آیا تو خونه، آزمایشگاه شخصی دارین؟

[brando]

یه نفر یه میکروسکوپ با بزرگنمایی بالا معرفی کنه تو خونه لازم داریم

[نوآور]

یه نفر یه میکروسکوپ با بزرگنمایی بالا معرفی کنه تو خونه لازم داریم

این وب سایتها رو سر بزنید:

http://www.tofico.ir/fa/index.php?optio ... 6&Itemid=1


http://www.medic.ir/MGID_25/SGID_1188/1 ... D9%86.html

[tipsy]

آزمایشگاه که نه ولی آسایشگاه شخصی داریم

[نوآور]

حالا که جناب erfan-93 از لذت ساختن اون شماره گیر تلفن برای همه گفت، من هم تصمیم گرفتم گاهی یکی از تجربیات شیرین قبلی رو براتون بگم...

از دوره راهنمائی به الکترونیک و به ویژه مخابرات رادیوئی خیلی علاقه داشتم؛ بیش از هفت-هشت سال به صورت تفننی تلاش کردم تا یک فرستنده با برد بالا بسازم. مشکلم این بود که نمی توانستم کوپلینگ بخش نوسان ساز و بخش تقویت کننده را به درستی انجام دهم. بعد از اینکه سیم پیچهای تزویج را به صورت بیفیلار پیچیدم، مشکلم به یکباره حل شد و توانستم قدرتی بالاتر از یک وات را روی آنتن سوار کنم و برد فرستنده از حدود حداکثر هشتصد متر بسیار بیشتر شد که مطمئن نبودم چقدر بود. به همین دلیل با دائی خودم (نسبتا هم سن بودیم) با موتور به بیابان رفتیم و بعد از انجام تنظیمات و پیدا کردن فرکانس اصلی، قرار بر این شد که من کمر راه یک کوه بنشینم و توی میکروفن دستگاه صحبت کنم و دائی با موتور تا جائیکه صدای مرا با کیفیت دریافت می کند ، دور شود.
خلاصه دائی می رفت و همچنان می رفت و من هر آنچه از سخنرانی، شعر، دیکلمه، جوک، آوازهای سنتی، مدرن و چرت و پرت که می توانستم گفتم و دائی همچنان می رفت!
ازش خواستم در راه بازگشت کیلومتر طی شده موتور را بخواند تا برد دستگاه را اندازه بگیرم. دو ساعت بعد وقتی برگشت گفت تا آخرین جائیکه رفته بودم باز صدا را می گرفتم (حدود شانزده کیلومتر دورتر) و بعد از ترس اینکه مبادا شب بشود برگشته بود.
یادمه به قدری خوشحال بودم که تا چندین هفته، انگار توی آسمونها پرواز می کردم زمین بیا هم نبودم!

[meaning]

حالا که جناب erfan-93 از لذت ساختن اون شماره گیر تلفن برای همه گفت، من هم تصمیم گرفتم گاهی یکی از تجربیات شیرین قبلی رو براتون بگم...

از دوره راهنمائی به الکترونیک و به ویژه مخابرات رادیوئی خیلی علاقه داشتم؛

[...]

بیش از هفت-هشت سال به صورت تفننی تلاش کردم تا یک فرستنده با برد بالا بسازم.

جناب نوآور یک سوال البته دو سوال
-یک اینکه شما خودتون مدار فرستنده و گیرنده رو طراحی کردید یا خیر از روی کتاب ها من فکر نمی کنم خودتون تو اون سن و سال بتونید مدار فرستنده و گیرنده طراحی کنید چون محاسبات بسیار پیچیده و زیادی نیاز داره.
-دیگر اینکه شما هم اون زمان با کتاب های محمود بخت آور شروع کردید ؟؟ اگه آره حتماً متوجه این نکته شدید که همه مدارهای چهار جلد سرکاری هستند و هیچ کدومشون کار نمی کنند چون همه عیب و نقص دارند.

