ساعت و تقویم بدرد نخور و آینه ی سرعت سنج حقیقی
ارسال شده: شنبه ۱۴۰۰/۱۰/۱۸ - ۱۴:۴۶
ساعت و تقویم بدرد نخور و آینه ی سرعت سنج حقیقی
طبق تحقیقات باستان شناسی و دینی، کاملا مشخص و معلوم شده است که تمدن های فوق هوشمندی قبل از پیدایش انسان روی سیاره زمین، به کمال تکامل خود رسیده و ترجیح داده اند و یا مجبور شده اند که این کره خاکی را به مقصدی نا معلوم ترک کنند. در ابتدا آنها نیز به همانند انسانها ، ابزارهایی همچون ساعت برای سنجش به اصطلاح گذر زمان و یا تقویم برای شمارش روزها، هفته ها، ماه ها، فصل ها و سال ها داشته اند. ولی اتفاق بسیار عجیب و جالبی که بعد از خروج از منظومه شمسی با سرعت های خیلی زیاد می افتد اینکه، ساعت تبدیل به ابزاری خطا کار و بدرد نخور میشود. چرا که کارکرد آن اولا کند میشود، دوما اینکه مفهوم زمان کلا از بین میرود. به طور مثال در ساعت 12 منطقه ای، ما رو به خورشید هستیم. ولی در ساعت 24 منطقه ای، ما پشت به خورشید خواهیم بود و خارج از منظومه شمسی، دیگر ساعت 12 یا 24 پوچ خواهند بود. چون خورشیدی در کار نخواهد بود. همین اتفاق برای تقویم نیز روی می دهد. چون معنی تقویم، مفهومی سیاره ای و منظومه ای است و بعد از خروج، آن هم بی معنی و بدون کاربرد میشود. پس ساعت و تقویم دو مفهوم یا ابزار سنجش زمانی یا تاریخی ، برای موجودات پست و عقب مانده می باشد، که در میدان جاذبه یا گرانشی سیاره زمین به دام افتاده و توان گریز یا فرار از آن را نیز ندارند. چه برسد به سفر های کهکشانی یا کیهانی. پس اولین فعل موجودات فوق هوشمند غیر انسانی، پرتاب کردن ساعت و تقویم از داخل سفینه به بیرون آن است. تا تبدیل به یک نوع زباله کیهانی شوند. و به باور ما نیز اینچنین است! ساعت یا تقویم بیشتر به درد ظرف زباله می خورند تا علم و دانش فیزیک. اما موجودات به اصطلاح هوشمند، ابزار دیگری دارند به نام آینه، که کار آن انعکاس نور است. هر چند که همه چیز را معکوس نشان می دهد. ولی توصیه ما به شما این است، که اگر در آینده سوار اینچنین سفینه هایی شدید، هرگز درون آینه ها را نگاه نکنید. چون ممکن است اولا اصلا شما را نشان ندهند، یا اگر نشان دهند، شبیه زانبی ها و کشیده شده شوید. یا شما را با تاخیر یا وقفه نشان دهند و ... یا اینکه دچار سرگیجه، تهوع، استفراغ، بیهوشی و اغماء به دلیل اختلالات حاد عصبی و نورولوژیک مغزی شوید. آنها برای دیدن اشیا و تجهیزات داخل سفینه ، نیاز به تجهیزات اپتیکی خاصی دارند تا انحنای نور را خنثی کند و از همه بدتر اینکه با بالا رفتن سرعت سفینه ، کنش نورون های عصبی و مغزی با پالس های الکتریکی دچار مشکل شده و انسانها نه تنها بیهوش و در اغماء فرو میروند، بلکه حافظه آنها نیز دچار مشکل شده و بعدها هیچ چیزی را به خاطر نخواهند آورد. حتی اطلاعات شخصی و خصوصی خود را . خون رسانی به مغز در این شرایط بسیار سخت میشود. ولی آینه لازم است و دور انداختنی نیست. میتوان از ادغام آن با پرتو نور یا یک لیزر تکفام، ابزاری به عنوان سرعت سنج حقیقی یا شتاب سنج و ژیروسکوپ کیهانی درست کرد.
