک، کوانتوم و نسبیت هم میخونه، به علاوه نظریه میدان و ...
سلام دوست من
اگر شما جزو آقا پسرها هستید، الآن باید به حدی از بلوغ رسیده باشید که بدانید باید برای آینده خود برنامه ریزی کنید. (دخترها تا سن 31 سالگی از این نظر به بلوغ نمی رسند؛ که متاسفانه سنشون هرگز به این مقدار نمی رسه!!! از یک تاریخی به بعد سن دختر خانم ها درجا می زنه!)
چیزی که عرض می کنم خیلی جدی است، نه برای این که صرفا یک جوابی داده باشم.
ابتدا ببینید می خواهید 30 سال دیگر کحای این دنیا باشید؟ یک مهندس توی یک شرکت؟ یا یک استاد دانشگاه؟ یا یک محقق؟ یا هر چیز دیگه ای.
بعد ببینید برای رسیدن به هدفتون باید چه مسیری را طی کنید؟ رشته فیزیک براتون بهتره یا مهندسی برق یا یک رشته سومی؟
برای یاد گرفتن چیزهایی که فقط مورد علاقه ماست، هیچ وقت دیر نیست؛ همین الآن توی همین ایران، دوره های حضوری و مجازی پولی و رایگان در دسترس هست. پس اولویت هاتون را تعیین کنید.
mrfane نوشته شده:سلام دوست من
اگر شما جزو آقا پسرها هستید، الآن باید به حدی از بلوغ رسیده باشید که بدانید باید برای آینده خود برنامه ریزی کنید. (دخترها تا سن 31 سالگی از این نظر به بلوغ نمی رسند؛ که متاسفانه سنشون هرگز به این مقدار نمی رسه!!! از یک تاریخی به بعد سن دختر خانم ها درجا می زنه!)
چیزی که عرض می کنم خیلی جدی است، نه برای این که صرفا یک جوابی داده باشم.
ابتدا ببینید می خواهید 30 سال دیگر کحای این دنیا باشید؟ یک مهندس توی یک شرکت؟ یا یک استاد دانشگاه؟ یا یک محقق؟ یا هر چیز دیگه ای.
بعد ببینید برای رسیدن به هدفتون باید چه مسیری را طی کنید؟ رشته فیزیک براتون بهتره یا مهندسی برق یا یک رشته سومی؟
برای یاد گرفتن چیزهایی که فقط مورد علاقه ماست، هیچ وقت دیر نیست؛ همین الآن توی همین ایران، دوره های حضوری و مجازی پولی و رایگان در دسترس هست. پس اولویت هاتون را تعیین کنید.
ممنونم. بله مسایلی مثل خدمت سربازی و... هم این وسط ذهنم را درگیر خودش کرده. ولی هر طور که فکر میکنم بیشتر دوست دارم یک استاد دانشگاه باشم که روی مسایل مورد علاقه خودم از علوم بنیادی کار کنم.
اصلا انتظار این را ندارم که مشهور شوم یا نابغه حسابم کنند
ولی همونطوری که گفتید، بحث برنامه زندگی منه و نمیتونم همینطوری نسنجیده تغییر رشته بدم. مخصوصا بعد از تعریف های بدی که از نحوه عضو هیات علمی شدن در ایران شنیدم
من به رشته های دیگری نزدیک به فیزیک هم فکر میکنم، مثل ریاضی و فلسفه علم. ولی باید هر چه زودتر یک تصمیم درست بگیرم و این منو نگران کرده. شما پیشنهادی ندارید؟
تصور من اینه که هر چه رشته ای عمومی تر باشد، شانس اشتغال در آن بیشتر است. مثلا یک مهندس برق می تواند در زمینه فلسفه علم صاحب نظر باشد، اما یک فیلسوف غلط می کند درباره برق نظر بدهد!
از این جهت: مهندسی برق > فیزیک حالت جامد > فیزیک محض > ریاضی > فلسفه و تاریخ و...
mrfane نوشته شده:تصور من اینه که هر چه رشته ای عمومی تر باشد، شانس اشتغال در آن بیشتر است. مثلا یک مهندس برق می تواند در زمینه فلسفه علم صاحب نظر باشد، اما یک فیلسوف غلط می کند درباره برق نظر بدهد!