مشکلم این بود که نمی توانستم کوپلینگ بخش نوسان ساز و بخش تقویت کننده را به درستی انجام دهم. بعد از اینکه سیم پیچهای تزویج را به صورت بیفیلار پیچیدم، مشکلم به یکباره حل شد و توانستم قدرتی بالاتر از یک وات را روی آنتن سوار کنم و برد فرستنده از حدود حداکثر هشتصد متر بسیار بیشتر شد که مطمئن نبودم چقدر بود. به همین دلیل با دائی خودم (نسبتا هم سن بودیم) با موتور به بیابان رفتیم و بعد از انجام تنظیمات و پیدا کردن فرکانس اصلی، قرار بر این شد که من کمر راه یک کوه بنشینم و توی میکروفن دستگاه صحبت کنم و دائی با موتور تا جائیکه صدای مرا با کیفیت دریافت می کند ، دور شود.
خلاصه دائی می رفت و همچنان می رفت و من هر آنچه از سخنرانی، شعر، دیکلمه، جوک، آوازهای سنتی، مدرن و چرت و پرت که می توانستم گفتم و دائی همچنان می رفت!

من تو آزمایش این وسیله ها به تنهایی عمل می کردم یادمه اولین مداری که منتاژ کردم یه فرستنده بود که بردش تنها 1 متر و 0.5 بود که چون خیلی ناشی بودم همه مقاومت ها و خازن ها رو جابجا و قر قاطی زدم که بعد یه دوست عزیزی کمکم کرد گفت همه رو اشتباه زدی منم رفتم خونه با هویه و روغن لحیم کاری جداشون کردم و سر جای خودشون گذاشتم وقتی بردم پیشش خیلی تعجب کرد گفت واقعا خودت این کارو کردی ؟؟ اون موقع هم سن شما تو داستان بالا بودم 13 سال یا این دور و برا.

ازش خواستم در راه بازگشت کیلومتر طی شده موتور را بخواند تا برد دستگاه را اندازه بگیرم. دو ساعت بعد وقتی برگشت گفت تا آخرین جائیکه رفته بودم باز صدا را می گرفتم (حدود شانزده کیلومتر دورتر) و بعد از ترس اینکه مبادا شب بشود برگشته بود.
یادمه به قدری خوشحال بودم که تا چندین هفته، انگار توی آسمونها پرواز می کردم زمین بیا هم نبودم!

بی شک نشان افتخار «نوآور» لایق شماست؛ از همون بچگی تفکر خلاقی داشتید.

[نوآور]

[quote"]

جناب نوآور؛ یک سوال البته دو سوال:
-یک اینکه شما خودتون مدار فرستنده و گیرنده رو طراحی کردید یا خیر از روی کتاب ها من فکر نمی کنم خودتون تو اون سن و سال بتونید مدار فرستنده و گیرنده طراحی کنید چون محاسبات بسیار پیچیده و زیادی نیاز داره.

جناب erfan-93 عزیز سلام؛ راستش اولش با کتاب قدیمی «جنگ بی سیم» شروع کردم. البته مدارهای خامی داشت و تشریح علمی هم نداشت. به همین خاطر هم مشکلاتم زیاد بود. آن موقع محاسباتش را بلد نبودم و بیشتر با آزمون و خطا پیش می رفتم ولی مجبور شدم برای نیل به نتیجه ، مطالعاتم رو زیاد کنم و همچنین دستگاههای مورد نیازم همانند Rf Wattmeter ، SWR Meter، گیرنده مولتی باند و فرکانس متر را خودم بسازم (از روی نقشه های خارجی).

[quote"]
-دیگر اینکه شما هم اون زمان با کتاب های محمود بخت آور شروع کردید ؟؟ اگه آره حتماً متوجه این نکته شدید که همه مدارهای چهار جلد سرکاری هستند و هیچ کدومشون کار نمی کنند چون همه عیب و نقص دارند.

