زندگينامه دانشمندان - دانشمند : رابرت گدارد
در روز پنجم اكتبر سال 1882 در ورسستر، از ايالت ماساچوستآمريكا متولد شد.
1908
از موسسه پلي تكنيك ورمستر فارغ التحصيل مي شود.
1911
به دريافت درجه دكترا در رشته فيزيك از دانشگاه كلارك ماساچوست نايل مي شود.
1912
به مدت يك سال در دانشگاه پرينستون كار مي كند و در آنجا متقاعد مي شود كه كار او در زمينه موشك مي تواند امكان مسافرت در فضا را عملي سازد.
1914
در ژوئيه، اختراعات وي، از جمله سوختهاي پيشران دهانه ها، جعبه احتراق و موشكهاي چند مرحله اي به ثبت مي رسند.
1917
با دريافت 5000 دلار پاداش از طرف موسسه اسميتسونين، در شهر واشنگتن، گدارد شروع به كار بر روي موشكي مي شود كه قادر خواهد بود تا ارتفاعات بسيار زياد پرواز كند. او در كار ساخت موشكهاي نظامي نيز فعاليت مي كند.
1919
كتابي تحت عنوان روشي براي رسيدن به ارتفاعات خيلي بالا چاپ مي كند. استاد فيزيك در دانشگاه كلارك مي شود.
23 ـ 1920
براي اداره اردناس نيروي دريايي آمريكا، در كارخانه باروت سازي ايندين هد مريلند روي مقدار خرجهاي موشك و پرتاب كننده ها كار مي كند.اولين موتور موشك با سوخت مايع «بنزين و اكسيژن مايع) را مورد آزمايش قرار مي دهد.
1926
در 16 مارس، اولين موشك با سوخت مايع را از مزرعه عمه خود در ابرن، نزديك «ورسستر» با موفقيت به فضا پرتاب مي كند. اين پرواز ثانيه به طول مي انجامد و موشك به ارتفاع 5/12 متري (41 پايي) مي رسد.
1930
به پاس تحقيق در مورد ساخت موشك، از طرف «بنياد گاگنهايم» مبلغ 50000 دلار پاداش دريافت مي دارد.
1935
سرعت يكي از موشكهاي گدارد از سرعت صوت فراتر مي رود و اين اولين باري بود كه چنين كاري ميسر مي شد.
1937
يكي ديگر از موشكهاي گدارد به ارتفاع حدود 5/2 كيلومتري (55/1 مايلي) مي رسد.
1941
شروع به كار براي نيروي دريايي آمريكا در آناپوليس مريلند مي كند. كتاب توسعه موشك: نتايج تحقيقات انجام شده درباره پرواز موشكها با سوخت مايع، بين سالهاي 41 ـ 1929، را به زير چاپ مي برد.
1945
در دهم اوت، گدارد در بالتيمور، مريلند، زندگي را بدرود گفت.
1908
از موسسه پلي تكنيك ورمستر فارغ التحصيل مي شود.
1911
به دريافت درجه دكترا در رشته فيزيك از دانشگاه كلارك ماساچوست نايل مي شود.
1912
به مدت يك سال در دانشگاه پرينستون كار مي كند و در آنجا متقاعد مي شود كه كار او در زمينه موشك مي تواند امكان مسافرت در فضا را عملي سازد.
1914
در ژوئيه، اختراعات وي، از جمله سوختهاي پيشران دهانه ها، جعبه احتراق و موشكهاي چند مرحله اي به ثبت مي رسند.
1917
با دريافت 5000 دلار پاداش از طرف موسسه اسميتسونين، در شهر واشنگتن، گدارد شروع به كار بر روي موشكي مي شود كه قادر خواهد بود تا ارتفاعات بسيار زياد پرواز كند. او در كار ساخت موشكهاي نظامي نيز فعاليت مي كند.
1919
كتابي تحت عنوان روشي براي رسيدن به ارتفاعات خيلي بالا چاپ مي كند. استاد فيزيك در دانشگاه كلارك مي شود.
23 ـ 1920
براي اداره اردناس نيروي دريايي آمريكا، در كارخانه باروت سازي ايندين هد مريلند روي مقدار خرجهاي موشك و پرتاب كننده ها كار مي كند.اولين موتور موشك با سوخت مايع «بنزين و اكسيژن مايع) را مورد آزمايش قرار مي دهد.
1926
در 16 مارس، اولين موشك با سوخت مايع را از مزرعه عمه خود در ابرن، نزديك «ورسستر» با موفقيت به فضا پرتاب مي كند. اين پرواز ثانيه به طول مي انجامد و موشك به ارتفاع 5/12 متري (41 پايي) مي رسد.
1930
به پاس تحقيق در مورد ساخت موشك، از طرف «بنياد گاگنهايم» مبلغ 50000 دلار پاداش دريافت مي دارد.
1935
سرعت يكي از موشكهاي گدارد از سرعت صوت فراتر مي رود و اين اولين باري بود كه چنين كاري ميسر مي شد.
1937
يكي ديگر از موشكهاي گدارد به ارتفاع حدود 5/2 كيلومتري (55/1 مايلي) مي رسد.
1941
شروع به كار براي نيروي دريايي آمريكا در آناپوليس مريلند مي كند. كتاب توسعه موشك: نتايج تحقيقات انجام شده درباره پرواز موشكها با سوخت مايع، بين سالهاي 41 ـ 1929، را به زير چاپ مي برد.
1945
در دهم اوت، گدارد در بالتيمور، مريلند، زندگي را بدرود گفت.
منبع : دانشنامه رشد