نسبیت به زبان ساده
-
نام: amirali
عضویت : یکشنبه ۱۳۹۳/۳/۲۵ - ۱۳:۳۴
پست: 278-
سپاس: 48
- جنسیت:
Re: نسبیت به زبان ساده
هول نشو پسر گل!superman123 نوشته شده:الان می گویم ناظر اول ناظر دوم را ساکن می بیند (البته شاید ناظر 2 درحال حرکت باشد) ناظر اول سرعت را v گرفته پس سرعت هایی که هر دو ناظر گرفتند متفاوت می باشدچرا چون که v0-v می کنیم اما ولی ناظر دوم ساکن می باشد سرعت دقیق جسم را می تواند حساب کند
شمرده و قدم به قدم بگو ببینم چی می گویی؟
فعلا این چیزی که نوشته اید غلطه.
یادتون باشه. هر ناظری خودش را ساکن می بینه و خیال میکنه بقیه در حال حرکت هستند (مثال قطار) بنابر این هر کدام از دو ناظر، ناظر دیگر را در حال حرکت با تندی
می بینند.
لطفا یک رابطه ریاضی یا فرمول به عنوان جواب به من بدهید
آنچه دانه را شکافت، آن خدای من است.
-
نام: amirali
عضویت : یکشنبه ۱۳۹۳/۳/۲۵ - ۱۳:۳۴
پست: 278-
سپاس: 48
- جنسیت:
Re: نسبیت به زبان ساده
فرمول سامان درسته چون که ناظر اول ناظر دوم را با سرعت v0 می بیند ناظر اول سرعت جسم را v می بیند و ناظر دوم v پریم می بیند پس ما باید سرعت ی که ناظر اول می گیرد را اندازه گیری کنیم از v0 کم کنیم اخ گیج شدم یک راهنمایی کنید
Re: نسبیت به زبان ساده
به لطف شماmrfane نوشته شده:سامان جان! کاملا درسته. آفرینSaman Q نوشته شده: فکر کنم بشه :
Re: نسبیت به زبان ساده
این که فرمول سامان درسته را که من گفتم. سعی کن با یک مثال مسأله را برای خودت و ما توضیح بدهی.superman123 نوشته شده:فرمول سامان درسته چون که ناظر اول ناظر دوم را با سرعت v0 می بیند ناظر اول سرعت جسم را v می بیند و ناظر دوم v پریم می بیند پس ما باید سرعت ی که ناظر اول می گیرد را اندازه گیری کنیم از v0 کم کنیم اخ گیج شدم یک راهنمایی کنید
فرض کن من توی بنز خودم نشسته ام و دارم با سرعت حرکت می کنم. سامان هم توی ژیانش نشسته و داره هم جهت با من حرکت می کنه.
شما هم که گواهینامه نداری، روی زمین ایستاده ای و ما را با حسرت نگاه می کنی. شما سرعت من را مثلا 120 و سرعت سامان را 30 اندازه گیری می کنید.
حالا به من بگو سامان سرعت من را چقدر می بیند؟
اول جواب عددی را بگو. بعد رابطه کلی را
پی نوشت: قسمت سوم هم همین الآن آماده انتشار شد.
آنچه دانه را شکافت، آن خدای من است.
-
نام: amirali
عضویت : یکشنبه ۱۳۹۳/۳/۲۵ - ۱۳:۳۴
پست: 278-
سپاس: 48
- جنسیت:
Re: نسبیت به زبان ساده
خوب. درسته.superman123 نوشته شده:باید 120-30 کنیم
بریم که داشته باشیم...
آنچه دانه را شکافت، آن خدای من است.
-
نام: amirali
عضویت : یکشنبه ۱۳۹۳/۳/۲۵ - ۱۳:۳۴
پست: 278-
سپاس: 48
- جنسیت:
Re: نسبیت به زبان ساده
پس اگر ما از دید ناظری ناظری دیگر در حال حرکت می باشد و ناظر 2 سرعت را مثلا x بگیرد باید سرعتی که ناظر اول از جسم می گیرد از سرعت خودش کم کنیمmrfane نوشته شده:خوب. درسته.superman123 نوشته شده:باید 120-30 کنیم
بریم که داشته باشیم...