نه، اولش با مونتاژ کیتها و بعد هم با کتابهای سری 300 تا 308 مدار نشریه elektor شروع کردم. کتاب های محمود بخت آور -همانطور که فرمودید- عمدا اشتباههائی در PCB یا نقشه هایش داشت که در کتابهای بعدی اصلاح می کرد که شما مجبور شوید همه کتابهایش را بخرید. نکات مهم را نمی گفت و نیمی از کتاب را هم به تعریف و تمجید از خودش صرف کرده بود. البته یکی دو تا از مدارهاش را ساختم که کار کرد مثل منبع تغذیه آزمایشگاهی با آی سی 723، فانکشن ژنراتور 1Mhz

[quote"]من تو آزمایش این وسیله ها به تنهایی عمل می کردم یادمه اولین مداری که منتاژ کردم یه فرستنده بود که بردش تنها 1 متر و 0.5 بود که چون خیلی ناشی بودم همه مقاومت ها و خازن ها رو جابجا و قر قاطی زدم که بعد یه دوست عزیزی کمکم کرد گفت همه رو اشتباه زدی منم رفتم خونه با هویه و روغن لحیم کاری جداشون کردم و سر جای خودشون گذاشتم وقتی بردم پیشش خیلی تعجب کرد گفت واقعا خودت این کارو کردی ؟؟ اون موقع هم سن شما تو داستان بالا بودم 13 سال یا این دور و برا.

نوعی لذت عجیب برای آدم تو اون سنها داره. دقت کردین که برای رسیدن به هدف ، مجبور می شی بفهمی تئوری کدوم مطلب تو کدوم کتاب هست و روش تحقیق رو هم خود به خود یاد می گیری و دست آخر از حل عملی مسئله غرق در شعف می شی[/quote]

[quote"] بی شک نشان افتخار «نوآور» لایق شماست؛ از همون بچگی تفکر خلاقی داشتید.

لطف دارید، قطعا به شما هم برای اون روحیه کنجکاوی و کنکاش در اون سن و سال باید تبریک بگم.

[نظریه پرداز جوان]

حالا که جناب erfan-93 از لذت ساختن اون شماره گیر تلفن برای همه گفت، من هم تصمیم گرفتم گاهی یکی از تجربیات شیرین قبلی رو براتون بگم...

از دوره راهنمائی به الکترونیک و به ویژه مخابرات رادیوئی خیلی علاقه داشتم؛ بیش از هفت-هشت سال به صورت تفننی تلاش کردم تا یک فرستنده با برد بالا بسازم. مشکلم این بود که نمی توانستم کوپلینگ بخش نوسان ساز و بخش تقویت کننده را به درستی انجام دهم. بعد از اینکه سیم پیچهای تزویج را به صورت بیفیلار پیچیدم، مشکلم به یکباره حل شد و توانستم قدرتی بالاتر از یک وات را روی آنتن سوار کنم و برد فرستنده از حدود حداکثر هشتصد متر بسیار بیشتر شد که مطمئن نبودم چقدر بود. به همین دلیل با دائی خودم (نسبتا هم سن بودیم) با موتور به بیابان رفتیم و بعد از انجام تنظیمات و پیدا کردن فرکانس اصلی، قرار بر این شد که من کمر راه یک کوه بنشینم و توی میکروفن دستگاه صحبت کنم و دائی با موتور تا جائیکه صدای مرا با کیفیت دریافت می کند ، دور شود.
خلاصه دائی می رفت و همچنان می رفت و من هر آنچه از سخنرانی، شعر، دیکلمه، جوک، آوازهای سنتی، مدرن و چرت و پرت که می توانستم گفتم و دائی همچنان می رفت!
ازش خواستم در راه بازگشت کیلومتر طی شده موتور را بخواند تا برد دستگاه را اندازه بگیرم. دو ساعت بعد وقتی برگشت گفت تا آخرین جائیکه رفته بودم باز صدا را می گرفتم (حدود شانزده کیلومتر دورتر) و بعد از ترس اینکه مبادا شب بشود برگشته بود.
یادمه به قدری خوشحال بودم که تا چندین هفته، انگار توی آسمونها پرواز می کردم زمین بیا هم نبودم!

ببخشید
این ماجرا برای چند سالگیتونه
واقعا تحسین برانگیزه

[نوآور]

ببخشید
این ماجرا برای چند سالگیتونه
واقعا تحسین برانگیزه

ممنونم ، مربوط به اواسط دوره دبیرستان می شود. یادش بخیر...

[نظریه پرداز جوان]

ببخشید
این ماجرا برای چند سالگیتونه
واقعا تحسین برانگیزه

ممنونم ، مربوط به اواسط دوره دبیرستان می شود. یادش بخیر...

