سیستم های کوانتمی آشکارا شکننده اند چون برهم کنش با محیط اطرافشان آنها را مغشوش و مختل میکند. درست شبیه یک ارکستر که تلاش میکند در یک محیط بسیار شلوغ هم کوک بماند، پایداری سیستم های کوانتمی برای مهندسی نیز در سطوح کوانتمی، ضروری است.
اکنون محققان دانشگاه آکسفورد راهی برای طولانی کردن دوام یک مدل سیستم کوانتمی یافته اند.
در این روش از یک الگوریتم ژنی برای جستجوی یک پالس نوری حاوی طیف رنگ (شکل پالس بر اساس دامنه و فاز) استفاده میشود که با کاربرد آن بر روی یک سیستم، از آن در برابر واپاشی محافظت میکند. بر خلاف آنچه ممکن است مورد انتظار باشد، رمزی کردن یک فرمان آن را در برابر اختلال مقاومتر میسازد.
Matthijs Branderhorst ،کسی که این آزمایش را انجام داده، میگوید:
"تکنیک کنترل برای بهبود پایداری، از قبل وجود داشته است. اما این تکنیک ها بر روی دانستن همه چیز که در مورد یک سیستم داده شده، تکیه دارد. ماهیت کاملا متفاوت رویکرد ما، ندانستن هیچ چیز در مورد یک سیستم است و ما قادریم خود بخود یک پالس نوری را جستجو کنیم و مشابه آنرا بکار بریم تا سیستم قویتر شود. ما با سیستم های تست تجربی مان پیشرفت هایی را در پایداری نشان داده ایم. اگر چه در مواد دیگر شاید بتوان سیستم را بطور کامل در برابر واپاشی ایمن ساخت."
مدل سیستم مورد استفاده این گروه برای مطالعه این ایده، از دو اتم پتاسیم مقید به هم تشکیل شده بود. اگرچه رویکرد مورد استفاده آنها میتواند برای انواع بی شمار دیگری از سیستم های کوانتمی، مانند آنهایی که از نظر واکنش های شیمیایی اثر پذیرند یا در محاسبات کوانتمی با فرآیند فوتوسنتز، قابلیت استفاده داشته باشند.
منبع اصلی: دانشگاه آکسفورد
* منبع مقاله: http://www.physorg.com/news128929407.html
* ترجمه و ارسال: "طیبه شاکر" - از اعضای تیم علمی - تخصصی مترجمین هوپا
* ارتباط با مترجم: اینجا را کلیک کنید
* ارتباط با تیم علمی - تخصصی مترجمین هوپا: اینجا را کلیک کنید
* ارتباط با ویراستار تیم و تذکر اشتباهات نگارشی: [email protected]
"توجه":استفاده از این مقاله یا مقالات و اخبار دیگر شبکه ی فیزیک هوپا "تنها و تنها" با ذکر منبع، نام مترجم، منبع اصلی مقاله و نقل قول از هوپا مجاز میباشد. هر گونه بی توجهی به این موضوع متخلفین را تحت پیگیرد های قانونی قانون کپی رایت قرار خواهد داد.