پاره خط mb طول آینه ماست. پرتو لیزر از نقطه a با زاویه 90 درجه عمودی به آینه تابانده میشود. طول بازوی ab برابر طول آینه، یعنی mb میباشد. لیزر و آینه نسبت به هم ساکن هستند و اگر سرعت سیستم (هر دو) صفر باشد، پرتو لیزر در نقطه b آشکار میشود. یعنی گوشه سمت راست آینه. اگر سرعت سیستم (هر دو آینه و لیزر) به سرعت نور نزدیک شود، کل سیستم به a' و b' منتقل میشوند. در نتیجه اینبار ، پرتو لیزر در نقطه 'm مکان قبلی b یعنی گوشه سمت چپ آینه آشکار میشود.. یعنی محل آشکار شدن انعکاس پرتو لیزر به اندازه طول خود آینه جابجا میشود و این بار 45 درجه با نقطه a' زاویه خواهد داشت. اما ما باید این سرعت سنج حقیقی یا مطلق را مدرج کنیم و اصلا کاری با واحد طول (متر) و زمان (ثانیه) نداریم . بلکه مقادیر به نسبت کسری از سرعت نور خواهد بود، نه متر یا کیلومتر بر ثانیه و ... چون قرار شد ساعت و تقویم را به ظرف زباله بی اندازیم و خود را از دست کمیت ها و استاندارد های SI و ... خلاص کنیم.
پوانكاره نخستين كسي بود كه اظهار داشت " آيا اين اتر ما واقعا وجود دارد ؟ من اعتقاد ندارم كه مشاهدات دقيقتر ما هرگز بتواند چيزي بيشتر از جابجايي هاي نسبي را آشكار كند ". بعد از اينكه انيشتين تئوري نسبيت را ارايه نمود ، سرعت پديده اي كاملا نسبي تعريف و شناخته شد . يعني در كيهان هيچ دستگاه مختصات مرجع كاملا ساكن و ممتازي نداريم كه مركزيت داشته و تمامي سرعتها نسبت به آن سنجيده شوند ، يعني نسبت به ساير دستگاها ارجحيت كامل داشته باشد. در نهايت اينكه، احتمالا امروزه اين سرعت سنج كاربرد مهمي براي ما نخواهد داشت و صرفا يك ابزار علمي براي سنجش سرعت مطلق خواهد بود و مورد استفاده اصلي آن در آينده ، براي اندازه گيري سرعت سفاين فضايي آنهم با سرعت زياد خواهد بود ، كه سرعت را تا نزديكي سرعت نور با دقت خيلي زيادي خواهد سنجيد . ساخت اين ابزار و درست عمل كردن آن پاياني خواهد بود براي نظريه نسبي بودن سرعتها در تئوري نسبيت آلبرت انيشتين و نظريات قبلي منجمله پوانكاره و تاييدي خواهد بود در مطلق و جهاني بودن سرعت تمام ناظرين يا دستگاه هاي مختصات در كيهان . نكته بسيار جالب اينكه اگر سرنشينان سفينه بتوانند سرعت دقيق خود را اندازه گيري كنند ، آنگاه اندازه گيري سرعت تمام اجسام و اجرام سماوي ممكن و مقدور خواهد بود . در نتيجه ميتوانند مكان دقيق خود را در كيهان شناسايي كنند و نقشه اي براي آن ترسيم و تصور كنند . اين ابزار يكي از نيازهاي اوليه و حياتي براي سفاين فضايي در آينده خواهد بود تا بتوانند شكل هندسي كيهان را ترسيم كنند . با ساخت سه عدد از اين سرعت سنجها كه دو به دو به هم عمود هستند و با بدست آوردن برآيند سه بردار سرعت روي محورهاي XYZ ، ميتوان سرعت درست و جهت حركت در كيهان را نيز كاملا بدست آورد كه يكي از مهمترين ابزارهاي ساخته شده توسط بشر خواهد بود تا دقيقا بدانيم كه كجا هستيم و با چه سرعتي به كجا ميرويم. و عجیب تر از همه اینکه، آلبرت رمز گشا به روش بدست آوردن عامل لورنتس – جرالد به وسیله دو دستگاه مختصات دکارتی بسنده نکرد و خودش با استفاده از یک مثلث قائم الزاویه این عامل را بازنویسی کرد و مثال آن را در واگن و ایستگاه قطار پیاده سازی کرد و ما صرفا با استفاده از یک لیزر تکفام ، نسبیت او را به طرف زوال و تباهی کشاندیم و آیا کسی میداند که چرا ضریب هوشی آلبرت کد گشا اینهمه کم بوده است؟ به قول معروف " لیزر تو مثلث آلبرت "