از این جهت: مهندسی برق > فیزیک حالت جامد > فیزیک محض > ریاضی > فلسفه و تاریخ و...
البته این نظر منه. اینجا شما تصمیم می گیری
ببخشید منظورتان را از رشته های عمومی تر متوجه نشدم. در ذهنم اینطور نقش بسته که ریاضیات و فیزیک، از اونجا که مبانی همه علوم دیگر هستند، میتونن به شخص این اعتماد به نفس را بدن که حداقل دانشی از رشته های دیگه داشته باشه، مثلا یک فیزیکدان با اینکه ممکنه تخصص طراحی مدارهای مخابراتی نداشته باشه، ولی حداقل از اصول کار مطلعه
در مورد اشتغال، من آشنایانی دارم که در همین برق شاغل هستند، ولی از کاری که می کنند خوشم نمی آید حتا کار تئوری در برق را هم اتلاف وقت میدونم، چون در نهایت-بگذارید رک بگم- رشته های مهندسی علم نیستند که بشود در آنها کار علمی انجام داد
من بیشتر از تغییر رشته نگران هستم، نه رشته ای که میخواهم در آینده مطالعه کنم (فیزیک یا ریاضی). می ترسم چون دروس کارشناسی را نگذرانده ام دچار مشکل شوم. شما کسی را میشناسید که این کار را کرده باشه؟
mrfane نوشته شده:تصور من اینه که هر چه رشته ای عمومی تر باشد، شانس اشتغال در آن بیشتر است. مثلا یک مهندس برق می تواند در زمینه فلسفه علم صاحب نظر باشد، اما یک فیلسوف غلط می کند درباره برق نظر بدهد!
از این جهت: مهندسی برق > فیزیک حالت جامد > فیزیک محض > ریاضی > فلسفه و تاریخ و...
البته این نظر منه. اینجا شما تصمیم می گیری
ببخشید منظورتان را از رشته های عمومی تر متوجه نشدم. در ذهنم اینطور نقش بسته که ریاضیات و فیزیک، از اونجا که مبانی همه علوم دیگر هستند، میتونن به شخص این اعتماد به نفس را بدن که حداقل دانشی از رشته های دیگه داشته باشه، مثلا یک فیزیکدان با اینکه ممکنه تخصص طراحی مدارهای مخابراتی نداشته باشه، ولی حداقل از اصول کار مطلعه
در مورد اشتغال، من آشنایانی دارم که در همین برق شاغل هستند، ولی از کاری که می کنند خوشم نمی آید حتا کار تئوری در برق را هم اتلاف وقت میدونم، چون در نهایت-بگذارید رک بگم- رشته های مهندسی علم نیستند که بشود در آنها کار علمی انجام داد
من بیشتر از تغییر رشته نگران هستم، نه رشته ای که میخواهم در آینده مطالعه کنم (فیزیک یا ریاضی). می ترسم چون دروس کارشناسی را نگذرانده ام دچار مشکل شوم. شما کسی را میشناسید که این کار را کرده باشه؟
از یکی از استاتبد داشگاهمون پرسیدم که خودش دانشجوی ارشد می گیره.
گفت که قبلا برای دانشگاه ها مهم بوده که طرف چه رشته ای خونده باشه. و برحسب رشته قبلی و بنابر سیاست های دانشگاه یا برای طرف درس جبرانی میزاشتن یا خیر.
جدیدا این قانون رو مثل اینکه برداشتن و ملاک شده قبولی طرف تو ارشد حالا چه رشته ای باشه دیگه استاد از قبل از دانشجو سوال نمی کنه.
مگر تعداد معدودی از دانشگاهها براشون مهم باشه.
