شتاب جاذبه
-
نام: amirali
عضویت : یکشنبه ۱۳۹۳/۳/۲۵ - ۱۳:۳۴
پست: 278-
سپاس: 48
- جنسیت:
شتاب جاذبه
فرض کنید یک توپ را در خلا می گذاریم جاذبه ای بر جسم وارد نمی شود حالا دو تا کره ی زمین با شتاب جاذبه های هم اندازه و جرم یکسان و خلاصه همه ی شرایط یکسان را در فاصله های یکسان از توپ قرار می دهیم توپ به کدام سمت حرکت می کند و چرا ؟
شما دسترسی جهت مشاهده فایل پیوست این پست را ندارید.
- You-See
نام: U30
محل اقامت: تهران
عضویت : یکشنبه ۱۳۹۳/۵/۱۹ - ۱۹:۰۵
پست: 1280-
سپاس: 787
- جنسیت:
تماس:
Re: شتاب جاذبه
بصورت خیلی خیلی ساده از خودت بپرس اگر به یک سمت برود، در صورت یکی بودن همه شرایط، چرا این اتفاق می افتد؟
جواب: در صورت یکی بودن همه شرایط به هیچ سمتی نمی رود.
اضافات:
هیچ وقت همه شرایط یکی نمی شود. ناهمگنی موضعی جاذبه، ناهمگنی موضعی توپ، لرزش های اتم های همه اجسام، و در ریز ترین حالت خودش اتفاقات کوانتومی همگی دست به دست هم می دن تا بالاخره بعد از چندین سال توپ به یک سمت برود.
جواب: در صورت یکی بودن همه شرایط به هیچ سمتی نمی رود.
اضافات:
هیچ وقت همه شرایط یکی نمی شود. ناهمگنی موضعی جاذبه، ناهمگنی موضعی توپ، لرزش های اتم های همه اجسام، و در ریز ترین حالت خودش اتفاقات کوانتومی همگی دست به دست هم می دن تا بالاخره بعد از چندین سال توپ به یک سمت برود.
دوستای گلم حمایت کنید : https://cafebazaar.ir/app/com.nikanmehr.marmarxword/
Re: شتاب جاذبه
superman123 نوشته شده:فرض کنید یک توپ را در خلا می گذاریم جاذبه ای بر جسم وارد نمی شود حالا دو تا کره ی زمین با شتاب جاذبه های هم اندازه و جرم یکسان و خلاصه همه ی شرایط یکسان را در فاصله های یکسان از توپ قرار می دهیم توپ به کدام سمت حرکت می کند و چرا ؟
از سؤال خوبتون ممنونم.
جواب سؤال شما اینه که به هیچ سمتی حرکت نمی کند.
لابد شما می پرسید، پس آن اجسامی که مثلا در مدار زمین هستند و چنین تقارنی ندارند؛ چرا هیچ نیرویی حس نمی کنند؟
واقعیت این است که همه آن فیلم هایی که از ایستگاه فضایی به ما نشان داده اند که در آنها فضانوردان در «شرایط بی وزنی» هستند، یک نکته کوچک دارند که معمولا از یاد می رود. ایستگاه فضایی و همه ماهواره ها و حتی ماه و حتی اجسام دورتر، همه در قید جاذبه زمین هستند. مثلا ایستگاه فضایی اگر در قید جاذبه زمین نبود که تا حالا از منظومه شمسی خارج شده بود
می پرسید «پس اون فیلم ها چی هستند؟»
در سطح زمین هم اگر کابل آسانسوری پاره شود، کسانی که داخل آن هستند در مدت سقوط احساس بی وزنی می کنند. (قبوله یا نه؟) همین اتفاق برای فضانوردان ایستگاه فضایی هم می افتد. هر چیزی که در مدار زمین می چرخد، در واقع در حال سقوط به سمت زمین است، منتها سرعت اولیه مماسی (یعنی افقی) آن طوری تنظیم شده که نیروی گرانش جسم با نیروی گریز از مرکز آن مساوی باشد.
آنچه دانه را شکافت، آن خدای من است.
-
نام: amirali
عضویت : یکشنبه ۱۳۹۳/۳/۲۵ - ۱۳:۳۴
پست: 278-
سپاس: 48
- جنسیت:
Re: شتاب جاذبه
ببخشید حرف شما درست است اما چرا ایستگاه فضایی از مدار زمین خارج شود به سمت بیرون از منظومه شمسی می رود مگر سیارات دیگر حساب نیستند
Re: شتاب جاذبه
superman123 نوشته شده:ببخشید حرف شما درست است اما چرا ایستگاه فضایی از مدار زمین خارج شود به سمت بیرون از منظومه شمسی می رود مگر سیارات دیگر حساب نیستند
منظورم این بود که به خط مستقیم به حرکت خودش ادامه می دهد. درست مثل فضاپیمای کاسینی که از منظومه سمشی خارج شد. البته شما درست می کویید. احتمال اندکی هم وجود دارد که در میدان گرانشی یک سیاره دیگر گرفتار شود، و احتمال خیلی کمتری هم هست که به یکی از سیاره ها برخورد کند.
آنچه دانه را شکافت، آن خدای من است.
- You-See
نام: U30
محل اقامت: تهران
عضویت : یکشنبه ۱۳۹۳/۵/۱۹ - ۱۹:۰۵
پست: 1280-
سپاس: 787
- جنسیت:
تماس:
Re: شتاب جاذبه
یعنی من صورت سوال رو بد فهمیدم؟
دو جسم اندازه زمین بود با یک توپ ها..
دو جسم اندازه زمین بود با یک توپ ها..
دوستای گلم حمایت کنید : https://cafebazaar.ir/app/com.nikanmehr.marmarxword/
Re: شتاب جاذبه
پرسش جالبی بود. همانطور که سایر کاربران هم اشاره کرده اند، سیستم در وضعیت متعادلی قرار دارد و توپ ثابت می ماند.
البته در دنیای اجرام آسمانی، چون در عمل نوسانات و اغتشاشات گرانشی کوچکی وجود دارند، بالاخره در لحظاتی، توپ به
یکی از کرات اندکی نزدیکتر می شود و شروع به سقوط می کند.
چنین اجرامی در واقعیت، معمولا تشکیل یک سیستم دوتائی می دهند که به گرد مرکز جرم مشترکشان، گردش می کنند.
این وضعیت پایدارتر است. حتی گمان می رود که خورشید ما هم دارای یک دوقلو است (به نام HD 162826 که احتمالا 110 سال
نوری از منظومه ما فاصله دارد)
البته در دنیای اجرام آسمانی، چون در عمل نوسانات و اغتشاشات گرانشی کوچکی وجود دارند، بالاخره در لحظاتی، توپ به
یکی از کرات اندکی نزدیکتر می شود و شروع به سقوط می کند.
چنین اجرامی در واقعیت، معمولا تشکیل یک سیستم دوتائی می دهند که به گرد مرکز جرم مشترکشان، گردش می کنند.
این وضعیت پایدارتر است. حتی گمان می رود که خورشید ما هم دارای یک دوقلو است (به نام HD 162826 که احتمالا 110 سال
نوری از منظومه ما فاصله دارد)
شما دسترسی جهت مشاهده فایل پیوست این پست را ندارید.
اگر دانش را به خاطر کسب درآمد فرا میگیرید؛ به حق آنهایی که به خاطر خود، علم و دانش اندوختهاند تجاوز کردهاید - آندره ژید