مردی که چشم ما را به روی جهان گشود!

۴۰۵ سال پیش در چنین روزهایی گالیلئو گالیله برای نخستین بار تلسکوپ ساخته خود را در شهر ونیز ایتالیا به نمایش گذاشت. گالیله یکی از پایه گذاران تحول علمی و گذار به دوران نوین دانش بود ، کسی که با ابداع تلسکوپ و مشاهده به آسمان و سیارات دور دست منظومه شمسی چشم ما را به روی جهان گشود.

به گزارش بیگ بنگ، ۴۰۵ سال پیش در چنین روزهایی یعنی در ۲۵ آگوست سال ۱۶۰۹ میلادی گالیلئو گالیله دانشمند و مخترع سرشناس ایتالیایی برای نخستین بار تلسکوپ خود را به نمایش گذاشت. گالیله اولین رصد خود از آسمان را در ۳۰ نوامبر ۱۶۰۹ انجام داد. همچنین ساختار هیچ دستگاه علمی به اندازه تلسکوپ ساده نیست. یک لنز یا یک آینه نور را جمع آوری و متمرکز می کند. سپس یک لنز دیگر تصویر را بزرگنمایی کرده و امکان دیدن آن چیزی را فراهم می کند که چشم انسان به تنهایی هرگز قادر به دیدن آن نیست. یکی از دلایل شهرت زیاد گالیله تایید نظریه کپرنیک دانشمند و ستاره شناس سرشناس لهستانی در خصوص مرکزیت خورشید و گردش زمین بدور خورشید بوده است.

گالیلئو گالیله در ۱۵ فوریه سال ۱۵۶۴ در شهری پیزای ایتالیا و در یک خانواده پر جمعیت متولد شد. پدر گالیلئو یکی از موسیقی‌دانان سرشناس زمان خود بود و به علم اهمیت زیادی می‌داد. گالیلئو نخست قرار بود برای کشیش شدن وارد کلیسا شود ولی پدرش به جای کلیسا وی را به تحصیل در رشته پزشکی به دانشگاه پیزا فرستاد. گالیلئو علاقه چندانی به علوم طبیعی از خود نشان نمی‌داد و با رهاکردن رشته پزشکی علاقه خود را در علم ریاضیات یافت. علاقه به ریاضات در گالیلئو تا بدانجا پیش رفت که در همان دانشگاه پیزا گالیلئو گالیله در سال ۱۵۸۸ شروع به تدریس ریاضات کرد.

علم ریاضیات زیر بنایی بود برای علاقه مند شدن گالیله به ستاره‌شناسی و تحقیق در این حوزه شد. علم ریاضیات به وی آموخته بود که برای درک صحیح هر پدیده در علم باید آن پدیده را مشاهده و اندازه‌گیری کرد. همین تفکر گالیله موجب اختراع بسیاری از ابزارها چون تلسکوپ شد که وی را در مشاهده و اندازه گیری مسائلی که درخصوص آنها تحقیق می‌کرد یاری می‌رساند. با وجودیکه گالیله قبلا تلسکوپی ندیده بود تلسکوپی شکستی طراحی کرد، او نخستین کسی تلسکوپی ساخت او نخستین کسی است که برای مشاهده های اختر شناسی از تلسکوپ استفاده کرد.

تلسکوپ او نشان می داد که روی سطح ماه پستی و بلندیها و بر سطح خورشید لکه هایی وحود دارد اگرچه ارسطو معتقد بود که افلاک بدون هیچ عیبی و نقصی است . گالیله مشاهده کرد که ناهید نیز مانند ماه اهله ای دارد و پیشنهاد کرد این سیاره به دور خورشید می گردد. کشف گالیله در مورد چهار قمری که دور مشتری در حال حرکت می گردند نشان داد که حرکت زمین سبب نمی شود که ماه را پشت سر بگذارد گالیله نتیجه مشاهده های خود را در کتابی به نام پیک آسمان در سال ۱۶۱۰ انتشار داد.

شهرت گالیله سبب شد که به عنوان ریاضیدان مقامی در دربار فلورانس کسب کند. تلسکوپ گالیله کمک زیادی به وی در خصوص ستاره شناسی کرد. در سال ۱۶۱۰ گالیله نظریه معروف کوپرنیک – یکی از درخشانترین دستاوردهای رنسانس – در خصوص مرکزیت خورشید و گردش زمین به‌دور آن‌را تایید کرد که مشکلات بسیاری را نیز برای وی به وجود آورد. در سال ۱۶۱۶ منتقدان وی مقامهای کلیسای کاتولیک را بر آن داشتند که او را تحت فشار قرار دهند که دیگر در مورد کپرنیک حرف نزند او به مدت ۱۵ سال در این مورد به طور علنی صحبتی نکرد ولی در سال ۱۶۳۲ حسورانه کتاب گفتار در با دو نظام بزرگ جهان را با دلایل محکم در مورد منظومه خورشیدی منتشر کرد.

گالیلئو گالیله در کلیسا مورد بازجویی در باره‌ی عقایدش قرار گرفت چراکه نظریه کوپرنیک که در نوشته‌های گالیله تایید شده بود، به نظر آن‌ها برخلاق نص کتاب مقدس و همچنین دیدگاه‌های ارسطو بود که کلیسا به شدت از آنها دفاع می‌کرد. گالیله از این بابت تحت فشار قرار گرفت و به بدعت گزاری و زندان محکوم شد اگر چه محکومیت او به بازداشت خانگی تخفیف یافت چشمانش که بر اثر نگاه کردن در تلسکوپ معیوب شده بود به کوری او منجر و سبب شد که گالیله از نظر بدنی و رمانی شکسته شود. کلیسا گالیله را مجبور کرد تا توبه نامه‌ای را به مضمون ذیل امضا کند: در هفتادمین سال زندگی در مقابل شما به زانو درآمده‌ام و در حالی که کتاب مقدس را پیش چشم دارم و با دست‌های خود لمس می‌کنم توبه می‌کنم و ادعای واهی حرکت زمین را انکار می‌کنم و آن‌را منفور می‌دانم. زیر فشار شدید کلیسا سرانجام گالیلئو گالیله مجبور شد تا اعتراف کند که نظریه ارسطو صحیح است و زمین مرکزیت جهان قرار دارد. گالیلئو گالیله سرانجام در ۸ ژانویه سال ۱۶۴۲ و در سن ۷۷ سالگی چشم از جهان فروبست.

bigbangpage.com