مثل دانشگاههای مادر.
igrooved نوشته شده:
ببخشید منظورتان را از رشته های عمومی تر متوجه نشدم. در ذهنم اینطور نقش بسته که ریاضیات و فیزیک، از اونجا که مبانی همه علوم دیگر هستند، میتونن به شخص این اعتماد به نفس را بدن که حداقل دانشی از رشته های دیگه داشته باشه، مثلا یک فیزیکدان با اینکه ممکنه تخصص طراحی مدارهای مخابراتی نداشته باشه، ولی حداقل از اصول کار مطلعه
در مورد اشتغال، من آشنایانی دارم که در همین برق شاغل هستند، ولی از کاری که می کنند خوشم نمی آید حتا کار تئوری در برق را هم اتلاف وقت میدونم، چون در نهایت-بگذارید رک بگم- رشته های مهندسی علم نیستند که بشود در آنها کار علمی انجام داد
من بیشتر از تغییر رشته نگران هستم، نه رشته ای که میخواهم در آینده مطالعه کنم (فیزیک یا ریاضی). می ترسم چون دروس کارشناسی را نگذرانده ام دچار مشکل شوم. شما کسی را میشناسید که این کار را کرده باشه؟
کلمه بدی به کار بردم. جمله ام را این طوری اصلاح می کنم: هر چه فرصت های شغلی یکی رشته بیشتر باشه، اون رشته بهتری هست.
در مورد رشته فیزیک درست فرمودید. خود من در دوره در دوره کارشناسی فیزیک می خواندم و همزمان به بچه های رشته های مهندسی درس می دادم. خصوصا مقاومت مصالح رشته عمران. این یعنی فیزیک بالاتر از عمرانه. اما کسی که کارشناسی فیزیک خوانده را در ساختمان نیمه کاره راه نمی دهند. در رشته فیزیک در ایران تقریبا فرصت شغلی ای غیر از تدریس نداریم. (با کمی اغراق) دانشجوهای فیزیک به این امید زنده هستند که بتوانند در مقطع ارشد به یک رشته خوب مهندسی بروند.
نگرانی شما درباره تغییر رشته خیلی بجاست. من کسی را نمی شناسم که چنین کاری کرده باشد و قبول شده باشد. اما اگر می خواهید برای این کار اقدام کنید، حتما از کلاس کنکور یک استاد خوب استفاده کنید. ترجیحا برای همه درس ها.
درود
اگر شغلت با مدرک کارشناسی برقت اماده است.اگر سربازی رفتی یا اگر بابای پول دار داری و دق دقه ات فقط علاقه اتون به فیزیک.به نظرمن برو بخون.ولی شرط اول یاد گرفتن و دوست داشتن فیزیک کلاسیک.
وگرنه به نظرم فیزیک در دانشگاه ادامه نده. برا دل خودت کتاب بگیر بخون در کنار زندگیت
امیدواری به خداوند، ارزشمندترین چیزها و نردبان عزت است. "امام جواد(ع)"
سرگشته بودن در وادی امید، بهتر از بدبینی است. "ویل دورانت"
igrooved نوشته شده:
ولی هر طور که فکر میکنم بیشتر دوست دارم یک استاد دانشگاه باشم که روی مسایل مورد علاقه خودم از علوم بنیادی کار کنم.
اصلا انتظار این را ندارم که مشهور شوم یا نابغه حسابم کنند
ولی همونطوری که گفتید، بحث برنامه زندگی منه و نمیتونم همینطوری نسنجیده تغییر رشته بدم. مخصوصا بعد از تعریف های بدی که از نحوه عضو هیات علمی شدن در ایران شنیدم
من به رشته های دیگری نزدیک به فیزیک هم فکر میکنم، مثل ریاضی و فلسفه علم. ولی باید هر چه زودتر یک تصمیم درست بگیرم و این منو نگران کرده. شما پیشنهادی ندارید؟
کاربر عزیز igrooved ، شما در همین رشته برق هم میتونید وارد مسائل بنیادی شاخه علمی خودتون بشید ، یعنی در شاخه الکترومغناطیس و الکترونیک به صورت حرفه ای میتونید وارد بشید و نیازی به فیزیک محض خوندن نیست و میتونید در کنار ادامه تحصیل کتب مربوط به این شاخه علمی رو ادامه بدید و علمتون رو گسترش بدید و کارهای تحقیقاتی و پژوهشی انجام بدید
شما یک امتیاز ویژه دارید که رشته مهندسی مثل برق خوندید و فرصت شغلی خیلی بهتری نسبت به فیزیک دارید ، عاشق فیزیک بودن شکم آدم رو سیر نمیکنه ( امیدوارم متوجه منظور شده باشید )
من تا کنون کسی رو ندیدم که از رشته مهندسی وارد رشته علوم پایه بشه ، اصولا از علوم پایه وارد علوم مهندسی میشند
اگر هم خیلی بر این هستید که فیزیک نظری بخونید و شاخه علمی خودتون رو وسعت ندید به نظر بنده همونطور که قبلا عرض کردم ، برای فیزیک خوندن و مسائلی مثل فلسفه علم که مورد علاقه تون هست هیچ وقت دیر نمیشه ، ابتدا اساس و دوام زندگیتون رو درست کنید مثل شغل و درآمد و... بعد وارد بقیه مسائل بشید .
