هوپا، انجمن علم ایران

اگر چه خاک کند کشته از نظر پنهان
ز کشتگان تو شد خاک سر به سر پنهان

صائب

نازم خدنگ غمزهٔ آن دل‌پذیر را
کز وی گزیر نیست دل ناگزیر را
فروغی بسطامی

اگر تو عاشقی معشوق دور است
وگر تو زاهدی مطلوب حور است
ره عاشق خراب اندر خراب است
ره زاهد غرور اندر غرور است

عطار

تو کز چشم و دل مردم گریزانی چه میدانی

حدیث اشک و آه من برو از باد و باران پرس

شهریار

سل المصانع رکبا تهیم فی الفلواتی*
تو قدر آب چه دانی که در کنار فراتی
سعدی
---
* درباره برکه‌ها/آبگیر‌ها از سوارانی که در بیابان‌ها سرگردانند، بپرس

یار من، وه! که مرا یار نداند هرگز
قدر یاران وفادار نداند هرگز

ما کجا قدر تو دانیم؟ که یک موی تو را
هیچ کس قیمت و مقدار نداند هرگز

هلالی

ز شست صدق گشادم هزار تیر دعا
ولی چه سود یکی کارگر نمی‌آید

دعای سعدی اگر بشنوی زیان نکنی

که یحتمل که اجابت بود دعایی را

سعدی

آن به که نظر باشد و گفتار نباشد
تا مدعی اندر پس دیوار نباشد

سعدی

دل پیش تو و دیده به جای دگرستم
تا خصم نداند که تو را می‌نگرستم

"سعدی"

من نه آنم که تراوش کند از من گله ای
می دهد خون جگر رنگ به بیرون چه کنم؟

صائب

من ندارم گله ای از تو ولیکن حیف است
که تو در غفلت خود باشی و از دس بروی ..!

یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود
رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود

دل گرچه در این وادیه بسیار شتافت
یک موی ندانست ولی موی شکافت

اندر دل من هزار چشمه خورشید بتافت
یک پرتو از آن به کمال ذره ای راه نیافت

تا به کوی تو نهادیم سر از روی نیاز
پشت پا بر حرم و دیر و کلیسا زده ایم

مشاعره