آیا منظومه شمسی ما آنقدر اجسام در مدار دارد که به نظر می رسد به منظومه شمسی دوردست دیگری که از یک طرف نگاه می شود چشمک بزند؟در حالی که اجسام مسدود کننده خورشید ممکن است در صورت مشاهده در سیاره دیگری بر چشمک زدن تأثیر بگذارند، چشمک زدن عمدتاً ناشی از تأثیری است که جو یک سیاره بر نور می گذارد یا چیزی که با نوری که به چشمان شما می گذرد تداخل دارد.
چشمک زدن، یا سوسوزن، یک اصطلاح عمومی برای تغییرات در روشنایی ظاهری یا موقعیت یک جسم درخشان دوردست است که از طریق یک محیط مشاهده می شود. اگر جسم خارج از جو زمین باشد، مانند ستارگان و سیارات، این پدیده را سوسو زدن نجومی می نامند. در جو، این پدیده را سوسوزن زمینی می نامندبه عنوان یکی از سه عامل اصلی حاکم بر رؤیت نجومی (سایر عوامل آلودگی نوری و پوشش ابری هستند)، چشمک‌زدن اتمسفر تنها به عنوان تغییرات در روشنایی تعریف می‌شود.
ستارگان چشمک می زنند زیرا آنها آنقدر از زمین دور هستند که به عنوان منابع نقطه ای نور ظاهر می شوند که به راحتی توسط تلاطم جوی زمین که مانند عدسی ها و منشورهایی عمل می کند که مسیر نور را منحرف می کنند، آشفته می شوند. اجرام بزرگ نجومی نزدیک به زمین، مانند ماه و سیارات دیگر، نقاط زیادی در فضا را در بر می گیرند و می توانند به عنوان اجرام با قطرهای قابل مشاهده تفکیک شوند. با مشاهده چندین نقطه نوری که از جو عبور می کند، انحرافات نور آنها به طور متوسط بیشتر می شود و بیننده تغییرات کمتری در نوری که از آنها می آید را درک می کند..hope I helped you understand the question. Roham Hesami, sixth semester of aerospace engineering
رهام حسامی ترم ششم مهندسی هوافضا