سیاهچاله

مدیران انجمن: parse, javad123javad

ارسال پست
mahmood1966

نام: محمود حمزه

عضویت : جمعه ۱۳۹۷/۴/۱ - ۱۱:۵۷


پست: 16

سپاس: 3

سیاهچاله

پست توسط mahmood1966 »

سلام. فرض کنین که در نزدیکیِ یک سیاهچاله و در بیرون از افق رویدادِ اون سیاهچاله هستید. یک طناب یا یک میلۀ فلزی(یا چیزی شبیه به این رو) به سوی سیاهچاله میفرستین و از افق عبور میدین و به داخل اون سیاهچاله میفرستین. یک سر طناب همچنان در دست شما هست که در بیرون از افق رویدادِ سیاهچاله هستین. ایا میتونین طناب رو دوباره بیرون بکشین؟ایا اصلا میشه اون طناب یا میله رو؛تا زمانی که با بیرون از افق ارتباط داره؛ از افق عبور داد؟
(لطفا این مثال رو (بلا تشبیه)مثل ازمایش ذهنی انشتین که فرض کرد سوار بر یک شعاع نور بشود در نظر بگیرین.

نمایه کاربر
You-See

نام: U30

محل اقامت: تهران

عضویت : یک‌شنبه ۱۳۹۳/۵/۱۹ - ۱۹:۰۵


پست: 1281

سپاس: 787

جنسیت:

تماس:

Re: سیاهچاله

پست توسط You-See »

سلام.
شما یک چیز رو در نظر نگرفتید، اون هم این که همه مواد از اتم های نزدیک به هم تشکیل شدند، این اتم ها اطلاعات برهمکنش شون رو نهایتا می تونن با سرعت نور منتقل کنند، وقتی سر طناب از افق رویداد رد بشه، قسمتی که هنوز رد نشده از نیروی پیوستگی طناب رو دیگه حس نمی کنه و پاره می شه. به همین سادگی. طناب از هر چیز دیگه ای ساخته شده باشه باز هم اتم های قبل افق با بعد افق دیگه ارتباطی نخواهند داشت.
دوستای گلم حمایت کنید : https://cafebazaar.ir/app/com.nikanmehr.marmarxword/

نمایه کاربر
gij

نام: ahmad.anbarzadeh

عضویت : یک‌شنبه ۱۳۹۸/۹/۲۴ - ۲۲:۵۳


پست: 200

سپاس: 19

Re: سیاهچاله

پست توسط gij »

شما فرمول جاذبه رو میدونید و میدونید که مجذور فاصله با جاذبه رابطه عکس داره و در جرم بسیار بالایی که سیاهچاله داره طناب شما وقتی به افق رویداد نزدیک شد اختلاف نیروی جاذبه توی متر متر طناب بسیار بالا میره و به دو تکه نه بلکه چندین تکه تبدیل میشه.نه طناب بلکه هرچیزی با مقاومت بالاتر از طناب هرچه بیشتر به مرکز سیاه چاله نزدسک بشه خورد تر میشه.
گر بگوید مرده خور کفتار کز بهر ثواب
خادم اهل قبورم بشنو و باور مکن

Paradoxy

عضویت : دوشنبه ۱۳۹۳/۱۰/۲۲ - ۲۲:۱۷


پست: 2211

سپاس: 1012

Re: سیاهچاله

پست توسط Paradoxy »

gij نوشته شده:شما فرمول جاذبه رو میدونید و میدونید که مجذور فاصله با جاذبه رابطه عکس داره و در جرم بسیار بالایی که سیاهچاله داره طناب شما وقتی به افق رویداد نزدیک شد اختلاف نیروی جاذبه توی متر متر طناب بسیار بالا میره و به دو تکه نه بلکه چندین تکه تبدیل میشه.نه طناب بلکه هرچیزی با مقاومت بالاتر از طناب هرچه بیشتر به مرکز سیاه چاله نزدسک بشه خورد تر میشه.