[erfan.s]

سلام عزیزان.
ببینید از نظر من داشتن یه آزمایشگاه شخصی تو خونه جز افزایش ریسک آسیب دیدن و اشغال کردن بخشی از خونه هیچ چیزی نداره.
من ازتون سوال می کنم آیا تا حالا گزارشی مکتوب از وسایل و مراحل آزمایش و فرضیه ها و نتایج آزمایشگاه تون بیرون اومده؟
مطمئنا نه! من خودم مخالف داشتن کارگاه و آزمایشگاه و در کل ابزار های کمکی برای انجام کار های مختلف نیستم.
اما مطمئنا اگر هم بخوام کاری بکنم وقت میزارم و میرم به یه پژوهشکده و به صورت رسمی سفارش انجام آزمایشم رو میدم.
پژوهشکده ها دقیقا برای همین موضوع به وجود اومدن.
اینکه شخصیت های حقیقی و حقوقی برن و سفارش تهیه مصالح، مونتاژ و طراحی، تست و انالیز و حتی مشاوره و برنامه ریزی مورد نیاز شون رو ثبت کنن تا در محیطی امن، تکمیل به لحاظ ابزاری و تحت نظر اساتید با تجربه انجام بشه.
باور کنید هیچ نوع آزمایشی نیست که نشه تو این پژوهشکده ها انجام داد حتی آزمایشات هسته ای و نانو.
اگر به لحاظ مالی هم بخوایم بررسی کنید شما هزینه ابزار های اونجا رو نمیدین تنها هزینه استفاده از اونا رو میدین.
نه وظیفه مراقبت از ابزار های اونجا رو دارید نه محیط خونتون رو اشغال می کنه.
بحث بودجه هم تا یک میلیون تومان رو خود مراکز بسیج علمی یه هفته ای تقدیم تون می کنن من خودم گرفتم.
تا 60 میلیون تومان هم میدن فقط بحث و بررسی کل پروژه یکم سخت میشه.
کافیه بسیح عادی باشین و پروژه هاتون تا زیر یک میلیون تومان خرج برداره و کمتر از یک ماه به اتمام برسه.
یه لحظه به این فکر کنید که اگه هر ایرانی تو خونه اش یه آزمایشگاه تبدیل بشه آیا ایران به یه بمب ساعتی تبدیل نمیشه؟؟؟

[نوآور]

سلام عزیزان.
ببینید از نظر من داشتن یه آزمایشگاه شخصی تو خونه جز افزایش ریسک آسیب دیدن و اشغال کردن بخشی از خونه هیچ چیزی نداره.
من ازتون سوال می کنم آیا تا حالا گزارشی مکتوب از وسایل و مراحل آزمایش و فرضیه ها و نتایج آزمایشگاه تون بیرون اومده؟
مطمئنا نه! من خودم مخالف داشتن کارگاه و آزمایشگاه و در کل ابزار های کمکی برای انجام کار های مختلف نیستم.
اما مطمئنا اگر هم بخوام کاری بکنم وقت میزارم و میرم به یه پژوهشکده و به صورت رسمی سفارش انجام آزمایشم رو میدم.
پژوهشکده ها دقیقا برای همین موضوع به وجود اومدن.
اینکه شخصیت های حقیقی و حقوقی برن و سفارش تهیه مصالح، مونتاژ و طراحی، تست و انالیز و حتی مشاوره و برنامه ریزی مورد نیاز شون رو ثبت کنن تا در محیطی امن، تکمیل به لحاظ ابزاری و تحت نظر اساتید با تجربه انجام بشه.
باور کنید هیچ نوع آزمایشی نیست که نشه تو این پژوهشکده ها انجام داد حتی آزمایشات هسته ای و نانو.
اگر به لحاظ مالی هم بخوایم بررسی کنید شما هزینه ابزار های اونجا رو نمیدین تنها هزینه استفاده از اونا رو میدین.
نه وظیفه مراقبت از ابزار های اونجا رو دارید نه محیط خونتون رو اشغال می کنه.
بحث بودجه هم تا یک میلیون تومان رو خود مراکز بسیج علمی یه هفته ای تقدیم تون می کنن من خودم گرفتم.
تا 60 میلیون تومان هم میدن فقط بحث و بررسی کل پروژه یکم سخت میشه.
کافیه بسیح عادی باشین و پروژه هاتون تا زیر یک میلیون تومان خرج برداره و کمتر از یک ماه به اتمام برسه.
یه لحظه به این فکر کنید که اگه هر ایرانی تو خونه اش یه آزمایشگاه تبدیل بشه آیا ایران به یه بمب ساعتی تبدیل نمیشه؟؟؟

