هوپا، انجمن علم ایران

درمان دل شکسته آغاز مکن
با نوش لبت دوباره اعجاز مکن

پیچیده به هم کلاف سردرگم دل
این عقده ی پیر و کهنه را باز مکن

SINA

دردا که عمر در شب هجران گذشت و من
آگه نیم هنوز که روز وصال چیست؟

چون حل نمی‌ شود به سخن مشکلات عشق
در حیرتم که فایدهٔ قیل و قال چیست؟!!!

هلالی

ای خلق به سینه خنجرم بگذارید
در خون خودم شناورم بگذارید
اما نه،برای کشتن من کافیست
یک آینه در برابرم بگذارید

سید حامد حجت خواه

چون سگ درنده گوشت یافت نپرسد
کین شتر صالحست یا خر دجّال

با گرسنگی قوّت پرهیز نماند
افلاس عنان از کف تقوی بستاند

سعدی

گردون دلم ستاره ای می خواهد
آتش زند و شراره ای می خواهد
این جمله گنگ عمر بی حاصل من
مفهوم شود،گزاره ای می خواهد
S.D

یارب به کسانی که جگر سوخته اند
یک عمر متاع درد اندوخته اند

خاکم به هوای آن جوانمردان کن
کز هر چه به جز تو دیده بردوخته اند

خلیلی

با فراقت چند سازم برگ تنهاییم نیست
دستگاه صبر و پایاب شکیباییم نیست

ترسم از تنهایی احوالم به رسوایی کشد
ترس تنهاییست ور نه بیم رسواییم نیست

سعدی

از تحجر آدمی انتر شود

دانند جهانیان که در عشق
اندیشه عقل معتبر نیست

دانی که خبر ز عشق دارد
آن کز همه عالمش خبر نیست

سعدی

پ.ن : ما که درگیر دنیا و متعلقاتشیم از عشق چه میفهمیم !!!

افسوس که عمر خود تباهی کردیم
صد قافلهٔ گناه، راهی کردیم

در دفتر ما نماند یک نکته سفید
از بس به شب و روز سیاهی کردیم

شیخ بهایی

موحد چه در پای ریزی زرش
چه شمشیر هندی نهی بر سرش

امید و هراسش نباشد ز کس
بر این است بنیاد توحید و بس

سعدی

ای عرشیان شادی شما را زیبد اما
غم را برای ما بنی آدم گذارید

فرهادیان شیرین ترین خسرو چو رفته ست
سنگ بنای عشق را محکم گذارید

لب میگون جانان جام در داد
شراب عاشقانش نام کردند

به گیتی هرکجا درد دلی بود
بهم کردند و عشقش نام کردند

عراقی

چارپاره و دوبیتی