الکتروگراویتی

فضای مشبک ، الکتروگراویتی و نیروهای پیشران و اسپین در فضا


چکیده :

هنگامی که خازنی با الکترودهای نامتقارن با ولتاژ بسیار بالا شارژ شود ، یک نیروی پیشران غیر عادی به سمت الکترود کوچکتر ظاهر میشود . این پدیده که به اثر بیفلد - براون مشهور است اساس کار بسیاری از پرنده‌های امروزی را تشکیل می‌دهد . بهترین رکورد منتشر شده برای پرواز این نوع پرنده‌ها 2.4 متر از [سطح زمین] اعلام شده است . با این حال هنوز توجیه فیزیکی قابل قبولی برای این اثر شناخته نشده است .


ویدئو
http://www.youtube.com/watch?v=ulP1UB5PIN0

k=½Iω²



که k انرژی جنبشی دورانی ، I ممان اینرسی جسم دوار و W سرعت زاویه‌ای این دوران است . برای درک این انرژی یا نیرو فرض می‌کنیم که میدان الکتریکی پیرامون الکترون ، تقارن خود را برای مدتی از دست داده و تمام انرژی جنبشی دورانی آن تبدیل به انرژی جنبشی انتقالی شود که در این وضعیت الکترون شتاب گرفته و سرعت آن اینچنین بدست می‌آید :







Kω انرژی جنبشی دورانی الکترون ، I لختی دورانی یا ممان اینرسی الکترون ، ω سرعت زاویه‌ای الکترون معادل 20^10 الی 23^10 رادیان بر ثانیه ( علت اختیار این سرعت زاویه‌ای این است که زوج الکترون - الکترون در هنگام تبدیل شدن به زوج الکترون - پوزیترون و برعکس ، تابش گاما جذب و یا گسیل می‌کند که بیانگر این موضوع است که الکترونها به تعداد فرکانس امواج گاما در حال دوران حول محور فرضی خود در هر ثانیه هستند ) ، Kv انرژی جنبشی انتقالی الکترون ، m جرم الکترون معادل 9.109534X10-31 کیلو گرم و v سرعت خطی ( انتقالی ) الکترون میباشد .

بشقاب پرنده‌ها توان تولید میدان الکتریکی بسیار قوی ، پیرامون خود را دارند که با تغییر در چگالی آن میتوانند به نیروی بسیار زیادی از نوع الکتروگراویتی دست یابند که این نیرو میتواند بی‌وزنی و شتاب بسیار زیادی به آنها بدهد .



http://www.youtube.com/watch?v=GQ_V1UlL-qY
ویدئو

جهت کسب اطلاعات بیشتر فایل PDF زیر را به دقت مطالعه فرمایید .

www.ki2100.com/pdf/electro_gravity/electrogravity1.pdf






اینک در این قسمت سعی می‌کنیم که این پدیده شگفت انگیز و همچنین اسپین ذرات باردار در فضا را توجیه کنیم :



همانطور که میدانیم اولین نیرو و یا انرژی مهار شده توسط بشر ، انرژی و نیروی باد بود که بوسیله بادبانها جهت پیش راندن کشتی‌ها استفاده شد . نکته جالب توجه اینکه لازم نبود که حتما مسیر حرکت کشتی در امتداد مسیر وزش باد قرار می‌گرفت ، بلکه این دو می‌توانستند زاویه‌ای مابین 90 الی 180 درجه داشته باشند . ملوانان با مشاهده تغییر جهت وزش باد ، زاویه بادبانها را تغییر داده و به مسیر خود ادامه می‌دادند و اگر این زاویه کمتر از 90 درجه و یا مخالف جهت حرکت کشتی می‌شد ، آنها مجبور بودند بادبانها را پایین کشیده و منتظر تغییر جهت وزش باد بمانند ، حتی اگر این وضعیت روزها و ماه‌ها به طول می‌کشید ، به هر حال چاره‌ای نداشتند جز صبر و انتظار .