Re: نسبیت به زبان ساده
با سلام مجدد
تا اینجا ما فهمیدیم که یک واقعیت خارجی داریم، و یک چیزی که ناظرها می بینند. واقعیت خارجی صرفا یکی است؛ اما ناظرهای مختلف مشاهدات مختلفی از آن دارند. (از من نپرسید کدام ناظر «درست» می بیند؛ چون خود من هم یک ناظر هستم. در واقع همه ناظرها به یک اندازه درست می بینند)
قبل از مطالعه این بخش مطمئن شوید که دو بخش قبلی را به درستی فرا گرفته اید:
بخش 1: مقدمه: سرعت نسبی است
بخش 2: نسبیت کلاسیک
__________________________________________________
بخش 3)
پایه نسبیت خاص
انیشتن دید جالبی به دنیا داشت. اولین اصلی که در نسبیت خاص بیان کرد این بود: «قوانین فیزیک باید طوری باشند که از دید همه ناظرها درست باشند.» (کسی هست که اعتراض داشته باشه؟)
آن زمان به صورت تجربی ثابت شده بود که سرعت نور ثابت است. انیشتن فرض کرد «سرعت نور حداکثر سرعت ممکن در جهان و برای همه ناظرها مقداری ثابت است.» سرعت نور را با c نشان می دهیم. مقدار عددی c اصلا برای من مهم نیست. مهم اینه که c یک مقدار ثابته.
انیشتن این دو اصل را گرفت و دائم آزمایش های مختلف را با آنها چک می کرد تا این که یک روز...
- یک روز فرض کرد که یک قطار روی ریل حرکت می کند. دو ناظر می خواهند سرعت آن را اندازه گیری کنند. ناظر اول کنار خط آهن ایستاده و ناظر دوم با سرعت مشخص
در امتداد خط آهن حرکت می کند. تنها روشی که ناظرها می توانند سرعت را اندازه گیری کنند، این است که در فواصل زمانی مشخص مکان قطار را ببینند. مشکل از اینجا شروع می شود که ناظرها برای تشخیص مکان قطار باید آن را ببینند (یعنی پرتوی نوری که از قطار گسیل می شود را دریافت کنند.) ارسال و دریافت این پرتوی نور، با مقداری تأخیر همراه است. چون رسیدن نور به ناظر مقداری طول می کشد. در این مدت تأخیر، هم قطار مقداری حرکت کرده و هم خود ناظرها! پس سرعت مشاهده شده علاوه بر همه چیزهایی که در بخش متوجه شدیم، به مقدار c هم بستگی دارد
این موضوع باعث میشه که جوابی که شما در بخش دوم به دست آوردید درست نباشه. بلکه باید مقدار خیلی کمی تغییر کنه.
تکلیف شما اینه:
1- بگویید که آیا حرفهای من مشکلی دارند یا نه؟ خصوصا تلاش کنید راهی را به ناظرها پیشنهاد دهید که بتوانند سرعت قطار را بدون وابستگی به c اندازه بگیرند.
2- لطفا توی اینترنت سرچ کنید و «تبدیلات لورنتش برای تبدیل سرعت» را پیدا کنید. لطفا از آوردن سایر تبدیلات لورنتس خود داری کنید. فعلا فقط سرعت!
_____________________________________________________________
* پی نوشت: قبل از انیشتن شخصی به اسم لورنتس این کارها را انجام داده بود، اما کارهای او بیشتر جنبه ریاضی داشت و عاری از مفهوم فیزیکی بود.
تا اینجا ما فهمیدیم که یک واقعیت خارجی داریم، و یک چیزی که ناظرها می بینند. واقعیت خارجی صرفا یکی است؛ اما ناظرهای مختلف مشاهدات مختلفی از آن دارند. (از من نپرسید کدام ناظر «درست» می بیند؛ چون خود من هم یک ناظر هستم. در واقع همه ناظرها به یک اندازه درست می بینند)
قبل از مطالعه این بخش مطمئن شوید که دو بخش قبلی را به درستی فرا گرفته اید:
بخش 1: مقدمه: سرعت نسبی است
بخش 2: نسبیت کلاسیک
__________________________________________________
بخش 3)
پایه نسبیت خاص
انیشتن دید جالبی به دنیا داشت. اولین اصلی که در نسبیت خاص بیان کرد این بود: «قوانین فیزیک باید طوری باشند که از دید همه ناظرها درست باشند.» (کسی هست که اعتراض داشته باشه؟)
آن زمان به صورت تجربی ثابت شده بود که سرعت نور ثابت است. انیشتن فرض کرد «سرعت نور حداکثر سرعت ممکن در جهان و برای همه ناظرها مقداری ثابت است.» سرعت نور را با c نشان می دهیم. مقدار عددی c اصلا برای من مهم نیست. مهم اینه که c یک مقدار ثابته.