ترسیمات سه بعدی :
محمدرضا طباطبايي 18/10/1400
طبق تحقیقات باستان شناسی و دینی، کاملا مشخص و معلوم شده است که تمدن های فوق هوشمندی قبل از پیدایش انسان روی سیاره زمین، به کمال تکامل خود رسیده و ترجیح داده اند و یا مجبور شده اند که این کره خاکی را به مقصدی نا معلوم ترک کنند. در ابتدا آنها نیز به همانند انسانها ، ابزارهایی همچون ساعت برای سنجش به اصطلاح گذر زمان و یا تقویم برای شمارش روزها، هفته ها، ماه ها، فصل ها و سال ها داشته اند. ولی اتفاق بسیار عجیب و جالبی که بعد از خروج از منظومه شمسی با سرعت های خیلی زیاد می افتد اینکه، ساعت تبدیل به ابزاری خطا کار و بدرد نخور میشود. چرا که کارکرد آن اولا کند میشود، دوما اینکه مفهوم زمان کلا از بین میرود. به طور مثال در ساعت 12 منطقه ای، ما رو به خورشید هستیم. ولی در ساعت 24 منطقه ای، ما پشت به خورشید خواهیم بود و خارج از منظومه شمسی، دیگر ساعت 12 یا 24 پوچ خواهند بود. چون خورشیدی در کار نخواهد بود. همین اتفاق برای تقویم نیز روی می دهد. چون معنی تقویم، مفهومی سیاره ای و منظومه ای است و بعد از خروج، آن هم بی معنی و بدون کاربرد میشود. پس ساعت و تقویم دو مفهوم یا ابزار سنجش زمانی یا تاریخی ، برای موجودات پست و عقب مانده می باشد، که در میدان جاذبه یا گرانشی سیاره زمین به دام افتاده و توان گریز یا فرار از آن را نیز ندارند. چه برسد به سفر های کهکشانی یا کیهانی. پس اولین فعل موجودات فوق هوشمند غیر انسانی، پرتاب کردن ساعت و تقویم از داخل سفینه به بیرون آن است. تا تبدیل به یک نوع زباله کیهانی شوند. و به باور ما نیز اینچنین است! ساعت یا تقویم بیشتر به درد ظرف زباله می خورند تا علم و دانش فیزیک. اما موجودات به اصطلاح هوشمند، ابزار دیگری دارند به نام آینه، که کار آن انعکاس نور است. هر چند که همه چیز را معکوس نشان می دهد. ولی توصیه ما به شما این است، که اگر در آینده سوار اینچنین سفینه هایی شدید، هرگز درون آینه ها را نگاه نکنید. چون ممکن است اولا اصلا شما را نشان ندهند، یا اگر نشان دهند، شبیه زانبی ها و کشیده شده شوید. یا شما را با تاخیر یا وقفه نشان دهند و ... یا اینکه دچار سرگیجه، تهوع، استفراغ، بیهوشی و اغماء به دلیل اختلالات حاد عصبی و نورولوژیک مغزی شوید. آنها برای دیدن اشیا و تجهیزات داخل سفینه ، نیاز به تجهیزات اپتیکی خاصی دارند تا انحنای نور را خنثی کند و از همه بدتر اینکه با بالا رفتن سرعت سفینه ، کنش نورون های عصبی و مغزی با پالس های الکتریکی دچار مشکل شده و انسانها نه تنها بیهوش و در اغماء فرو میروند، بلکه حافظه آنها نیز دچار مشکل شده و بعدها هیچ چیزی را به خاطر نخواهند آورد. حتی اطلاعات شخصی و خصوصی خود را . خون رسانی به مغز در این شرایط بسیار سخت میشود. ولی آینه لازم است و دور انداختنی نیست. میتوان از ادغام آن با پرتو نور یا یک لیزر تکفام، ابزاری به عنوان سرعت سنج حقیقی یا شتاب سنج و ژیروسکوپ کیهانی درست کرد.