این جواب دقیقی نیست و چون دیدم لایک خورده نظرم رو میگم. ببینید چیزی که میخواد طناب رو دو پاره کنه اختلاف نیروی وارد شده به سر طناب و تهه طناب هست که در اثر فاصله بین سر و تهه طناب میخواد به وجود بیاد. به عبارت دیگه، تهه طناب بیشتر از سر طناب شتاب میگیره چون نزدیک تر هست به مرکز سیاه چاله و همین میتونه سبب پاره شدن طناب بشه. به این اختلاف نیروی وارد شده، میگن tidal force یا نیروی کشندی یا جذرمدی. اما مشکل این جواب چیه؟ مشکلش اینه که اگر سیاه چاله به اندازه کافی بزرگ باشه، عملا نیروی کشندی نداریم. یعنی با خیال راحت میتونیم فرض کنیم سره طناب و تهه طناب هردو شتاب یکسانی می‌گیرند. چطور؟ خب مثلا نیروی گرانش زمین رو در نظر بگیرید. شعاع زمین خیلی بزرگه نسبت به قد یک انسان. با بسط تیلور می‌تونیم ثابت کنیم که مادامی که ارتفاع یه چیزی (حالا اون چیز میخواد ساختمون باشه یا یه آدم یا هرچی) نسبت به شعاع زمین خیلی کمتر باشه، اون چیز نیروی گرانشی تقریبا یکسانی رو در تمام نقاطش احساس میکنه. بله، وقتی gij از روی یه ساختمون پایین میپره، هم کف پاش، هم موهاش شتاب یکسان g رو تجربه میکنن و بدنش به خاطر اختلاف شتاب گرانشی از وسط دو نیم نمیشه.
بنابراین وقتی منبع گرانشی به اندازه کافی بزرگ باشه، خیلی راحت میتونیم این اختلاف نیرو رو بزاریم کنار و برای همین این پاسخ به این مسئله دقیق نیست.

اما جسمی که سقوط آزاد رو داره تجربه میکنه تو سیاه چاله، اصلا متوجه سقوطش نیست. به نظر این ناظر، این سیاه چاله هستش که داره میاد سمتش و نه برعکس. از دید مایی که بیرون سیاه چاله ایم، یک ابدیت طول میکشه تا جسمی که سقوط کرده توی سیاه چاله، کاملا وارد اون بشه. علتش اینه که اولا زمان نسبیه، و خب جسمی که تحت اون پتانسیل گرانشی شدید قرار گرفته، زمانش خیلی نسبت به ما کند شده و بنابرین اگر از دید این ناظر به فرض یک اپسیلون ثانیه طول بکشه که پاش بخواد وارد افق رویداد بشه، از دید مایی که بیرونیم یه چند تیلیارد سالی طول میکشه این پروسه. و خب این که ما هیچ وقت نمیتونیم وارد شدن پای ناظر رو به درون سیاه چاله ببینیم. آخرین تصویر ناظر برای ما، ماله وقتیه که کف پاش درست رسیده به افق رویداد.

اما از دید ناظری که داره سقوط میکنه چی؟ هیچی. از انتهای پای این بابا که از افق گذشته یک سیگنال فرستاده میشه به سر این بابا، این سیگنال هرچند در خلاف جهت میدان گرانشی سیاه چاله حرکت میکنه، اما به ناچار به سمت مرکز سیاه چاله میره، چون فضا پیچ و تاب زیادی داره. اگر این ناظر سقوط آزاد داشته باشه، بالاخره سرش به سیگنالی که پاهاش به سمت سرش فرستاده میرسه، چون سر این ناظر با سرعت بیشتری به سمت مرکز سیاه چاله میره، تا سیگنالی که از کف پاش به سمت سرش ارسال شده. و اگه سر این ناظر رو محکم بگیریم که فقط پاش بره تو و درین حالت بمونه، یعنی سقوط آزاد تجربه نکنه، اون موقع کل بدن این ناظر، یا توی صورت سوال کل طول این طناب نیروی گرانشی شدیدی رو در هر نقطه تجربه میکنه. نیروی گرانشی یکسان، اما بزرگ. در واقع اگر یک آدم تحت چنین شرایطی قرار بگیره، احساس میکنه یه وزنه چند صد تنی از پاش آویزون کردن و مثل ماکارونی کش میاد. توی اصل صورت سوال، اون بخشی از طناب که از افق گذشته دیگه بیرون بیا نیست و اطلاعاتش رو سطح افق رویداد ضبط میشه و به شکل نور به بیرون گسیل میشه. بنابرین جواب yousee دقیق تره.

منیری خیابانی

عضویت : دوشنبه ۱۳۸۷/۱۲/۵ - ۲۱:۴۹


پست: 28

سپاس: 3

Re: سیاهچاله

پست توسط منیری خیابانی »

باسلام و درود به یاران طریقت ادراک.

در رابطه با امکان ورود به سیاهچاله ها باید توجه داشت که موجودیت ماده باریونی اساسا دریک گودال گرانشی قابل تصور است، بنابراین در صورت ورود ماده باریونی به میدان گرانشی فوقالعاده زیاد مانند سیاهچاله های مرکزی کهکشانها ساختار خودرا ازدست میدهد و بصورت کوانتمهای بسیار پرانرژی از دو سوی محور عمود بر صفحه کهکشان تابش میکند (کوازارها).

ارسال پست