هوپا، انجمن علم ایران

در حین حرکت در خلاء فضا، پرتوهای لیزر نامرئی هستند مگر اینکه مستقیماً به چشم شما شلیک شود. تجربه ای که شما از آن به عنوان بینایی می شناسید شامل ورود نور به چشم شما و شناسایی توسط سلول های روی شبکیه شما است. هیچ نوری را نمی توانید ببینید که هرگز وارد چشمان شما نشود. یک پرتو نور، از جمله نور لیزر، وارد چشم شما نمی شود مگر اینکه مستقیماً به سمت چشم شما نشانه رفته یا مستقیماً توسط یک جسم به داخل چشم منعکس شود. خلاء فضا چیزی برای بازتاب نور به چشم شما ندارد. تنها با افزودن هوا، گرد و غبار یا زباله، یک پرتو نور از کنار قابل مشاهده است. این باید برای هر کسی که از چراغ قوه استفاده کرده است واضح باشد. اشیایی که نور چراغ قوه شما را منعکس می کنند قابل مشاهده هستند، اما خود پرتوی که از هوای خالی تمیز عبور می کند قابل مشاهده نیست. پرتوهای لیزر از این نظر تفاوتی با چراغ قوه ندارند. هر کسی که از نشانگر لیزری برای ارائه یک ارائه استفاده کرده باشد می تواند این واقعیت را تأیید کند. وقتی یک قهرمان فیلم پرتوهای لیزری را از سفینه فضایی خود پرتاب می کند، هیچ یک از این پرتوها نباید در حین حرکت قابل مشاهده باشند. من معتقدم تولیدکنندگان سرگرمی این اصل را عمداً برای تأثیر دراماتیک اشتباه می گیرند. دیدن پرتاب فلاش نور از تفنگ بسیار چشمگیرتر از شلیک هیچ چیز قابل مشاهده ای است...hope I helped you understand the question. Roham Hesami, sixth
semester of aerospace engineering
رهام حسامی ترم ششم مهندسی هوافضا