انیشتن این دو اصل را گرفت و دائم آزمایش های مختلف را با آنها چک می کرد تا این که یک روز...
- یک روز فرض کرد که یک قطار روی ریل حرکت می کند. دو ناظر می خواهند سرعت آن را اندازه گیری کنند. ناظر اول کنار خط آهن ایستاده و ناظر دوم با سرعت مشخص
در امتداد خط آهن حرکت می کند. تنها روشی که ناظرها می توانند سرعت را اندازه گیری کنند، این است که در فواصل زمانی مشخص مکان قطار را ببینند. مشکل از اینجا شروع می شود که ناظرها برای تشخیص مکان قطار باید آن را ببینند (یعنی پرتوی نوری که از قطار گسیل می شود را دریافت کنند.) ارسال و دریافت این پرتوی نور، با مقداری تأخیر همراه است. چون رسیدن نور به ناظر مقداری طول می کشد. در این مدت تأخیر، هم قطار مقداری حرکت کرده و هم خود ناظرها! پس سرعت مشاهده شده علاوه بر همه چیزهایی که در بخش متوجه شدیم، به مقدار c هم بستگی دارد
این موضوع باعث میشه که جوابی که شما در بخش دوم به دست آوردید درست نباشه. بلکه باید مقدار خیلی کمی تغییر کنه.
تکلیف شما اینه:
1- بگویید که آیا حرفهای من مشکلی دارند یا نه؟ خصوصا تلاش کنید راهی را به ناظرها پیشنهاد دهید که بتوانند سرعت قطار را بدون وابستگی به c اندازه بگیرند.
2- لطفا توی اینترنت سرچ کنید و «تبدیلات لورنتش برای تبدیل سرعت» را پیدا کنید. لطفا از آوردن سایر تبدیلات لورنتس خود داری کنید. فعلا فقط سرعت!
_____________________________________________________________
* پی نوشت: قبل از انیشتن شخصی به اسم لورنتس این کارها را انجام داده بود، اما کارهای او بیشتر جنبه ریاضی داشت و عاری از مفهوم فیزیکی بود.
آخرین ویرایش توسط mrfane یکشنبه ۱۳۹۳/۴/۱۵ - ۱۹:۳۷, ویرایش شده کلا 1 بار
آنچه دانه را شکافت، آن خدای من است.
-
نام: amirali
عضویت : یکشنبه ۱۳۹۳/۳/۲۵ - ۱۳:۳۴
پست: 278-
سپاس: 48
- جنسیت:
Re: نسبیت به زبان ساده
از دید ناظر اول ناظر دوم در حال حرکت است ولی باید مکان قطار را ببینند چون فرمول سرعت m/s2 بود حالا هر دو ناظر یک سرعتی را می گیرند بنابراین فرمولی که سامان جان بار قبل داد در این جا مورد استفاده قرار می گیرد ناظر ساکن را - ساکن متغییر می کنیم و سرعت قطار بدست می اید (درست بود )
Re: نسبیت به زبان ساده
قسمت قرمز را یا نفهمیدم، یا اشتباهه.superman123 نوشته شده:از دید ناظر اول ناظر دوم در حال حرکت است ولی باید مکان قطار را ببینند چون فرمول سرعت m/s2 بود حالا هر دو ناظر یک سرعتی را می گیرند بنابراین فرمولی که سامان جان بار قبل داد در این جا مورد استفاده قرار می گیرد ناظر ساکن را - ساکن متغییر می کنیم و سرعت قطار بدست می اید (درست بود )
فرمولی که سامان نوشته بود در مکانیک کلاسیک کاملا درسته. حرفی نیست. اما حالا وارد نسبیت شده ایم. نسبیت فقط و فقط با همان دو فرضی که عرض کردم کارش را شروع می کند و به باقی روابط با دیده تردید نگاه می کند.
لطفا یک بار دیگر بخش 3 مقاله را بخوانید. آنجا توضیح داده ام که چرا با فرض محدود بودن سرعت نور و با در نظر گرفتن فرایند اندازه گیری، رابطه سامان دیگر در نسبیت خاص معتبر نیست.
لطفا تکالیف را هم آن طور که خواستم انجام دهید.
آنچه دانه را شکافت، آن خدای من است.