وارد شدن به رشته فیزیک اون هم از شاخه نظری واقعا ریسک بسیار بالاییست و من توصیه نمیکنم فعلا وارد بشید ، بهتره همون برق رو ادامه بدید برای آیندتون خیلی بهتره
ممنون از دوستان
میدونم بازار کار علوم پایه در ایران تعریفی نداره، حتا شنیدم در مورد ریاضی در کشورهای دیگه هم چندان خوشایند نیست. ولی به هر حال این همه دانشجوی فیزیک که بیکار نمی مونن، میمونن؟
اگه بشه اپلای کرد چطور؟ دانشکاههای اون ور فکر کنم پر باشن از آدمهای نابغه که فیزیک میخونن یعنی ممکنه یه نفر اونجا بتونه دوام بیاره و چیزی برای گفتن داشته باشه؟
igrooved نوشته شده:ممنون از دوستان
میدونم بازار کار علوم پایه در ایران تعریفی نداره، حتا شنیدم در مورد ریاضی در کشورهای دیگه هم چندان خوشایند نیست. ولی به هر حال این همه دانشجوی فیزیک که بیکار نمی مونن، میمونن؟
اگه بشه اپلای کرد چطور؟ دانشکاههای اون ور فکر کنم پر باشن از آدمهای نابغه که فیزیک میخونن یعنی ممکنه یه نفر اونجا بتونه دوام بیاره و چیزی برای گفتن داشته باشه؟
دوست گلم! درسته که روزی دست خداست و کسی بیکار نمی ماند؛ حتی دانشجوهای ریاضی! اگر هدفتان این است که در آینده استاد دانشگاه در یک رشته علوم بنیادی بشوید، مطالعه فیزیک انتخاب عاقلانه ایست. همیشه توی دانشگاه ها جایی برای یک استاد با سواد که به درسش وارد است و به آن علاقه دارد هست.
اون ور آب رفتن تجربه عجیبیه! درس خواندن و زندگی کردن با سفر به آنتالیا فرق دارد! اگر اهل زحمت کشیدن باشی، اونجا برات خوبه. اونجا پر از فیزیکدان هایی است که با تحقیقات رندگی خودشون را می گذرانند؛ شما هم قاطی همان ها! اما اگر اهل پیچوندنی، دانشگاه های ایران خیلی بهترند.
چون کلا بیشتر به فیزیک نظری و ریاضی-فیزیک علاقه دارم ، نه فیزیک کلاسیک 
)
در ذهنم اینطور نقش بسته که ریاضیات و فیزیک، از اونجا که مبانی همه علوم دیگر هستند، میتونن به شخص این اعتماد به نفس را بدن که حداقل دانشی از رشته های دیگه داشته باشه، مثلا یک فیزیکدان با اینکه ممکنه تخصص طراحی مدارهای مخابراتی نداشته باشه، ولی حداقل از اصول کار مطلعه 
حتا کار تئوری در برق را هم اتلاف وقت میدونم، چون در نهایت-بگذارید رک بگم- رشته های مهندسی علم نیستند که بشود در آنها کار علمی انجام داد 
یعنی ممکنه یه نفر اونجا بتونه دوام بیاره و چیزی برای گفتن داشته باشه؟