مردم هر کشور، در مصرف انرژی و مواد غذایی و نیز تولید زباله و گازهای گلخانه‌ای، روش خود را دارند.
در این اینفوگرافیک می‌بینید که اگر همه مردم دنیا، به سبک مردم کشوری خاص زندگی کنند، به چه‌قدر زمین نیاز داریم.
مردم هر کشوری، معمولا عادات مخصوص به خود را در زندگی دارند. برخی، عادت دارند به میزان زیاد از انرژی استفاده کنند و برخی،
در مصرف انرژی خیلی کم‌مصرف هستند. برخی، زباله زیاد تولید می‌کنند، برخی سوخت زیاد می‌سوزانند و ....
پاپ‌ساینس، به این موضوع پرداخته که با توجه به عادت‌های هر کشور، اگر قرار بود مردم دنیا به سبک مردم هر کشوری زندگی کنند،
در مجموع به چه‌قدر از زمین برای زندگی نیاز بود. اگر مثل مردم برخی از کشورها مانند هندوستان زندگی کنیم، همین زمین هم برای ما زیاد خواهد بود؛
اما اگر همه بخواهند به روش آمریکایی‌ها زندگی کنند، آن‌وقت به فضایی معادل چهار برابر زمین نیاز خواهیم داشت.
احتمالا پیش از این هم شنیده بودید که آمریکایی‌ها، بخش زیادی از مواد زمین را استفاده می‌کنند.
شاید حتی برخی آمارها در این مورد را هم شنیده باشید: آمریکایی‌ها تنها 5 درصد از جمعیت کل زمین را تشکیل می‌دهند،
اما 20 درصد انرژی جهانی را مصرف می‌کنند. همچنین 15 درصد گوشت زمین را می‌خورند و 40 درصد از زباله‌های کل زمین را تولید می‌کنند.
اما این ارقام، شاید زیاد نشان‌دهنده تفاوت‌های سبک زندگی مردم کشورهای مختلف نباشد.
اینفوگرافیکی که توسط روزنامه‌نگاری به نام تیم دوشانت ارائه شده، شاید این مفهوم را به شکلی ملموس‌تر و قابل مقایسه‌تر در اختیار همه قرار دهد.
دوشانت برای تهیه این اینفوگرافیک، از تخمین‌های سال 2011 گلوبال فوت‌پرینت نت‌وورک استفاده کرد که میانگین تاثیر مردم کشورهای مختلف
بر اکولوژی را محاسبه کرده بودند. آن‌چه به عنوان تاثیر مردم در این مطالعه محاسبه شده است، میزان زمینی را در بر می‌گیرد که یک فرد به طور
میانگین برای تامین زندگی سالانه خود بدان نیاز دارد، تا بتواند هر آن‌چه را مصرف می‌کند، شامل غذا، کالاها و انرژی به دست بیاورد.
ان شاخص به علاوه، میزان کربن تولیدی را هم در نظر می‌گیرد که اصطلاح آشناتری به حساب می‌آید
و از طریق محاسبه مقدار زمینی که لازم است تا گازهای گلخانه‌ای آزاد شده به واسطه یک فرد به طور میانگین، خنثی شود، به دست می‌آید.
سپس وی این ارقام تخمین‌زده شده را در تعداد جمعیت کل زمین (حدود 7 میلیارد نفر) ضرب کرده تا ببیند مقدار زمینی که مورد نیاز خواهد بود، چه‌قدر است.
اگر چنین فرض کنیم که به جز منطقه قطب جنوب، می‌توانیم از همه نقاط خشکی زمین استفاده کنیم، اینفوگرافیک دوشانت نشان می‌دهد
که به سبک زندگی مردم کشورهای مختلف، ما به چه‌قدر زمین برای کل جمعیت فعلی نیاز داشتیم، کمتر از آن‌چه واقعا داریم یا چندین برابر!
در اعماق سطح آب، اقیانوس آب و هوای خاص خود را دارد. گرداب‌های عظیمی مانند آن‌چه در عکس بالا مشاهده می‌کنید،
نشان‌دهنده غوغایی است که زیر آب را به تکاپو واداشته است. این عکس توسط ماهواره Terra ناسا گرفته شده و منتشر شده است.
به گزارش نیوساینتیست، بر خلاف توفان‌های ویرانگر زمینی، این گردبادهای اقیانوسی مواد مغذی را از اعماق آب بیرون می‌کشد
و در نواحی بی حاصل اقیانوسی، غذای توده‌های حیات میکروسکوپی دریایی را فراهم می‌کند.
گرداب‌‌ها معمولا از سیستم جریان‌‌های اصلی اقیانوسی منشعب می‌شوند و می‌توانند ماه‌ها دوام بیاورند.
این گرداب احتمالا از جریان Agulhas سرچشمه گرفته است، جریانی که در امتداد سواحل جنوب‌شرقی آفریقا و اطراف شاخ آفریقا حضور دارد.
در واقع، این گرداب به دلیل ویژگی‌های حیات‌بخش خود از فضا قابل مشاهده است. رنگ آبی روشن‌تر آن در مقایسه
با آب‌های اطراف به دلیل شکوفایی پلانکتون‌ها در این چرخابه 150 کیلومتری است.
در سال ۲۰۰۹ در ونزوئلا کشف شده است. این گونه جدید پروانه دارای خزی پوکه دار است که سر، قفسه سینه، شکم و حتی بال های او را پوشانده است.
تاکنون تنها نمونه های شناخته شده پروانه پودل ونزوئلا در ونزوئلا ، در آمریکای جنوبی زندگی می کند. به عبارت دقیق تر ، این پارک در پارک ملی کانایما زندگی می کند. این منطقه شامل انواع نسبتاً متنوعی از زیستگاه ها است که هر یک از آنها می تواند جمعیت این پروانه بی نظیر را پشتیبانی کند. این زیستگاه ها شامل یک جنگل مرطوب و فلات های صخره ای مرتفع است که به تپوی معروف است. طبقه بندی دقیق این بی مهرگان نسبتاً چشمگیر در حال حاضر به دلیل کمبود اطلاعات غیر ممکن است. با این وجود ، او شباهت ظاهری زیادی به پروانه ماسلین دارد ، بنابراین کارشناسان معتقدند که وی نماینده سرده Artace است.
