سحابی تاریک بارنارد ۶۸ستاره ها کجا رفته اند؟ چیزی که ستاره شناسان مدتها به عنوان یک حفره در آسمان تصور می کردند، یک ابر مولکولی تاریک است. تراکم بیش از حد گرد و غبار گاز مولکولی در اینجا نور ستارگان پس زمینه را جذب می کند و اجازه نمی دهد تا به بیرون از این محدوده تابیده شوند. فضای ترسناک اطراف کمک می کند تا بخش های داخلی این ابر مولکولی به سردترین و منزوی ترین مکان در فضا مبدل شود.
اعتبار عکس: FORS Team, 8.2-meter VLT Antu, ESO
یکی از بارزترین شاخصه های این سحابی جذبی تاریک وجود یک ابر در جهت صورت فلکی مارافسای (حوا) بنام بارنارد ۶۸ است که در مرکز تصویر قابل مشاهده است. اینکه هیچ ستاره ای در میانه ی آن دیده نمی شود، بدلیل نزدیکی بارنارد ۶۸ نسبت به ما است. این سحابی تاریک ۵۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد و نیم سال نوری گستردگی دارد. هنوز نمی دانیم که ابرهای مولکولی مانند بارنارد ۶۸ چگونه شکل می گیرند، اما می دانیم که این ابر جایگاه تولد ستارگان جدید می باشند. بررسی ها نشان داده ذرات داخل بارنارد ۶۸ بالاخره در اثر نیروی گرانش روی هم سقوط می کنند و یک منظومه ستاره ای جدید را می سازند. برای دیدن جزئیات بیشتر داخل ابر بهتر است در طول موج های نور فروسرخ به درون آن نگاه کنیم. |
