هوپا، انجمن علم ایران

چه خوش بود که برآید به یک کرشمه دو کار
زیارت شه عبدالعظیم و دیدن یار

تو "شهریار" به بخت و نصیب شو تسلیم

که مرد راه به بخت و نصیب نستیزد

بهار بود و تو بودی و عشق بود و امید
بهار رفت و تو رفتی و هر چه بود گذشت
ایرج دهقان

یک حرف صوفیانه بگویــم , اجازت است
ای نور دیده صلح به از جنگ و داوریـــــ..

گر بگویم که مرا با تو سر و کاری نیست
در و دیوار گواهی بدهد , کاری هست ..

"سعدیا" عمر عزیزست به غفلت مگذار

وقت فرصت نشود فوت مگر نادان را

.

عروس بخت یک شب تا سحر با کس نخوابیده
عروسی در جهان افسانه بود از سوگواران پرس

قدم زنند بزرگان دین و دم نزنند

که از میان تهی بانگ می‌کند خشخاش

سعدی

با شیخ از شراب حکایت نکن که شیخ
تا خون خلق هست، ننوشد شراب را
شهریار

یار من، وه! که مرا یار نداند هرگز

قدر یاران وفادار نداند هرگز

هلالی

صحبت ِ حکام ظلمت شب یلداست
نور ز خورشید جوی بو که برآید
رند شیراز

گر ببینی ناکسان بالا نشینند عیب نیست

روی دریا کف نشیند، قعر دریا گوهر است

بلخی

نام ما را بنویسد به ایوان نجف
نشد از نام سگ کهف کتاب آلوده

بار مذلت بتوانم کشید

عهد محبت نتوانم شکست

سعدی

شـــــــــاه بـیـت