در رسم فوق خطوط و فلش سبز رنگ مسیر وزش باد ، پاره خط قرمز رنگ زاویه بادبان و همچنین خطوط و فلش آبی رنگ مسیر و جهت حرکت کشتی را نشان میدهد . به این نیرو ، نیروی پیشران کشتی در آب گفته میشود . با توجه به این مسئله میتوانیم پدیده الکتروگراویتی و اسپین ذرات باردار را توجیه کنیم .



ویدئو
http://www.youtube.com/watch?v=xbpDzcg3_ik




ما میتوانیم چنین تصور کنیم که فضا ساختار مشبکی دارد که از مکعب‌های بسیار کوچکی تشکیل شده است که هندسه آن کاملا اقلیدسی میباشد ، به اشکال زیر توجه نمایید :











همانطور که مشخص است خطوط به موازات محورهای x , y , z در فضا امتداد یافته و فضای مشبکی را تشکیل می‌دهند . اینک اگر در فضا یک میدان الکتریکی یکنواخت برقرار شود همانند شکل زیر :








هیچ برهمکنشی مابین این میدان الکتریکی و فضای مشبک بوجود نمی‌آید . اما اگر در فضا یک میدان الکتریکی غیر یکنواخت با چگالی متفاوت پدیدار شود همانند اشکال زیر :












این میدان با فضای مشبک برهمکنش داشته و یک نیروی پیشران به طرف تراکم میدان الکتریکی با چگالی بالا پدیدار میشود ، یعنی شکل زیر :







خطوط سیاه رنگ بیانگر خطوط فضای مشبک و خطوط آبی رنگ بیانگر خطوط میدان الکتریکی میباشد .





اینک وضعیت یک ذره یا گوی باردار در فضای مشبک را برسی می‌کنیم :






همانطور که مشخص است با نزدیک شدن به مرکز گوی یا ذره باردار به میزان تراکم ( چگالی ) میدان الکتریکی افزوده میشود ، پس نیروی پیشرانی از محیط پیرامون به طرف مرکز جرم ( گرانیگاه ، مرکز سقل ) وارد میشود که برآیند این نیروها در کل صفر میشود و ذره یا گوی در فضا بدون حرکت می‌ماند ، ولی تراکم یا چگالی میدان الکتریکی در مرکز این ذره یا گوی بشدت افزایش می‌یابد و میبایست خنثی شود تا ذره یا گوی به پایداری الکتریکی برسد . برای این منظور ذره و یا گوی چاره‌ای ندارد جز دوران یا چرخش حول مرکز خود تا میدان الکتریکی آن از حالت خطی به اسپیرال لگاریتمی و یا دایره‌ای و بسته تغییر شکل دهد ، یعنی اشکال زیر :







که اصطلاحا به این حالت ( دوران ، چرخش یا سرعت زاویه‌ای ) ذره باردار ، اسپین گفته میشود . این سرعت زاویه‌ای میبایست نیروی پیشران در فضا را نیز خنثی کند . اینک ما این وضعیت را برای ذره بارداری همچون الکترون برسی می‌کنیم :




ابتدا باید بدانیم که انرژی جنبشی دورانی چیست :

جسم صلبی را در نظر بگیرید که با سرعت زاویه‌ای ω حول محوری که نسبت به یک چهارچوب لخت خاص ثابت است ، می‌چرخد . هر ذره این جسم در حال دوران ، مقدار معینی انرژی جنبشی دارد . چون تعداد این ذرات در جسم صلب زیاد است ، لذا کمیتی به نام لختی دورانی تعریف می‌شود . لختی دورانی به صورت مجموع جملاتی تعریف می‌شود که هر جمله با حاصل ضرب جرم یک ذره از جسم صلب در مجذور فاصله عمودی ذره از محور دوران برابر است . بنابراین انرژی جنبشی دورانی جسم صلب که بخاطر دوران حاصل می‌شود ، برابر است با نصف حاصل ضرب لختی دورانی جسم صلب در مجذور سرعت زاویه‌ای . در حقیقت انرژی جنبشی دورانی الکترون ، حاصل نیروی پیشران وارد بر الکترون است ، یعنی همان نیروی الکتروگراویتی وارد بر الکترون .