هوپا، انجمن علم ایران

چارپاره و دوبیتی

کاربران می توانند چارپاره ها و دوبیتی های دلنشین خود را در این جستار بنویسند.
------

گفتم ز کدام فرقه‌ای گفت:
با لهجه‌ی دلرباش "اَرمن"
گفتم که بیا، برویش امشب
یک نقطه گذار و باش "اَزمن"!

گفتم ربودی دین و دل از من نگار خوش خط و بالا
شدم بی دین و بی دل، بینوا و بیکسم حالا
دریغا دزد بودی و چراغ حسن همراهت
چو دزدی با چراغ آید گزیده تر برد کالا

ای دل چه کنم به او که دلدار تو نیست
از یار چه پرسم که چرا یار تو نیست
با او چه سخن تو خود گرفتار شدی
ما را چه گنه که او وفادار تو نیست

ساغر شيرازي

گفتم به نگار گفته ات نغز و نکوست
شیرین و رسا و شادی افزا ز چه روست؟
بگشود لب چو قند و با عشوه بگفت
از کوزه همان برون تراود که در اوست
ناصر انقطاع؟

عزیزا کاسه‌ی چشمم سرایت
میان هردو چشمم جای پایت
از آن ترسم که غافل پا نهی تو
نشنید خار مژگانم بپایت

باباطاهر

به من گفتی که دل دریا کن ای دوست
همه دریا از آن ما کن ای دوست
دلم دریا شد و دادم به دستت
مکش دریا به خون پروا کن ای دوست
سیاوش کسرایی

پیری ز خرابات برون آمد مست
دل رفته ز دست و جام می بر کف دست
گفتا: می نوش، کاندرین عالم پست
جز مست کسی ز خویشتن باز نرست

عراقي

.

آن تلخ سخنها که چنان دل شکن است
انصاف بده چه لایق آن دهن است
شیرین لب او تلخ نگفتی هرگز
این بی‌نمکی ز شور بختی منست


مولانا

انصاف بده که عشق نیکوکار است
زانست خلل که طبع بدکردار است
تو شهوت خویش را لقب عشق نهی
ز شهوت تا عشق ره بسیار است

مولانا

بدنامي حيات، دو روزي نبود بيش
گويم كليم با تو كه آن هم چسان گذشت
يك روز صرف بستن دل شد به اين و آن
روز دگر به كندن دل زين و آن گذشت
کلیم کاشانی

گفتم به یار غمزه چشم تو دلرباست
لعل تو شکر است ودهان تو جانفزاست
تنها نه من به خال لبت مبتلا شدم
بر هر که بنگری به همین درد مبتلاست