پرندگان مهاجر می‌توانند میدان مغناطیسی زمین را "ببینند" و از این میدان همانند قطب نما برای سفر در سراسر زمین بهره بگیرند.
به گزارش پایگاه اینترنتی رویترز، پژوهشگران آلمانی برای اولین بار نشان دادند یاخته‌های عصبی در چشم که نسبت به جهت‌یابی مغناطیسی حساس هستند از طریق یک مسیر مغزی مخصوص به ناحیه جلویی مغز که مسئول بینایی است مرتبط می‌شود.
دانشمندان سالها پیش در مطالعات رفتاری ثابت کردند پرندگان از یک قطب نما مغناطیسی داخلی برای پیمودن سفرهای سالیانه حماسی خود بهره می‌گیرند.
اما نحوه عملکرد این سامانه تاکنون ناشناخته مانده بود.
در تحقیقات جدید دومینیک هایرز و همکارانش از دانشگاه اولدنبرگ در آلمان سازوکار این سامانه را در سطح آناتومی عصبی بررسی کردند که مشخص شد راز این توانایی در چشم پرندگان نهفته است.
مولکولهای حساس به مغناطیس در چشم که cryptochromesنامیده می‌شوند ظاهرا گیرنده‌های نوری را بسته به جهت‌یابی میدان مغناطیسی تحریک می‌کنند.
این امر بیانگر آن است که پرندگان مهاجر میدان مغناطیسی را به شکل الگوی دیداری درک می‌کنند.
احتمالا این الگو به صورت سایه یا نقطه نوری در دید طبیعی پرنده قرار می‌گیرد.
این یافته‌ها براساس مطالعات آزمایشگاهی بر روی یک گونه پرنده مهاجر موسوم به سسک باغی ( (Garden Warblerاست.
نتایج این مطالعه در ""Public Library of Science journal PLoS ONE منتشر شده است.
در این مطالعه سسک باغی آلمانی و روسی به اسارت گرفته شد و الگوهای عصبی آنها بررسی شد که در این بررسی ارتباط مستقیم عملکردی بین سلولهای شبکیه و ناحیه جلویی مغز بدست آمد.
سسک باغی که تعداد آنها در سراسر جهان ۱۰میلیون قطعه برآورد می‌شود در شمال اروپا زادو ولد می‌کند و زمستان را در آفریقا به سر می‌آورد.
منبع خبر : ایرنا
ارسال خبر : محمد میرزایی