سلام
به نظر شما کدامیک از این دو رشته برای تحصیل مناسب است و البته برای عرصه ی فناوری هسته ای کشور مفیدتره؟ تفاوت بین این دو رشته در چیست؟ باسپاس
**************************
DARKENERGY
* لطفا فاصله استاندارد بین کلمات رو رعایت کنید
تشکر
آخرین ویرایش توسط DARKENERGY دوشنبه ۱۳۹۳/۱/۲۵ - ۰۰:۱۲, ویرایش شده کلا 6 بار
دلیل:فاصله بین کلمات
فیزیک هسته ای مستقیماً یکی از گرایش های رشته فیزیک هستش.اما مهندسی هسته ای جزو گرایشات اصلی در رشته ی فیزیک نیست ولی بچه های فیزیک هم می تونن این رشته رو انتخاب کنن.غیر از ما(بچه های فیزیک)، کسانی هم که کارشناسی این رشته هارو دارن می تونن در کارشناسی ارشد ، رشته ی مهندسی هسته ای رو انتخاب کنن: مهندسی برق ، مهندسی مکانیک ، مهندسی شیمی ، مهندسی مواد .رشته ی مهندسی هسته ای خودش سه گرایش داره: 1- مهندسی پرتو پزشکی 2- مهندسی راکتور 3- کاربرد پرتوها
کسانی که رشته ی مهندسی هسته ای می خونن بیشتر کاربرد فیزیک هسته ای رو یاد می گیرند ( علم + کاربرد) اما کسانی که فیزیک هسته ای میخونن بر علم فیزیک هسته ای مسلط تر هستند.
در ارشد و برای کار پروژه انایی که مهندسی خوندن دروس کاربردی تری می خوانند
مثلا بچه های فیزیک هسته ای دروس راکتور و فیزیک هسته ای 1و2 را دارند اما مهندسی هسته ای ها باتوجه به گرایشی که دارن دروس دیگری را می خوانند مثلا بچه های گرایش کاربرد پرتوها دروسی که تو این زمینه باشه رو میخونن ولی بچه های راکتور دروس راکتوری رو میخونن.--
حالا میریم سراغ تفاوت: با توجه به توضیحات بالا تا اندازه ای فرقشون مشاهده می شود اما برای بیشتر: بچه های هسته ای بیشتر میتونن روی پروژه های تئوری کار کنن(چون این دروس رو بیشتر میخونن) و ولی مهندسی هسته ای دروسشون همه کاربردی هست در صنعت و پزشکی و .....
برای حوزه فناوری هسته ای بیشتر مهندسی هسته ای کاربردی است اما نیاز به تئوری های جدید و نظریه های قدرتمند برای
پیشرفت های جدید نیز لازم است.
شریف-شهید بهشتی-تهران-شیراز-دانشگاه امیرکبیر تو زمینه فیزیک پلاسما و لیزر وانرژی بالا خیلی قوی است. همچنین در زمینه مهندسی و فیزیک هسته ای بطوری که اکثر اساتید گروه هسته ای از اعضا سازمان انرژی اتمی اند
در خارج دانشگاه Princeton University- امریکا
(۲) Harvard University- امریکا
(۳) Stanford University- امریکا
(۴) Massachusetts Institute of Technology- امریکا
(۵) University of Cambridge- انگلستان
(۶) University of Oxford- انگلستان
(۷) California Institute of Technology- امریکا
(۸) ETH Zurich- سوئیس
(۹) Imperial College London- انگلستان
(۱۰) University of Chicago- امریکا
-دانشگاه ملی تحقیقات هسته ای MEPHI (موسسه فیزیک مهندسی مسکو)
مراکز تحقیقاتی
مرکز اروپایی تحقیقات هسته ای (سرن ، سوئیس)
آزمایشگاه ملی بروکهاون (BNL، ایالات متحده آمریکا)
آزمایشگاه ملی لوس آلاموس (LANL، ایالات متحده آمریکا)
آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور (LLNL، ایالات متحده)
آزمایشگاه ملی شتاب دهنده انریکو فرمی (Fermilab، ایالات متحده)
الکترون سنکروترون آلمانی (DESY، آلمان)
انستیتوی آسمونی فیزیک انجمن ماکس پلانک (آلمان)
مرکز تابش اروپایی سنکروترون (ESRF، گرنوبل، فرانسه)
راکتور تجربی بین المللی گرمای هسته ای (ITER، فرانسه)
مرکز پزشکی دانشگاهی (هلند)
سازمان تحقیقات شتاب دهنده انرژی بالا (KEK، ژاپن)
انستیتوی ملی فیزیک هسته ای (INFN، ایتالیا
راستش فکر می کنم بین این 2 شاخه همه خوب است.
اما این چیزها را با ما است
رفتن به بهترین قیمت از هر قیمتی
مهم نیست که در چه چیزی مهارت داریم
ما باید بیشتر تلاش کنیم تا خودمان را مطالعه کنیم.
هرچه کوشا تر ، کار بیشتر حتی بیشتر บาคาร่า