دورود، واقعا نمی تونم مثل شما فکر کنم!
اگر تاریخچه اختراعات و اکتشافات بشر را مطالعه کرده باشید، به خوبی در می یابید که بسیاری از موثرترین و کارآمدترین آنها، در آزمایشگاهها و کارگاههای شخصی افراد یا به اصطلاح غربیها، در گاراج خانه کشف و یا ساخته و پرداخته شده اند.
مانند بسیاری از اختراعات ادیسون جوان، نوشابه کوکاکولا، هسته اولیه شرکتهای عظیمی همچون مایکروسافت و اپل، کشفهای لوئی پاستور، ماری کوری، فلمینگ و ...
همگی در آزمایشگاههای شخصی صورت گرفته است. حتی در کشورهای پیشرفته جوایزی برای همین نوع پژوهشها در نظر گرفته می شود مثل:
http://www.s4sdental.com/news/2013/01/0 ... ry_Awards/
نمی دونم چرا بعضی از مردم فکر می کنند کار در آزمایشگاه، لاجرم منجر به انفجار یک بمب ساعتی می شود؟!
جدا از این، قرار نیست هر کار پژوهشی و آزمایشگاهی؛ مطابق یک سفارش حرفه ای و یا یک قرارداد منعقده با بودجه و ردیف اعتباری معلوم انجام شود. گاهی جنبه تکمیل آموزشهای آکادمیک دارد، گاهی جنبه ارضای علایق شخصی و خیلی وقتها هم اختراعات شخصی افراد، نیاز به یک محیط کاری مناسب و مجزا دارد.

.

[erfan.s]

سلام عزیزان.
ببینید از نظر من داشتن یه آزمایشگاه شخصی تو خونه جز افزایش ریسک آسیب دیدن و اشغال کردن بخشی از خونه هیچ چیزی نداره.
من ازتون سوال می کنم آیا تا حالا گزارشی مکتوب از وسایل و مراحل آزمایش و فرضیه ها و نتایج آزمایشگاه تون بیرون اومده؟
مطمئنا نه! من خودم مخالف داشتن کارگاه و آزمایشگاه و در کل ابزار های کمکی برای انجام کار های مختلف نیستم.
اما مطمئنا اگر هم بخوام کاری بکنم وقت میزارم و میرم به یه پژوهشکده و به صورت رسمی سفارش انجام آزمایشم رو میدم.
پژوهشکده ها دقیقا برای همین موضوع به وجود اومدن.
اینکه شخصیت های حقیقی و حقوقی برن و سفارش تهیه مصالح، مونتاژ و طراحی، تست و انالیز و حتی مشاوره و برنامه ریزی مورد نیاز شون رو ثبت کنن تا در محیطی امن، تکمیل به لحاظ ابزاری و تحت نظر اساتید با تجربه انجام بشه.
باور کنید هیچ نوع آزمایشی نیست که نشه تو این پژوهشکده ها انجام داد حتی آزمایشات هسته ای و نانو.
اگر به لحاظ مالی هم بخوایم بررسی کنید شما هزینه ابزار های اونجا رو نمیدین تنها هزینه استفاده از اونا رو میدین.
نه وظیفه مراقبت از ابزار های اونجا رو دارید نه محیط خونتون رو اشغال می کنه.
بحث بودجه هم تا یک میلیون تومان رو خود مراکز بسیج علمی یه هفته ای تقدیم تون می کنن من خودم گرفتم.
تا 60 میلیون تومان هم میدن فقط بحث و بررسی کل پروژه یکم سخت میشه.
کافیه بسیح عادی باشین و پروژه هاتون تا زیر یک میلیون تومان خرج برداره و کمتر از یک ماه به اتمام برسه.
یه لحظه به این فکر کنید که اگه هر ایرانی تو خونه اش یه آزمایشگاه تبدیل بشه آیا ایران به یه بمب ساعتی تبدیل نمیشه؟؟؟

