کشف ابر سیاهچاله ای در یک کهکشان کوچک!

ستاره شناسان با استفاده از داده های تلسکوپ فضایی هابل و رصدخانه جمینی، سیاهچاله ای یافته اند که ۲۱ میلیون برابر جرم خورشید دارد و در یک کهکشان کوتوله فوق فشرده قرار دارد.

تصویری هنری از سیاهچاله پر جرم کهکشان کوتوله M60-UCD1

این سیاهچاله پنج برابر جرم سیاهچاله مرکزی راه شیری را دارد و در داخل یکی از متراکم ترین کهکشان های شناخته شده قرار دارد. کهکشان کوتوله M60-UCD1 که ۱۴۰ میلیون ستاره دارد، قطری به اندازه ی ۳۰۰ سال نوری دارد و تنها یک پانصدم قطر کهکشان ما دارد. اگر شما در یک کهکشان کوتوله زندگی میکردید در آسمان شب حداقل یک میلیون ستاره با چشم غیر مسلح می توانستید مشاهده کنید، این در حالی است که در آسمان شب ما، تنها ۴۰۰۰ ستاره قابل مشاهده است. یافته ها تایید می کند که در جهان تعداد زیادی کهکشان فشرده با سیاهچاله های پرچرم وجود دارد، همچنین مشاهدات پیشنهاد می کند که کهکشان های کوتوله ممکن است باقی ماندۀ کهکشان های بزرگ باشند که در طول برخورد با کهکشان های دیگر از هم جدا شده و بصورت جزایر کوچکی از ستاره های منزوی تشکیل شده باشند.

آنیل ست منجم دانشگاه یوتا گفت: « ما هیچ راهی که شما بتوانید یک سیاهچاله بسیار بزرگ را در درون یک جرم کوچک بسازید نمی دانیم. تیم ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ هابل و تلسکوپ ۸ متری جمینی و مادون قرمز هاوایی توانستند کهکشان M60-UCD1 را مشاهده کنند و جرم آن را محاسبه کنند. تصاویر هابل اطلاعاتی درباره قطر کهکشان ها و تراکم ستاره ها فراهم کرد و تلسکوپ جمینی حرکات ستاره ها که تحت تاثیر کشش گرانشی سیاهچاله بودند را اندازه گیری کرد، در نتیجه با استفاده از این داده ها دانشمندان توانستند جرم سیاهچاله را محاسبه کنند.»

تصویری از کهکشان مسیه ۶۰ و کهکشان کوتوله M60-UCD1

سیاهچاله ها اجرام بسیار فشرده ای هستند که نیروی گرانش در آنها بسیار قوی است که حتی نور هم نمی تواند از آنها فرار کند. سیاهچاله های پرچرم حداقل یک میلیون برابر جرم خورشید ما دارند و تصور می شود در مرکز بسیاری از کهکشان ها وجود داشته باشند. سیاهچاله مرکزی راه شیری جرم چهار میلیون خورشید را دارد و سیاهچاله این کهکشان که کمتر از یک درصد جرم راه شیری دارد از آن سنگین تر است و جرم ۲۱ میلیون خورشید و ۱۵ درصد از جرم کلی کهکشان کوتوله را دارد. این کشف از این نظر بسیار شگفت انگیز است که کهکشان راه شیری ۵۰۰ برابر بزرگتر و ۱۰۰۰ برابر سنگین تر از کهکشان کوتوله M60-UCD1 است.

توضیح دانشمندان این است که کهکشان کوتوله M60-UCD1 قسمتی از کهکشان بزرگی با ده میلیارد ستاره بوده اما زمانی که از نزدیکی مرکز یک کهکشان بزرگتر بنام مسیه ۶۰ گذشته، بخشی از آن شامل ستاره ها و ماده تاریک به مسیه ۶۰ پیوسته است. تیم تحقیقاتی معتقد است که M60-UCD1 در نهایت ممکن است بطور کامل با مسیه ۶۰ ادغام شود که سیاهچاله ای با جرم ۴٫۵ میلیارد برابر خورشید و هزار برابر بزرگتر از سیاهچاله مرکزی کهکشان راه شیری را دارد. زمانی که این اتفاق بیفتد سیاهچاله های هر دو کهکشان نیز با هم ترکیب خوهند شد، این کهکشان ها ۵۰ میلیون سال نوری از هم فاصله دارند.

bigbangpage.com