مشاعره

[DARKENERGY]

آبـادی مـیخانـه ز مِی خـوردن مـاست
اندوه مخور گـر گنهی گردن ماست
گر ما نکنیم گناه, رحمت از چیست؟
آرایـش رحمت از گنه کردن ماست

خیام

[goddess]

تاب بنفشه می دهد طره ی مشک سای تو
پرده ی غنچه می درد خنده ی دل گشای تو

[!VECTOR]

وفایی نیست در گلها،منال ای بلبل مسکین " کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها

"شهریار"

[DARKENERGY]

آن را که خلق خوش هست تنها نمی گذارند
کی بی حریف ماند، رندی که خوش قمار است

صائب

[ali.rs.1374]

تا از بر چشم آن جوان رفت
بینایی چشم ما از آن رفت
رفتم ک از آن کناره گیرم
هر چیز ک بود از میان رفت

رضی و الدین آرتیمانی

[mahshid.m]

تو از هر در که بازآیی بدین خوبی و زیبایی
دری باشد که از رحمت به رویِ خلق بگشایی

[1300144]

یکی پرسید از آن مجنون معنـــــــــــــــی .............................................. که کیست این خلق و چیست این کار دنیا

چنین گفتش که دوغ است این همه کار ............................................... مگس بر دوغ گــــــــرد آمد به یکــــــــــــــبار

[goddess]

روزگاریست که ما را نگران می داری
مخلصان را نه به وضع دگران می داری

[mahshid.m]

یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد / آنکه یوسف به زر ناسره بفروخته بود

[خروش]

دیگری را در کمند آور که ما خود بنده‌ایم
ریسمان در پای حاجت نیست دست آموز را
سعدی

[Cartouche]

این همه شعبده خویش که می‌کرد این جا

سامری پیش عصا و ید بیضا می‌کرد

گفت آن یار کز او گشت سر دار بلند

جرمش این بود که اسرار هویدا می‌کرد

[خروش]

در دل خويش «طاهره» گشت و نديد جز تو را
صفحه به صفحه، لا به لا، پرده به پرده، تو به تو

[DARKENERGY]

و هو معکم از او خبر می‌آید
در سینه از این خبر شرر می‌آید
زانی ناخوش که خویش نشناخته‌ای
چون بشناسی دگرچه در می‌آید



مولانا

[aseman1]

در سرای مغان رفته بود و اب زده
نشسته پیر و صلایی به شیخ و شاب زده

[خروش]

هیچ آفریده‌ای به جمال فریده نیست
این لطف و این عفاف به هیچ آفریده نیست
شهریار