همه موارد بالا باعث می شود فکر کنم جسم نشان داده شده در فیلم یک شهاب سنگ واقعی نیست (شاید حتی یک شی واقعی نیست و فقط به صورت دیجیتالی ساخته شده است)، اما قطعاً از یک شهاب سنگ واقعی الهام گرفته شده است. از آنجایی که رنگ شهاب سنگ آهنی و رگماگلیپت های مشخصه آن (تورفتگی روی سطح شهاب سنگی که در اثر فرسایش هنگام سقوط در جو ایجاد می شود) دارد.
همه موارد بالا باعث می شود فکر کنم جسم نشان داده شده در فیلم یک شهاب سنگ واقعی نیست (شاید حتی یک شی واقعی نیست و فقط به صورت دیجیتالی ساخته شده است)، اما قطعاً از یک شهاب سنگ واقعی الهام گرفته شده است. از آنجایی که رنگ شهاب سنگ آهنی و رگماگلیپت های مشخصه آن (تورفتگی روی سطح شهاب سنگی که در اثر فرسایش هنگام سقوط در جو ایجاد می شود) دارد. همانطور که تروند هانسن در نظرات ذکر کرد
از نظر شکل، شهاب‌سنگ‌های آهنی (که کسر کوچکی از تمام شهاب‌سنگ‌های موجود هستند)، شکل‌های بسیار نامنظمی دارند. بنابراین، یافتن یکی به عنوان "کامل" مانند آنچه در فیلم است بعید است، اما غیرممکن نیست. جستجوی Google Images برای شهاب سنگ آهنی، به شما در یک نگاه اجمالی به شما نشان می دهد که تنوع گسترده ای از اشکال، به طور کلی نامنظم است.
حالا وقتی نوبت به اندازه می رسد، می توانند بسیار بزرگتر از آن باشند. برخی از نمونه ها شهاب سنگ "ال چاکو" است که در کامپو دل سیلو، آرژانتین با وزن 37 تن یافت شده است.
یا بزرگترین شهاب سنگ آهن شناخته شده، شهاب سنگ هوبا، با 66 تن.
دلیل اینکه ما فقط شهاب‌سنگ‌هایی تا این اندازه پیدا کردیم، این است که به اندازه‌ای کوچک هستند که در هنگام سقوط در جو دچار کندی قابل توجهی شوند. شهاب‌سنگ‌های بزرگتر به‌قدری سریع به سطح برخورد می‌کنند که انرژی آزاد شده شهاب‌سنگ را تبخیر می‌کند، بنابراین تنها دهانه‌ای باقی می‌ماند که هیچ اثری از جسم برخوردی ندارداز نظر شکل، شهاب‌سنگ‌های آهنی (که کسر کوچکی از تمام شهاب‌سنگ‌های موجود هستند)، شکل‌های بسیار نامنظمی دارند. بنابراین، یافتن یکی به عنوان "کامل" مانند آنچه در فیلم است بعید است، اما غیرممکن نیست.
حالا وقتی نوبت به اندازه می رسد، می توانند بسیار بزرگتر از آن باشند. برخی از نمونه ها شهاب سنگ "ال چاکو" است که در کامپو دل سیلو، آرژانتین با وزن 37 تن یافت شده است.
یا بزرگترین شهاب سنگ آهن شناخته شده، شهاب سنگ هوبا، با 66 تن.
دلیل اینکه ما فقط شهاب‌سنگ‌هایی تا این اندازه پیدا کردیم، این است که به اندازه‌ای کوچک هستند که در هنگام سقوط در جو دچار کندی قابل توجهی شوند. شهاب‌سنگ‌های بزرگتر به‌قدری سریع به سطح برخورد می‌کنند که انرژی آزاد شده شهاب‌سنگ را تبخیر می‌کند، بنابراین تنها دهانه‌ای باقی می‌ماند که هیچ اثری از جسم برخوردی ندارد.hope I helped you understand the question. Roham Hesami, sixth
semester of aerospace engineering
رهام حسامی ترم ششم مهندسی هوافضا