پاره خط mb طول آینه ماست. پرتو لیزر از نقطه a با زاویه 90 درجه عمودی به آینه تابانده میشود. طول بازوی ab برابر طول آینه، یعنی mb میباشد. لیزر و آینه نسبت به هم ساکن هستند و اگر سرعت سیستم (هر دو) صفر باشد، پرتو لیزر در نقطه b آشکار میشود. یعنی گوشه سمت راست آینه. اگر سرعت سیستم (هر دو آینه و لیزر) به سرعت نور نزدیک شود، کل سیستم به a' و b' منتقل میشوند. در نتیجه اینبار ، پرتو لیزر در نقطه 'm مکان قبلی b یعنی گوشه سمت چپ آینه آشکار میشود.. یعنی محل آشکار شدن انعکاس پرتو لیزر به اندازه طول خود آینه جابجا میشود و این بار 45 درجه با نقطه a' زاویه خواهد داشت. اما ما باید این سرعت سنج حقیقی یا مطلق را مدرج کنیم و اصلا کاری با واحد طول (متر) و زمان (ثانیه) نداریم . بلکه مقادیر به نسبت کسری از سرعت نور خواهد بود، نه متر یا کیلومتر بر ثانیه و ... چون قرار شد ساعت و تقویم را به ظرف زباله بی اندازیم و خود را از دست کمیت ها و استاندارد های SI و ... خلاص کنیم.
پوانكاره نخستين كسي بود كه اظهار داشت " آيا اين اتر ما واقعا وجود دارد ؟ من اعتقاد ندارم كه مشاهدات دقيقتر ما هرگز بتواند چيزي بيشتر از جابجايي هاي نسبي را آشكار كند ". بعد از اينكه انيشتين تئوري نسبيت را ارايه نمود ، سرعت پديده اي كاملا نسبي تعريف و شناخته شد . يعني در كيهان هيچ دستگاه مختصات مرجع كاملا ساكن و ممتازي نداريم كه مركزيت داشته و تمامي سرعتها نسبت به آن سنجيده شوند ، يعني نسبت به ساير دستگاها ارجحيت كامل داشته باشد. در نهايت اينكه، احتمالا امروزه اين سرعت سنج كاربرد مهمي براي ما نخواهد داشت و صرفا يك ابزار علمي براي سنجش سرعت مطلق خواهد بود و مورد استفاده اصلي آن در آينده ، براي اندازه گيري سرعت سفاين فضايي آنهم با سرعت زياد خواهد بود ، كه سرعت را تا نزديكي سرعت نور با دقت خيلي زيادي خواهد سنجيد . ساخت اين ابزار و درست عمل كردن آن پاياني خواهد بود براي نظريه نسبي بودن سرعتها در تئوري نسبيت آلبرت انيشتين و نظريات قبلي منجمله پوانكاره و تاييدي خواهد بود در مطلق و جهاني بودن سرعت تمام ناظرين يا دستگاه هاي مختصات در كيهان . نكته بسيار جالب اينكه اگر سرنشينان سفينه بتوانند سرعت دقيق خود را اندازه گيري كنند ، آنگاه اندازه گيري سرعت تمام اجسام و اجرام سماوي ممكن و مقدور خواهد بود . در نتيجه ميتوانند مكان دقيق خود را در كيهان شناسايي كنند و نقشه اي براي آن ترسيم و تصور كنند . اين ابزار يكي از نيازهاي اوليه و حياتي براي سفاين فضايي در آينده خواهد بود تا بتوانند شكل هندسي كيهان را ترسيم كنند . با ساخت سه عدد از اين سرعت سنجها كه دو به دو به هم عمود هستند و با بدست آوردن برآيند سه بردار سرعت روي محورهاي XYZ ، ميتوان سرعت درست و جهت حركت در كيهان را نيز كاملا بدست آورد كه يكي از مهمترين ابزارهاي ساخته شده توسط بشر خواهد بود تا دقيقا بدانيم كه كجا هستيم و با چه سرعتي به كجا ميرويم. و عجیب تر از همه اینکه، آلبرت رمز گشا به روش بدست آوردن عامل لورنتس – جرالد به وسیله دو دستگاه مختصات دکارتی بسنده نکرد و خودش با استفاده از یک مثلث قائم الزاویه این عامل را بازنویسی کرد و مثال آن را در واگن و ایستگاه قطار پیاده سازی کرد و ما صرفا با استفاده از یک لیزر تکفام ، نسبیت او را به طرف زوال و تباهی کشاندیم و آیا کسی میداند که چرا ضریب هوشی آلبرت کد گشا اینهمه کم بوده است؟ به قول معروف " لیزر تو مثلث آلبرت "
ترسیمات سه بعدی :
محمدرضا طباطبايي 18/10/1400