دورود، واقعا نمی تونم مثل شما فکر کنم!
اگر تاریخچه اختراعات و اکتشافات بشر را مطالعه کرده باشید، به خوبی در می یابید که بسیاری از موثرترین و کارآمدترین آنها، در آزمایشگاهها و کارگاههای شخصی افراد یا به اصطلاح غربیها، در گاراج خانه کشف و یا ساخته و پرداخته شده اند.
مانند بسیاری از اختراعات ادیسون جوان، نوشابه کوکاکولا، هسته اولیه شرکتهای عظیمی همچون مایکروسافت و اپل، کشفهای لوئی پاستور، ماری کوری، فلمینگ و ...
همگی در آزمایشگاههای شخصی صورت گرفته است. حتی در کشورهای پیشرفته جوایزی برای همین نوع پژوهشها در نظر گرفته می شود مثل:
http://www.s4sdental.com/news/2013/01/0 ... ry_Awards/
نمی دونم چرا بعضی از مردم فکر می کنند کار در آزمایشگاه، لاجرم منجر به انفجار یک بمب ساعتی می شود؟!
جدا از این، قرار نیست هر کار پژوهشی و آزمایشگاهی؛ مطابق یک سفارش حرفه ای و یا یک قرارداد منعقده با بودجه و ردیف اعتباری معلوم انجام شود. گاهی جنبه تکمیل آموزشهای آکادمیک دارد، گاهی جنبه ارضای علایق شخصی و خیلی وقتها هم اختراعات شخصی افراد، نیاز به یک محیط کاری مناسب و مجزا دارد.

.

برادر من! عزیزم! از چی داری دفاع می کنی؟
از کارکردن افراد نخبه مثل خودت تو شرایط غیر استاندارد؟!
اینایی که میگی تنها نمونه سازیه نه تحقیق و پژوهش استاندارد که مورد قبول همه باشه.
اتفاقا پژوهشکده ها برای نمونه سازی هیچ نیازی به گذروندن مراحل رسمی نداره هر قطعه ای که بخوای مستقیما به مسئول واحد میگی یه جلسه 15 دقیقه ای هم برای تعیین هزینه میزارن و کارو شروع می کنن.
منی که این رو میگم نه میخوام ادای پدر بزرگ ها رو دربیارم نه آدم ترسویی ام.
اتفاقا خودمم آزمایشگاه داشتم و روی قوس الکتریکی کار می کردم و الکترولیز با الکترود پلاسمایی.
5 بار برای خودم اتفاق افتاد که برق گرفت منو،اتش سوزی راه افتاد، وسایلم داغون شده، اتاق رو گاز گرفته،نور قوس به چشمام آسیب زده...
در حالی که میتونستم مثل الان با هزینه های کمتری این کارو بکنم.
یکم همکاری کنید به جای مقاومت بتونیم یه فرهنگ سازی کنیم حداقل نسل های جدیدتر از امکانات موجود بهتر استفاده کنن.
موفق باشید.

[erfan.s]

یه چیز هم اضافه کنم سیستم تحقیق و پژوهش استاندارد در کل دنیا بر اساس استقرا گرایی و تحقیقات بدون پیش زمینه فکری پایه گذاری شده. محاله شما آزمایشی رو بخواید و کسی جلوی شما رو بگیره چون مطالعه رفتار یک سیستم همیشه دارای اطلاعات جدیدیه که دانش مارو میتونه افزایش بده پس نگران این نباشید که آزمایش طراحی شده از طرف شما رو نخوان اجرا کنن.

[user8604]

در حقیقت یک آزمایش شخصی که انجام دادم و باعث شد تلویزیون ,پلی استیشنم و یخچال در کمتر از یک هفته بسوزن باعث شد به این درک برسم که باید فیزیک نظری رو انتخاب کنم و سمت آزمایش نرم.

[m!sS Nah!D]

تا اونجایی که من یادم میاد...
هر چی خرابکاری تو خونه بوده _حالا من مقصر بودم یا نبودم_ اخرش به اسم من تموم شده