-
نام: amirali
عضویت : یکشنبه ۱۳۹۳/۳/۲۵ - ۱۳:۳۴
پست: 278-
سپاس: 48
- جنسیت:
Re: نسبیت به زبان ساده
شاید بتوانم، شاید نتوانم. به هر حال به عنوان یک شغل جانبی مشغول تدریس هستم.superman123 نوشته شده:ببینم شما می توانی خودت یک کتاب بنویسی بعد به ما بدهی
اما اگر دنبال این هستی که کارت راحت بشه، نه! شاگردامم می دانند که چقدر از اذیت کردن دانش آموزان لذت می برم. یک مقدار اون مخ را از آکبند در بیاور پسر جان!
گذشته از شوخی، یا بگو کجا را ابهام داری، یا از یادگرفتن نسبیت خاص توبه کن. پست های اولی که در این تاپیک گذاشته بودند را من کاملا قبول دارم. نسبیت چیزی نیست که بشه با «یک توضیح مختصر» جمع و جورش کرد.
آنچه دانه را شکافت، آن خدای من است.
-
نام: amirali
عضویت : یکشنبه ۱۳۹۳/۳/۲۵ - ۱۳:۳۴
پست: 278-
سپاس: 48
- جنسیت:
Re: نسبیت به زبان ساده
با استفاده از اختلاف سرعتmrfane نوشته شده:با سلام مجدد
تا اینجا ما فهمیدیم که یک واقعیت خارجی داریم، و یک چیزی که ناظرها می بینند. واقعیت خارجی صرفا یکی است؛ اما ناظرهای مختلف مشاهدات مختلفی از آن دارند. (از من نپرسید کدام ناظر «درست» می بیند؛ چون خود من هم یک ناظر هستم. در واقع همه ناظرها به یک اندازه درست می بینند)
قبل از مطالعه این بخش مطمئن شوید که دو بخش قبلی را به درستی فرا گرفته اید:
بخش 1: مقدمه: سرعت نسبی است
بخش 2: نسبیت کلاسیک
__________________________________________________
بخش 3)
پایه نسبیت خاص
انیشتن دید جالبی به دنیا داشت. اولین اصلی که در نسبیت خاص بیان کرد این بود: «قوانین فیزیک باید طوری باشند که از دید همه ناظرها درست باشند.» (کسی هست که اعتراض داشته باشه؟)
آن زمان به صورت تجربی ثابت شده بود که سرعت نور ثابت است. انیشتن فرض کرد «سرعت نور حداکثر سرعت ممکن در جهان و برای همه ناظرها مقداری ثابت است.» سرعت نور را با c نشان می دهیم. مقدار عددی c اصلا برای من مهم نیست. مهم اینه که c یک مقدار ثابته.
انیشتن این دو اصل را گرفت و دائم آزمایش های مختلف را با آنها چک می کرد تا این که یک روز...
- یک روز فرض کرد که یک قطار روی ریل حرکت می کند. دو ناظر می خواهند سرعت آن را اندازه گیری کنند. ناظر اول کنار خط آهن ایستاده و ناظر دوم با سرعت مشخص
در امتداد خط آهن حرکت می کند. تنها روشی که ناظرها می توانند سرعت را اندازه گیری کنند، این است که در فواصل زمانی مشخص مکان قطار را ببینند. مشکل از اینجا شروع می شود که ناظرها برای تشخیص مکان قطار باید آن را ببینند (یعنی پرتوی نوری که از قطار گسیل می شود را دریافت کنند.) ارسال و دریافت این پرتوی نور، با مقداری تأخیر همراه است. چون رسیدن نور به ناظر مقداری طول می کشد. در این مدت تأخیر، هم قطار مقداری حرکت کرده و هم خود ناظرها! پس سرعت مشاهده شده علاوه بر همه چیزهایی که در بخش متوجه شدیم، به مقدار c هم بستگی دارد
این موضوع باعث میشه که جوابی که شما در بخش دوم به دست آوردید درست نباشه. بلکه باید مقدار خیلی کمی تغییر کنه.
تکلیف شما اینه:
1- بگویید که آیا حرفهای من مشکلی دارند یا نه؟ خصوصا تلاش کنید راهی را به ناظرها پیشنهاد دهید که بتوانند سرعت قطار را بدون وابستگی به c اندازه بگیرند.
2- لطفا توی اینترنت سرچ کنید و «تبدیلات لورنتش برای تبدیل سرعت» را پیدا کنید. لطفا از آوردن سایر تبدیلات لورنتس خود داری کنید. فعلا فقط سرعت!
_____________________________________________________________
* پی نوشت: قبل از انیشتن شخصی به اسم لورنتس این کارها را انجام داده بود، اما کارهای او بیشتر جنبه ریاضی داشت و عاری از مفهوم فیزیکی بود.