فضاران روشی برای کوتاه کردن مسیر های طولانی بین سیاره ای است چگونگی عملکرد ان اینگونه است که با منقبض کردن فضا میتوان مسیر ها را از میلیون ها کیلومتر به اندازه ی تعیین شده کاهش داد که اندازه ای بسیار بسیار ناچیز است.
برای راحتی درک مطلب میتونم بگم اگه یک صفحه کاغذی به عنوان فضا حسابش کنیم و دو کنج از کاغذ یکی با بالا راست و دیگری پایین چپ یکی زمین و دیگری مشتری باشد چسباندن این دوسر باعث کمتر شدن مسیر میشود.
اما هنوز این تکنولوژی به حقیقت نپیوسته
اگه کسی اطلاع بیشتری درباره فرایندش داره بگه ممنون میشم
سلام دوست خوبم/ بسط دادن یک فضا در هندسه ی ریمانی نیاز به یک انرزی فوقالعاده دارد( بسط دادن در اینجا به معنی گسترش و یا کاهش دادن فضاست ) . برای به وقوع پیوستن چنین انرزی چندین را حل وجود دارد که از نظر فیزیک نظری و کوانتومی قابل اجراست.
اولین روش تکینه کردن یک نقطه از فضاست. به این صورت که در یک نقطه از فضا انرزی فوق العاده ای رو شارش کنیم. خم کردن این گونه محیط هم از نظر نسبیت عام هیچ ممانعتی ندارد.
دومین روش استفاده از انرزی منفی و یا ضد گرانش است که باعث مکیده شدن فضاست. این موضوع در برسی کوانتومی بودن گسیل از آینه صحت دارد.
سومین روش گرفتن این انرزی از نقاط مایل به اثر سیاهچاله هاست
چهارمین روش گذرهای مابین فضایی یا به عبارتی در هم تنیدگی کوانتومی( این روش در آزمایشگاه برای یه الکترون شدنی ولی برای تمام اتم های متصل به هم در حال حاضر امکان نداردو این روش نیازی به خم فضا هم ندارد.
و چندین روش دیگر....
